ലേഖനം

മുൻ അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിന്റെ ആരാധകർ 2021 ജനുവരി 6-ന് യുഎസ് ക്യാപിറ്റൽ ഹിൽ ആക്രമണത്തിലൂടെ അഴിച്ചുവിട്ട കലാപം അമേരിക്കയെ മാത്രമല്ല, ലോകത്താകെയുള്ള ജനാധിപത്യവിശ്വാസികളെ ഞെട്ടിച്ച സംഭവമാണ്. അതിന്റെ മാറ്റൊലികൾ അമേരിക്കയിൽ ഇപ്പോഴും തുടരുന്നു. മാത്രമല്ല, ഒരു ലോകശക്തിയായ യു എസ്സിന്റെ രാഷ്‌ട്രപതി പദവിയിൽ ഇരുന്ന അതേ വ്യക്തി ജനാധിപത്യസ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് നേരെ നടന്ന ആക്രമണത്തെ അപലപിച്ചില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, തന്റെ നിലപാടുകളിലൂടെയും പ്രസ്താവനകളിലൂടെയും ന്യായീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.
ക്യാപിറ്റൽ ഹില്ലിൽ നടന്നതിന് സമാനമായ അക്രമസംഭവങ്ങൾക്കാണ്, കൃത്യം രണ്ടുവർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, ഇക്കഴിഞ്ഞ ജനുവരി 8-ന് ബ്രസീലിന്റെ തലസ്ഥാനമായ ബ്രസീലിയ സാക്ഷ്യം വഹിച്ചത്. കോൺഗ്രസ്, രാഷ്ട്രപതിയുടെ കൊട്ടാരം, സുപ്രീം കോടതി എന്നിവ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന, തലസ്ഥാനത്തിന്റെ ഹൃദയഭാഗത്തുള്ള ചത്വരത്തിന് ചുറ്റും വിന്യസിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ആധുനികവാസ്തുവിദ്യാ മാസ്റ്റർപീസുകളുടെ ഒരു കൂട്ടമാണ് മുൻ പ്രസിഡണ്ട് ജൈർ ബോൾസൊനാരോയുടെ അനുയായികളുടെ ആക്രമണത്തിന് ഇരയായത്. മൂന്ന് മണിക്കൂറിലധികം നീണ്ടുനിന്ന പ്രക്ഷോഭം, രാജ്യത്തെ ഇപ്പോഴും പിടിമുറുക്കിയിരിക്കുന്ന കടുത്ത ധ്രുവീകരണത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തി. മഹാമാരി മൂലം അരലക്ഷം ആളുകൾക്ക് ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ട ബ്രസീലിൽ, സമ്പന്നർ കഴിഞ്ഞ വർഷം ദേശീയ സമ്പത്തിന്റെ വിഹിതം 2.7% വർധിപ്പിച്ചു; ഇപ്പോൾ ദേശീയസമ്പത്തിന്റെ പകുതിയോളം സമ്പന്നരുടെ കൈവശം ആയിക്കഴിഞ്ഞു. അതേ സമയം, ദരിദ്രരായ 40% ബ്രസീലുകാർക്ക് അവരുടെ വരുമാനത്തിന്റെ അഞ്ചിലൊന്ന് നഷ്ടപ്പെട്ടു, പ്രതിശീർഷ ശരാശരി വരുമാനമാകട്ടെ ഒരു ദശകത്തിലെ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന നിലയിലേക്ക് താഴ്ന്നു. ഈ സാമ്പത്തിക അസന്തുലിതാവസ്ഥ ബോൾസൊനാരോയുടെ പരാജയത്തിൽ വലിയ പങ്ക് വഹിച്ചു. അങ്ങനെ, കഴിഞ്ഞ ഒക്ടോബറിലെ ബ്രസീലിയൻ തെരഞ്ഞെടുപ്പിനെത്തുടർന്ന് മുതിർന്ന ഇടതുപക്ഷക്കാരനും മുൻപ്രസിഡന്റുമായ ലൂയിസ് ഇനാസിയോ ലുല ഡാ സിൽവ വീണ്ടും ബ്രസീലിന്റെ രാഷ്ട്രപതിയായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ജെയർ ബോൾസോനാരോ തെരഞ്ഞെടുപ്പുഫലം വന്നതിനെത്തുടർന്ന് പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനം ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നു (വ്യക്തമായി തോൽവി സമ്മതിക്കാതെയാണെങ്കിലും). കലാപം നടക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹം