ലേഖനം

ആഗോള താപനയുഗം അവസാനിച്ചു; ഇനി നാം അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടിവരുന്നത് ഭൂമി തിളയ്ക്കുന്ന ഒരു യുഗത്തെയാണെന്ന് ഐക്യരാഷ്ട്രസംഘടനാ സെക്രട്ടറി ജനറൽ അന്റോണിയോ ഗുട്ടെറസ്. ഇപ്പോഴത്തെ താപനസാഹചര്യങ്ങളിൽ അനുഭവപ്പെട്ടുവരുന്ന ഉഷ്‌ണതരംഗങ്ങളും മറ്റു കാലാവസ്ഥാ അനുബന്ധ തീക്ഷ്‌ണ പ്രതിഭാസങ്ങളും നിരന്തരവും കൂടുതൽ വ്യാപകവും മാരകവുമായി അനുഭവപ്പെടുന്ന ഒരു അവസ്ഥയാണ് “തിളയ്ക്കുന്ന ഭൂമി” (Global boiling) എന്നതുകൊണ്ട് വിവക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത് . കാലാവസ്ഥാ സംരക്ഷണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഒരു ആഡംബരമല്ലെന്നും മറിച്ച്, അടിയന്തിരമായി അനുവർത്തിക്കേണ്ട അവശ്യ നടപടിക്രമങ്ങളാണെന്നും ഓർമ്മപെടുത്തുന്നവയാണ് അന്തരീക്ഷതാപനത്തിൽ സംഭവിക്കുന്ന അതിദ്രുതവ്യതിയാനങ്ങൾ. താപനം അധികരിക്കുംതോറും കാലാവസ്ഥാപ്രതിഭാസങ്ങളിൽ സംഭവിക്കുന്ന ഭാവമാറ്റങ്ങൾ അമ്പരിപ്പിക്കുന്നവയുമാണ്. 2023 ജനുവരിയിൽ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിൽ അനുഭവപ്പെട്ട കൊടും ശൈത്യം, കാലിഫോർണിയ, ബ്രസീൽ, ചൈന, ദക്ഷിണ കൊറിയ, എന്നിവിടങ്ങളിലെ പ്രളയം, യൂറോപ്പിലെയും അമേരിക്കയിലെയും അസാധാരണ തീക്ഷ്ണതയാർന്ന ഉഷ്‌ണതരംഗം, കാനഡ, ഹവായ്, ഗ്രീസ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ കാട്ടുതീ, ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ ആഞ്ഞടിച്ച ഫ്രെഡ്‌ഡി ചുഴലിക്കാറ്റ്, മ്യാന്മറിൽ വീശിയടിച്ച മോച്ച ചുഴലിക്കാറ്റ്, ഫ്ലോറിഡയിൽ ആഞ്ഞുവീശിയ ഇഡാലിയ ചുഴലിക്കാറ്റ് തുടങ്ങിയവ ഏതാനും ചില ഉദാഹരണങ്ങൾ മാത്രം.

അന്തരീക്ഷത്തിലേക്കുള്ള വിവേകരഹിതമായ ഹരിതഗൃഹവാതക പുറംതള്ളലാണ് കാലാവസ്ഥാപ്രതിസന്ധികൾ രൂക്ഷമാകുന്നതിന് പ്രധാന കാരണം. അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിക്ഷേപിക്കപ്പെടുന്ന ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തെ പൊതിഞ്ഞു നിലകൊള്ളുന്ന ഒരു പുതപ്പെന്നതുപോലെ ഭൂമിയിൽ ചൂടേറ്റുന്നു. “ഹരിതഗൃഹപ്രഭാവം” എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ സ്ഥിതിവിശേഷമാണ് ഭൂമിയിൽ ആവശ്യമായ താപനിലനിലനിർത്തുന്നത്. എന്നാൽ, അധികരിച്ചതോതിലുള്ള ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളുടെ ഉത്സർജ്ജനം മൂലം അന്തരീക്ഷം ക്രമാതീതമായി ചൂടാവുന്നു. ഈ അവസ്ഥയാണ് വടക്കേ അമേരിക്ക, ഏഷ്യ, ആഫ്രിക്ക, യൂറോപ്പ് തുടങ്ങിയ ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിലെ മിക്കവാറും ഇടങ്ങളിൽ വേനൽ രൂക്ഷവും അസഹനീയവുമാകുന്നതിന് കാരണമായത്. ആർട്ടിക്/അന്റാർടിക് മേഖലകളുടെ സവിശേഷതയെന്നത് ആ ഇടങ്ങളിലെ കനത്ത ഹിമനിക്ഷേപമാണ്. ഈ ഹിമനിക്ഷേപമാകട്ടെ താപനാധിക്യംമൂലം ഉരുകിയൊലിച്ച് നാമാവശേഷമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയുമാണ്. ഇത്തരം അവസ്ഥകളൊന്നും അപ്രതീക്ഷിതമോ അസംഭാവ്യമോ അല്ല. ശാസ്ത്രം നിരന്തരം നൽകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പ്രവചനങ്ങളെയും മുന്നറിയിപ്പുകളെയും സാധൂകരിക്കുകയാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇപ്പോൾ നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങൾ. ഇവ, പക്ഷെ, പ്രതീക്ഷിക്കപ്പെട്ടതിനേക്കാൾ അതിവേഗത്തിൽ സംഭവിക്കുന്നുവെന്നതാണ് ശാസ്ത്രലോകത്തെ പോലും അമ്പരപ്പിക്കുന്നത്.

താപനനിയന്ത്രണം മാത്രമാണ് ഒരേ ഒരു പരിഹാരമാർഗ്ഗം. എന്നാൽ, സമൂഹം ഇനിയും കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാനത്തെ അർഹിക്കുന്ന ഗൗരവത്തോടെ ഉൾക്കൊണ്ടിട്ടില്ല. സമുദ്രനിരപ്പ് ഉയർന്നാൽ ഉണ്ടാകാനിടയുള്ള ഭവിഷ്യത്തുകളെക്കുറിച്ച് ഇപ്പോഴും അവബോധമില്ല; വർധിച്ച തീക്ഷ്ണതയിലും ആവൃത്തിയിലും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഉഷ്‌ണതരംഗങ്ങളെപ്പറ്റിയും അത്രയൊന്നും ഉൽക്കണ്ഠാഭരിതരല്ല. വരൾച്ചയും വെള്ളപ്പൊക്കവും പിടിമുറുക്കുമ്പോൾ അവയിൽ നിന്നുള്ള മഹാദുരിതങ്ങളാൽ വലയുന്നവർ പോലും അവ അവസാനിക്കുമ്പോൾ അവയെ പാടെ മറക്കുന്നു. താപനനിയന്ത്രണ പ്രക്രിയകളിൽ കർശനമായ നിയമ നിബന്ധനകൾ പ്രസക്തമാവുന്നത് അതിനാലാണ്. താപനം കുറയ്ക്കുവാനുതകുന്ന ജീവിതരീതികൾ അനുവർത്തിക്കുവാൻ ജനങ്ങളെ നിയമം വഴി നിർബന്ധിതരാക്കുക എന്നതുമാത്രമാണ് ഈ അവസ്ഥയ്ക് സ്ഥായിയായ പരിഹാര മാർഗ്ഗം.

2023 ജൂലൈയിൽ അനുഭവപ്പെട്ട ആഗോളശരാശരിതാപനില ഇതുവരെ രേഖഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും ഉയർന്ന താപനിലയാണെന്ന് വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു. 1991-2020 കാലഘട്ടം പരിശോധിച്ചാൽ, ജൂലൈ മാസത്തിൽ അനുഭവപ്പെടാറുള്ള ശരാശരി താപനിലയെക്കാൾ 0.72 ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡ് അധിക താപനിലയാണ് 2023 ജൂലൈയിൽ അനുഭവപ്പെട്ടത്. 2019 ജൂലൈ മാസത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട താപനിലയെക്കാൾ 0.33 ഡിഗ്രി സെൻറിഗ്രേഡ് കൂടുതലുമായിരുന്നു. 2023 ജൂലൈ മാസത്തിൽ തന്നെയാണ് ദക്ഷിണ യൂറോപ്പ്, വടക്കേ അമേരിക്ക, ചൈന എന്നീ ഭൂവിഭാഗങ്ങളിൽ മാരകമായ ഉഷ്‌ണതരംഗസാന്നിധ്യം അനുഭവപ്പെട്ടത് എന്നുകൂടി ഇവിടെ ചേർത്തു വായിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളുടെ അധികസാന്നിധ്യം മാത്രമല്ല, പസഫിക് സമുദ്രത്തിൽ രൂപം പ്രാപിച്ച വരുന്ന എൽ-നിനോ സാഹചര്യങ്ങൾക്കും അധികതാപന സാഹചര്യങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിൽ പങ്കുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് വർഷങ്ങൾ (2020,2021,2022) എൽ നിനോയുടെ വിരുദ്ധ സാഹചര്യമായ ലാ-നിനായായിരുന്നു പസഫിക് മേഖലയിൽ നിലനിന്നിരുന്നത്. ഈ വർഷം (2023) ഉടലെടുത്ത എൽ നിനോ സാഹചര്യങ്ങൾ മൂലം അടുത്ത അഞ്ച് വര്ഷങ്ങളിലൊന്നിൽ വ്യവസായവിപ്ലവപൂർവ്വ കാലഘട്ടത്തിലുണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാൾ 1.5 ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡിലേറെ താപനാധിക്യം അനുഭവപ്പെടാനിടയുണ്ട്. ഭേദിക്കപ്പെടരുതെന്ന് ശാസ്ത്രലോകം നിരന്തരം മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിവരുന്ന താപവർധനാ പരിധിയാണ് 1.5 ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡ് എന്ന് ഓർമ്മിക്കണം. ലോകകാലാവസ്ഥാസംഘടനാ (WMO) ആഹ്വാനം ചെയ്ത പ്രവർത്തന രീതികൾ ലംഘിക്കപ്പെട്ടു എന്നല്ല ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. 2023 ജൂലായിൽ അനുഭവപ്പെട്ട താപനാധിക്യവും എൽ-നിനോ വഴി ഉണ്ടാകാനിടയുണ്ടെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കപ്പെടുന്ന താപനാധിക്യഘട്ടങ്ങളും ഒറ്റപ്പെട്ട സാഹചര്യങ്ങൾ എന്ന നിലയിൽ മാത്രമാണ് ലോകകാലാവസ്ഥാസംഘടനാ പരിഗണിക്കുന്നത്.

കടുത്ത ചൂടുള്ള കാലാവസ്ഥ ആഗസ്റ്റിലും തുടരുന്നതായി കാണപ്പെടുന്നു. കാലാവസ്ഥ വിദഗ്ദ്ധർ, പക്ഷെ, ഈ പ്രവണതയിൽ അത്ഭുതമൊന്നും കാണുന്നില്ല. “തികച്ചും സ്വാഭാവിക” മെന്നാണ് അവർ ഈ അവസ്ഥയെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. താപ-ശൈത്യ കാറ്റുകൾ, അതിതീവ്ര മഴ വേളകൾ തുടങ്ങിയവ സമീപദശകങ്ങളിലായി ആവൃത്തിയിലും തീവ്രതയിലും വർദ്ധനവ് കാണിക്കുന്ന പ്രവണതയാണുള്ളത്. മനുഷ്യപ്രേരിത ഹരിതഗൃഹവാതകോൽസർജ്ജനമാണ് ഇതിന്റെയെല്ലാം അടിസ്ഥാന കാരണം. എന്നാൽ “തികച്ചും സ്വാഭാവികം ” എന്ന് ശാസ്ത്രലോകം ഈ അവസ്ഥയെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത് ഒരു സമാശ്വാസവാക്ക് എന്ന നിലയിലല്ല ഉൾക്കൊള്ളേണ്ടത്. ഉത്സർജ്ജനത്തോത് നിയന്ത്രിക്കുന്നതിൽ യാതൊരു വിട്ടുവീഴ്ചയ്ക്കും തയ്യാറാകാത്തിടത്തോളം കാലം, അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഇതിനകം എത്തപ്പെട്ട നീക്കം ചെയ്യപ്പെടാതെ നിലകൊള്ളുന്ന വൻ കാർബൺ നിക്ഷേപം തത് സ്ഥിതി തുടരുന്നിടത്തോളം കാലം താപനവർദ്ധനവും അനുബന്ധ കാലാവസ്ഥാ പ്രശ്നങ്ങളും ഒരു വാർത്തയേ ആകുന്നില്ല എന്നാണ് ഈ പ്രതികരണത്തിലെ ധ്വനി. കാലാവസ്ഥാപ്രതിഭാസങ്ങളുടെ രൂക്ഷഭാവങ്ങൾ മുൻപത്തേക്കാൾ കാഠിന്യമാർജ്ജിക്കുന്നുവെന്നതും, അതിന് ഒരു നൈരന്തര്യം കൈവന്നിരിക്കുന്നുവെന്നതും ഇക്കാര്യം അടിവരയിട്ടുറപ്പിക്കുന്നു. കൂടുതൽ തീവ്രവും വ്യാപകവുമായ കാലാവസ്ഥാപ്രതിഭാസങ്ങൾ ലോകവ്യാപകമായി ദുരന്തം വിതക്കാനിടയുണ്ട്. ഇത്തരം ദുരന്തങ്ങൾ ഏറ്റവുമധികം ബാധിക്കുന്നതാകട്ടെ, ഏറ്റവും കുറവ് ഉത്സർജ്ജനം നടത്തുന്ന ദരിദ്ര രാഷ്ട്രങ്ങളെയും.

