കേരളം

കേരള രാഷ്ട്രീയ മാറ്റങ്ങളുടെ നാൾ വഴികൾ 4

ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയവും കേരള രാഷ്ട്രീയവും.

കേരളത്തിൽ കഴിഞ്ഞ അറുപത് വർഷങ്ങളിൽ ഉണ്ടായ രാഷ്ട്രീയ പരിണാമങ്ങളെ ഇന്ത്യയിലെ രാഷ്ട്രീയ മറിവ് തിരുവകളുടെ ചരിത്രത്തിൽ നിന്ന് വേറിട്ട് കാണുവാനാകില്ല. ഇന്ത്യൻ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ ഇങ്ങു തെക്കു പടിഞ്ഞാറേ അറ്റത്തു സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന 20 ലോക്സഭാ അംഗങ്ങൾ മാത്രമുള്ള കേരളത്തിന് എന്തെകിലും കാര്യമായ പ്രസക്തി ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്നത് ചിന്തിക്കേണ്ട വിഷയമാണ്. മറിച്ചു ഇന്ത്യൻ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയം കേരള രാഷ്ട്രീയ മാറ്റങ്ങളെ സ്വാധീനിച്ചു എന്നതിൽ തർക്കമില്ല.
ഇവിടെ ഇന്ത്യൻ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയ പരിണാമങ്ങളെ കുറിച്ച് ചില പ്രാഥമിക നിരീക്ഷണങ്ങൾ കുറിക്കുന്നത് കേരള രാഷ്ട്രീയ മാറ്റങ്ങളെ ഒരു വിപുലമായ തലത്തിൽ മനസ്സിലാക്കാനും കൂടിയാണ്.

കോൺഗ്രസ്സ് സംവിധാനവും ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയവും.

ഇന്ത്യയിലെ രാഷ്ട്രീയ കാലാവസ്ഥയിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടായത് 1992 മുതലാണ്. സ്വാതന്ത്ര്യ സമരകാലം മുതൽ രാജ്യത്താകമാനം വളർന്ന കൊണ്ഗ്രെസ്സ് രാഷ്ട്രീയ സംവിധാനം അതിന്റെ അന്ത്യ ശ്വാസം വലിക്കുവാൻ തുടങ്ങിയത് 1980കളുടെ അവസാനത്തിലായിരുന്നു. എന്തായിരുന്നു ഈ കൊണ്ഗ്രെസ്സ് രാഷ്ട്രീയ സംവിധാനം? ഇത് ഗാന്ധി-നെഹ്റു-വല്ലഭായ് പട്ടേൽ നേതൃത്വം 1930 കൾ വളർത്തിയെടുത്ത ഒരു രക്ഷകർതൃ ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയ സമവായ സമീപനം ആയിരുന്നു. ഗാന്ധിയുടെ നൈതീക ഉൾകൊള്ളൽ രക്ഷകർത്ര രാഷ്ട്രീയം( an inclusive and ethical politics of patronising) ആയിരുന്നു അതിന്റെ കാതൽ. അതോടൊപ്പം നെഹ്രുവിന്റെ ആധുനിക ജനാധിപത്യ സെക്കുലർ സമീപനവും പട്ടേലിന്റെ സമവായ ഒത്തു തീർപ്പൽ മൃദു ഹിന്ദു ദേശീയ സമീപനവും വിളക്കി ചേർത്ത് ഉണ്ടായൊരു പാൻ-ഇന്ത്യൻ ദേശ രാഷ്ട്രീയ സമീപനം ആയിരുന്നു ഇത്.
ഈ സമീപനത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വം വടക്കു -പടിഞാറെ ഇൻഡിയിലെ മേൽക്കോയ്മ ജാതിയിൽ നിന്നുള്ളവരുടെ കൈകളിൽ ആയിരുന്നു എങ്കിലും ഇൻഡിയിലെ പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട ജാതി സാമൂഹങ്ങളെയും, ന്യുനപക്ഷ സാമൂഹങ്ങളെയും കരുതിയ ഒരു ഒത്തുതീർപ്പൽ പാൻ-ഇന്ത്യൻ സമവായ ജനാധിപത്യ രാഷ്ട്രീയമായിരുന്നു. ഈ ഒത്തുതീർപ്പു സമവായ രാഷ്ട്രീയം( accomodative political consensus) ഇൻഡിയിലെ എല്ലാ ജനങ്ങളെ ഉൾകൊള്ളാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോഴും അതിന്റെ ഉള്ളിൽ വടക്കു-പടിഞ്ഞാറേ ഇൻഡിയിലെ ജാതി-രാഷ്ട്രീയ മേൽക്കോയ്മ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതാണ് വാസ്തവം.