അസുഖബാധിതനായി ഫ്ലോറിഡയിലെ ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നുവെന്നാണ് വാർത്തകൾ വരുന്നത്. അറസ്റ്റ് ഒഴിവാക്കാനാണ് അദ്ദേഹം രാജ്യം വിട്ടതെന്നും വാർത്തകൾ പ്രചരിക്കുന്നുണ്ട്. ലുലാ ഡാ സിൽവയുടെ വിജയത്തെ മറികടക്കാൻ ഗുരുതരമായ ശ്രമങ്ങളൊന്നും ബോൾസൊനാരോയുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന് ഉണ്ടായതുമില്ല. തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം ബോൾസോനാരോയുടെ സഖ്യകക്ഷികൾ ചോദ്യം ചെയ്യാതെ അംഗീകരിക്കുകയുമുണ്ടായി. എന്നിട്ടും ഇത്തരത്തിലൊരു ആക്രമണം തോറ്റ സ്ഥാനാർഥിയുടെ അണികളിൽ നിന്ന് ഉണ്ടായി എന്നത് ലോകത്തെയാകെ ഞെട്ടിച്ചു.

വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ അവസാനത്തിനുശേഷം, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും അസമത്വമുള്ള രാജ്യമായ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ കഴിഞ്ഞ വർഷം അരങ്ങേറിയ അക്രമസംഭവങ്ങൾക്ക് വേണ്ടവണ്ണം മാധ്യമശ്രദ്ധ ലഭിക്കുകയുണ്ടായില്ല. രാജ്യത്തുടനീളം കൊള്ളക്കാരും അക്രമകാരികളും ആഞ്ഞടിച്ചു, ഷോപ്പിംഗ് മാളുകളും വെയർഹൗസുകളും നശിപ്പിച്ചു, ലോറികൾ കത്തിച്ചു. നൂറുകണക്കിന് ആളുകൾ മരിച്ചു. ഇതിലൂടെ കോടിക്കണക്കിന് ഡോളറിന്റെ നഷ്ടമാണ് സംഭവിച്ചത്. ഒമ്പത് വർഷത്തെ തന്റെ ഭരണകാലത്ത് നടന്ന അഴിമതിയെക്കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണവുമായി സഹകരിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചതിന് മുൻ പ്രസിഡന്റ് ജേക്കബ് സുമയെ 15 മാസത്തെ തടവിന് ശിക്ഷിച്ചതാണ് കലാപത്തിനുള്ള പ്രകോപനം. 70,000-ത്തിലധികം ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കാരെ കൊല്ലുകയും അനേകരെ അനാഥത്വത്തിലേക്ക് തള്ളിവിടുകയും ചെയ്ത കോവിഡ് പകർച്ചവ്യാധിയും അതിന്റെ പങ്ക് വഹിച്ചു. എന്നാൽ തൊഴിലില്ലായ്മ റെക്കോർഡ് തലത്തിൽ (33%) നിലനിൽക്കുന്ന, ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന ജനങ്ങൾക്ക് ആവശ്യത്തിന് ഭക്ഷണവും വൈദ്യുതിയും കുടിവെള്ളവും ഇല്ലാത്ത, രാജ്യത്ത് വളരെക്കാലമായി രോഷം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
നിർണ്ണായകസന്ദർഭങ്ങളിൽ വലതുപക്ഷതീവ്രവാദത്തിൽ നിന്ന് ജനാധിപത്യം വലിയ ഭീഷണി നേരിടുന്നുവെന്ന വസ്തുതയിലേക്കാണ് യു എസിലും ബ്രസീലിലും ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലും നടന്ന സംഭവങ്ങൾ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത്. ബോൾസോനാരോയും ട്രംപും അടുത്ത സഖ്യകക്ഷികളായിരുന്നു. ബ്രസീലിയൻ കലാപകാരികൾക്ക് പരസ്യപിന്തുണ പ്രഖ്യാപിച്ച ചുരുക്കം ചിലരിൽ മുൻ യുഎസ് പ്രസിഡന്റിന്റെ ഒരു കാലത്തെ പ്രത്യയശാസ്ത്രജ്ഞനായ സ്റ്റീവ് ബാനനും ഉൾപ്പെടുന്നു. യുഎസിലെന്നപോലെ, സോഷ്യൽ മീഡിയ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമുകൾ തീവ്രവാദികൾക്ക് തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളെക്കുറിച്ച് നുണകൾ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനും കോൺഗ്രസിന് നേരെ നിയമവിരുദ്ധമായ ആക്രമണം സംഘടിപ്പിക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു പ്രധാന മാർഗമായി പരിണമിച്ചു. ജേക്കബ് സുമ ആവട്ടെ, ഇന്ത്യയിൽ വേരുകളുള്ള ഗുപ്ത കുടുംബത്തിന് വഴിവിട്ട സഹായങ്ങൾ നൽകിയെന്ന ഗുരുതര അഴിമതിയാരോപണത്തെ തുടർന്ന് പ്രസിഡണ്ട് സ്ഥാനം നഷ്‌ടമായ വ്യക്തിയാണ്. ഈ രാജ്യങ്ങളിൽ ജനാധിപത്യം പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ, പ്രധാന സ്ഥാപനങ്ങൾ പതറാതെ ഉറച്ചുനിൽക്കുകയും നിയമവാഴ്ച ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ തീവ്ര വലതുപക്ഷത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന മൂന്ന് നേതാക്കന്മാർക്ക് അധികാരം തിരിച്ചുപിടിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല; എന്നാൽ ആഗോള തീവ്രവലതുപക്ഷം ഇപ്പോഴും ശക്തിയോടെ നിലനിൽക്കുന്നു എന്നതാണ് യാഥാർഥ്യം.

2001-ൽ ഗോൾഡ്മാൻ സാച്ച്സ് എക്സിക്യൂട്ടീവ് ജിം ഒനീൽ എന്ന വ്യക്തിയാണ് ബ്രസീൽ, റഷ്യ, ഇന്ത്യ, ചൈന എന്നീ നാല് വളർന്നുവരുന്ന വലിയ രാജ്യങ്ങളെ വിവരിക്കാൻ “BRIC” എന്ന സംക്ഷേപം രൂപപ്പെടുത്തിയത്. പിന്നീട് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയെ കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തുക വഴി “BRIC” എന്നത് “BRICS” ആയി മാറുകയുണ്ടായി. ഈ രാജ്യങ്ങളിലെ സമ്പന്നരുടെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള വളർച്ചയും വിപുലീകരണവും ആഗോള നിക്ഷേപകരുടെ വിശ്വാസമാർജ്ജിച്ചു. BRICS രാജ്യങ്ങളുടെ നേതാക്കൾ വാർഷിക ഉച്ചകോടി യോഗങ്ങൾ നടത്തുകയും സ്വന്തം വികസന ബാങ്ക് സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ ആഗോളവൽക്കരണത്തിന്റെ പാശ്ചാത്യ വക്താക്കൾ വിഭാവനം ചെയ്ത സങ്കൽപ്പങ്ങൾ, കഴിഞ്ഞവർഷം ആഗോളയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ കോവിഡ് പകർച്ചവ്യാധി നാടകീയമായി മാറ്റിമറിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ, കാലഹരണപ്പെട്ടിരുന്നു. “ബ്രിക്സ്” എന്ന സംക്ഷേപത്തിന്റെ പ്രസക്തി തന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ട സ്ഥിതിയിലാണ്. കടുത്ത സാമ്പത്തികപ്രതിസന്ധി നേരിടുന്ന ചൈന ഏതാണ്ട് ഒറ്റയാനെ പോലെ സ്വന്തം താല്പര്യങ്ങളും സ്വന്തം ലക്ഷ്യങ്ങളുമായി മുന്നോട്ട് പോകുന്നു. റഷ്യയാവട്ടെ, പ്രധാനമായും പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളും ആയുധങ്ങളും കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്ന, പ്രതാപം നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു രാജ്യമായി മാറി. പഴയ പ്രതാപം തിരിച്ചുപിടിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമായി വേണം ഉക്രൈനുമായുള്ള യുദ്ധത്തെ കാണേണ്ടത്.