2023 നവമ്പറിൽ യു.എ.ഇ (UAE) യിൽ നടക്കാൻ പോകുന്ന COP 28 ഉച്ചകോടിയിൽ ആഗോളതാപനത്തിന് അടിയന്തിരമായി കടിഞ്ഞാണിടാൻ ഉതകുന്ന പദ്ധതികൾ, കടുത്ത കാലാവസ്ഥാ പ്രതിഭാസങ്ങളോടുള്ള അതിജീവനതന്ത്രങ്ങൾ, കാലാവസ്ഥാ ദുരന്തങ്ങൾ മൂലം സംഭവിക്കുന്ന കഷ്ടനഷ്ടങ്ങൾക്കുള്ള നഷ്ടപരിഹാരങ്ങൾ എന്നിവ വിശദമായി ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടും.

ഇതുവരെ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട കാലാവസ്ഥാചരിത്രം പരിശോധിക്കുമ്പോൾ 2023 ജൂലൈയിൽ ആണ് ഏറ്റവും ഉയർന്ന അന്തരീക്ഷതാപനില അനുഭവപ്പെട്ടതായി കാണപ്പെടുന്നത്. ഇതിനു സമാനമായൊരു അതിതാപനാവസ്ഥ ഭൂമിയിൽ ഇതിന് മുൻപ് അനുഭവപ്പെടുന്നത് 125000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ്.

പശ്ചിമേഷ്യ, വടക്കേ അമേരിക്ക, ഉത്തരാഫ്രിക്ക, ദക്ഷിണയൂറോപ്പ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ നാല് തവണ അനുഭവപ്പെട്ട അതിതാപന വേളകളാണ് 2023 ജൂലൈ മാസത്തിൽ അനുഭവപ്പെട്ട റെക്കോഡ് അന്തരീക്ഷ താപനത്തിന് നിദാനമായത്. അതിമാരകമായ ചൂടിനൊപ്പം അപ്രതീക്ഷിതമായ വെള്ളപ്പൊക്കവും പല സ്ഥലങ്ങളിലും അനുഭവപ്പെട്ടു. ഡൽഹി, ബീജിംഗ് എന്നിവങ്ങളിൽ അനുഭവപ്പെട്ട വെള്ളപ്പൊക്കം ഉദാഹരണം. ഫോസിൽഇന്ധനങ്ങളുടെ അമിതോപഭോഗം കാർബൺപരിചക്രത്തെ മാത്രമല്ല ജലപരിചക്രത്തെയും പിടിമുറുക്കിയിരിക്കുന്നു. അന്തരീക്ഷത്തിലെ അധികതാപം ഏറ്റുവാങ്ങുന്നത് സമുദ്രങ്ങളാണ്. അതിനാൽ സമുദ്രങ്ങളിൽ ചൂടേറിവരികയാണ്. താപമേറ്റുവാങ്ങുവാൻ സമുദ്രങ്ങൾ ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഭൗമാന്തരീക്ഷതാപം ഇതൊന്നുമാകുമായിരുന്നില്ല!. സമുദ്രങ്ങളിൽ ചൂടേറുന്നതിന്റെ ഫലമായി സമുദ്രപര്യയനവ്യൂഹങ്ങളിലും ചൂടേറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇതൊട്ടും നിസ്സാരമായ കാര്യമല്ല. ഏറിയ ചൂടുള്ള സമുദ്രജലപ്രവാഹങ്ങൾ അവ കടന്നുപോകുന്ന തീരദേശങ്ങളിൽ ചൂട് ഉയർത്തുന്നു. സമുദ്രജലതാപം വർധിച്ചതിൻറെ ഫലമായി അന്റാർട്ടിക്ക ഭൂഖണ്ഡത്തിലെ അതിവിസ്തൃതമായ ഒരു മേഖലയിലെ വൻ ഹിമനിക്ഷേപം ഉരുകിയൊലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. താപനം ഏറുന്നതിനാൽ സ്വാഭാവികമായും മഞ്ഞ് ഉരുകുന്നതല്ലാതെ വീണ്ടും ഉറയുന്ന പ്രവണത നിലച്ച മട്ടാണ്. ഇതിന്റെ പ്രത്യക്ഷവും പരോക്ഷവുമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ വരാനിരിക്കുന്നതേയുള്ളൂ. തീർന്നില്ല – ഭൂമിയുടെ ഏറിയ ഭാഗവും സമുദ്രങ്ങളാണ്. സ്വാഭാവികമായും, ചൂടേറുമ്പോൾ ബാഷ്പീകരണവും കൂടുന്നു. ചൂടിനൊപ്പം അന്തരീക്ഷ ആർദ്രതയും വർധിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ ചൂടിന്റെ പ്രഭാവം അതികഠിനമായിരിക്കും. ഇത്തരമൊരവസ്ഥയിൽ “തിളയ്ക്കുന്ന ഗ്രഹം” എന്ന വിശേഷണം ഭൂമിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അന്വർത്ഥമാകുന്നു.

“ഭൂമി തിളയ്ക്കുന്നു” എന്ന യു.എൻ സെക്രട്ടറി ജനറൽ അന്റോണിയോ ഗുട്ടെറസിന്റെ വാക്കുകൾ ആലങ്കാരികമായ ഒരു പ്രയോഗം മാത്രമായിരിക്കാം. എന്നാൽ, അത്തരമൊരു പ്രയോഗത്തിലൂടെയെങ്കിലും ഭരണകൂടങ്ങളുടെയും ലോകജനസമൂഹങ്ങളുടെയും അടിയന്തിരശ്രദ്ധ കാലാവസ്ഥയുടെ അസ്ഥിരവ്യതിയാനപ്രകൃതങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ചുവിടാമെന്നായിരിക്കാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സദുദ്ദേശ്യം. ഇത്തരത്തിലുള്ള മുന്നറിയിപ്പുകൾ ഇതാദ്യമല്ല. ഭാവിയിൽ സംഭവിക്കാനിടയുള്ള പ്രവചനാതീതമായ കാലാവസ്ഥാ രൂക്ഷഭാവങ്ങൾ നേരിടുവാൻ ലോകം സുസജ്ജമായിരിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യം സംബന്ധിച്ച് 2021 ൽ തന്നെ അദ്ദേഹം സൂചന നൽകിയിരുന്നു. താപനം ഇനിയും ഉയർന്നാൽ നിലവിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന കാലാവസ്ഥാപ്രതിസന്ധികളുടെ രൂക്ഷതയും വ്യാപകശേഷിയും നാൾക്കുനാൾ കൂടിവരികയേയുള്ളു എന്ന അവബോധമാണ് ജനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത്. നിർഭാഗ്യവശാൽ, അത്തരം കാര്യങ്ങൾ ജനങ്ങൾ വേണ്ടതോതിലോ വേണ്ടത്ര ഗൗരവത്തിലോ ഉൾക്കൊള്ളുവാൻ മെനക്കെടുന്നില്ല. ചൂട് കൂടിയാൽ ബാഷ്പീകരണവും കൂടും. ചൂടിനൊപ്പം അന്തരീക്ഷ ആർദ്രതയും ഉയരുന്ന ഇടങ്ങളാവാം ഒരു പക്ഷെ, ” ലോകം തിളയ്ക്കുന്നു” എന്ന പ്രയോഗത്തിന്റെ വ്യാപ്‌തി അക്ഷരാർഥത്തിൽ അനുഭവിച്ചറിയാൻ പോകുന്നത്. മധ്യപൂർവ്വേഷ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ, പാക്കിസ്ഥാൻ, ഇന്ത്യ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ഈ സാഹചര്യം അനുഭവപ്പെടാനുള്ള സാധ്യത ഏറെയാണ്.

ഏതാണ്ട് ഒന്നര ദശാബ്ദം മുൻപ് വരെയുള്ള കാര്യം പരിശോധിച്ചാൽ ആസൂത്രണ രംഗത്ത് എല്ലായ്പ്പോഴും മുൻഗണന നൽകിപ്പോന്നിരുന്നത് സാമ്പത്തിക പരിപാടികൾക്കായിരുന്നു. കാലാവസ്ഥ ചിത്രത്തിലേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാൽ, ഇപ്പോൾ സ്ഥിതിഗതികൾ ഏറെ വിഭിന്നമാണ്. കാലാവസ്ഥാപരമായ അനിശ്ചിതത്വങ്ങളിലും അതിന്റെ ദുരന്തസ്വഭാവമുള്ള പരിണതഫലങ്ങളിലും പെട്ടുഴലുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തിലൂടെയാണ് ലോകം കടന്നുപോകുന്നത്. ശാസ്ത്രലോകവും ഭരണരംഗവും മാത്രമല്ല, ജനങ്ങളും ഇക്കാര്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ പോലും 100 ശതമാനം ഫലപ്രദമായ കാലാവസ്ഥാസംരക്ഷണപരിപാടികളിലേക്ക് എത്തിച്ചേർന്നിട്ടില്ലായെന്നതാണ് യാഥാർഥ്യം.

കാലാവസ്ഥാ സംരക്ഷണാർത്ഥം ഹരിതജീവിത രീതികളിലേക്ക് ചുവട് മാറാനുള്ള സന്നദ്ധത സമൂഹത്തിൽ പൊതുവെ പ്രകടമാണെങ്കിൽ പോലും, അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഇതിനകം കുമിഞ്ഞ് കൂടപ്പെട്ട കാർബൺ അടക്കമുള്ള ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങൾ ഉയർത്തുന്ന ഭീഷണിയെ അതിജീവിക്കുവാൻ ഈ നിലപാടൊന്നും പര്യാപ്തമല്ല. കാലാവസ്ഥാ സംരക്ഷണത്തിന് വേണ്ടി ഏതൊരു പരിപാടി ആസൂത്രണം ചെയ്യുമ്പോഴും അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഇതിനകം നിക്ഷേപിക്കപ്പെട്ട് നീക്കം ചെയ്യപ്പെടാതെ കിടക്കുന്ന കാർബൺ അടക്കമുള്ള ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങൾ, അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് തുടർന്നും നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഹരിതഗൃഹവാതക ഉത്സർജ്ജനം എന്നിവയുടെ തോത് സംബന്ധിച്ച ഒരു വ്യക്തമായ ധാരണ ആവശ്യമാണ്. അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് ഉത്സർജ്ജിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളെക്കാൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽനിന്ന് നീക്കം ചെയ്യപ്പെടാതെ നിലനിൽക്കുന്ന ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളാണ് കാലാവസ്ഥാ ദുർഘടങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ കാരണമെന്ന് ഇപ്പോൾ തിരിച്ചറിയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ സാഹചര്യത്തിലാണ് മഴക്കാടുകൾ, സമുദ്രങ്ങൾ മുതലായ പ്രകൃതിദത്ത കാർബൺ ആഗിരണികളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ നാം നന്ദിപൂർവ്വം വിലയിരുത്തേണ്ടത്.

അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് കാർബൺ അടക്കമുള്ള താപനകാരികളായ ഹരിതഗൃഹ വാതകങ്ങൾ നിരന്തരം വന്ന് ചേരുകയും അവയെ ഫലപ്രദമായി ആഗിരണം ചെയ്ത് നീക്കുവാൻ ആഗിരണികൾ പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയിൽ അന്തരീക്ഷത്തിൽ അടിഞ്ഞുകൂടി ചൂടേറ്റുന്ന ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളുടെ തോത് ഉയരുന്നു. ഫലമോ, “ഭൂമി തിളയ്ക്കുന്ന” അവസ്ഥയിലേക്ക് കാര്യങ്ങൾ ചെന്നെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

അന്തരീക്ഷത്തിൽ അടിഞ്ഞുകൂടി അതിദീർഘകാലം നിലകൊള്ളുന്ന ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ താപനപ്രാമുഖ്യത്തോടുകൂടിയ കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാന പ്രവണതകൾക്ക് മൂലകാരണം എന്ന തിരിച്ചറിവ് ആദ്യകാലങ്ങളിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. യഥാർത്ഥത്തിൽ ഈ തിരിച്ചറിവില്ലായ്മയാണ്, ഉത്സർജ്ജന നിരക്കാണ് യഥാർത്ഥ താപനാധിക്യ ഹേതുവെന്നും, ഉത്സർജ്ജനം ഘട്ടം ഘട്ടമായി കുറയ്ക്കുക വഴി കാലാവസ്ഥയെ സുരക്ഷിത സ്ഥിതിയിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തിക്കാമെന്നും ഉള്ള സമീപനം (gradualism) ഉടലെടുക്കുവാൻ ഇടയായത് .

2015 ലെ പാരീസ് കാലാവസ്ഥ ഉച്ചകോടിയിൽ അന്തരീക്ഷ താപനിലയുടെ വർധനാപരിധി 2.0 ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡിൽ കവിയാൻ പാടില്ലായെന്നതായിരുന്നു ആദ്യത്തെ ആഹ്വാനം. എന്നാൽ, അതീവ നിസ്സാര തോതിലുള്ള താപവർദ്ധനവിന് പോലും അതീവ ദുരന്തസ്വഭാവമുള്ള പ്രത്യാഘാതങ്ങളുടെ വ്യാപ്‌തി രൂക്ഷമാക്കാനാവുമെന്ന വീണ്ടുവിചാരം മൂലമാണ് ഈ പരിധി 1.5 ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡ് ആയി പുനർനിർണ്ണയിക്കപ്പെട്ടത്. എന്നാൽ, പാരീസ് കാലാവസ്ഥാഉച്ചകോടി ആഹ്വാനത്തെ തൃണവൽഗണിച്ചുകൊണ്ടുള്ള നടപടിക്രമങ്ങളിലൂടെ തന്നെയാണ് ലോകം പിന്നെയും ചരിച്ചത്. ഇപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ കൈപ്പിടിയിൽ നിന്ന് വഴുതിപ്പോകുമോയെന്ന് സംശയിക്കത്തക്ക രീതിയിൽ ഭൂമിയുടെ പാരിസ്ഥിതിക ഘടന വ്യാപകമായി അടിപതറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഭൂമിയിലെ ഹിമനിക്ഷേപങ്ങൾ കൂടുതൽ അളവിലും വേഗതയിലും ഉരുകിയൊലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വനങ്ങളെ നാമാവശേഷമാക്കുന്ന കാട്ടുതീവേളകൾ അതിസാധാരണമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഉഷ്ണതരംഗങ്ങൾ അനുഭവപ്പെടുന്ന സാഹചര്യങ്ങളോടൊപ്പം അവയുടെ തീവ്രതയിലും വർദ്ധനവ് അനുഭവപ്പെടുകയാണ്. ഇവയെല്ലാം ചേർന്ന് ഭൂമിയെ ഒരു “ചൂള (Hothouse)” എന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് മുഖം മാറ്റി വരയ്ക്കുകയാണ്. “ഹരിതഗൃഹം (greenhouse)” എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഭൂമി അങ്ങനെ തപ്തഗൃഹം എന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് അതിവേഗം ചുവടുവച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. നരകതുല്യമായ അവസ്ഥയാണ് മനുഷ്യനടക്കമുള്ള ജീവജാലങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്നത്. വ്യവസായവിപ്ലവപൂർവ്വ കാലഘട്ടത്തെ അപേക്ഷിച്ച് ആഗോളശരാശരിതാപനില 1.2 ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡിന്റെ വർദ്ധനവ് ഇതിനകം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അതീവനിസ്സാരമെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുമെങ്കിലും താപനത്തിലുണ്ടായ ഈ ചെറു വർദ്ധനവ് പോലും ഭൂമിയിൽ സൃഷ്ടിച്ച ദുരന്ത സ്വഭാവമുള്ള പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ചില്ലറയല്ല.

ശ്വസിക്കുവാൻ അനുയോജ്യമല്ലാത്തവിധത്തിൽ വായു വിഷമയമാകുന്നു; അന്തരീക്ഷതാപനം അസഹനീയമാംവിധം ഉയർന്നുകൊണ്ടേയിയിരിക്കുന്നു. ഈ സന്ദർഭത്തിൽ പോലും ഫോസിൽ ഇന്ധനങ്ങളുടെ അമിതോപഭോഗത്തിൽ യാതൊരു പുനർവിചിന്തനവും ഇല്ല. കാലാവസ്ഥാസംരക്ഷണപ്രവർത്തനങ്ങളിൽ കാണിക്കുന്ന അലംഭാവവും ഒട്ടും അംഗീകരിക്കുവാനാത്തതാണ്. മറ്റു ആരെങ്കിലും ആദ്യം തുടങ്ങട്ടെ എന്ന മനോഭാവമോ, നിഷേധാത്മകതയോ, നിഷ്ക്രിയത്വമോ അല്ല ഈ ഘട്ടത്തിൽ വേണ്ടത്; കഴിയുന്നത്ര ത്വരിതഗതിയിൽ പരിഹാര നടപടികൾ കൈകൊള്ളുകയെന്നത് മാത്രമാണ് ഈ അവസരത്തിൽ കരണീയം. ഫോസിൽ ഇന്ധനങ്ങളിൽ നിന്ന് ഘട്ടംഘട്ടമായുള്ള വിടുതൽ അനിവാര്യവും അത്യാവശ്യവുമാണ്. ഫോസിൽ ഇന്ധനങ്ങളുടെ ക്രമാനുഗതമായ ബഹിഷ്‌കരണം മുൻകൂട്ടി തീരുമാനിപ്പിച്ചുറപ്പിച്ച് നടപ്പാക്കേണ്ടതും വ്യാപകസഹകരണം ആവശ്യപ്പെടുന്നതുമായ ഒന്നാണ്.

പ്രത്യാശാഭരിതമായ ചില സംഭവവികാസങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടില്ലായെന്നല്ല – പുന:രുപയോഗയോഗ്യവും പരിസ്ഥിതി സൗഹാർദ്ദപരവുമായ ഊർജ്ജസ്രോതസ്സുകൾ വ്യാപകമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതും, കപ്പൽ ഗതാഗതം, വ്യോമഗതാഗതം എന്നീ മേഖലകൾ വഴിയുണ്ടാകുന്ന താപനാധിക്യസാദ്ധ്യതകൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അവയെ ഒഴിവാക്കാനാവശ്യമായ നടപടിക്രമങ്ങൾ സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടതും ശുഭസൂചകങ്ങളാണ്. എന്നാൽ, ഇത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ വേണ്ടത്ര വേഗതയോ, വേണ്ടത്ര നിലവാരമോ കൈവരിച്ചിട്ടില്ല. 2023 ജൂലൈ മാസത്തിൽ അനുഭവപ്പെട്ട താപനം അംഗീകൃതപരിധി ഭേദിച്ചുവെന്ന യാഥാർഥ്യം (Karsten Haustein , Leipzig University, Germany ) ഈ വാദഗതിയെ പരിപൂർണ്ണമായി സാധൂകരിക്കുന്നു. എന്നുവരികിലും നിലവിൽ അനുഭവപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലാവസ്ഥാ മാറ്റങ്ങൾ നിയന്ത്രണ വിധേയമല്ലാത്ത അവസ്ഥയിലേക്ക് ചുവട് മാറ്റിക്കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. വ്യവസായവിപ്ലവപൂർവ കാലഘട്ടത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന അന്തരീക്ഷതാപനിലയെ അപേക്ഷിച്ച് അന്തരീക്ഷ താപവർദ്ധനവ് 1.5 ഡിഗ്രി സെന്റീഗ്രേഡ് പരിധി ഭേദിക്കാതെ നിലനിർത്തുകയെന്നതും അതുവഴി താപനാധിക്യം സൃഷ്ടിക്കുന്ന അനിഷ്ട സ്ഥിതിവിശേഷങ്ങളെ പരമാവധി ചെറുക്കുകയെന്നതും ഇപ്പോഴും സാധ്യം തന്നെയാണ്; കൃത്യവും, ശാസ്ത്രീയവും, ത്വരിതവുമായ കാലാവസ്ഥാസംരക്ഷണ നടപടിക്രമങ്ങൾ സമയബന്ധിതമായി കൈകൊള്ളണമെന്നുമാത്രം.

കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ

സുലഭ് ഇന്റർനാഷണൽ സോഷ്യൽ സർവ്വീസ് ഓർഗനൈസേഷന്റെ സ്ഥാപകനായ ഡോ. ബിന്ദേശ്വർ പഥക്, തന്റെ 80 മത്തെ വയസ്സിൽ അന്തരിച്ചത് വലിയ വാർത്തയായില്ല. അഞ്ച് പതിറ്റാണ്ടുകളായി രാജ്യവ്യാപകമായി ഒരു ശുചിത്വ പ്രസ്ഥാനം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിനായി തന്റെ ജീവിതം സമർപ്പിച്ചതിന് ഇന്ത്യയിലും ലോകമെമ്പാടും വ്യാപകമായി അദ്ദേഹം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ശൗചാലയങ്ങൾ വാങ്ങാൻ കഴിയാത്ത ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ദരിദ്രരുടെയും, മാനുവൽ തോട്ടിപ്പണിക്കാരായി ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെയും, താഴ്ന്ന ജാതി കാരണം സമൂഹത്തിൽ കടുത്ത വിവേചനം നേരിടുന്നവരുടെയും ജീവിതത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാവന നിർണായകമാണ്.

കഴിഞ്ഞ 53 വർഷമായി, ഡ്രൈ കക്കൂസുകൾ വൃത്തിയാക്കുന്ന, ഇന്ത്യയിലെ ജാതിയടിസ്ഥാന വ്യവസ്ഥയുടെ ഏറ്റവും താഴെത്തട്ടിൽ നിന്നുള്ളവരും കൂടുതലും സ്ത്രീകളുമായ മാനുവൽ തോട്ടിപ്പണിക്കാരുടെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾക്കായി അദ്ദേഹം അക്ഷീണം പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. തോട്ടിപ്പണിക്കാരെ പുനരധിവസിപ്പിക്കുക, നൈപുണ്യ വികസനത്തിലൂടെ ബദൽ തൊഴിൽ നൽകിക്കൊണ്ട് അവരുടെ അന്തസ്സ് തേടുക എന്നിവ ലക്ഷ്യമാക്കിയുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ അഹിംസാത്മക മാർഗങ്ങളിലൂടെ സമാധാനം, സഹിഷ്ണുത, ശാക്തീകരണം എന്നിവ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ പ്രചോദനാത്മകമായ ഉദാഹരണമാണ്.