ഇന്ത്യൻ ദേശീയത ആഖ്യാനങ്ങൾ

ബ്രിട്ടീഷ് കോളനി വാഴ്ചെക്കെതിരെ ഉള്ള ഒരു ബദൽ രാഷ്ട്രീയമായാണ് ഇന്ത്യൻ ദേശീയ കാഴ്ചപ്പാട് ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ ദശകങ്ങളിൽ ഉണ്ടായത്. ഇന്ത്യയിൽ ബ്രാംമണ നേത്രത്തിൽ ഉണ്ടായ പ്രധാന അധികാര സാമ്രാജ്യത്വം പേഷ്വാ സാമ്രാജ്യം ആയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ മഹാരാഷ്ട്ര എന്ന പ്രദേശത്തെ പഴയ രാഷ്ട്രീയ ധാരയിൽ രണ്ടു ചേരുവകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒന്ന് മുസ്ലിം ആധിപത്യത്തിൽ ഉള്ള മുഗൾ ഭരണത്തോട് ഉള്ള മാറാത്ത എതിർപ്പ്. ഔരംഗസേബിന്റെ  ഭരണ ചരിത്രം മറാത്തി ദേശവുമായുള്ള യുദ്ധ ചരിത്രം കൂടിയാണ്. മാറാത്ത സാമ്രാജ്യം ഇൻഡിയിലെ പലയിടത്തും വെരുറപ്പിച്ചു. അതിനു ശേഷം വന്ന പേഷ്വാഭരണം ബ്രാംമണ ഭരണം ആയിരുന്നു. അത് പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ബ്രിട്ടീഷ് അധിപത്യത്തോടുള്ള യുദ്ധത്തിൽ ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ തിലകനും മറ്റും വളർത്തിയെടുത്ത ഇന്ത്യൻ ബദൽ ദേശീയത്തിനെ അന്നത്തെ ബ്രാഹ്മണ മേൽക്കോയ്മ സാമൂഹിക-സാംസ്ക്കാരിക രാഷ്ട്രീയ കാലാവസ്ഥയിൽ വായിച്ചെടുക്കണ്ടതായിട്ടുണ്ട്.
എന്തുകൊണ്ടാണ് പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പൂനയിൽ വലിയ രാഷ്ട്രീയ സാമൂഹിക പ്രവർത്തകനായ ജ്യോതി ഫുലെയുടെ ദളിത് രാഷ്ട്രീയ നിലപാടുകൾ ഇന്ത്യൻ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രത്തിന്റെ പിന്നാമ്പുറങ്ങളിൽ പോലും സ്ഥാനം പിടിക്കാഞ്ഞത്.? ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ ദശകങ്ങളിൽ ഒരു ബദൽ ഇന്ത്യൻ ദേശീയ ആഖ്യാനം പ്രധാനമായും രൂപപ്പെടുത്തിയത് പൂന ബ്രമ്മാണരും കൽക്കട്ട ബ്രമ്മാണരും ആണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നേ അതിന്റെ ചിന്ഹങ്ങളും അർത്ഥ വ്യഹങ്ങളിലും ജാതി മേല്കൊയ്മയുടെ ചേരുവകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ‘ഭാരത മാതാ’ പോലുള്ള ആശയങ്ങൾ അന്നാണ് ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയ നിഘണ്ടുവിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചത്.
ബംഗാളിന്റെ വിഭജനത്തോടെ പതിയെ കൽക്കട്ട ബ്രാംമണ വരേണ്യർ പതിയെ കളുമൊഴിഞ്ഞു. അരബിന്തോ ഘോഷ് പോലുള്ളവർ വഴി പിരിഞ്ഞു പോയി. തിലകിന്റെ മരണത്തോട് കൂട് കോൺഗ്രസിൽ പൂന ബ്രമ്മാണ ആധിപത്യം ഒഴിഞ്ഞു.
1920ൽ കൾ മുതൽ ഗാന്ധിയുടെ നേത്രത്തിൽ വളർത്തിയ ദേശീയ ആഖ്യാനത്തിന് ഒരു പാൻ-ഇന്ത്യൻ സ്വഭാവം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗാന്ധിയുടെ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയ പ്രവേശം തന്നെ ഖിലാഫത് പ്രസ്ഥാനത്തിൽ പങ്കെടുത്തു കൊണ്ടായിരുന്നു എന്നത് ഇതിനോട് ചേർത്തുകാണാം. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഗാന്ധിയൻ പാൻ ഇന്ത്യൻ ദേശീയത ഒരു പുതിയ ഉള്കൊള്ളൽ സമവായ ദേശീയ രാഷ്ട്രയത്തിന്റെ നാന്ദി ആയിരിന്നു. അതിനു ബദലായി ആണ് തിലകിന്റെ പഴയ ബ്രമ്മാണ ദേശീയ വാദം പൂനയിലെ തിലകന്റെ രാഷ്ട്രര്യ പിന്മുറക്കാർ പൊടി തട്ടി എടുത്തു പഴയ പേഷ്വാ-മാറാത്ത അധികാര ഗ്രഹാതുര്വതങ്ങളോടെ പുനരുജ്ജീവിപ്പുക്കുവാൻ തുടങ്ങിയത്.
അവിടെ നിന്നാണ് മഹാരാഷ്ട്ര ബ്രാഹ്മണ മേല്കൊയ്മയിൽ രാഷ്ട്രീയ സ്വയം സംഘ് എന്ന പേരിൽ ആർ.എസ്.എസ് തുടക്കം കുറിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെയാണ് ആർ. എസ്.എസിന്റെ തലപ്പത്തു ഡോ. ഹെഡ്‌ഗവാർ മുതൽ മോഹൻ ഭഗവത്ത് വരെയുള്ളവർ ഭരിക്കുന്നതും , ഇന്ത്യൻ ദേശീയത എന്നാൽ പഴയ ബ്രാഹ്മണ മേധാവിത്വ ദേശീയതയാണെന്നു വരുത്തിത്തീർക്കാൻ അക്ഷീണം പരിശ്രമിക്കുന്നതും. ഗാന്ധിയുടെ ദേശീയ കാഴ്ചാപ്പാടുകളെ അവർക്കു ദഹിക്കാൻ നിർവാഹമില്ലാത്തതു കൊണ്ടാണ് ഒരു പൂന ബ്രാഹ്മണൻ തന്നെ ഗാന്ധിയെ വെടിവച്ചു കൊന്നത്.
ഇന്ത്യയുടെ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ പ്രധാനമായും മൂന്ന് സമാന്തര ആഖ്യാനങ്ങൾ ഇന്ത്യൻ ദേശീയ സങ്കൽപ്പത്തെ കുറിച്ചുണ്ട്. ഒന്നാമതത്ത് ഗാന്ധിയുടെ സർവ്വധർമ്മ രക്ഷകർത്ര ജനായത്ത ദേശീയത. രണ്ടാമത് സംഘ പരിവാറിന്റെ ബ്രാംമണ മേധാവിത്ത ഹിന്ദുത്വ ദേശീയത. മൂന്നാമത് അംബേദ്‌കർ നേതൃത്വം കൊടുത്ത സാമൂഹ്യനീതി ജനായത്ത ശാക്തീകരണ ദേശീയത. ഈ പ്രധാന ധാരകൾക്കു പുറമെ ഉപ-ദേശീയ സങ്കൽപ്പങ്ങളും ബദൽ ദേശീയ ആഖ്യാനങ്ങളും കഴിഞ്ഞ എഴുപതു കൊല്ലത്തെ ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രത്തിൽ ഉണ്ട്.
മുൻപ് സൂചിപ്പിച്ചത് പോലെ 1980 കളുടെ അവസാനത്തോട് കൂടി കൊണ്ഗ്രെസ്സ് സംവിധാനമെന്ന ഒത്തുതീർപ്പു സമവായ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയ സമവാക്യങ്ങൾ തിരിഞ്ഞു മറിഞ്ഞു. 1992 ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയ മാറ്റത്തിന്റെ പുതിയ ഒരു അധ്യായമാണ്. ആദ്യമായി ഇന്ത്യയുടെ വടക്കു പടിഞ്ഞാറേ മേഖലക്ക് വെളിയിൽ നിന്നും പ്രധാനമന്ത്രിയായത് നരസിംഹ റാവു ആണ്. ആദ്യമായി ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയവും കോൺഗ്രസ്സ് രാഷ്ട്രീയവും മുന്നണി രാഷ്ട്രീയത്തിലേക്ക് പോയത് വടക്കു പടിഞ്ഞാറേ മേഖലയിൽ കൊണ്ഗ്രെസ്സ് മേൽക്കോയ്മ നഷ്ടപ്പെട്ടത് കൊണ്ടാണ്. ഇന്ത്യയിലെ മതേതര ദേശീയ സമവായം ബാബരി മസ്ജിദിന്റെ തകർക്കളിലൂടെ നഷ്ടമായി. അതുപോലെ നവ ലിബറൽ നയ-ആധിപത്യം ഇൻഡിയിലെ സാമ്പത്തിക സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ മണ്ഡലങ്ങളിൽ മാറ്റങ്ങൾ സൃഷ്ട്ടിച്ചു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ പഴയ കൊണ്ഗ്രെസ്സ് സംവിധാന സമവായവും നെഹ്രുവിയാണ് ജനാധിപത്യ മൂല്യങ്ങളും 1992 മുതൽ അസ്തമിച്ചു. അങ്ങയുള്ള സാഹചര്യത്തിൽ ആണ് ആർ. എസ്.എസ് -ബിജെപി വടക്കു പടിഞ്ഞാറേ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ പിടി മുറുക്കുന്നതും ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രര്യത്തിൽ കോൺഗ്രസ് പാർട്ടി മാറ്റ് സംസ്ഥാങ്ങളിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പ്രയാസപ്പെട്ടതും.