ഇനിയുള്ളത് ഇന്ത്യയാണ്. വളരെ ദുർഘടമായ കാലത്തിലൂടെയാണ് ഇന്ത്യയും കടന്നുപോകുന്നത്. ഒരു വശത്ത് നോട്ടു നിരോധനവും കോവിഡും ഗവണ്മെന്റിന്റെ വികലമായ സാമ്പത്തികനയങ്ങളും ചേർന്ന് വരുത്തിവെച്ച സാമ്പത്തികത്തകർച്ച, മറുവശത്ത് വംശീയതയും ഏകാധിപത്യപ്രവണതകളും തീവ്ര വലതുപക്ഷനയങ്ങളും പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ഭരണകർത്താക്കൾ. കോവിഡ്പകർച്ചവ്യാധിയുടെ നാളുകളിൽ പൊതുജനം തെരുവുകളിൽ അലയുന്ന സമയത്താണ് കോർപ്പോറേറ്റുകൾക്കുള്ള നികുതി വെട്ടിക്കുറയ്ക്കലിലൂടെ ഗവണ്മെന്റ് സമ്പന്നരെ സഹായിക്കുന്ന നിലപാട് സ്വീകരിച്ചത്. ലോകത്തെ പോഷകാഹാരക്കുറവുള്ളവരിൽ ഏകദേശം മൂന്നിലൊന്ന് ഇന്ത്യയിലാണുള്ളത്. 200 ദശലക്ഷത്തിലധികം ഇന്ത്യക്കാർ പ്രതിദിനം 5 ഡോളറിൽ താഴെ വരുമാനത്തിലേക്ക് മടങ്ങിയ സമയത്തുതന്നെയാണ് രണ്ടു വ്യവസായികൾ – മുകേഷ് അംബാനിയും ഗൗതം അദാനിയും – തങ്ങളുടെ സ്വത്ത് മുമ്പെങ്ങും ഇല്ലാത്തവണ്ണം വർദ്ധിപ്പിച്ചത്. ഇപ്പോൾ ഏഷ്യയിലെ ഏറ്റവും സമ്പന്നരായ മൂന്ന് മുതലാളിമാരിൽ രണ്ടുപേർ അദാനിയും അംബാനിയും ആണെന്നത് യാദൃശ്ചികമല്ല.
നിർണ്ണായകമായ ലോകസഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പിന് ഇനി അധികനാളുകളില്ല. ലോകം 2023-ൽ സാമ്പത്തികമാന്ദ്യത്തിൽ അകപ്പെടുമെന്ന സൂചനകളാണ് അന്താരാഷ്ട്ര ധനകാര്യസ്ഥാപനങ്ങൾ നൽകുന്നത്. അത് ഇന്ത്യയെയും ബാധിക്കാതിരിക്കില്ല. പത്ത് വര്ഷം പൂർത്തീകരിക്കുന്ന, ഭരണവിരുദ്ധവികാരം നേരിടുന്ന, ബിജെപി സർക്കാരിന് എതിരായി 2024-ൽ വിധിയെഴുത്ത് ഉണ്ടാകുനുള്ള സാധ്യതകൾ വർദ്ധിക്കുകയാണ്. ഹിന്ദു രാഷ്ട്രം എന്ന ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് എത്താൻ 2024-ലും ഭരണം നിലനിർത്തേണ്ടത് ബിജെപിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. അതിനാൽ ഭരണം നിലനിർത്താൻ അവർ ഏതറ്റം വരെയും പോകുമെന്ന കാര്യത്തിൽ സംശയമില്ല. സംഘർഷഭരിതമായ ഒരു സ്ഥിതിവിശേഷം ഉടലെടുത്താൽ ഇന്ത്യയിലെ ഭരണ-നീതിന്യായ-ജനാധിപത്യസംവിധാനങ്ങളും സ്ഥാപനങ്ങളും എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്നത് പ്രധാനമാണ്. ഏതായാലും നിർണ്ണായകമായ നാളുകളിലേക്ക് ഇന്ത്യക്കാർ അടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.