ബിന്ദേശ്വർ പഥക് 1943 ഏപ്രിൽ 2 ന് ബീഹാറിലെ ഹാജിപൂരിൽ ജനിച്ചു. 1964-ൽ ബനാറസ് ഹിന്ദു സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് സോഷ്യോളജിയിൽ ബിരുദം നേടി. പട്‌ന സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് 1980 ൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദവും 1985 ൽ പിഎച്ച്‌ഡിയും നേടി. പ്രഗത്ഭനായ എഴുത്തുകാരനും പ്രഭാഷകനുമായ ഡോ. പഥക് നിരവധി പുസ്തകങ്ങൾ രചിച്ചു,

1968, മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ ശതാബ്ദി ആഘോഷങ്ങളുടെ സ്മരണയ്ക്കായി രൂപീകരിച്ച ഒരു കമ്മിറ്റിയുടെ വോളന്റിയറായി പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ, ഡോ. പഥക് ബീഹാറിലെ സമൂഹത്തിന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ നേരിട്ട് കണ്ടു. ഇന്ത്യയുടെ ജാതി-അടിസ്ഥാന സമൂഹത്തിലെ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന വിഭാഗത്തിൽ പെട്ടവരായതിനാൽ അവരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യവും ശബ്ദവും അടിസ്ഥാന മനുഷ്യാവകാശങ്ങളും നഷ്ടപ്പെടുന്നതായി അദ്ദേഹം കണ്ടു. മുമ്പ് “അസ്പൃശ്യർ” എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന അവർക്ക് മുഖ്യധാരാ വിദ്യാഭ്യാസം, ആരോഗ്യം അല്ലെങ്കിൽ തൊഴിലവസരങ്ങൾ എന്നിവയിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം വ്യവസ്ഥാപിതമായി നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു.

മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ സമാധാനം, സമത്വം, അഹിംസ എന്നിവയുടെ തത്വശാസ്ത്രത്താൽ ശക്തമായി സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ട ഡോ. പഥക് അവരുടെ ദുരവസ്ഥ ലഘൂകരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ആധുനിക കാലത്തെ അടിമത്തത്തിന്റെ ചങ്ങലകളിൽ നിന്ന് അവരെ മോചിപ്പിക്കാൻ പ്രതിജ്ഞ എടുക്കുകയും അതിനായി തന്റെ ജീവിതം സമർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. നേരിട്ട് വൃത്തിയാക്കേണ്ട ബക്കറ്റ് ടോയ്‌ലറ്റുകൾക്ക് പകരമായി ടു-പിറ്റ് പവർ ഫ്ലഷ് ടോയ്‌ലറ്റ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു സുസ്ഥിര സാങ്കേതികവിദ്യ അദ്ദേഹം വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.

സുലഭ് ഇന്റർനാഷണൽ അതിന്റെ 50 വർഷത്തെ പൊതു സേവനത്തിൽ, എല്ലാവരിലേക്കും ശുചിത്വം എത്തിക്കാൻ പ്രവർത്തിച്ചു. തുറസ്സായ മലമൂത്രവിസർജ്ജനം അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റിന്റെ മുൻനിര പദ്ധതിയായ സ്വച്ഛ് ഭാരത് അഭിയാന്റെ മാതൃക സുലഭ്‌ ഇന്റർനാഷണൽ ആണ്.

കുട്ടിക്കാലത്ത്, തന്റെ മുത്തശ്ശി ഡ്രൈ ലാട്രിൻ വൃത്തിയാക്കാൻ വരുന്ന സ്ത്രീകളെ വിവേചനത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് പഥക് പലപ്പോഴും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അശുദ്ധരെന്ന് കരുതി അവർ പിൻവാതിലിലൂടെ ആണ് അകത്തു പ്രവേശിക്കുക. പോയിക്കഴിഞ്ഞാൽ വീടിനെ ശുദ്ധീകരിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിച്ച്‌ മുത്തശ്ശി ഗംഗാജലം നിലത്ത് തളിക്കും. ഒരിക്കൽ മുത്തശ്ശിയുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് പഥക് ഒരു ‘അയിത്തക്കാരിയായ’ സ്ത്രീയെ കൗതുകത്തോടെ സ്പർശിച്ചു. അനന്തരഫലങ്ങൾ കഠിനമായിരുന്നു. ശുദ്ധീകരിക്കാൻ വേണ്ടി പഥകിനെ പശുവിൻ ചാണകവും മൂത്രവും കഴിപ്പിച്ചു, ഒരു ശീതകാല പ്രഭാതത്തിൽ ഗംഗാജലത്തിൽ കുളിപ്പിച്ചു. ഗ്രാമീണ ഇന്ത്യയിലെ തൊട്ടുകൂടാത്തവർക്കെതിരെ നിലനിന്നിരുന്ന അന്ധവിശ്വാസത്തിന്റെയും വിവേചനത്തിന്റെയും തലം ഇതായിരുന്നു.

ബിഹാറിലെ ബേത്യ എന്ന പട്ടണത്തിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബാല്യകാല ഓർമ്മകൾ സജീവമായി. ഇവിടെ, പ്രശ്നങ്ങളുടെ വ്യാപ്തി അദ്ദേഹം നേരിട്ട് കണ്ടു. മാനുവൽ തോട്ടിപ്പണിക്കാരോട് ബാക്കി സമൂഹം മനുഷ്യത്വരഹിതമായി പെരുമാറുകയും നികൃഷ്ട ജീവിതം നയിക്കാൻ വിധിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.

സാങ്കേതിക നവീകരണവും മാനുഷിക തത്വങ്ങളും സംയോജിപ്പിച്ച് 1970 ൽ ഡോ. പഥക് സുലഭ് ഇന്റർനാഷണൽ സോഷ്യൽ സർവീസ് ഓർഗനൈസേഷൻ സ്ഥാപിച്ചു. മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ, പരിസ്ഥിതി ശുചിത്വം, പാരമ്പര്യേതര ഊർജ്ജ സ്രോതസ്സുകൾ, മാലിന്യ സംസ്കരണം, വിദ്യാഭ്യാസത്തിലൂടെയുള്ള സാമൂഹിക പരിഷ്കരണങ്ങൾ എന്നിവ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് സംഘടന പ്രവർത്തിക്കുന്നു. 50,000 സന്നദ്ധപ്രവർത്തകരാണ് സംഘടനയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. അദ്ദേഹം മനുഷ്യവിസർജ്ജനത്തിൽ നിന്നും നൂതന സാങ്കേതിക വിദ്യ ഉപയോഗിച്ചു നടത്തുന്ന ബയോഗ്യാസ് പ്ലാന്റുകൾ, ഇന്ത്യയിൽ മാത്രമല്ല, ഇപ്പോൾ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള വികസ്വര രാജ്യങ്ങളിൽ ശുചിത്വത്തിന്റെ പേരായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ദുർഗന്ധ രഹിത ജൈവ വാതകം ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനു പുറമേ, ജൈവവളത്തിന്റെ പ്രധാന ഘടകങ്ങളായ ഫോസ്ഫറസും മറ്റ് ചേരുവകളും അടങ്ങിയ മാലിന്യരഹിത ജലം പുറത്തുവിടുന്നു എന്നതാണ് പഥക്കിന്റെ പദ്ധതിയുടെ സവിശേഷതകൾ. പദ്ധതി ശുചിത്വം ഉറപ്പാക്കുകയും ഹരിതഗൃഹ വാതക ഉത്ഭവം തടയുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഗ്രാമീണ ശുചീകരണത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, ശുചിത്വത്തിനു അവബോധവും ആവശ്യവും സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് സുലഭ് സമൂഹാധിഷ്ഠിത സ്വഭാവമാറ്റ സമീപനം സ്വീകരിച്ചു. 1,749 പട്ടണങ്ങളിൽ ഡ്രൈ ലാട്രിനുകളെ ടു-പിറ്റ് പവർ ഫ്ലഷ് കക്കൂസുകളാക്കി മാറ്റുകയും ഏകദേശം 160,835 ടോയ്‌ലറ്റുകൾ നിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്തു. മിക്ക ഗ്രാമങ്ങളിലും, സുലഭ് സ്ത്രീകൾക്കൊപ്പം,പ്രധാനമായും അമ്മമാർക്കൊപ്പം,അവരെ മാറ്റത്തിന്റെ ഏജന്റുമാരാക്കിയാണ് പ്രവർത്തിച്ചത്.

ശുചിത്വം, വെള്ളം എന്നിവയുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒരേസമയം പരിഹരിക്കുന്ന സംയോജിത പദ്ധതിക്കു സുലഭ് ഊന്നൽ നൽകി. 1974-ൽ ഡോ. ബിന്ദേശ്വർ പഥക് ആണ് ഇന്ത്യയിൽ പൊതു ടോയ്‌ലറ്റുകൾ എന്ന ആശയം അവതരിപ്പിച്ചത്. അതിനുശേഷം ഇന്ത്യയിലുടനീളം 9,000 പൊതു ടോയ്‌ലറ്റുകൾ നിർമ്മിച്ചു. പ്രതിദിനം ഏകദേശം 20 ദശലക്ഷം ആളുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന 36 റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനുകൾ ഉൾപ്പെടെ എല്ലാ പ്രധാന പൊതു സ്ഥലങ്ങളിലും ഇപ്പോൾ സുലഭ് ടോയ്‌ലറ്റുകൾ കാണപ്പെടുന്നു.

പ്രധാന നഗരപ്രദേശങ്ങളിലെ ചേരികളിൽ സുലഭ് 2,489 ടോയ്‌ലറ്റുകൾ നിർമ്മിച്ച് പരിപാലിക്കുന്നു. കൂടാതെ, 310 ചേരികളിൽ ഇത് ഒരു സംയോജിത വാഷ് കാമ്പെയ്‌ൻ നടത്തുന്നു. ഡൽഹിയിലെ ചേരികളിൽ മാത്രം 12,099 സ്ത്രീകൾക്ക് വാഷുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പരിശീലനം നൽകിയിട്ടുണ്ട്.

ഇന്ത്യയിലെ പൊതു ശൗചാലയ സമുച്ചയങ്ങളിൽ 190 ബയോഗ്യാസ് പ്ലാന്റുകളും അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലെ കാബൂളിൽ അഞ്ച് ബയോഗ്യാസ് പ്ലാന്റുകളും സുലഭ് സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. സുലഭ് പൊതു ടോയ്‌ലറ്റുകളിൽ നിന്നുള്ള മനുഷ്യ വിസർജ്ജനം ബയോഗ്യാസ് ഡൈജസ്റ്ററിലൂടെ പോകുന്ന പ്രത്യേക സംവിധാനമാണിത്. വിഘടനം നടക്കുമ്പോൾ, അത് ജൈവവാതകം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു, അത് വളമായും ഉപയോഗിക്കാം. ഇത്തരത്തിലുള്ള ബയോഗ്യാസ് ഡൈജസ്റ്ററിൽ, മനുഷ്യ വിസർജ്ജനം പൂർണ്ണമായും പുനരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. മിക്ക വികസിത രാജ്യങ്ങളും സുലഭ് മോഡൽ ബയോഗ്യാസ് പ്ലാന്റുകൾ പ്രവർത്തിപ്പിക്കുന്നു.

ഇന്ത്യയിലുടനീളമുള്ള 6,241 സ്‌കൂളുകളിലായി 19,603 ടോയ്‌ലറ്റ് ബ്ലോക്കുകളാണ് സുലഭ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. പെൺകുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള അവകാശം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനാണ് ഈ പദ്ധതി പ്രധാനമായും രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. പെൺകുട്ടികളെ ശാക്തീകരിക്കുന്നതിലൂടെ സ്കൂളുകളിൽ നല്ല സാമൂഹിക പരിവർത്തനം കൊണ്ടുവരുന്നതിനായി പെൺകുട്ടികൾക്ക് നേതൃത്വത്തിൽ പങ്കുള്ള ആഗോള പ്രസ്ഥാനമായ സുലഭ് സാനിറ്റേഷൻ ക്ലബ് സ്ഥാപിച്ചു. ഇന്ത്യയിലെ 20 സംസ്ഥാനങ്ങളിലായി 174 ക്ലബ്ബുകളും നേപ്പാളിലും ഭൂട്ടാനിലും ആറ് ക്ലബ്ബുകളും ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ ഒരെണ്ണവും ഇതുവരെ സജ്ജീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. 800-ലധികം സ്‌കൂളുകളിലായി 12,300-ഓളം സ്‌കൂൾ കുട്ടികൾ ശുചിത്വ വിദ്യാഭ്യാസം, ആർത്തവ ശുചിത്വ പരിപാലനം എന്നിവയിൽ പരിശീലനം നേടിയിട്ടുണ്ട്.