കേരള രാഷ്ട്രീയവും ദേശീയ രാഷ്ട്രീയവും

1990 കളിൽ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ കേരളത്തെയും ബാധിച്ചു. സത്യത്തിൽ കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിനോ ഇവിടുത്തെ നേതാക്കൾക്കോ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയ തലത്തിൽ ഗണ്യമായ പങ്കൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാൽ വടക്കു പടിഞ്ഞാറേ ഇൻഡിയിലെ കൊണ്ഗ്രെസ്സ് മേൽക്കോയ്മ നസ്റ്റപ്പെട്ടത്തോടെ കേരളത്തിലെ ചില കൊണ്ഗ്രെസ്സ് നേതാക്കൾക്ക് ദേശീയ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ കുറച്ചെങ്കിലും പേരും പ്രശസ്തിയും ഉണ്ടായി. പക്ഷെ അവരാരെങ്കിലും ദേശീയ രാഷ്ട്രീയതെയോ കൊണ്ഗ്രെസ്സ് രാഷ്ട്രീയത്തെയോ നിർണായകമായി സ്വാധീനിച്ചതിന് തെളിവില്ല. ഇടതു പക്ഷ പാർട്ടികളുടെ നേതൃത്വത്തിൽ മലയാളികൾ ഉണ്ടായിരുന്നെകിലും കേരള-ബംഗാൾ പാർട്ടിയായി ചുരുങ്ങിയ ഇടതു പക്ഷ പാർട്ടികൾക്ക് ദേശീയ ബദൽ രാഷ്ട്രീയത്തിനുള്ള രാഷ്ട്രീയ ഭാവനയെ കെൽപ്പൊ ഇല്ലാതായി.
കേരളത്തിൽ ആർ.എസ്. എസ് 1940 കളുടെ അവസാനത്തോട് കൂടി ഇവിടുത്തെ ചില മേൽക്കോയ്മ ജാതി സമുദാചാര്യൻമാരുടെ അനുഗ്രഹാശിസ്സുകളോടെ തുടങ്ങിയെങ്കിലും കേരളത്തിൽ സംഘപരിവാറിന്റെ മഹാരാഷ്ട്ര ബ്രാഹ്മണ ഹിന്ദുത്വ ദേശീയത കേരളത്തിൽ ചിലവായില്ല. ഇതിനു പല കാരണങ്ങൾ ഉണ്ട്. അവയിലൊന്ന് കൊണ്ഗ്രെസ്സ് സംവിധാന സമാവയത്തിന് ബദലായി ഇവിടെ സാമൂഹ്യ നീതിയിലുറച്ച ഒരു ഇടതു പക്ഷ രാഷ്ട്രീയ പരിസരം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതാണ്. രണ്ടാമതായി കേരളത്തിലെ സവിശേഷ സാഹചര്യത്തിൽ ഇവിടുത്തെ മുസ്ലിം സമുദായവും ക്രിസ്ത്യൻ സമുദായവും ആദ്യമുതൽ തന്നേ കേരള സമൂഹത്തിന്റെ ഇഴ പിരിയാത്ത അവിഭാജ്യ വിഭാഗം ജനങ്ങൾ ആണ്. കേരളത്തിലെ ബഹുഭൂരിഭാഗം ജനങ്ങളും ബ്രാംമണ മേൽക്കോയ്മയിൽ നിന്നും സമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ പ്രബുദ്ധ മൂലം കുതറി മാറി. സാർവർത്ഥിക വിദ്യാഭ്യാസം ലഭ്യമായ ഒരു ബഹുമത സാമൂഹിക പരിസരങ്ങളിൽ അധീശ ദേശീയതയുടെ വിവേചന രാഷ്ട്രീയം സാധുത നേടാൻ പ്രയാസമായിരുന്നു.
എന്നാൽ 1990 കളിൽ ഉണ്ടായ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയ മാറ്റങ്ങൾ കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിലും മാറ്റങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. അതിൽ പ്രധാനമായാണ് ബി.ജെ.പി ക്കും ആർ.എസ്. എസിനും കേരളത്തിലെ വരേണ്യ ജാതി വിഭാഗങ്ങളിൽ ഉള്ള ഒരു ഗണ്യമായ ആളുകളുടെ ഇടയിൽ ലഭിച്ച സാധുതയാണ്. അത് കേരളത്തിൽ 1980കളുടെ ആദ്യം ഉയർന്നു വന്ന മുന്നണി തിരെഞ്ഞടുപ്പ് സമവാക്യങ്ങളെ ഉലച്ചു.
തുടരും…

പതഞ്ജലി മഹർഷിയാൽ എഴുതപ്പെട്ടതാണ് യോഗയുടെ സിദ്ധാന്തം എന്നാണു അറിയപ്പെടുന്നത്. മഹർഷിമാർ ചരിത്രപുരുഷന്മാരല്ല. മഹർഷിമാർക്ക് അറിവുകൾ അതായത് ജ്ഞാനം ഉള്ളിൽ നിന്ന് വരുന്നതാണ് എന്നാണ് സങ്കല്പം. ആധുനികകാലത്ത് അറിവ് എന്നാൽ നമ്മൾ ബാഹ്യലോകത്ത് നിന്ന് ആർജ്ജിക്കുന്നതും. മഹർഷിമാർ എന്ന മിത്ത് ഹിന്ദു വിശ്വാസങ്ങളിൽ മാത്രമേ കാണപ്പെടുന്നുള്ളൂ. ഹിന്ദു വിശ്വാസങ്ങളിൽ കൃതികളേക്കാളും വിചിത്രമാണ് അതൊക്കെ എഴുതിയ മഹർഷിമാരെ പറ്റിയുള്ള മിത്തുകൾ. രാമായണം എഴുതിയ വാത്മീകി മഹർഷി പൂർവ്വാശ്രമത്തിൽ കാട്ടാളൻ ആയിരുന്നുവെന്നും മറ്റ് മഹർഷിമാരുടെ ഉപദേശം അനുസരിച്ച് തപസ്സ് ചെയ്ത് പുറ്റാൽ മൂടപ്പെട്ടു എന്നും അങ്ങനെ പുറ്റിൽ നിന്ന് അതായത് വൽമീകത്തിൽ നിന്ന് മഹർഷിയായി പുറത്ത് വന്ന് രാമായണം എഴുതി എന്നുമാണ് കഥ. അതേ സമയം കഥാപാത്രങ്ങളായ ശ്രീരാമൻ, സീത, അവരുടെ മക്കൾ ലവകുശന്മാർ എന്നിവരുടെ സമകാലീനനായിരുന്നു വാത്മീകി എന്നും വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും കഥാകൃത്തും എല്ലാം മിത്തായി മാറുന്ന വിചിത്രമായ അവസ്ഥ. ശാകുന്തളം എഴുതിയ കാളിദാസനെ പറ്റിയും , മഹാഭാരതം എഴുതിയ വ്യാസമുനിയെ പറ്റിയും ഇത് പോലെ മിത്തുകൾ തന്നെയാണുള്ളത്.

പതഞ്ജലി മുനി നിർദ്ദേശിച്ച യോഗയിൽ അഷ്ടാംഗമാർഗ്ഗം എന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്ന എട്ട് ഘടകങ്ങൾ ഉണ്ട്.