കവർ : വിത്സൺ ശാരദാ ആനന്ദ്

പഠനങ്ങൾക്ക് ഒരു പഞ്ഞവുമില്ല.. മുന്നറിയിപ്പുകൾക്കുമില്ല ഒരു ക്ഷാമവും..പക്ഷേ, പഠിക്കുകയില്ല എന്ന് നിർബന്ധബുദ്ധി കാണിച്ചാൽ എന്തു ചെയ്യും? വരുന്നത് വരുന്നിടത്തു വച്ച് കമാന്നൊരു അക്ഷരം പോലും മിണ്ടാനാവാതെ അനുഭവിക്കുക; അത്ര തന്നെ..

ജോഷിമഠ് ഉൾപ്പെടുന്ന ഭൗമ മേഖല അതീവ പരിസ്ഥിതിലോലമാണെന്നും, വൻ നിർമ്മിതികൾ , തുരങ്കങ്ങൾ എന്നിവ പാടില്ലെന്നും 1976-ൽ , ശ്രീ. മഹേഷ് ചന്ദ്രമിശ്രയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ പഠനം നടത്തിയ 18 – അംഗ ശാസ്ത്രജ്‌ഞ സംഘം നൽകിയ റിപ്പോർട്ടിൽ കൃത്യമായി നിർദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നിട്ടും,ഈ മേഖലയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ബദരീനാഥ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള ക്ഷേത്രങ്ങളിലേയ്ക്കുള്ള യാത്രകൾ സുഗമമാക്കുവാൻ ഏകദേശം തൊള്ളായിരം കിലോമീറ്റർ ദൈർഘ്യമുള്ള ചാർധാം ഹൈവേ നിർമ്മാണം പാരിസ്ഥിതികാഘാത പഠന നിർദ്ദേശങ്ങളെ തൃണവൽഗണിച്ചു കൊണ്ട് തകൃതിയായി മുന്നേറുന്നു; എൻ.ടി.പി.സി യുടെ തപോവൻ ജലവൈദ്യുതി നിലയ നിർമ്മാണം പേരിനു പോലും പരിസ്ഥിതി സൗഹാർദ്ദപരമല്ലെന്ന് സാധാരണക്കാർക്ക് പോലും ആക്ഷേപമുണ്ട് .

തീർന്നില്ല…126 കിലോമീറ്റർ നീളം വരുന്ന ചാർധാം റെയിൽവേ പദ്ധതിയ്ക്കായി തുരങ്കങ്ങൾ അനേകം തുരക്കേണ്ടിവരും..
ഭൗമഘടനാപരമായി അതിദുർബലവും , കൂടാതെ, അതീവ പരിസ്ഥിതി വിലോലവുമെന്ന് ശാസ്ത്രം അടിവരയിട്ടാണയിടുന്ന ഒരു പ്രദേശത്തോട് ഇതിലേറെക്കടുപ്പത്തിൽച്ചെയ്യാൻ ഇനിയെന്താണ് ബാക്കി?