1 രൂപ/ലിറ്റർ എന്ന നിരക്കിൽ കുടിവെള്ളം താങ്ങാനാവുന്ന തരത്തിൽ സുലഭ് പാവപ്പെട്ടവർക്ക്‌ വേണ്ടി ഒരു കുടിവെള്ള പദ്ധതിയും അവതരിപ്പിച്ചു.

1992-ൽ സുലഭ് ഒരു പൊതു വിദ്യാലയം സ്ഥാപിച്ചു, അത് ഏകദേശം 10,000 വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം വിദ്യാഭ്യാസം നൽകി. പൊതുവിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ടവരിൽ നിന്ന് നാമമാത്രമായ ഫീസ് ഈടാക്കുമ്പോൾ, പിന്നാക്കം നിൽക്കുന്നതും സാമ്പത്തികമായി ദുർബലമായ പശ്ചാത്തലത്തിൽ നിന്നുള്ള കുട്ടികൾക്ക് സ്കൂൾ സൗജന്യ വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുന്നു. സ്കൂൾ-ടു-വർക്ക് പരിവർത്തനത്തിനായി ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തോടൊപ്പം നിരവധി നൈപുണ്യ വികസന പരിപാടികളിൽ കുട്ടികളെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നു. ഈ വിദ്യാഭ്യാസ പരിപാടിയിലൂടെ ബിരുദം നേടിയ 100% യുവാക്കൾക്കും അവരുടെ കുടുംബത്തെ പോറ്റാനുള്ള തൊഴിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞു.

ഡോ. ബിന്ദേശ്വർ പഥക്കിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ സുലഭ് ഇന്റർനാഷണൽ ആരംഭിച്ചത് മുതൽ മാനുവൽ സ്‌കാവെഞ്ചർമാരുടെ ദുരിതം ലഘൂകരിക്കുന്നതിനായി കാമ്പയിൻ നടത്തിവരുന്നു. അതേസമയം, മൊത്തത്തിൽ, ഡ്രൈ ലാട്രിനുകളെ ടു പിറ്റ് വാട്ടർ പവർ ഫ്ലഷ് സാങ്കേതികവിദ്യയാക്കി മാറ്റിയതിന്റെ പേരിൽ 200,000 സ്ത്രീകളെ തോട്ടിപ്പണിയിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

സുലഭിന്റെ ഇടപെടൽ വൃന്ദാവനിലെയും വരണാസിയിലെയും വിധവകളുടെ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളെ മാറ്റിമറിച്ചു, അവരുടെ വാർദ്ധക്യകാലത്ത് അവർക്ക് സുരക്ഷിതത്വവും ആശ്വാസവും സന്തോഷവും നൽകി.

സുലഭ് രാജ്യത്തുടനീളമുള്ള 100 പട്ടണങ്ങളിൽ “ഒറ്റത്തവണ മാത്രം ഉപയോഗിക്കാവുന്ന പ്ലാസ്റ്റിക്കിന് നോട് വിടപറയുക” എന്ന കാമ്പെയ്‌ൻ വിജയകരമായി നടത്തിവരുന്നു, അതിന്റെ ശ്രമങ്ങളിൽ കൈകോർക്കാൻ 132,000-ത്തിലധികം വോളന്റിയർമാർ സേവനം ചെയുന്നു.

ലോകത്തിലെ 10 അതുല്യ മ്യൂസിയങ്ങളിൽ ഒന്നായി ടൈം മാഗസിൻ റേറ്റുചെയ്‌തിരിക്കുന്ന ന്യൂ ഡൽഹിയിലെ സുലഭ് മ്യൂസിയം ഓഫ് ടോയ്‌ലറ്റ് 4,500 വർഷത്തിലേറെയായി വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന വിവിധ നാഗരികതകളിലൂടെ ടോയ്‌ലറ്റ് സംവിധാനങ്ങളുടെ പരിണാമത്തിന്റെ ചരിത്രം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു – പുരാതനരീതിയിലുള്ളവ മുതൽ അത്യാധുനിക സൗകര്യങ്ങൾ ഉള്ളവ വരെ, ലളിതമായ ചേംബർ പാത്രങ്ങൾ മുതൽ അലങ്കരിച്ച വിക്ടോറിയൻ ടോയ്‌ലറ്റ് സീറ്റുകൾ വരെ, സന്ദർശകർക്കു കാണാം. ബുക്ക്‌കേസിന്റെ വേഷം ധരിച്ച ഒരു ടോയ്‌ലറ്റ് പോലും അവിടെയുണ്ട്. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകൾ എല്ലാ വർഷവും മ്യൂസിയം സന്ദർശിക്കുന്നു.

ഇന്ത്യക്കകത്തും വിദേശത്തു നിന്നും നിരവധി ബഹുമതികൾ അദ്ദേഹത്തെ തേടിവന്നു. 1991 ൽ ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റ് പത്മഭൂഷൺ നൽകി ആദരിച്ചു. 2019 ലെ ഗാന്ധി സമാധാന സമ്മാനം ലഭിച്ചു. 2003-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് ഗ്ലോബൽ 500 റോൾ ഓഫ് ഓണറിൽ ചേർത്തു. എനർജി ഗ്ലോബ് അവാർഡും മികച്ച പരിശീലനത്തിനുള്ള ദുബായ് ഇന്റർനാഷണൽ അവാർഡുംലഭിച്ചു. 2009 ൽ സ്റ്റോക്ക്ഹോം വാട്ടർ പ്രൈസ് ലഭിച്ചു. 2013 ജൂണിൽ, ലോക പരിസ്ഥിതി ദിനത്തിന് മുന്നോടിയായി പാരീസിലെ ഫ്രഞ്ച് സെനറ്റിൽ നിന്ന് ലെജൻഡ് ഓഫ് പ്ലാനറ്റ് അവാർഡും അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു. 2014-ൽ, സാമൂഹ്യ വികസന മേഖലയിലെ മികവിന്” സർദാർ പട്ടേൽ ഇന്റർനാഷണൽ അവാർഡ് ലഭിച്ചു. 2016 ഏപ്രിലിൽ, ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റിയുടെ മേയറായ ബിൽ ഡി ബ്ലാസിയോ 2016 ഏപ്രിൽ 14 ബിന്ദേശ്വർ പഥക് ദിനമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.

കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ

മണിപ്പൂർ എന്ന ഇന്ത്യൻ വടക്കുകിഴക്കൻ സംസ്ഥാനം എല്ലാ വാർത്താമാധ്യമ മേഖലകളിലും ദിനംപ്രതി നിറഞ്ഞുനിൽക്കുകയാണ്. കലാപാന്തരീക്ഷത്തിൽ വെന്തുരുകുന്ന സംസ്ഥാനത്തിലെ ഞെട്ടിക്കുന്ന വാർത്തകളും വിവരങ്ങളും പതിയെ പുറത്തുവന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പുറംലോകത്തോടുള്ള ജനങ്ങളുടെ ബന്ധം വിഛേദിച്ചതുനിമിത്തം മണ്ണടിഞ്ഞുപോവുമായിരുന്ന ഈ സത്യങ്ങളുടെ കെട്ട് ഓരോന്നായി അഴിഞ്ഞുവരുന്നതിനൊപ്പം സമൂഹത്തിന്‍റെ നാനാതുറയിൽനിന്നും ശബ്ദങ്ങളും ഉയർന്നുവന്നുതുടങ്ങി; അനുകൂലമായും പ്രതികൂലമായും. സംസ്ഥാനത്തെ മലയോരജില്ലകൾ കത്തിയെരിയുന്ന ഈ അവസ്ഥയിൽ അവയ്ക്കിടയിൽ കത്തിയെരിയപ്പെടുന്നത് ഒരുകൂട്ടം നിരപരാധികളായ മനുഷ്യരുടെ ഭാവി കൂടെയാണ്. രണ്ട് വംശീയവിഭാഗങ്ങളുടെ വിദ്വേഷവെറികൾക്ക് അവർ അവരുടെ സ്വൈര്യജീവിതം ബലിവെക്കുകയാണ്.

മെയ് മാസം മൂന്നാം തീയതി പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട ലഹള ഇന്നും കെട്ടടങ്ങിയിട്ടില്ല. ഇന്റർനെറ്റ് സേവനങ്ങൾ പുനഃസ്ഥാപിച്ചതോടെയാണ് ചോരക്കളമായ മണിപ്പൂരിന്റെ യഥാർത്ഥ ചിത്രം പുറംലോകത്തെത്തിയത്. എന്നാൽ ഇതിനെ ന്യായീകരിക്കാൻ മുഖ്യമന്ത്രി ബിരേൻ സിംഗ് നടത്തിയ പ്രസ്താവനയാണ് തമാശ: യുവതികളെ പൂർണ്ണനഗ്നരാക്കി നടത്തിച്ച്, കൂട്ടബലാത്സംഗം ചെയ്തതുപോലുള്ള, ആളുകൾ കേൾക്കാൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കാത്ത സംഭവങ്ങൾ അനവധിയാണ്, അതൊന്നും പുറത്തെത്താതിരിക്കാൻ! കേന്ദ്രസർക്കാരിന്റെ അവസ്ഥ അതിനേക്കാളും ദയനീയമാണ്. പ്രശസ്ത ഇംഗ്ലീഷ് പത്രമായ ടെലിഗ്രാഫ് അടക്കം പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ ‘മുതലക്കണ്ണീർ’ ഫീച്ചർ ചെയ്തു. ഇപ്പോൾ ക്ഷമനശിച്ച സുപ്രീംകോടതിയും രംഗത്തെത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ഈ ചർച്ചകൾക്കും പാർലമെന്റിലെ ബഹളങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ ഇനി എന്തെന്നറിയാത്ത, നടന്നതെന്തെന്ന് കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കാൻ ആവാതെ സ്തബ്ധരായി നിൽക്കുന്ന ഒരു വിഭാഗം ഉണ്ട് ; മണിപ്പൂരിലെ കുട്ടികൾ.

പത്ത് ജില്ലകളിലായി വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന മുന്നൂറിലധികം ദുരിതാശ്വാസക്യാമ്പുകളിലായി വലിയൊരു സംഖ്യ കുട്ടികളാണ് അഭയത്തിൽ കഴിയുന്നത്. അവരിൽ ഒരു വിഭാഗത്തെ തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളാൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട് ചിൽഡ്രൻസ് ഹോമുകളിലേക്ക് മാറ്റിപ്പാർപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്. അതിൽ ഒരു നവജാതശിശു ഉൾപ്പെടെയുണ്ട് എന്നത് സങ്കടകരമായ യാഥാർഥ്യമാണ്. കലാപത്തിലും ഒളിച്ചോടലിലുമൊക്കെയായി ഒരുപറ്റം കുട്ടികളാണ് മണിപ്പൂരിൽ അനാഥരായിപ്പോയത്. അവരുടെ ഭാവി ഇനി എന്താണ്? ശരീരത്തിലേൽക്കുന്ന മുറിവുകൾ പതിയെ ഭേദമാകും, എന്നാൽ ഇവരുടെ മനസ്സിലേൽക്കുന്ന മുറിവിന് ആരാണ് മറുപടി പറയുക?ഒരു ജനതയുടെ ഭാവിയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന വിദ്യാർത്ഥികൾ ഇനിയെന്തെന്ന് അറിയാതെ വ്യാകുലപ്പെട്ട് ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികൾ കഴിച്ചുകൂട്ടുകയാണ്. ഉന്നതതല വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുവേണ്ടി തയാറെടുക്കേണ്ട തങ്ങളുടെ വിലപ്പെട്ട സമയം കൂടിയാണ് ആ വിദ്വേഷാഗ്നിയിൽ ഞെരിഞ്ഞമർന്നതെന്ന് മണിപ്പൂരിന്റെ കൗമാരം മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു. മാനസികമായി തളർന്ന, പ്രതീക്ഷ കൈവെടിഞ്ഞ ഒരു നാളെയെയാണോ മണിപ്പൂർ സർക്കാർ വാർത്തെടുക്കുന്നത്?

