EDITORIAL

ഹൈസ്കൂളിന്റെ മുറ്റത്തിനപ്പുറമുള്ള പാറയിൽ ഉച്ചത്തെ ഇടവേളക്കുള്ള പതിവ് പാട്ടുചർച്ചയിലാണ് പാട്ടുകാരിയായ നസീം എന്ന കൂട്ടുകാരി ആദ്യം പറഞ്ഞത് – ഒരു പുതിയ ഗായകൻ ഉണ്ട്. വേറിട്ട ശബ്ദം അതി സുന്ദരം.
പ്രേമചകോരി…..
അവൾ മൂളി കേൾപ്പിച്ചു. ആറു പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷവും ആ ഗാനത്തിൽ നിന്ന് കൗമാരം ചോർന്നുപോയിട്ടില്ല. ഇന്നും അത് കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ അന്നത്തെ ഭാവപ്രപഞ്ചത്തിലേക്കു പരകാലപ്രവേശം നടത്തുകയാണ്.

യേശുദാസ് ഹിറ്റ് ഗാനങ്ങളുമായി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോഴാണ് താരതമ്യേന സാന്ദ്രത കുറഞ്ഞ, യൗവനത്തിലേക്കു കാലുവെക്കുന്ന പ്രായത്തിലുള്ള പുതുപുരുഷശബ്ദം മലയാളി ആസ്വാദകരുടെ മനസ്സിന്റെ വാതിലിൽ മുട്ടിവിളിക്കുന്നത്. മല്ലികപ്പൂവിൻ മധുരഗന്ധംപോലെ..ചന്ദനമണമൂറും മലർവല്ലികളായി.

കഴിവുള്ളവരുടെ പ്രവേശനം യേശുദാസ് തടയുന്നു എന്ന് എല്ലാകാലത്തും ചില കോണുകളിൽ നിന്നുയർന്ന ആക്ഷേപത്തിന്റെ നിരാകരണം കൂടിയാണ് ജയചന്ദ്രന്റെ വരവും ഭാവഗായകനായി സ്ഥിരപ്രതിഷ്ഠ നേടലും.

ഇന്ദുമുഖീ, ഇന്നുരാവിൽ എന്തു ചെയ്‌വൂ നീ, എന്ന് അരുമയോടെ തേടിയെത്തിയ ആ സ്നേഹാന്വേഷണം

ഇനിയും പുഴയൊഴുകും, ഇനിയും കുളിർ കാറ്റോടി വരും എന്ന സാന്ത്വനം

എൻ നെഞ്ചിലിന്നുമാ ഗാനമൂറും നിന്നുള്ളിലിന്നുമാ രാഗമുണ്ടോ എന്ന പരിഭവം

വർണരഹിതമാം നിമിഷദലങ്ങളെ നീ സ്വർണപതംഗങ്ങളാക്കി എന്ന പ്രണയപൂജ

കാവ്യപുസ്തകമല്ലോ ജീവിതം, ഇതിൽ കണക്കെഴുതാൻ ഏടുകളെവിടെ എന്ന കൈപിടിച്ചു കയറ്റൽ

താരണിമണിമഞ്ചം നീ വിരിച്ചീടുകിൽ പോരാതിരിക്കുമോ കണ്ണൻ എന്ന കണ്ണീർ തുടയ്ക്കൽ….

എല്ലാം ആ ശബ്ദത്തിൽനിന്നും ഭാവ വിഹ്വലമായ ആലാപനത്തിൽനിന്നുമാണ് സാക്ഷാൽക്കരിച്ചത്.
നന്ദി.