ജോഷിമഠ് ഇടിഞ്ഞു താഴ്ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. 2022 ഡിസംബർ അവസാനം മുതൽ ഏതാണ്ട് പന്ത്രണ്ടു ദിവസങ്ങൾക്കകം ഈ പ്രദേശം താഴ്ന്നത് 5.4 സെന്റിമീറ്റർ ആണ്. 2022 ഏപ്രിൽ മുതൽ നവംബർ വരെയുള്ള കാലയളവിലും ജോഷിമഠ് 8.9 സെന്റിമീറ്റർ താഴ്ന്നിരുന്നു. കെട്ടിടങ്ങൾ വിണ്ടുകീറുന്നതും , ഭൂമി പിളർന്നു മാറുന്നതും അതിന്റെ ബാഹ്യ ലക്ഷണങ്ങളാണ്. നഗരത്തിലെ എഴുന്നൂറിലേറെ വീടുകൾക്കു പുറമേ ഹോട്ടലുകൾ, ആശുപത്രികൾ, റോഡുകൾ എന്നിവയ്ക്കും വിള്ളൽ വീണു. ജീവന് ഭീഷണിയുള്ളതിനാൽ നിരവധിയാളുകളെ വീടുകൾ ഒഴിപ്പിച്ച് മാറ്റിപ്പാർപ്പിച്ചു.

ഇവിടം കൊണ്ടും ഈ പ്രതിഭാസത്തിന്റെ ദുരന്ത വ്യാപ്തി അവസാനിക്കുന്നില്ല. ഭൂമി ഇടിഞ്ഞു താഴുന്ന പ്രക്രിയ ഏറെ വർഷങ്ങൾക്കുമുൻപേ ആരംഭിച്ചതാവാം. വീടുകളും മറ്റും നിർമ്മിതികളും വിണ്ടുകീറുന്നത് അതിന്റെ കാഠിന്യം ഏറി വരുന്ന അവസ്ഥയിലാണ്. ഈ പ്രതിഭാസത്തിന്റെ വേരുകൾ ചികയാൻ തുടങ്ങിയാൽ , ആ മേഖലയിൽ ഇതിനകം നടത്തിയതും , ഇപ്പോൾ നടന്നു വരുന്നതുമായ തികച്ചും അശാസ്ത്രീയമായ ബഹുവിധ നിർമ്മാണ പദ്ധതികളുടെ പരിസ്ഥിതി വിരുദ്ധതയിലാകും അതു ചെന്നെത്തി നിൽക്കുന്നത്. പാരിസ്ഥിതിക പ്രത്യാഘാത പഠനങ്ങൾ കണ്ണടച്ച് “No” പറഞ്ഞിടത്തും സാമ്പത്തിക സുസ്ഥിരതാ കാര്യപരിപാടികളും, ദേശീയ സുരക്ഷാ വാദങ്ങളും മുന്നോട്ടു വച്ച് , നിയമപരമായ പിൻബലത്തോടെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷകരുടെ വായ് അടപ്പിച്ചാണ് ഇത്തരം പരിസ്ഥിതി വിരുദ്ധ പദ്ധതികൾ സാക്ഷാത്കാരം തേടുന്നത് എന്നതാണ് ഏറ്റവും നിർഭാഗ്യകരം. ഈ മേഖലയിലേയ്ക് തീർത്ഥാടകരേയും വിനോദ സഞ്ചാരികളേയും ആകർഷിക്കുവാൻ പദ്ധതിയിട്ട് പണിയുവാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന 126 കി.മീ റെയിൽവേയുടെ നൂറിലേറെ കിലോമീറ്ററുകൾ കടന്നുപോകുന്നത് പർവ്വത നിരകൾ തുരന്നു നിർമ്മിക്കുന്ന തുരങ്കങ്ങളിലൂടെയായിരിക്കും! അതീവ ദുർബല ഭൗമമേഖലയായതിനാൽ വൻകിടനിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഒട്ടും അരുതെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ ആവർത്തിച്ചാവർത്തിച്ച് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്ന ഇത്തരം ഇടങ്ങളിൽ പർവ്വതങ്ങൾ തുരന്ന് ആയിരക്കണക്കിനാളുകൾ സഞ്ചരിക്കുന്ന റെയിൽവേ പണിയുവാൻ ഏതായാലും പരിസ്ഥിതി വിരുദ്ധത മാത്രമല്ല, ഒട്ടും ചെറുതല്ലാത്ത ചങ്കൂറ്റവും കൂടി വേണം…