നീണ്ട കോവിഡ്കാല ലോക്കഡൗണിൽ നിന്ന് കരകയറി വന്ന വിദ്യാഭ്യാസമേഖലയാണ് ഇന്ന് ഈ കലാപത്തിൽ വീണ്ടും ചവിട്ടിത്താഴ്ത്തപ്പെട്ടത്. പല സ്കൂളുകളും കലാപവെറിയിൽ കത്തിയമർന്നു, ചിലത് ഭാഗികമായി തകർന്നു. ബാക്കിയുള്ള പലതും ഇന്നും ദുരിതാശ്വാസക്യാമ്പുകളായി പ്രവർത്തിക്കുകയാണ്. കലാപം തുടങ്ങി രണ്ടുമാസം ആയതിനെത്തുടർന്ന് സ്കൂളുകൾ തുറക്കാൻ സർക്കാർ നിർദേശിച്ചെങ്കിലും ആകെ 20-40 ശതമാനം കുട്ടികൾ മാത്രമേ സ്കൂളിലെത്തിയുള്ളൂ. മിക്ക രക്ഷിതാക്കളും കലാപരൂക്ഷമായ വഴികൾ താണ്ടി കുട്ടികളെ സ്കൂളിലെത്തിക്കാൻ വിമുഖത കാട്ടുന്നു, ഭയപ്പെടുന്നു. ഇതുകൂടാതെ ഒരുകൂട്ടം ജനത തങ്ങളുടെ നാടും വീടും എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കാൻ പോലും ഭയപ്പെട്ട് ഓടിമറഞ്ഞു. അവർക്കിനി ആ നാട്ടിലേക്ക് ഒരു മടക്കം ഉണ്ടാകില്ല; ഒപ്പം ആ കുട്ടികൾക്കിനി തങ്ങളുടെ സ്കൂളുകളിൽ പോയി പഠനം തുടരാനും കഴിയില്ല. പഴയതുപോലെ സ്കൂളിൽ പോയി കൂട്ടുകാരൊത്ത് കളിച്ചും ക്ലാസ്മുറികളിൽ ഇരുന്ന് പഠിച്ചും വളരേണ്ട അവർ ഇന്ന് ഓരോ നിമിഷവും പേടിച്ച് കഴിഞ്ഞുകൂടുകയാണ്.

ദുരിതാശ്വാസക്യാമ്പുകളിലേക്ക് ജനിച്ചുവീഴുന്ന കുട്ടികളും വിരളമല്ല. അക്രമം കണ്ടുവളർന്ന കുട്ടികളെ ഭാവിയിൽ പല രീതിയിൽ ആ കാഴ്ചകൾ സ്വാധീനിച്ചേക്കാം. തങ്ങളുടെ കൺമുമ്പിൽ എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ട അവർ ഒരുപക്ഷെ എന്നന്നേക്കുമായി മാനസികമായി തളരാനും അതല്ലെങ്കിൽ ചുറ്റുപാടിനെ അനുകരിച്ച് ആയുധധാരികൾ ആയിമാറാനും സാധ്യതകൾ ഏറെയാണ്. മണിപ്പൂരിന്റെ ബാല്യത്തിന് മുറിവേറ്റിരിക്കുകയാണ്. തങ്ങൾക്കു നഷ്ടപ്പെട്ട വീടിനെക്കുറിച്ചും, പുസ്തകങ്ങളെക്കുറിച്ചും, കളിപ്പാട്ടങ്ങളെയും വളർത്തുമൃഗങ്ങളെയും കുറിച്ചും എല്ലാം അവർ വാതോരാതെ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചുവരികയാണ്. ഓരോ കുട്ടികളും ഒന്ന് സമാധാനത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങാൻ ഇനി എത്ര കാലമെടുക്കും? അവർ ഞെട്ടിയുണരാത്ത രാത്രികൾ വളരെ വിരളമായിരിക്കും. അച്ഛനമ്മമാരാൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട, അനാഥരാക്കപ്പെട്ട കുട്ടികൾക്കിനി പഴയപോലൊരു ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങാൻ ആവില്ലെന്ന സത്യം അവർ പതിയെ മനസ്സിലാക്കും. ദുരിതാശ്വാസക്യാമ്പുകളിൽ വയറുനിറയെ ഭക്ഷണം കിട്ടാതെ, തിരിച്ചു പോകാൻ ഒരു സ്ഥലമില്ലാതെ, ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന സ്കൂളുകളിലേക്ക് പോകാനാകാതെ അവരുടെ ഭാവി അവർക്ക് എന്നന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെടും. സർക്കാർ വാഗ്ദാനമായ അഞ്ചു ലക്ഷം കൊണ്ട് നികത്താനാവുന്നതല്ല ഈ മുറിവുകൾ. കലാപം ഒരുനാൾ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരുനാൾ കെട്ടടങ്ങുമായിരിക്കാം. എന്നാൽ മണിപ്പൂരിലെ കുട്ടികൾക്കുണ്ടായ നഷ്ടങ്ങൾക്ക് ആര് ഉത്തരംപറയും?

_{കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ}

കേരളത്തിൽ…..

ഉവ്വ്. വാളയാറിൽ 2 പെൺകുട്ടികൾ ബലാത്സംഗം ചെയ്തു കൊല്ലപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. മുതിർന്ന സി പി എം പ്രവർത്തകനോടും സാമാജികനോടും ബന്ധുത്വമുള്ള ആരോപിതനെ നിയമത്തിനു മുൻപിൽ കൊണ്ടുവരുന്നത് ഒഴിവാക്കി പിണറായി വിജയന്റെ ഇടതു സർക്കാർ ഒതുക്കിയെന്ന് ജനസംസാരമുണ്ട്.

നടിയെ നഗര മധ്യത്തിൽ പൊതു നിരത്തിൽ വെച്ചു ഉപദ്രവിച്ചു ക്യാമെറയിൽ പകർത്തി എന്നത് ഈ നാട്ടിൽ എല്ലാവര്ക്കും ബോധ്യപ്പെട്ട കാര്യമാണെങ്കിലും പ്രതിയെ സർക്കാർ ഇതുവരെയും ശിക്ഷിച്ചിട്ടില്ല. അത് ആസൂത്രണം ചെയ്തുവെന്ന് ആരോപണമുള്ള നടൻ ദിലീപിനെയും.

തന്നെ ചിരകാലമായി ഉന്നതാധികാരിയായ പുരോഹിതൻ നിർബന്ധ ലൈംഗിക വേഴ്ചക്ക് വിധേയയാക്കുന്നു എന്ന് സഹികെട്ടു നിലവിളിച്ച കന്യാസ്ത്രീയെ വത്തിക്കാന്റെ തിട്ടൂരം വാങ്ങിയാണ് മതാധികൃതർ പാഠം പഠിപ്പിച്ചത്. ആരോപിതനെ ഇപ്പോഴും ഇവിടത്തെ വിശ്വാസികൾ കൈമുത്തുന്നു.

വഴിയിലും കുടുംബത്തിലും വാഹനത്തിലും സ്ത്രീകൾക്കെതിരെ അക്രമങ്ങൾ നടക്കുന്നുണ്ട്

ഇതൊക്കെ ഇനിയും തുടർന്നു എന്നും വരാം .. കാരണം ഈ ലോകം ബലവാന്റേതാണ്.

പക്ഷെ ഈ സംഭവങ്ങളും മണിപ്പൂരിൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ നടന്നതും സമീകരിക്കുവാൻ കഴിയില്ല. FB യിലൂടെ അതിനുവേണ്ടി നടത്തുന്ന പ്രതിരോധ പ്രചാരണങ്ങൾ വിചാരശേഷി പണയപ്പെടുത്തിയ അനുചരവൃന്ദം ഷെയർ ചെയ്യുമെന്നല്ലാതെ യുക്തിയുടെ മുൻപിൽ വിലപ്പോവുകയില്ല. മുൻ പറഞ്ഞ സ്ത്രീ പീഡനങ്ങൾ. രാഷ്ട്രീയാധികാരം കയ്യാളുന്ന പുരുഷൻറെ കാമാർത്തിപൂരണം മാത്രമായിരുന്നു. നിയമം തങ്ങളെ തൊടില്ലെന്ന ഭീരുത്വം ആയിരുന്നു അവരുടെ ശക്തി. മറിച്ചു മണിപ്പൂരിൽ ആരുടെയെങ്കിലും ലൈംഗിക ദാഹമായിരുന്നില്ല പ്രേരണ. സ്ത്രീകളെ നഗ്നരാക്കി നടത്തിച്ചത് വീഡിയോയിൽ ആക്കി സൂക്ഷിച്ചതും ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം പുറത്തു വിട്ടതും കേവല ലൈംഗികാക്രമണം മാത്രമായിരുന്നില്ല എന്നതിനു തെളിവാണ്. അവിടത്തെ സർവ തലങ്ങളിലും നടത്തിയ അഴിഞ്ഞാട്ടത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു ആ നാണം കെട്ട പ്രവൃത്തി. അന്യ കാരണങ്ങളിൽ നിന്ന് ശ്രദ്ധതിരിക്കാനുള്ള തന്ത്രവും.

തികഞ്ഞ ആസൂത്രണത്തോടെ മാസങ്ങളും കൊല്ലങ്ങളും ആയി പരിശീലിപ്പിച്ചു സന്നദ്ധരാക്കിയ ഭീകര സംഘങ്ങൾ മേത്തരം ആയുധങ്ങൾ – റിപോർട്ടുകൾ അനുസരിച്ചു ഔദ്യോഗിക സേനയുടെ ശേഖരത്തിൽ നിന്ന് കൈപ്പറ്റിയവ – ഉപയോഗിച്ച് ക്ഷിപ്ര പ്രതികരണപ്രകൃതികളായ അതിർത്തി ജനതയെ പരസ്പരം ശത്രുക്കളാക്കി വഞ്ചിച്ചു ,വലിയ രണ്ട് രാഷ്ട്രീയ ലക്‌ഷ്യങ്ങൾ നേടുകയായിരുന്നു മണിപ്പൂരിൽ.

അതിന്റെ കൃത്യമായ കണക്കു കിട്ടണമെങ്കിൽ ഇതുവരെയുള്ള കലാപത്തിന്റെ ബാലൻസ് ഷീറ്റ് നോക്കിയാൽ മതി. കഴിഞ്ഞ ഫെബ്രുവരി മുതൽ അനധികൃത കുടിയേറ്റം ആരോപിച്ചു വനവാസികളെ കുടിയിറക്കുകയും അവരുടെ വീടുകളും ആരാധനാലയങ്ങളും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഒരു കലാപത്തിനുള്ള ഇന്ധനം നിറക്കൽ ആയിരുന്നു അത്. കലാപാന്തരീക്ഷം ഉരുണ്ടുകൂടുന്നുവെന്നു ഉറച്ച സൂചനകൾ ലഭിച്ചപ്പോൾ അതിനു നടുവിലേക്ക് മുഖ്യമന്ത്രി ബീരേൻസിങ് ഒരു നിയമസഭാ ഇടപെടലിലൂടെ ഒരു തീപ്പന്തം എറിഞ്ഞു കൊടുത്തു. തുടർന്നുണ്ടായ കലാപങ്ങൾ വ്യാപകമായ കുടിയൊഴിയലിനും പാലായനത്തിനും വഴി വെച്ചു. അത് കേന്ദ്രം നിഷ്‌ക്രിയത്വത്തിലൂടെ ശരിവെക്കുകയായിരുന്നു. ക്രിസ്ത്യൻ വാസസ്ഥലങ്ങളും പള്ളികളും നശിപ്പിക്കുകവഴി ഭീകരമായ ന്യുനപക്ഷ ധ്വംസനത്തിലൂടെ ഹിന്ദുത്വ അജണ്ടയിൽ അങ്ങനെ നിർണായകമായ ഒരു ഇന്നിംഗ്‌സ് നേടുകയായിരുന്നു പ്രധാനമന്ത്രിയും ബി ജെ പി യും. ഗുജറാത്ത്‌ കലാപത്തിലൂടെ കേന്ദ്രത്തിലേക്കു കുതിച്ച അനുഭവം മോദിയെ വീണ്ടും അതെ നയം പിന്തുടരാൻ ധൈര്യപ്പെടുത്തി. മുൻ സർക്കാരുകൾ പാടെ അവഗണിച്ച അതിർത്തി സംസ്ഥാന ഗോത്രജനതകളിൽ സേവനപ്രവർത്തനങ്ങളുടെ തുടർച്ചയായി മതപരിവർത്തനം സാധിച്ച മിഷനറി പ്രവർത്തനത്തോടുള്ള ആർ എസ് എസ് തിരിച്ചടി. ഖണ്ഡമാലിന്റെ തുടർച്ച.