മനസ്സിനെ മാംസത്തിൽ നിന്നുയർത്തേണമേ എന്നും നീയെന്ന ഗാനത്തെ പാടുവാനുള്ളൊരു പാഴ്മുളം തണ്ടാണ് ഞാൻ എന്നും ഭക്തിയിൽ മുഴുകുമ്പോഴും ആ ശബ്ദം പ്രണയാർദ്രമാണ്. ഭാവ പാരമ്യത്തിൽ അലിഞ്ഞിലാതെയാവുന്നതാണല്ലോ പ്രണയത്തിന്റെയും ഭക്തിയുടെയും അതിർവരമ്പുകൾ.
യാത്രപറയുന്നില്ല, പിരിയുന്നവരോടാണല്ലോ അത്തരം ഔപചാരികതകൾ.

പതിറ്റാണ്ടുകൾ നീണ്ട സംഗീതസപര്യക്ക് മലയാളനാടിന്റെ ആദരാഞ്ജലി.

കവർ : വിൽസൺ ശാരദ ആനന്ദ്

Image Courtesy : Google

എം ടി ക്ക് ശേഷം എസ് ജയചന്ദ്രൻ നായരും വിടവാങ്ങിയിരിക്കുന്നു. രണ്ടുപേരും മലയാളം കണ്ട മികച്ച പത്രാധിപന്മാർ. മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ ആധുനികതയുടെ സ്വാംശീകരണത്തിന് വഴി ഒരുക്കുന്നതിൽ രണ്ടുപേരും നടന്ന് തീർത്ത ഭൂമിക വളരെ വലുതാണ്. മാതൃഭൂമിയുടെ തട്ടകമായ കോഴിക്കോട് നഗരത്തിന്റെ വളക്കൂറുള്ള മണ്ണിൽ നിന്ന് എം ടി വളർന്ന് വലുതായെങ്കിൽ അന്ന് ഇതൊന്നും വലുതായി അവകാശപ്പെടാൻ ഇല്ലാതിരുന്ന തലസ്ഥാനനഗരിയിൽ നിന്നാണ് ജയചന്ദ്രൻ നായർ തന്റെ നിയോഗം ഏറ്റെടുത്തത് എന്ന വ്യത്യാസമുണ്ട്. മലയാള സാഹിത്യരംഗത്തെ നിരവധി നവാഗതപ്രതിഭകളെ കണ്ടെത്തുന്നതിലും അവരെ ഗഹനമായ വായന ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിലും എം ടി യോടൊപ്പം ജയചന്ദ്രൻ നായരും വലിയ പങ്ക് വഹിച്ചു. എഴുത്തുകാർക്ക് ഇന്ന് കിട്ടുന്ന അംഗീകാരത്തിനും പ്രതിഫലത്തിനും പിന്നിലെ കാരണഭൂതർ ഇവർ രണ്ടുപേരുമാണെന്ന് നിസ്സംശയം പറയാം.

കെ. ബാലകൃഷ്ണൻ എന്ന അതികായന്റെ കീഴിൽ തന്റെ കരിയർ ആരംഭിച്ച ജയചന്ദ്രൻ നായർ സ്വയം ഒരു അതികായനായി വളരുന്ന കാഴ്ചയാണ് നാം കണ്ടത്. മലയാള സാഹിത്യവും വായനക്കാരും ആധുനികതയെ രണ്ടുകൈയും ചേർത്ത് സ്വീകരിക്കാൻ വെമ്പുന്ന കാലമായിരുന്നു അത്. മാതൃഭൂമി വാരികയ്ക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാവുന്നതിനും അപ്പുറമായിരുന്നു ആ പ്രവാഹം. മാതൃഭൂമിക്ക് പുറത്ത് ആ പ്രവാഹത്തിന് ഒത്തുചേരാനും പരിണമിക്കാനും വളക്കൂറുള്ള നിലം ഒരുക്കുന്നതിൽ ജയചന്ദ്രൻ നായർ നിർണ്ണായകമായ പങ്ക് വഹിച്ചു.