റോഡ്, റെയിൽവേ എന്നിവയുടെ നിർമ്മാണത്തോടനുബന്ധമായി നടത്തുന്ന ശക്തമായ സ്ഫോടനങ്ങൾ പർവ്വതങ്ങളെ ദുർബലമാക്കുകയും ഇളക്കംതട്ടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പദ്ധതി നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴോ, പൂർത്തീകരിച്ചതിനു ശേഷമോ ഈ മേഖലകളിൽ ശക്തമായ മഴപ്പെയ്ത്തുണ്ടാവുകയാണെങ്കിൽ ദുരന്ത സമാനമായ മണ്ണിടിച്ചിൽ ഉറപ്പാണ്. പർവ്വതങ്ങൾ തുരന്ന് തുരങ്കങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുള്ള ഇടങ്ങളിലും, പാറമടകൾ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഇടങ്ങളിലുമൊക്കെ മണ്ണിടിച്ചിലും ഉരുൾപ്പൊട്ടലും രൂക്ഷതയാർജ്ജിക്കുവാനുള്ള കാരണമിതാണ്. കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാന പശ്ചാത്തലത്തിൽ അതിതീവ്ര മഴകളും, മേഘ വിസ്ഫോടനങ്ങളും അതിസാധാരണമാകുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ അസ്ഥിര ഭൗമഘടനയുള്ള പർവ്വത നിരകൾ അത്യന്തം ആപത്കാരികളാവുമെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.

പർവ്വതങ്ങളിലെ പാറക്കെട്ടുകൾക്കുള്ളിൽ ക്കാണുന്നക്കാണുന്ന വിടവുകളിലും , അതിബൃഹത്തായ അറകളിലുമാണ് പാറകൾക്കിടയിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങുന്ന മഴവെള്ളം വൻതോതിൽ സംഭരിക്കപ്പെടുന്നത്. കനത്ത ഭൂഗർഭജലശേഖരമുള്ളവയാണ് ഈ നീരറകൾ അഥവാ “ജലഭൃതങ്ങൾ ” ( aquifer ) . സ്ഫോടനം വഴി പർവ്വതങ്ങൾ തുരക്കുമ്പോൾ ജലഭൃതങ്ങളുടെ ഘടനയിൽ ഭംഗമുണ്ടാകുകയും, അവയിലെ സംഭരിത ഭൂഗർഭജലം പുറത്തേക്കൊഴുകി നഷ്ടപ്പെടുവാനിടയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗണ്യമായ തോതിൽ ഭൂഗർഭ ജലശോഷണത്തിനിടയാക്കുന്ന ഈ പ്രവർത്തനം മൂലം തത്പ്രദേശം സ്ഥിരമായോ, നീണ്ട ഒരു കാലയളവിലോ അതിരൂക്ഷമായ ജലക്കമ്മി നേരിടേണ്ടിവന്നേക്കാം. അത്തരം ഒരു സ്ഥിതിവിശേഷം പ്രദേശവാസികളുടെ വെള്ളം കുടി മുട്ടിക്കുമെന്നതിനു പുറമേ, അവിടുത്തെ സവിശേഷ ആവാസ വ്യവസ്ഥകളുടെ ഭംഗത്തിനും ഇടവരുത്തും. മാത്രമല്ല, ഇത്തരം നീരറകളിൽ നിന്നും ഭൂഗർഭജലം ലഭിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന,ആ പ്രദേശത്തും പരിസര പ്രദേശങ്ങളിലുമുള്ള നീരുറവകൾ ക്രമേണ ക്ഷയിച്ച് ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്യും. ചുരുക്കത്തിൽ, ഉർവ്വരവും, ജലസമ്പന്നവുമായ ഒരു പ്രദേശം രൂക്ഷമായ ഊഷരതയിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തും..