1) യമം = ആത്മ നിയന്ത്രണമാണ്‌ യമം. മനഃശക്തിയെ ശരിയായ വഴികളിലേക്ക് പ്രചരിപ്പിക്കുകയാണ്‌ ഇത്. ഇത് സാധിക്കണമെങ്കിൽ അഹിംസ, സത്യം, ആസ്തേയം, ബ്രഹ്മചര്യം, അപരിഗ്രഹം എന്നിവയാവശ്യമാണ്‌.
2) നിയമം = ശൗചം (ശരീരശുദ്ധി), സന്തോഷം, തപസ്സ്, സ്വാദ്ധ്യായം, ഈശ്വരഭക്തി, എന്നിവയടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
3) ആസനം = ശരീരത്തിന്‍റെ ആരോഗ്യത്തിനായി അനുഷ്ഠിക്കേണ്ട സാങ്കേതിക കസർത്തുകളാണ് ആസനങ്ങൾ. മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാനായി ശരീരത്തെ നിയന്ത്രിക്കുകയാണി വിടെ ചെയ്യുന്നത്. വിവിധതരം കായികാഭ്യാസങ്ങൾ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. യോഗാസനങ്ങൾ എന്നാണിവ അറിയപ്പെടുന്നത്.
4) പ്രാണായാമം = ശ്വാസോച്ഛാസഗതികളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനെയാണ്‌ പ്രാണായാമം എന്ന് പറയുന്നത്.
5)പ്രത്യാഹാരം = ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ സ്വവിഷയങ്ങളിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നതിന്‌ പ്രത്യാഹാരം എന്ന് പറയുന്നു.
5) ധാരണ = മനസ്സിനെ ഏകാഗ്രമാക്കുന്നതാണ് ധാരണ..
7)ധ്യാനം = ഏകാഗ്രമായ മനസ്സിനെ ഏകോപിപ്പിക്കുന്നതിനെ ധ്യാനം എന്ന് പറയുന്നു.
8) സമാധി = ധ്യാനത്തിലൂടെയുള്ള പരിപൂർണ്ണ ജ്ഞാനാഗമനമാണ്‌ സമാധി.

ഇപ്പറഞ്ഞ അഷ്ടാംഗമാർഗ്ഗം എട്ടും അനുഷ്ഠിക്കുന്നവനാണു യോഗി. യോഗ അനുഷ്ഠിക്കുന്നത് കേവലം വ്യായാമത്തിനു വേണ്ടിയല്ല എന്ന് ചുരുക്കം. യോഗ അനുഷ്ഠിക്കേണ്ടത് പ്രാചീന ആര്യഹിന്ദു വിശ്വാസപ്രകാരം യോഗി എന്ന അവസ്ഥയെ പ്രാപിക്കാൻ വേണ്ടിയാണു. മേൽപ്പറഞ്ഞവയിൽ നാലാമത്തെ ഐറ്റം പ്രാണായാമമാണു ശ്രീ.ശ്രീ രവിശങ്കർ ജീവനകല എന്ന പേരിൽ മാർക്കറ്റ് ചെയ്ത് കാശാക്കിയത്. പ്രാണായാമമോ ആസനങ്ങളോ മാത്രം ചെയ്താൽ യോഗയും യോഗിയും ആവുകയില്ല. ഇപ്പോൾ പ്രധാനമന്ത്രി യോഗ എന്ന പേരിൽ ചില ആസനങ്ങൾ സർക്കാർ പദ്ധതിയായി പ്രചരിപ്പിക്കുന്നത് കാവിവൽക്കരണത്തിന്‍റെ ഭാഗമായും സംഘപരിവാർ ഭരണം ഇന്ത്യയിൽ അരക്കിട്ടുറപ്പിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിന്‍റെ ഭാഗമായും മാത്രമാണ്. കേരളത്തിൽ മാർക്സിസ്റ്റ് പാർട്ടി യോഗയുടെ പ്രചാരകരാകുന്നത് യുവാക്കൾ ആർ.എസ്.എസ്സിലേക്ക് ചേക്കേറുന്നത് തടയാനും അവരെ പാർട്ടിയിൽ പിടിച്ചു നിർത്താനും വേണ്ടി മാത്രമാണ്. വൈരുദ്ധ്യാത്മക ഭൗതികവാദത്തിന്‍റെ വക്താക്കളായ മാർക്സിസ്റ്റ് പാർട്ടി മാർക്സിസവും യോഗയും ഒന്നിച്ചു കൊണ്ടുനടക്കുന്നത് രണ്ടിനോടും ആത്മാർത്ഥതയില്ലാത്ത കറകളഞ്ഞ കാപട്യവും അവസരവാദവും മാത്രമാണ് എന്ന് പറയേണ്ടതുണ്ട്. വെറും ആസനങ്ങളോ പ്രാണായാമമോ ചെയ്താൽ മാത്രം യോഗയോ യോഗിയോ ആവുകയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ. എന്നാൽ ഇപ്പറഞ്ഞ അഷ്ഠാംഗമാർഗ്ഗം എട്ടും അനുഷ്ഠിക്കാൻ ഇന്ത്യയിലോ ലോകത്തോ ഒരാളും തയ്യാറാവുകയുമില്ല. അത് കൊണ്ട് ഈ യോഗാചരണം വില കുറഞ്ഞ രാഷ്ട്രീയ ഗിമ്മിക്ക് എന്നതിനപ്പുറം ഒന്നുമല്ല.

പ്രാണായാമത്തിന്‍റെ കാര്യം പറയാം. ശ്വസോച്ഛ്വാസ നിയന്ത്രണമാണല്ലോ പ്രാണായാമം കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. മൂക്കിന്‍റെ ഇടത് ദ്വാരത്തിലൂടെ ശ്വസിച്ച് അതേ ദ്വാരത്തിലൂടെ ഉച്ഛ്വസിക്കുക, വലത് ദ്വാരത്തിലൂടെ ശ്വസിച്ച് അതേ ദ്വാരത്തിലൂടെ ഉച്ഛ്വസിക്കുക, ഇടത് ദ്വാരത്തിൽ കൂടി ശ്വസിച്ച് വലതിലൂടെയും , വലതിൽ ശ്വസിച്ച് ഇടതിലൂടെയും ഉച്ഛ്വസിക്കുക ഇതൊക്കെയാണ് പ്രാണായാമത്തിലെ ശ്വസോച്ഛ്വാസ നിയന്ത്രണങ്ങൾ. എന്തിനാണിങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത്. ഇതൊക്കെ ചെയ്തിട്ട് എന്ത് കിട്ടാനാണ്? പിംഗള, കുണ്ഡലിനി എന്നൊക്കെ രാജയോഗയിൽ ഉത്തരങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. പക്ഷെ അവയവങ്ങൾ മാറ്റി വയ്ക്കുന്ന ഇക്കാലത്ത് ഈ പിംഗളയും കുണ്ഡലിനിയും ഒക്കെ ആരാണ് വിശ്വസിക്കുക. യോഗമുറകൾ എഴുതപ്പെട്ട പുരാതനകാലത്ത് ഇന്നത്തെ പോലെ ശരീരത്തിന്‍റെ ആന്തരികപ്രവർത്തനങ്ങളെ പറ്റി ഒരറിവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്തൊക്കെയോ അനുമാനങ്ങൾ താളിയോലകളിൽ എഴുതിവെച്ചു. അന്നത് ശാസ്ത്രം, ഇന്നതൊക്കെ വിവരക്കേടുകളാണ്.