എഴുപത്-എൺപതുകളിൽ ഗൗരവമുള്ള വായനയ്ക്ക് കോഴിക്കോട് നിന്ന് മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. കോട്ടയം കേന്ദ്രീകരിച്ച് മനോരമയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്ന പൈങ്കിളി വാരികകളാണ് കളം നിറഞ്ഞുനിന്നത്. ഇങ്ങനെയൊരു ഇടത്തേയ്ക്കാണ് കൊല്ലത്ത് നിന്ന് എസ് കെ നായർ എന്ന കശുവണ്ടി മുതലാളി തുടങ്ങിയ “മലയാളനാട്” എന്ന വാരിക എത്തുന്നത്. മാതൃഭൂമിയിൽ നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു മലയാളനാടിന്റെ ഉള്ളടക്കം. ഗൗരവമുള്ള വായനയ്ക്കും പൈങ്കിളി വായനയ്ക്കും ഇടയിൽ മലയാളനാട് സ്വന്തം ഇടം കണ്ടെത്തിയെന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. ഇതിന്റെ ചുവട് പിടിച്ചാണ് കലാകൗമുദി എത്തുന്നത്. പക്ഷെ ജയചന്ദ്രൻ നായർ എന്ന പത്രാധിപർ കലാകൗമുദിയുടെ പത്രാധിപസ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തതോടെ എണ്ണം പറഞ്ഞ എഴുത്തുകാരുടെ കൃതികൾ അതിലൂടെ പ്രകാശിതമാവാൻ തുടങ്ങി. പിന്നീട് നമ്മൾ കണ്ടത് മലയാള സാഹിത്യരംഗത്തെ ആധുനികതയുടെയും ഒരു വിപ്ലവമാണ്. “സാഹിത്യ വാരഫലം” എന്ന ജനകീയ പംക്തി മലയാളനാട് വിട്ട് കലാകൗമുദിയിൽ എത്തി. കലാകൗമുദി വിട്ട് മലയാളം വാരിക തുടങ്ങിയപ്പോഴും ഉള്ളടക്കത്തിലെ ഉന്നതനിലവാരം അദ്ദേഹം തുടർന്നു. എം ടി, ഓ വി വിജയൻ, എം മുകുന്ദൻ, മാധവിക്കുട്ടി, എം പി നാരായണപിള്ള, വി കെ എൻ, മലയാറ്റൂർ എന്നിവരുടെയെല്ലാം കൃതികൾ, മാതൃഭൂമി കഴിഞ്ഞാൽ, പ്രകാശിതമായത് കലാകൗമുദിയിലൂടെയും മലയാളം വരികയിലൂടെയും ആണെന്നത് എടുത്തുപറയേണ്ടതാണ്. നമ്പൂതിരി എന്ന രേഖാചിത്രകാരനെ കൂടാതെയുള്ള മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പ് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സമയത്താണ് അദ്ദേഹം മാതൃഭൂമി വിട്ട് മലയാളം വാരികയിൽ എത്തുന്നത്. രണ്ടാമൂഴം എന്ന എം ടി യുടെ നോവലിന് അദ്ദേഹം വരച്ച ചിത്രങ്ങൾ പ്രത്യേകം പരാമർശം അർഹിക്കുന്നു. സാഹിത്യകാരന്മാർക്ക് മാത്രമല്ല, നമ്പൂതിരിയെ പോലുള്ള കലാകാരന്മാർക്കും ജയചന്ദ്രൻ നായരോടുള്ള അടുപ്പവും ബഹുമാനവും ഇത് കാണിക്കുന്നു.

മലയാളസാഹിത്യത്തിന്റെ വളർച്ചയുടെ ഏടുകൾ അടയാളപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ആ വളർച്ചയിൽ ജയചന്ദ്രൻ നായർ വഹിച്ച പങ്ക് തീർച്ചയായും അംഗീകരിക്കപ്പെടും. പ്രദക്ഷിണവഴികൾ പിന്നിട്ട പ്രതിഭാധനന് വിട.