ധാതുസമ്പന്നമായ കുന്നുകളും കാടുകളും ചങ്ങാത്ത മുതലാളികൾക്ക് കൈമാറലാണ് മോദി സർക്കാരിന്റെ രണ്ടാമത്തെ ലക്‌ഷ്യം. എണ്ണപ്പനകൃഷിയോട് ബന്ധപ്പെടുത്തിയും വടക്കു കിഴക്കൻ കുന്നുകളുടെ പേർ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട് അഞ്ചു കൊല്ലത്തെ അവധി കഴിയാറായി. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ബോണ്ടുകളുടെ വെളിപ്പെടുത്തേണ്ടാത്ത, സിഎജി ഓഡിറ്റിംഗിനു വിധേയമല്ലാത്ത sources നോട് നിരന്തരമായി ബാധ്യതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു ഈ രാജ്യത്തെ ഭരണകൂടവും ജനാധിപത്യവും. അതിന്റെ സിംഹഭാഗവും കൈപ്പറ്റിയ ബി ജെ പി ക്കും അവരുടെ സർക്കാരിനും ഭൂമിയാണാവശ്യം. കാശ്മീരിലും ഭൂമിയുടെ ഉടമസ്ഥത മത സ്പർദ്ധപോലെ തന്നെ പ്രധാനമായിരുന്നു. ആർട്ടിക്കിൾ 370 റദ്ദു ചെയ്യലിനു പിന്നിൽ എന്ന് പിന്നീടുള്ള കുടിയേറ്റ ശ്രമങ്ങളും സർക്കാർ പ്രോത്സാഹനങ്ങളും വ്യവസായ വാഗ്ദാനങ്ങളും പരിശോധിച്ചാൽ വ്യക്തമാവും.

പറഞ്ഞു വന്നത് മണിപ്പൂർ രണ്ടോ അതിലധികമോ സ്ത്രീകളുടെ വസ്ത്രാക്ഷേപമോ ബലാത്സംഗക്കൊലപാതകമോ മാത്രമല്ല. അത് രാജ്യത്തെ നിരവധിയായ സ്ത്രീ പീഡനങ്ങളിൽ ഒന്നല്ല. അങ്ങനെ മുഖം രക്ഷിക്കാൻ കേരളത്തിലെ ചില കേസുകൾ എണ്ണി പറഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള കൂലിയെഴുത്തുകൊണ്ട് സാധ്യമാവില്ല. പ്രതിപക്ഷങ്ങൾ പാർലമെൻറിൽ ബഹളമുണ്ടാക്കി പഴയ തിരക്കഥ വെച്ചു നാ ടകം കളിക്കുകയല്ല വേണ്ടത്. പാര്ലമെന്റ് സ്തംഭിപ്പിക്കുക ജനാധിപത്യ ധ്വംസനമാണ്. ഇനിയും അതിനു ഒത്താശ ചെയ്യരുത്.

പ്രതിഷേധം ഒറ്റക്കെട്ടായി അവതരിപ്പിച്ചു സംസ്ഥാനത്തെ ഭരണമാറ്റം ഉന്നയിക്കണം അതോടൊപ്പം പാര്ലമെന്റ് തടസ്സം കൂടാതെ നടത്തുവാൻ ജാഗ്രത പുലർത്തേണ്ടതും പ്രധാനമാണ്. മണിപ്പൂർ സംസ്ഥാന -കേന്ദ്ര തലങ്ങളിൽ പുറത്തു സമാന്തരമായി കൈകാര്യം ചെയ്തു പരിഹാരം കാണേണ്ട വിഷയമാണ്. പാര്ലമെന്റ് സമ്മേളനത്തിന് ശേഷവും തുടരേണ്ടതും ആണത്.

വന സംരക്ഷണ ഭേദഗതി നിയമം വിവരാവകാശ ഭേദഗതി നിയമം, യൂണിഫോം സിവിൽ കോഡ്, ഡാറ്റ സംരക്ഷണം എന്നിവയും മറ്റു നിയമങ്ങളും ഈ സമ്മേളനത്തിൽ പരിഗണിക്കുമെന്ന് കേൾക്കുന്നു. ഇവ ചർച്ച ചെയ്യണം, പൊതുജനത്തിനു മുൻപിൽ വെക്കണം.ഭേദഗതികൾ ഏകപക്ഷീയമായി പാസ്സാക്കി എടുക്കുവാൻ അവസരമൊരുക്കാതെ ജാഗ്രത പുലർത്തണം. INDIA ഒരു പ്രത്യാശയും ഭാവിക്കുള്ള വാഗ്ദാനവും ആണെന്ന് ഈ രാജ്യത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ബോധ്യപ്പെടുത്താനുള്ള അവസരം കൂടിയാണ് ഈ പാര്ലമെന്റ് സമ്മേളനം.

കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ

വത്തിക്കാൻ ചോദിച്ചു വാങ്ങിയ ഫ്രാങ്കോ യുടെ രാജിവീഡിയോയെക്കുറിച്ച് കൂടുതലറിഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലേക്കോടി വന്നത് പണ്ട് മദ്രസയിൽ നിന്ന് കേട്ടൊരു കഥയാണ്…

“മരിച്ച ഒരാൾക്ക് സ്വർഗ്ഗം കിട്ടുമോ നരകം കിട്ടുമോ എന്ന് അയാളുടെ അവസാന നിമിഷത്തിൽ നിന്ന് എങ്ങിനെ മനസ്സിലാക്കാം എന്നതാണ് കഥ. റൂഹ്(ജീവൻ) എടുക്കാൻ വരുന്ന മലക്ക് അയാൾ ദുഷ്ടനാണെങ്കിൽ ആ ശരീരത്തെ പരമാവധി വേദനിപ്പിച്ചേ റൂഹിനെ എടുക്കൂ. ഈമാൻ(സത്യവിശ്വാസം) ഉള്ളയാളാണെങ്കിൽ നെയ്യിൽ നൂലിട്ട് വലിക്കുന്നത്ര ലാഘവത്തോടെ വേദനിപ്പിക്കാതെയാണ് റൂഹെടുക്കുന്നത്. സ്വർഗ്ഗമാണോ, നരകമാണോ കിട്ടുന്നതെന്ന് ശാന്തമായും, വെപ്രാളപ്പെട്ടും മരിക്കുന്നവരെ കണ്ടാൽ മനസ്സിലാക്കാം”.

ഈ കഥയിലെ മലക്കിനെപ്പോലെ നെയ്യിൽ നൂലിട്ട് വലിച്ച് ഫ്രാങ്കോയെ വത്തിക്കാൻ രാജിവയ്പ്പിച്ചു രക്ഷിച്ചല്ലൊ എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. ഇരകൾക്ക് ഐക്യദാർഢ്യം പ്രഖ്യാപിക്കാൻ പോയതിന്റെ പേരിൽ മറ്റൊരു മഠത്തിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ട സിസ്റ്റർ കൊടുത്ത പരാതി വത്തിക്കാനിലെ ചവറ്റു കുട്ട വൃത്തിയാക്കിയപ്പോൾ നശിച്ചു പോയിട്ടുണ്ടാകും . സഭയെ കളങ്കത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കാൻ ചോദിച്ചു വാങ്ങിയ ഈ രാജിയുടെ സമയത്തെങ്കിലും അവരുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കപ്പെടേണ്ടതാണെന്ന തോന്നൽ പോലും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവർക്ക് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാവില്ല.ഈ രാജിയോടനുബന്ധിച്ച് പലയിടത്തു നിന്നും കേട്ട “ദൈവത്തിന്റെ
നീതി”യെപ്പറ്റി ഓർത്ത് എനിക്ക്
വല്ലാത്ത അമർഷം തോന്നി. എന്തൊരു അസംബന്ധമാണത്. കോടതി കുറ്റവിമുക്തനാക്കിയപ്പോൾ ഒരക്ഷരം മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും ഉന്മാദം ബാധിച്ച പോലെ അയാൾ കാട്ടിക്കൂട്ടിയത് നാം കണ്ടതാണ്.

ദുരിതങ്ങളനുഭവിച്ച സ്ത്രീ വെളിച്ചം കാണാതെ, അടിസ്ഥാന അവകാശങ്ങൾ പോലും നിഷേധിക്കപ്പെട്ട് കാരാഗൃഹത്തിലെന്നപോലെ ഇന്നും നരകിക്കുന്നു. (കന്യാസ്ത്രീ മഠങ്ങളുടെ നിർമ്മിതി തന്നെ കാരാഗൃഹത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നതാണത്രെ. ചിലതെല്ലാം നേരിട്ടു കണ്ടിട്ടുമുണ്ട്.) ആരോപണ വിധേയൻ അയാളുടെ വിശുദ്ധ കണ്ണുനീർ സഭയെ നവീകരിക്കാൻ ദാനം ചെയ്തു വീണ്ടും മഹാനാവുന്നു.അയാൾക്ക് ഖുർബാന ചെയ്യാനും, പട്ടം കൊടുക്കാനും, കുമ്പസാരിപ്പിക്കാനും
മറ്റുമുള്ള എല്ലാ അധികാരവും നിലനിൽക്കുന്ന പദവി തന്നെയാണ് എമിരറ്റസ് എന്നത്. പല്ലുകൊഴിഞ്ഞു എന്നൊക്കെ ആലങ്കാരികമായി പുച്ഛിക്കാമെങ്കിലും; അയാളിൽ വിശ്വാസമർപ്പിക്കുന്നവർക്ക് ഈ പറഞ്ഞതെല്ലാം അയാളിൽ നിന്ന് സ്വീകരിക്കാം. ഇതിലെവിടെയാണ് ദൈവത്തിന്റെ
നീതിയിരിക്കുന്നത്? ഇരയുടെ ദുരിതത്തെപ്പറ്റി വത്തിക്കാൻ ദയയുളള കരുണയുള്ള ഒരു വാക്കെങ്കിലും പരാമർശിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, അല്ലെങ്കിൽ അവർക്ക് നിഷേധിക്കപ്പെട്ട അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ തിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ ഏർപ്പാടാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ നമുക്ക് നീതിയെപ്പറ്റി സംസാരിക്കാമായിരുന്നു.