നമ്മൾ എന്തിനാണ് ശ്വസിക്കുന്നത്? ഓക്സിജൻ ലഭിക്കാൻ വേണ്ടി എന്ന് എല്ലാവർക്കും അറിയാം. എന്നാൽ എന്തിനാണ് ഓക്സിജൻ? ഓക്സിജൻ കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ എന്ത് സംഭവിക്കും. അതും അറിയാം, മരണം സംഭവിക്കും. എന്നാൽ ഓക്സിജൻ കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ മരണം സംഭവിക്കുന്നത് എന്ത്കൊണ്ട്? നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ ജൈവപ്രവർത്തനങ്ങൾ നടക്കണമെങ്കിൽ, ശ്വാസോച്ഛ്വാസം പോലും നടക്കണമെങ്കിൽ, ശരീരത്തിന് അതിന്‍റെ ഊഷ്മാവ് നിലനിർത്തണമെങ്കിൽ അനവരതം ഊർജ്ജം ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കണം. ഊർജ്ജം എവിടെ നിന്ന് കിട്ടും? ആഹാരത്തിലെ അന്നജം എന്ന ഘടകം ദഹനവിധേയമായി ഗ്ലൂക്കോസ് തന്മാത്രയായി മാറി രക്തത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നു. , രക്തം ഗ്ലൂക്കോസിനെ ഓരോ കോശത്തിലും എത്തിക്കുന്നു. വായുവിലെ ഓക്സിജൻ ശ്വാസത്തിലൂടെ ശ്വാസകോശത്തിൽ എത്തുന്നു. അവിടെ നിന്ന് രക്തം ഓക്സിജനെ ഓരോ കോശത്തിലും എത്തിക്കുന്നു. കോശത്തിൽ വെച്ച് ഈ ഓക്സിജൻ ഗ്ലൂക്കോസുമായി ചേർന്ന് കത്തുകയും ഊർജ്ജം പുറത്ത് വരികയും ചെയ്യുന്നു. ഈ ഊർജ്ജമാണ് ശരീരത്തെ ജീവനുള്ളതാക്കി നിലനിർത്തുന്നത്. അതായത് ശരീരത്തിൽ ജൈവപ്രവർത്തനങ്ങൾ നടക്കണമെങ്കിൽ കോശങ്ങളിൽ ഇടതടവില്ലാതെ ഊർജ്ജോല്പാദനം നടക്കണം. അതിന് ഓക്സിജൻ വേണം. അതിനാണ് ശ്വസിക്കുന്നത്.

ശ്വാസകോശത്തിൽ വെച്ച് രക്തം എങ്ങനെയാണു ഓക്സിജനെ സ്വീകരിക്കുന്നത് ? രക്തത്തിൽ ചുകപ്പ് രക്താണുക്കളുണ്ട് (Red blood cells). ഓരോ ചുകപ്പ് രക്താണുവിലും ലക്ഷക്കണക്കിനു ഹീമോഗ്ളോബിൻ തന്മാത്രകളുണ്ട്. ഓരോ ഹീമോഗ്ലോബിൻ തന്മാത്രയിലും നാലു വീതം ഇരുമ്പ് (Iron) അണുക്കളുണ്ട്. ഈ ഇരുമ്പ് അണുക്കളാണു ഓക്സിജൻ തന്മാത്രയെ ആകർഷിച്ച് ഹീമോഗ്ളോബിൻ തന്മാത്രയിൽ കയറ്റി രക്തത്തിൽ എത്തിക്കുന്നത്. അപ്പോൾ നമ്മൾ ശ്വസിച്ചാൽ മാത്രം പോര. രക്തത്തിൽ ആവശ്യത്തിന് ഇരുമ്പും ഉണ്ടെങ്കിലേ ഓക്സിജൻ, കോശങ്ങളിൽ എത്തുകയുള്ളൂ. രക്തത്തിനു ചുകപ്പ് നിറം ഉണ്ടാകാൻ കാരണം തന്നെ ഹീമോഗ്ളോബിനിലെ ഇരുമ്പ് ആറ്റങ്ങൾ ആണെന്ന് പറയുമ്പോൾ ഇരുമ്പിന്‍റെ പ്രാധാന്യം അറിയാമല്ലൊ. ഇരുമ്പ് കുറഞ്ഞാൽ അനീമിയ അഥവാ വിളർച്ച ഉണ്ടാകുന്നു. ഇരുമ്പിന്‍റെ അഭാവത്തിൽ കോശങ്ങൾക്ക് ആവശ്യത്തിന് ഓക്സിജൻ ലഭിക്കാത്തത് കൊണ്ടാണു അങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത്.

ഇനി പറയൂ, പ്രാണായാമം എന്ന കസർത്ത് കൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനമാണു ലഭിക്കുക? ഒരാൾക്ക് ആവശ്യമുള്ള ഓക്സിജൻ അയാൾ ശ്വസിച്ചിരിക്കും. പ്രാണായാമം ഒന്നും ചെയ്യേണ്ടതില്ല. ഓടുമ്പോഴും കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുമ്പോഴും കിതയ്ക്കുന്നത് എന്തിനെന്നറിയാമോ? അപ്പോൾ അയാൾക്ക് കൂടുതൽ ഊർജ്ജം വേണ്ടി വരുന്നു. കൂടുതൽ ഊർജ്ജം ഉണ്ടാകണമെങ്കിൽ കൂടുതൽ ഗ്ലൂക്കോസ് ബേൺ ആകണം. കൂടുതൽ ഗ്ലൂക്കോസ് ബേൺ ആകണമെങ്കിൽ കൂടുതൽ ഓക്സിജൻ കിട്ടണം. കൂടുതൽ ഓക്സിജൻ കിട്ടണമെങ്കിൽ കൂടുതൽ വായു ശ്വാസകോശത്തിൽ എത്തണം. അതിനാണ് കിതപ്പ്. കിതയ്ക്കാൻ ഓർഡർ കൊടുക്കുന്നത് തലച്ചോറിൽ നിന്ന്. ഇതൊക്കെ നോക്കി നിയന്ത്രിക്കാൻ തലച്ചോറുണ്ട്. യോഗ ചെയ്യുമ്പോൾ അധികം ഓക്സിജൻ ഒന്നും കിട്ടുകയില്ല. അതിന്‍റെ ആവശ്യവുമില്ല. നമ്മുടെ രക്തത്തിൽ ഓക്സിജന്‍റെ അളവ് എപ്പോഴും ചെറിയ വ്യതിയാനങ്ങളോടെ സ്ഥിരമായിരിക്കും. പിന്നെ ശ്വാസഗതി നീയന്ത്രിച്ച് മന്ദഗതിയിലാക്കിയാൽ ആയുസ്സ് ഇരട്ടിയാക്കാൻ പറ്റും അതിനുള്ള ശാസോച്ഛ്വാസ നിയന്ത്രണമാണു പ്രാണായാമം എന്നൊക്കെ പതഞ്ജലി സിദ്ധാന്തത്തിൽ പറയുന്നുണ്ട്. അതൊക്കെ ഇന്ന് ആരെങ്കിലും വിശ്വസിക്കുമോ? എന്തായാലും യോഗ വലിയ കാര്യം പോലെ സർക്കാർ പ്രമോട്ട് ചെയ്യുന്നത്, ജനങ്ങളെ അന്ധവിശ്വാസങ്ങളിൽ കുടുക്കിയിട്ട് അധികാരം നിലനിർത്താനാണ്. ഇത് ഒരു മാതിരി താലിബാനിസമാണ്. പുരോഗമനശക്തികൾ ഇതിനെതിരെ ജാഗ്രത പാലിക്കുകയും ശാസ്ത്രീയചിന്ത സമൂഹത്തിൽ പ്രചരിപ്പിക്കാൻ മുന്നോട്ട് വരികയും വേണം.

‘ഹിന്ദു’ എന്ന വാക്ക് ആരുടെയെങ്കിലും കുത്തകയാണോ?