_{കവർ: വിൽസൺ ശാരദ ആനന്ദ്}

വയനാടിന്റെ കണ്ണുനീർ, നമ്മോടു പറയുന്നത് മിനിമലിസത്തിലേക്കു – ആവശ്യാധിഷ്ഠിത മിതജീവിത ശൈലിയിലേക്ക്- തിരിച്ചു നടക്കുക എന്നാണ്.മറ്റാരോ ആണ് ഇതിനുത്തരവാദികൾ എന്ന മനോഭാവത്തോടെയാണ് വിമർശകർ വിരൽ ചൂണ്ടുക, പ്രകൃതി ദുരന്ത മുന്നറിയിപ്പുകളെ കുറിച്ച് വേവലാതിപ്പെടുക. ദുരന്തത്തിൽ നമ്മൾ ഓരോരുത്തരുടെയും വിരലടയാളം പതിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോഴേ ഭാവിയെ കുറിച്ച് തീരുമാനങ്ങൾ ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ.

വീടാവട്ടെ, റോഡോ പാലമോ ദേവാലയമോ, സുഖവാസമന്ദിരമോ ആവട്ടെ,ഓരോ പുതു നിർമ്മിതിയിലും കുന്നുകൾ ഇടിയുകയും മലകൾ പൊടിയുകയും മരങ്ങൾ നശിക്കുകയും നീരരുവികൾ വറ്റുകയും വഴിമാറിയൊഴുകുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. കേരളകുടുംബങ്ങളിൽ അംഗങ്ങൾ കുറയുമ്പോഴും വീടുകളിൽ കിടപ്പുമുറികൾ കൂടുകയാണ്. എണ്ണമറ്റ വീടുകൾ ഒഴിഞ്ഞു കി ടക്കുമ്പോഴും പുതിയ വീടുകൾ നിർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു.ഓരോ മതങ്ങളും മണിമേടകൾ പണിതു ഗർവ് കാണിക്കാൻ മത്സരിക്കുന്നു. നാക്കിലവീതിയുള്ള നാട്ടിൽ അനുദിനം പാതവരികൾ ഇരട്ടിക്കുന്നു.ഭൂമിയിൽ ഇടം പോരാതെ ആകാശപാതകൾ ഉയരുന്നു എന്നിട്ടും തികയാത്തവിധം വാഹനങ്ങൾ പെരുകുന്നു. പടിഞ്ഞാറെ അതിർത്തി മുഴുവൻ കടൽ ഭിത്തി പണിയാൻ മുറവിളി ഉയരുന്നു.

മിതവും എന്നാൽ സൗകര്യപ്രദവും ആസ്വാദ്യവും ആയ ജീവിതം എങ്ങനെ സംവിധാനം ചെയ്യാം എന്നാണ് നമ്മൾ ഇനി ആലോചിക്കേണ്ടത്. വിദ്യാർഥികളും തൊഴിലാളികളും രാഷ്ട്രീയക്കാരും സാംസ്കാരിക പ്രവർത്തകരും ഒരുമിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യേണ്ട വിഷയമാണ്. ഇനി വൈകിക്കൂട.

ചില ചിന്തകൾ

സ്വകാര്യ വ്യക്തിഗത വാഹനങ്ങൾ നിരത്തിൽ നിന്ന് കഴിയുന്നത്ര പിൻവാങ്ങുകയും പകരം പര്യാപ്തമായ പൊതു വാഹനങ്ങൾ സർക്കാർ / സ്വകാര്യ മേഖലയിൽ വരികയും ചെയ്യുന്നു വെന്നിരിക്കട്ടെ. ഒന്നോ രണ്ടോ ആളുകളെ വഹിക്കുന്ന കാറുകൾ, ഓട്ടോ റിക്ഷകൾ എന്നിവ ഒഴിയുന്ന നിരത്തുകളിൽ ആവശ്യത്തിന് ഗുണ നിലവാരമുള്ള ബസ്സുകൾ സർവീസ് നടത്തുക. റെയിൽപാതകൾ ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നീണ്ട ഇടവേളകൾ ഉപയോഗിച്ചു ഹ്രസ്വദൂര മെമുകൾ വർധിപ്പിക്കുക. ഇനി ഈ സംസ്ഥാനത്തിന് ഏറെ പുതിയ റോഡുകളും പാതകളും താങ്ങാനുള്ള ഭൂവിഭവശേഷിയില്ല.