പലരും തിരിച്ചറിവില്ലാത്ത പ്രായത്തിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തതോ വീട്ടുകാരുടെ സമ്മർദ്ദം കൊണ്ട് വന്നുപെട്ടതോ ആണ് ജീവിതത്തിന്റെ വസന്തങ്ങളെല്ലാം ത്യജിച്ച കന്യാസ്ത്രീജീവിതം. പുറത്തു നിന്നു നോക്കുന്നവർക്ക് ഒരു പൊതു ബോധമുണ്ട് അവിടെ ജപവും പ്രാർത്ഥനയുമായി വളരെ ശാന്തമായി ജീവിക്കുന്ന കുറേ സ്ത്രീകളുടെ കൂട്ടമാണുള്ളതെന്ന് . അവരുടെ കുടുംബവും അവർ കാരണം ആദരവും ബഹുമാനവും നേടുന്നു. അതെല്ലാം ഇല്ലാതാക്കി, സാമൂഹിക വിചാരണയെ നേരിട്ടു കൊണ്ടുള്ള ഒരു തിരിച്ചു പോക്കിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നത് തന്നെ അവരിൽ ഭയമുളവാക്കുന്നതിനാൽ അതിലും ഭേദം ഇതു തന്നെയെന്ന് ആശ്വസിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ് അവർ. (എല്ലാവരും അത്തരം മാനസികാവസ്ഥയിലുള്ളവരാണെന്നും എല്ലാ മഠങ്ങളുമങ്ങിനെയാണെന്നും പറയുകയല്ല.) സ്വാഭാവികമായും സ്വർഗ്ഗത്തിലും പുനർജന്മത്തിലുമൊക്കെ വിശ്വസിക്കുന്നവർക്ക് അത് ആശ്വാസം നൽകുന്നുണ്ടാവും. അങ്ങിനെ ഉള്ളവർക്ക് അതൊരു പരിശുദ്ധ ഗേഹമായി അനുഭവപ്പെടാം. അതിൽ യാതൊരു വിയോജിപ്പുമില്ല. പക്ഷെ അവിടെ അവർക്ക് പ്രാർത്ഥനാ ശുശ്രൂഷകൾ ചെയ്യാനുള്ള മനസ്സമാധാനമില്ലാതെ പീഡനങ്ങളും ശിക്ഷകളും നേരിടേണ്ടി വരുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്?സഭയുടെ വിശ്വാസപ്രമാണങ്ങളനുസരിച്ച് ശാന്തമായി ജീവിക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ അവരെ പുരുഷന്മാർ ഭരിക്കുന്ന സാഹചര്യംവരുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്? എല്ലാ മതങ്ങളേയുംപോലെ പാർട്രിയാർക്കി കൊടികുത്തി വാഴുന്നയിടം ആയത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് . തിരിച്ചറിവുള്ള പോപ്പിനു പോലും അതിൽ മാറ്റം കൊണ്ടുവരാനാവില്ല. പണവും സമ്പത്തും കണക്കില്ലാതെ സമ്പാദി ക്കുകയും അതിന്റെ ഗുണഫലങ്ങൾ അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന രാഷ്ട്രീയക്കാർക്കും പുരോഹിതർക്കും പാവപ്പെട്ട അടിമകളായ സ്ത്രീകളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാനോ, സഭാ നിയമങ്ങളെല്ലാം കാറ്റിൽ പറത്തുന്നവരെ ശിക്ഷിക്കാനോ കഴിയില്ല. പണത്തിന് മേലെ, കയ്യൂക്കിന് മേലെ പറക്കാൻ ഒരു സഭക്കും കഴിയില്ല.

ഈ രാജി വാങ്ങിക്കാൻ ഇത്രയും കാലമെടുത്തത് എന്തിനാണ്? മനുഷ്യർ എല്ലാം മറവിയിലേക്ക് ഉപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ പൂച്ചയേപ്പോലെ പതുങ്ങി വന്ന ഒരു രാജി വാർത്ത!അയാൾ വീഡിയോ ചെയ്തില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ആരും അറിയുക പോലുമുണ്ടാവില്ല. പരാതിക്കാർ താമസിക്കുന്ന മഠത്തിന്റെ പറമ്പുകളിൽ നിന്ന് ആദായം കിട്ടിയിരുന്ന മരങ്ങൾ വരെ ലേലത്തിൽ കൊടുത്തിട്ട് മറ്റു അന്തേവാസികൾ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയ ഏകാന്തത്തടവറയിലാണ് അവർ ഇന്നുള്ളത്. അതും അയാളുടെ പേരിലുള്ള സ്വത്താണെന്ന് അയാൾ ഒരു വീഡിയോ ഇറക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നത്രെ. അധികം താമസിയാതെ അവരവിടെ നിന്ന് കൂടി ഒഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടേക്കാം. മറ്റു അന്തേവാസികൾ ഉണ്ടായിരുന്ന നാളുകളിലും പലപ്പോഴും മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങാനും, ഭക്ഷണക്കാര്യത്തിൽ പോലും നിയന്ത്രണങ്ങളുണ്ടായിരുന്നുവെന്നും,സിസ്റ്റേഴ്സ് ഉപയോഗിക്കുന്ന ടൂ വീലറിന്റെ ബ്രേക്ക് ഊരി മാറ്റാൻ വരെ ശ്രമമുണ്ടായിരുന്നു എന്നുമാണ് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്. സ്ലോ പോയ്സൺ ഒന്നും കലക്കിക്കൊടുക്കാഞ്ഞത്. സ്ത്രീകളുടെ ജന്മസിദ്ധമായ ഒരു അലിവ് അവർക്കുള്ളിലും ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടായിരിക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ പിടിക്കപ്പെടുമെന്ന ഉത്തമ ബോധ്യമായിരിക്കാം. കാരണം വഞ്ചിസ്ക്വയറിൽ ജനം കൂടി ഏറ്റെടുത്ത സമരമായിരുന്നല്ലൊ അവരുടേത്…

ബ്രഹ്മചര്യ വ്രതം തെറ്റിച്ചു എന്നത് കോടതിയിൽ തെളിഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ്, കോടതി കുറ്റ വിമുക്തനാക്കിയിട്ടും വത്തിക്കാന് അത് തെളിവായെടുക്കേണ്ടി വന്നത്. പിന്നീട് കോടതി നിരീക്ഷിച്ചത് സമ്മത പ്രകാരമുള്ള ബന്ധമായിരുന്നോ എന്നതാണ്. ആണെന്ന് വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ വക്കീലിന് കഴിഞ്ഞു.
അപ്പോഴും രാജി വാങ്ങിയെങ്കിലും പദവികൾ തിരിച്ചു വാങ്ങാതെ, പിരിച്ചു വിടാതെ, ശിക്ഷാ നടപടി അല്ലെന്ന് എടുത്തു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു മൃദുസമീപനം മാത്രമേ വത്തിക്കാന് എടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ എന്നതാണ് അയാൾ തെറ്റുകാരനാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന വിശ്വാസികൾക്ക് ദഹിക്കാത്തത്. പാപിയെ സ്നേഹിച്ച് പാപത്തെ കല്ലെറിഞ്ഞു എന്ന
ഒരു ലൈൻ! പാപം ചെയ്യാത്ത ലൂസി സിസ്റ്ററേപ്പോലെയുള്ളവർക്കും അതി ജീവിതയ്ക്കും കൂടെയുള്ളവർക്കും കിട്ടാത്ത ഒരു പ്രത്യേക തരം പാപി സ്നേഹം!
അന്തിമമായി പരമോന്നത കോടതിയിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്ന വിധിയറിഞ്ഞിട്ട് നമുക്ക് നീതിയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാം. ഈ രാജി, ഒന്നും നടക്കില്ലെന്ന് കരുതി മനം വെന്തിരുന്നപ്പോൾ അവർക്ക് കിട്ടിയ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം മാത്രം.

കോടതിയിൽ കേസിന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള പോക്കിൽ ഇനിയും ഏറെ കടമ്പകൾ കടക്കാനുണ്ട്. ഇനിയും അയാൾക്ക് വിശുദ്ധനാണെന്ന് ജനങ്ങളെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അതിന് പറ്റിയ വക്കീലുമാർക്ക് ഈ നാട്ടിൽ പഞ്ഞമില്ലാത്ത കാലമാണ്. ഒരു ചെറിയ ഉദാഹരണം പറയാം.കീഴ്ക്കോടതി ഇയാളെ കുറ്റവിമുക്തനാക്കിയ വിധിയുണ്ടായതിൽ നിർണ്ണായക പങ്കു വഹിച്ചത് അഭിലാഷ് മോഹൻ എന്ന മാധ്യമ പ്രവർത്തകൻ സിസ്റ്റർ അനുപമയുമായി നടത്തിയ അഭിമുഖവും, അതുപ്രകാരം അയാളെ വിസ്തരിച്ചതും ആണെന്നൊരു പ്രചാരണം പ്രതിഭാഗം അഡ്വക്കേറ്റിന്റെ ഭാഗത്തു നിന്നുണ്ടായി.

ലൈംഗിക കേസുകളിൽ സ്ത്രീകൾക്കെതിരെ
അതേ ആയുധമെടുത്ത് തന്നെയാണ് വേട്ടക്കാർ പ്രയോഗിക്കുന്നത്. ഈ കേസിലായാലും, നടി ആക്രമിയ്ക്കപ്പെട്ട കേസിലായാലും, ഈയടുത്ത് സവാദെന്ന ഞരമ്പ് രോഗി ബസ്സിൽ വച്ച് പെൺകുട്ടിയോട് ലൈംഗിക വൈകൃതങ്ങൾ കാണിച്ച കേസായാലും. ഫ്രാങ്കോക്കെതിരെ പരാതിയുമായി സഭയിലെ പല വാതിലുകൾ മുട്ടിയിട്ടും തുറക്കാതെ വന്നപ്പോഴാണ് കന്യാസ്ത്രീയ്ക്ക് പോലീസിൽ കേസ് കൊടുക്കേണ്ടി വന്നത്. അതറിഞ്ഞ് മുൻകൂറായി അവർക്ക് അവിഹിത ബന്ധമുണ്ടെന്ന പരാതി ആദ്യമേ കോട്ടയം പോലീസ് സൂപ്രണ്ടിന്റെ കയ്യിലെത്തിയിരുന്നു. നടിയുടെ കേസിലും പൾസർ സുനിയുമായി ചേർന്നു അവൾ നടത്തിയ നാടകമാണെന്നായിരുന്നു ദിലീപിന്റെ ആരോപണം. ബസ്സിലെ കേസിലും പ്രശസ്തിക്ക് വേണ്ടി വൈറലാവാൻ അവളാണ് സിബ്ബഴിച്ചത് എന്നാണ് ന്യായം. അവൻ ആ വീഡിയോയിൽ അങ്ങിനെ പറയുന്നുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് ഒരുപാട് ന്യായീകരണ വീഡിയോകൾ കണ്ടു. ‘മുല്ലപ്പൂ മാല സംഘടനയും’ അത് തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്. പിടിയ്ക്കപ്പെട്ടാൽ പറയാൻ അവൻ നേരത്തെ കരുതിവച്ച വാചകം തന്നെ ആയിരിക്കാം അത് എന്നാണ് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നത്…

ഇന്ന് എത്ര ഗൗരവമുള്ള ക്രിമിനൽ കേസായാലും പ്രതിഭാഗത്തെ ന്യായീകരിക്കാനും ഒരുപാട് പേരെ കിട്ടും. സോഷ്യൽ മീഡിയയാണ് അതിനുള്ള വേദി. കാരണം ഒരേ മനോവികാരങ്ങളുള്ള ഒരു പാട് പേർക്ക് തമ്മിൽത്തമ്മിലറിയില്ലെങ്കിലും അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ഏകോപിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നു എന്നുള്ളതാണ്. പുതിയ കാലത്തെ സൈബറാക്രമണത്തെ നേരിടാനുളള ചങ്കൂറ്റം കൂടി സ്ത്രീകൾ നേടിയെടുക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. സൈബർ ആക്രമണങ്ങളിൽ ഓരോരുത്തർക്കുമെതിരെ പരാതി കൊടുക്കുക പ്രായോഗികമല്ല. എന്നു വച്ച് മാരകമായി ഉപദ്രവിക്കുന്നവരെ വെറുതേ വിടാനും പാടില്ല. പക്ഷെ ക്രിമിനൽ കേസുകളേപ്പോലെ പ്രാധാന്യമുള്ളതല്ല എന്ന തോന്നൽ കൊണ്ടോ, ജോലിഭാരം കൂടുമെന്നത് കൊണ്ടോ എന്തോ സൈബർ കേസുകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിൽ പോലീസിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും തണുപ്പൻ പ്രതികരണമാണ്. സൈബർ ആക്രമണത്തെ കുറേയൊക്കെ അവഗണിക്കാനുള്ള മനക്കരുത്ത് സ്ത്രീകൾ നേടണം. പെരുമാറ്റവൈകല്യം ബാധിച്ചവരുടേയും മറ്റും വിമർശനങ്ങൾക്കെല്ലാം മറുപടി പറയുക വൃഥാ വ്യായാമമാണ്.

ഒന്നിനേയും വകവയ്ക്കാതെ ലക്ഷ്യം കണ്ടേ അടങ്ങൂ എന്നുറപ്പിച്ച് ഒരു കൂട്ടം സ്ത്രീകൾ തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയാൽ ആർക്കും ഒന്നിനും തടുക്കാനാവില്ല.അത് രാഷ്ട്രീയക്കാരായ പുരുഷന്മാരുടെ സമരം പോലെ ഒരിക്കലും ആയിരിക്കില്ല

കവർ : വിത്സൺ ശാരദാ ആനന്ദ്