കുറേപ്പേർ അങ്ങനെ ധരിച്ച് വശായിട്ടുണ്ട് എന്നു തോന്നുന്നു. ഹിന്ദുപ്പേരുള്ള എന്തിനേയും സ്വന്തമാക്കുന്ന കുറേ എട്ടുകാലിമമ്മൂഞ്ഞുമാരുണ്ട് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ.ഇവരുടെ വിചാരംഇവർ മാത്രാണ് ഹിന്ദൂന്നാണ്.ഉത്തരത്തിലിരിക്കുന്ന പല്ലീടെ അവസ്ഥയാണ്.പല്ലീടെ വിചാരം ഉത്തരം താങ്ങി നിർത്തി വീടിനെ മൊത്തം സംരക്ഷിക്കുന്നത് താനാണ് എന്നാണ്.ഉത്തരം കാക്കുന്നത് ഞാനാണേ എന്നോർമ്മിപ്പിക്കാൻ അതിടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ചിലച്ചോണ്ടിരിക്കും.ഹിന്ദു മതത്തെ മുഴുവനായങ്ങ് ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്ന ചില ആളുകളുടെ അവസ്ഥയും അതു തന്നെ.”ഞാനാണ് രാഷ്ട്രം!” എന്ന് പണ്ട് ലൂയി പതിനാലാമൻ പറഞ്ഞില്ലേ? അതു തന്നെ!

ക്ഷേത്രങ്ങൾ മാത്രമല്ല ഈ ഹിന്ദുമത സംരക്ഷകർ ഏറ്റെടുക്കുന്നത്. സ്കൂളുകൾ, കോളേജുകൾ, ഹോട്ടലുകൾ, ആശുപത്രികൾ,ബാർബർഷാപ്പുകൾ, ബസുകൾ, ഓട്ടോറിക്ഷകൾ തുടങ്ങി സകലമാന ഹിന്ദു സംഭവങ്ങളും അങ്ങേറ്റെടുക്കും. തളത്തിൽ ദിനേശൻ്റെ സ്വഭാവാണ്. ലോകം മുഴുവൻ ഹിന്ദുക്കളെ നശിപ്പിക്കാൻ നോക്കാണ് എന്ന മട്ടിൽ പുറത്തേക്ക് ടോർച്ചടിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും. വാഴയില കാറ്റിലനങ്ങിയാൽ ” ഹിന്ദൂനെക്കൊല്ലാൻ വരണേ” ന്നും പറഞ്ഞ് സൈബർനിലവിളികൾ നടത്തും.. ശ്രീനാരായണ ഗുരുവും സ്വാമി വിവേകാനന്ദനുമൊക്കെ അവരുടെ അമ്മായീടെ മക്കളാണ്. അവർ പറഞ്ഞ ” ഒരു ജാതി, ഒരു മതം, ഒരു ദൈവം” എന്ന വാക്കുകളോ ” ഇനി നമുക്ക് ദേവാലയങ്ങളല്ല, വിദ്യാലയങ്ങളാണ് വേണ്ടത് ” എന്ന പ്രസ്താവനയോ കേൾക്കാനോ വായിക്കാനോ സമയമില്ല.

അല്ലയോ ഹിന്ദുവർദ്ധകരേ, നിങ്ങളെപ്പോലെ മതഭ്രാന്തില്ലാത്ത കുറേ നിഷ്കളങ്കരായ ഹിന്ദുക്കൾ ഇവിടുണ്ട്. നിങ്ങൾ ന്യൂനപക്ഷം പുറത്തേക്കു വമിപ്പിക്കുന്ന വിഷപ്പുകയേറ്റ് ശ്വാസം മുട്ടിപ്പിടയുന്നത് അവരാണ്.ഞാനും അവരിലൊരാളാണ്. ഒളിവുജീവിതം നയിക്കുന്ന ആളല്ല. ഇതു വരെ മതം മാറിയിട്ടില്ല. ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ പോകാറുമുണ്ട്. ഹിന്ദു ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ പാലിക്കുന്ന ഒരു കുടുംബത്തിൽത്തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നത്. ക്ഷേത്രനടയിൽ പോയി നിന്ന് വിഗ്രഹത്തെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി ഞാനെൻ്റെ പുരോഗമനം വെളിപ്പെടുത്താറില്ല. അവിടെ വരുന്നവരുടെ ആരാധനയെ പരിഹസിക്കുന്ന ഒന്നും ചെയ്യാറില്ല. ക്ഷേത്രം ഒരു ജനാധിപത്യ ഇടമല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ജനാധിപത്യ ഇടങ്ങളിൽ അനുഭവിക്കുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം അവിടേം വേണം എന്ന് ഞാൻ വാശി പിടിക്കാറില്ല. ക്ഷേത്രങ്ങളിലെ മനുഷ്യ ദ്രോഹപരമല്ലാത്ത ഒരാചാരത്തേയും നിഷേധിക്കാറില്ല. ഭക്തി ഒരു ആത്മീയാനുഭൂതിയായതിനാൽ അതിൻ്റെ പേരിൽ വ്യക്തി പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ആനന്ദചേഷ്ടകൾ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കാറുണ്ട്. ആരാധന വ്യക്തിപരം എന്നതിനപ്പുറത്തേക്ക് കടന്ന് സമൂഹത്തെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കാത്തിടത്തോളം കാലം അതിനെ പരിഹസിച്ച് നിർവീര്യമാക്കേണ്ടതില്ല എന്നാണ് എൻ്റെ അഭിപ്രായം.

ആരാധനാലയങ്ങളുടെ സ്വഭാവം ആരാധനാലയങ്ങളും വിദ്യാലയങ്ങളുടെ സ്വഭാവം വിദ്യാലയങ്ങളും കാട്ടണമെന്ന അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിൻ്റെ പേരിലാണെന്നു തോന്നുന്നു എന്നെ പലരും ഒരു ഹിന്ദുവിരോധിയാക്കി ചിത്രീകരിക്കുന്നത്. നേരിട്ടും അല്ലാതെയും പലവിധത്തിലുള്ള ഭീഷണികൾ വേറെ..വ്യക്തിഹത്യയിലൂടെ തങ്ങളുടെ പെർവേർഷനുകൾ ശമിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന മനോരോഗികൾ ഒരു ഭാഗത്ത്..

ആരെ പേടിപ്പിക്കാനാണിത്?

നിങ്ങളുടെ സൈബർഛർദ്ദികളും കുരകളും കണ്ട് ഭയക്കുന്ന തരമേയല്ല ഞാൻ. അത് ഞാനൊരു വീരശൂരപരാക്രമിയായതുകൊണ്ടല്ല. ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിലൊരു ശരിയുണ്ടെന്ന പൂർണ്ണ ബോധ്യമുള്ളതുകൊണ്ടാണ്. അതൊരു ആത്മാഭിമാനമാണ്. അഭിമാനിക്കാൻ ഒരു മതത്തിൻ്റെ മേലങ്കി മാത്രമുള്ളവർക്ക് അത് മനസ്സിലായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല. അഞ്ചാറു പേര് ചേർന്ന് വാട്സപ്പ് ഗ്രൂപ്പിൽ ചർച്ച ചെയ്തുണ്ടാക്കുന്നതല്ല ഹിന്ദു. എന്നേപ്പോലെയാണ് ബഹുഭൂരിപക്ഷം ഹിന്ദുക്കളും ചിന്തിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കുറപ്പാണ്. ചില പോസ്റ്റുകൾ ഇടുന്നതിൻ്റെ പേരിൽ പലരും ഇൻബോക്സിൽ നിലവിളിക്കാറുണ്ട്. ഹിന്ദൂനെക്കൊല്ലാൻ ആരാണ്ടോ കൂടോത്രം വെച്ചുണ്ടാക്കിയ സാധനമാണ് ഞാനെന്ന മട്ടിൽ. ഹിന്ദുമതത്തിൽ നിന്ന് ഇനിയും പുറത്തു കടന്നിട്ടില്ലാത്ത എനിക്കെന്തിനാണ് ഹിന്ദു വിരോധം?