പഴയ കൂട്ടുകുടുംബവാസ വ്യവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ഈ തലമുറ ഏറെ ദൂരം നടന്നു കഴിഞ്ഞു. ഇനി വലിയ വീടെന്ന വൃഥാഭിമാനങ്ങൾ വെടിയണം. പല options ഉണ്ട്. ആധുനിക സൗകര്യങ്ങൾ ഉള്ള ചെറു ഭവനങ്ങൾ, പഴയ വീടുകൾ പുതുക്കി ഉപയോഗിക്കൽ തുടങ്ങിയവ.ഇന്നത്തെ ആഡംബരഭവനങ്ങൾ പോലും അടുത്ത തലമുറയിലെ അവകാശികൾ വാസത്തിനു തിരഞ്ഞെടുക്കുമോ എന്ന് സംശയമാണ്. അഭിരുചി വ്യത്യാസങ്ങൾ, തൊഴിൽ സാഹചര്യങ്ങൾ മൂലം ഉണ്ടാവുന്ന പ്രവാസം എന്നിവ ഇതിനു കാരണമാകുന്നു.അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോഴാണ് പാർപ്പിട ബാഹുല്യം നിയന്ത്രണം അർഹിക്കുന്നു എന്ന് തോന്നുക.

അധിക കാലം പൂട്ടിക്കിടക്കുന്ന വീടുകൾ നിഷ്‌ക്രിയ ആസ്തിയാണ്. അവ monetise ചെയ്യുവാൻ, വേണ്ട സാമ്പത്തിക വിദ്യാഭ്യാസം നാം നേടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. സർക്കാരും ധനകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങളും second hand വീടുകൾ വാങ്ങിക്കുന്നതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക. നികുതിയിലും പലിശയിലും ഇളവ് നൽകുക തുടങ്ങിയ incentives നടപ്പിലാക്കുക.അങ്ങനെ നിലവിലുള്ള പാർപ്പിടങ്ങളുടെ പരമാവധി ഉപഭോഗം ലക്ഷ്യമാക്കാം. ഒപ്പം പുതു നിർമിതികളെ കഴിയുന്നത്ര കുറയ് ക്കുകയും.

തീരദേശങ്ങൾ കടലെടുക്കുമ്പോൾ കടൽ ഭിത്തിക്കു വേണ്ടിയുള്ള സമരങ്ങൾ ഉണ്ടാവുക പതിവാണ്. പടിഞ്ഞാറെ അതിർത്തി മുഴുവൻ സമുദ്രമുള്ള സംസ്ഥാനത്തു എത്ര അപ്രായോഗികമാണത്! അത്രയും പാറകൾക്ക് മുഖ്യമായും ഉറവിടമാവുക പശ്ചിമ ഘട്ടം തന്നെയാണല്ലോ പ്രത്യേകിച്ച് കാലവസ്ഥാവ്യതിയാനത്തിൽ ആഗോളമായി കടൽ നിരപ്പുയരുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ!ഇടിഞ്ഞു കുനിയുന്ന പർവതങ്ങൾക്ക് കാറ്റുകളെ പിടിച്ചു കെട്ടാനാവാത്ത അവസ്ഥയും വന്നിരിക്കുന്നു. കടൽ തീരത്ത് എടുത്തു മാറ്റി സ്ഥാപിക്കാവുന്ന നിർമിത ഭവനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുകയാണ് കൂടുതൽ ഫലപ്രദം. പ്രതികൂല കാലാവസ്ഥകളിൽ അവയെ താത്കാലികമായി മാറ്റി സ്ഥാപിക്കാൻ ഇടമൊരുക്കണം. ദുരിതാശ്വാസ ക്യാമ്പുകൾക്ക് പകരം.