വല്ലാതെ പേടിപ്പിക്കാൻ നോക്കരുത്. മിണ്ടാതിരിക്കാൻ എനിക്കു തോന്നുന്ന കാലത്തോളം ഞാൻ മിണ്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കും. നിങ്ങളെ കാക്കുന്ന ദൈവം എന്നെയും കാക്കുമെന്ന ഉറപ്പുണ്ട്.

പച്ച മനുഷ്യൻ്റെ രൂപത്തിലായിരിക്കും!

അവരുടെ വാക്കുകളിലൂടെയായിരിക്കും!

ഈ ജന്മത്തിലാണ് എനിക്കു വിശ്വാസം. മരണാനന്തര ജന്മങ്ങളെ ഭയക്കുന്നതേയില്ല. സ്വർഗ്ഗനരകങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കാത്തതു കൊണ്ട് മരണാനന്തരം തൊലിയടക്കം ശരീരത്ത് മറ്റുള്ളവർക്ക് ഉപകാരപ്പെടാവുന്ന എല്ലാം എടുത്തോളാൻ പറഞ്ഞ് ഒരു കടലാസിൽ ഒപ്പിട്ടു നൽകിയിട്ടുണ്ട്.

പണ്ട് കമലഹാസൻ ഒരു അഭിമുഖത്തിൽ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഹൃദയത്തിൽ പറിച്ചൊടിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.

” എൻ്റെ ശരീരത്തിൽ 15 മീറ്റർ തൊലിയുണ്ട്. അതു കൊണ്ട് ഏഴു കുഷ്ഠരോഗികൾക്ക് ചെരുപ്പുണ്ടാക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ, ആ ചെരുപ്പിട്ട് അവർക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടില്ലാതെ നടക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ അതാണ് എൻ്റെ സ്വർഗ്ഗം … ആ സ്വർഗ്ഗത്തെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാകാത്തവർക്ക് ഒരു സ്വർഗ്ഗവും മനസ്സിലാവില്ല!”

തുലാഭാരത്തട്ടിൽ കയറി നിന്ന് എൻ്റെ ഭാരത്തിൻ്റെ തുല്യതൂക്കത്തിൽ ദൈവത്തിന് ഞാനൊന്നും ഓഫർ ചെയ്യാറില്ല. എന്നെ മാത്രം ഒന്നാമതാക്കുന്ന പ്രലോഭനങ്ങളിൽ അടിപതറി വീഴുന്ന കൈക്കൂലിക്കാരനായ ഒരാളായി ദൈവത്തെ കണ്ടിട്ടില്ല. എനിക്കു മാത്രം അനുഗ്രഹങ്ങൾ വാരിക്കോരിച്ചൊരിഞ്ഞ് എൻ്റെ ശത്രുക്കളെ മൊത്തം നിഗ്രഹിയ്ക്കുന്ന എൻ്റെ ഹിതവർത്തിയാണ് ദൈവം എന്ന് കരുതുന്നുമില്ല. ദൈവവിശ്വാസമില്ലായ്മയല്ല അത്.മറിച്ച് നിങ്ങളേക്കാൾ കുറേക്കൂടി ഭംഗിയായി ദൈവത്തെ വിശ്വസിക്കുകയാണ് ഞാൻ…

ഇങ്ങനെയൊക്കെയേ ഇനിയും മുന്നോട്ടു പോകൂ…

ഉപദേശിച്ചും ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയും വല്ലാണ്ടങ്ങ് നന്നാക്കിക്കളയരുത്.. പ്ലീസ്.

ദേശിയ ഇടതു പാര്‍ട്ടികള്‍ക്കും ഈ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് നിര്‍ണ്ണായകമാകും, കോണ്‍ഗ്രസ് പാര്‍ട്ടിയെക്കാളും. കാരണം ഒരു ജയം, ഇന്നത്തെ ചുറ്റുപാടില്‍, ഇടതന്മാരെ ദേശീയമായി നിവര്‍ന്നു നില്ക്കാന്‍ സഹായിക്കും. പരാജയം, പടുകുഴിയിലേക്കുള്ള ചൂണ്ട് പലകയുമാകും ഇന്നത്തെ അവസ്ഥയില്‍, കോണ്‍ഗ്രസിന്‌ പരാജയം പുതുമയാവില്ല.. ബി. ജെ പിക്കാവട്ടെ, ഒരു സീറ്റിലെ ജയം പോലും സ്വന്തം ഹിന്ദുത്വ രാഷ്ടീയത്തെ സാധൂകരിക്കുന്ന നേട്ടമാകും. .

ഈ സാഹചര്യത്തില്‍ നടക്കുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പ് നോക്കിക്കാണുന്ന ആര്‍ക്കും മനസിലാകുന്ന ഒരു കാര്യം, ഒരു പാര്‍ട്ടിയുടെ പരിപാടികളും, അതിന്‍റെ നേതാക്കളുടെ, ആ പരിപാടി നടപ്പാക്കാനുള്ള പ്രാപ്തിയും തമ്മില്‍ ഒരുപാട് അകലം ഉണ്ട് എന്നുള്ളതാണ്. പൊതുവെ എല്ലാവര്‍ക്കും  സമ്മതമായ വികസനം എന്ന പരിപാടിപോലും, ആരുടെയെങ്കിലും കൈയില്‍ സുരക്ഷിതമാണ് എന്ന് വോട്ടര്‍മാര്‍ കരുതുന്നില്ല .
കോണ്‍ഗ്രസിന്‍റെ വികസനം, നേതാക്കളുടെ വികസനത്തില്‍ കൂടിയേ വരൂ എന്ന് അവരുടെ ഇതേവരെയുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കാണിക്കുന്നു. ഇടതുകാരാകട്ടെ, സ്ഥിരം പല്ലവി ചില മേമ്പോടികളോടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നേ ഉള്ളു. അവരുടെ ‘എല്ലാം ശരി ആകും’ എന്ന പരസ്യവാക്യം പോലെ ദുര്‍ബലം ആണതും. ബി.ജെ.പി അക്കൗണ്ട്‌ തുറക്കാനാണോ–ഭരിക്കാന്‍ ആണോ ശ്രമിക്കുന്നത്‌ എന്ന് ചിലപ്പോഴെങ്കിലും, ചിലര്‍ക്കെങ്കിലും  സംശയം ഉണ്ടാകുന്നു. ഗുജറാത്ത് വികസനങ്ങളോ, അവരുടെ ഹിന്ദുത്വ അജണ്ടയോ മലയാളികള്‍ സീരിയസ് ആയി എടുത്തു എന്നതിന് ഇതുവരെ ഒരു തെളിവും ഇല്ല.