വികസനം ആവശ്യവും അവകാശവുമാണ്. പക്ഷെ വിഴിഞ്ഞത്തു കടൽ തൂർക്കുമ്പോൾ പശ്ചിമ – പൂർവ ഘട്ടങ്ങളുടെ ശിരസ്സ് കുനിയുന്നുണ്ട്, കടലാഴങ്ങൾ കൂടുന്നതിനൊപ്പം ഉടനീളം തീരങ്ങൾ അപ്രത്യക്ഷമാവുകയും ആവാസയിടങ്ങൾ നഷ്ടമാവുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. വിഴിഞ്ഞത്തിനു വേണ്ടി പ്രവർത്തിച്ച ക്വാറികൾ ചർച്ചാ വിഷയമായതു ഓർക്കുമല്ലോ പാലക്കാട്- കോഴിക്കോട് ഹരിത ദേശീയ പാതക്കുവേണ്ടി പാലക്കാട് ജില്ലയിൽ മാത്രം നൂറു കണക്കിന് വീടുകളാണ് പൊളി ച്ചുമാറ്റാൻ ഉത്തരവായിരിക്കുന്നത്.ഫലമോ?ഒരുവശത്തു കോൺക്രീറ്റ്മാലിന്യം,മറുവശത്ത് നിർമാണ സാമഗ്രികളുടെ വർധിച്ച ഡിമാൻഡ്.

കഴിഞ്ഞ കുറേ വർഷങ്ങളായി വയനാട് ചെറിയ ഉരുൾ പൊട്ടലും മണ്ണിടിച്ചിലും നടക്കുന്നുണ്ട്. വാർത്തയാവാറി ല്ലെന്നേയുള്ളൂ. എന്നിട്ടും മുഖ്യമന്ത്രി വിഭാവനം ചെയ്യുന്നത് വയനാടൻ മലകൾ തുരന്നു മൈസൂർക്കു തുരംഗപാത നിർമ്മിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചാണ്, ഭീമമായ ചിലവേറ്റെടുത്തും ഗുരുതര പരിസ്ഥിതി ആ ഘാതം സൃഷ്ടിച്ചും കെ റെയിൽ എന്ന സംസ്ഥാന തീവണ്ടിപ്പാത നിർമ്മിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചാണ്. വീണ്ടു വിചാരങ്ങൾ അനിവാര്യവും അടിയന്തിരവുമായിരിക്കുന്നു.

ദുരന്തങ്ങളിൽ പ്രതികരിക്കാൻ മലയാളി രണ്ടാമതൊന്നാലോചിക്കാറില്ല അവശർക്ക് പെൻഷനും ആശാ വർക്കർക്കു ശമ്പളവും കുടിശ്ശികയായ പ്രതിസന്ധിയിൽ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ശേഷിക്കു കനത്ത വെല്ലുവിളിയാണ് വയനാട് ദുരന്തം ഉയർത്തുന്നത്. എല്ലാ സന്നാഹങ്ങളുമായി ഇവിടെയും ഈ ജനത മുന്നിട്ടിറങ്ങുമെന്ന് ഉറപ്പുണ്ട്. അവരോടൊപ്പം. പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളിൽ കൈമെയ് മറന്നു കർമ്മ നിരതരായിരിക്കുന്ന എല്ലാ മേഖലയിലുമുള്ള പ്രവർത്തകർക്ക്‌ അഭിവാദ്യങ്ങൾ.

_{ജ്യോതിസ് പരവൂര്‍}