വലിയ പ്രതീക്ഷ നല്‍കുന്നവരായി നേതാക്കളില്‍ ആരെയും കാണുന്നില്ല.. ഐക്യ ജനാധിപത്യ മുന്നണി ജയിച്ചാല്‍ ഉമ്മന്‍ ചാണ്ടി തന്നെ മുഖ്യമന്ത്രി ആകുമെന്ന് ഉറപ്പില്ല. വികസന നായകന്‍ തന്നെ അറിയാവുന്ന എല്ലാ വികസന പദ്ധതികളും തുടങ്ങി–കേരളത്തെ 70 കളില്‍ നിന്ന് 80 കളിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നവ എന്ന്‍ സാമാന്യമായി പറയാം. 2010 കളിലേക്ക് ഇനിയും പോകാനുണ്ട് ബഹുദൂരം. ഇടതു മുന്നണിയുടെ പടക്കുതിര ആകട്ടെ 90 കഴിഞ്ഞെ ങ്കിലും  ഇനിയും ഒരു അങ്കത്തിനു ബാല്യമുണ്ട് എന്ന വിശ്വാസത്തില്‍ ആണ്. തൊട്ടു പിന്നാലെ നടക്കുന്ന രണ്ടാം പടക്കുതിരയ്ക്ക്, എല്ലാം ശരി ആക്കാം എന്ന മട്ടും ഭാവവുമാണ്. ഹിന്ദുത്വക്കാര്‍ അധികാരത്തില്‍ എത്തുമെന്ന് ആരും കരുതുന്നില്ലെന്നത് കൊണ്ട് അവരെ നമ്മള്‍ ‘അക്കൗണ്ട്‌ തുറക്കാന്‍’ വിടുന്നു.

കടപ്പാട്: മനോരമ ഓണ്‍ലൈന്‍

ആകെപ്പാടെ ഇടതു വലതു നേതാക്കളെ നോക്കുമ്പോള്‍ തോന്നുന്നത്, ഇവര്‍ വന്നാൽ കേരളം 2000 ത്തിന് പുറകില്‍ തന്നെ ആയിരിക്കും എന്നാണ്. കാരണം, 2010 കളിലെ സമൂഹത്തേയോ സമ്പദ്ഘടനയേയോ മനസിലാക്കി ഒരു നവ കേരളത്തിന്‌ വഴികാട്ടികള്‍ ആകാനുള്ള ശേഷിയും ശേമുഷിയും  ഉണ്ടെന്നു ഇരുകൂട്ടരടേയും ഇതേവരെയുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളോ, ശൈലിയോ സൂചിപ്പിക്കുന്നില്ല.  ഇത്രയും, ഇടതു വലതു വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ തന്നെ പറയാം .

ഇവരുടെ രാഷ്ടീയ നിലപാടുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കാം. .കോണ്‍ഗ്രസ്സ് ദേശീയ രാഷ്ടീയത്തിലെ, കാലൊടിഞ്ഞ കുതിരയാണ്- കേരളത്തില്‍ ഒരുപക്ഷേ ജയിച്ചാലും അത് അവര്‍ക്ക് ഒരു നേര്‍ത്ത സന്തോഷത്തില്‍ കവിഞ്ഞ്  ഒന്നും നല്‍കാന്‍ ഇടയില്ല. ശരിയായ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ സന്തോഷിക്കാന്‍, രാജസ്ഥാനോ, മദ്ധ്യപ്രദേശോ വേണം. എന്നാല്‍ ഇടതു കക്ഷികളുടെ അവസ്ഥ അതല്ല. കേരളത്തിലെ ജയം അവര്‍ക്ക് ഒരര്‍ത്ഥത്തില്‍, മൂന്നില്‍ രണ്ടു വിജയം നല്‍കുന്നു. മൂന്നിടത്ത് ഭരിച്ചിരുന്ന അവര്‍ കേരള വിജയത്തോടെ ഒരു ത്രിപുരയില്‍ എന്ന അവസ്ഥയില്‍ നിന്ന് കേരളത്തില്‍ കൂടി എന്ന നിലയിലേയ്ക്ക് ഉയരുന്നു. ദേശീയ രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ നിവര്‍ന്ന്‍ നില്‍ക്കാന്‍  ഇതവര്‍ക്ക് കെല്‍പ്പു നല്‍കും. ബംഗാളിലെ നല്ല പ്രകടനം വഴി, കൂടുതല്‍ അസംബ്ലി സീറ്റുകള്‍ കൂടി നേടാനായാല്‍ അവര്‍ക്ക് തങ്ങളുടെ വിപ്ലവ വീര്യം തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍  വീണ്ടെടുക്കാനാകുന്നു..

ബി.ജെ.പി.ക്ക് ആകട്ടെ ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാനില്ല. പൂജ്യത്തില്‍ നിന്നുള്ള എതു കയറ്റവും- അത് ഒന്നിലേയ്ക്കായാലും-  സന്തോഷകരമാണല്ലോ!. അവര്‍ പറയുന്നത് ഈ ഒന്ന് 10 വരെ ആകുകയും, ഇടതു വലതു മുന്നണികള്‍ക്ക് ഭൂരിപക്ഷം ഇല്ലാതെ ആകുകയും ചെയ്താല്‍ കേന്ദ്രം, കേരളം ഭരിക്കും എന്നും കുമ്മനം, നിഴല്‍ മുഖ്യ മന്ത്രിയാകും എന്നത്രേ. കണ്ടറിയേണ്ട കാര്യം..

ഒന്ന് വ്യക്തമാണ് ഇടതിന്‍റെ ദേശിയ ഭാവി നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പായിരിക്കും ഇത്. കേരളത്തിലെ പരാജയം അവരുടെ ഭാവിയെ, ദേശിയ പ്രസക്തിയെ തന്നെ ബാധിക്കും. സി. പി ഐ യെ പോലെ ദേശീയപാര്‍ട്ടിയെന്നു പറയാനാവാത്ത, പ്രാദേശികപാര്‍ട്ടിയെന്നു വിളിക്കാവുന്ന ഒരു അവസ്ഥ, സി.പി.എമ്മിന് വിശേഷിച്ചും പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കും . എന്നാൽ കോണ്‍ഗ്രസിനോ ബി. ജെ പിക്കോ അങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ ഇല്ല . അത് കൊണ്ട് 1957 ലേത് പോലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ ഭരണം വന്നില്ലെങ്കില്‍ ഈ പാര്‍ട്ടികളുടെ സ്ഥിതി ദയനീയം ആകും .

അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാല്‍, കമ്മ്യുണിസ്റ്റുകാര്‍ക്ക് തെരഞ്ഞെടുപ്പിലൂടെയും അധികാരത്തില്‍ വരാനാകുമെന്ന് ലോകത്തിനു കാണിച്ചു കൊടുത്ത അതേ കേരളം, അതേ രീതിയില്‍ അതിനെ, പിഴുതെറിയാമെന്നും കാണിക്കുന്ന വലിയ സംഭവം ആയിരിക്കും അടുത്താഴ്ച നടക്കുന്നത്. കൂടെ കേരളത്തിലെ ലിബറല്‍ സാമൂഹിക നവോത്ഥാന പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ ഭാവിയും നിര്‍ണ്ണയിക്കപ്പെടും . ഈ രാഷ്ടീയ സാമൂഹിക ലിറ്റ്മസ് ടെസ്റ്റുകള്‍, ചരിത്രത്തിന്‍റേയും ഭാഗഭാക്കാക്കുന്നു നമ്മളെ.