ജോഷി മഠിന് സമീപത്തുള്ള തപോവൻ വിഷ്ണു ഗഡ് ജലവൈദ്യുതപദ്ധതി മൂലം സംഭവിച്ചത് ഇതു തന്നെയാണ്. പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായ തുരങ്ക നിർമ്മാണ ഘട്ടത്തിൽ ജോഷി മഠിന്റെ നീരുറവയായിരുന്ന വലിയൊരു നീരറയിൽ വിള്ളൽ വീഴുവാനിടയായി. ആ നീരറയിൽ നിന്ന് പൊട്ടിയൊലിച്ച് നഷ്ടമായത് ജോഷിമഠ് മേഖലയിലെ ഭൂഗർഭജലശേഖരത്തെ പരിപോഷിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അളവറ്റ ജലസമ്പത്താണ്. 2009-ൽ ആണ് ഇതു സംഭവിച്ചത്. ഇതിന്റെ പരിണത ഫലമായി, ജോഷിമഠ് മേഖലയിലെ നീരുറവകൾ ക്രമേണ ക്ഷയിക്കുമെന്നും, ജോഷി മഠ് ഇടിഞ്ഞു താഴുമെന്നും 2010-ൽ , “കറന്റ് സയൻസ് “എന്ന ഒരു ജേണലിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട ഒരു ലേഖനത്തിൽ സൂചിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. അത് എത്ര കിറുകൃത്യമായി സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു!ജോഷി മഠ് -ൽ മാത്രമല്ല, ഹിമാലയ മേഖലയിലെ മറ്റു അനേകം നീരുറവകളുടെയും മരണമണി മുഴങ്ങുമെന്നതാണ് ജല വൈദ്യുത പദ്ധതിയ്ക്കു വേണ്ടി നടത്തിയ തുരങ്ക നിർമ്മാണത്തിന്റെ പ്രത്യാഘാതവ്യാപ്തി . ഇപ്പോൾത്തന്നെ ഉത്തരാഖണ്ഡ് അടക്കമുള്ള പല മേഖലകളിലും നീരുറവകൾ ശോഷണോന്മുഖമായി വരുകയാണ്.

ഭൂഗർഭജലശോഷണമാണ് മണ്ണിടിച്ചിൽ എന്ന പ്രക്രിയയ്ക്ക് കാരണമാകുന്ന പ്രധാന ഘടകങ്ങളിലൊന്ന്. മണൽത്തരികൾക്ക് കൂട്ടിപ്പിടുത്തം ഉണ്ടാകുന്നത് മണ്ണിൽ ഈർപ്പ സാന്നിദ്ധ്യം ഉണ്ടാകുമ്പോഴാണ്. കൂട്ടിപ്പിടുത്തം ഉള്ളപ്പോൾ മണ്ണിന് ദൃഢതയും ഉണ്ടാകും. ഭൂഗർഭ ജലശേഖരം സമ്പന്നമായിരിക്കുമ്പോൾ മണ്ണിൽ ഈർപ്പ സാന്നിധ്യമുണ്ടാകും. ഭൂഗർഭജലം തീരെ ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ മൺതരികൾ ഉണങ്ങിവരളുകയും പരസ്പരമുള്ള കൂട്ടിപ്പിടുത്തം നഷ്ടപ്പെട്ട് അയഞ്ഞ അവസ്ഥയിലാവുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ അവസ്ഥയിൽ മണ്ണ് ഇടിയാൻ സാദ്ധ്യത വളരെ ക്കൂടുതലാണ്. മാത്രമല്ല, ഭൂഗർഭജലവിതാനം താഴ്ന്ന് മണ്ണിൽ ഈർപ്പം ഇല്ലാതാവുമ്പോൾ മണൽത്തരികൾക്കിടയിലെ വിടവ് ചുരുങ്ങി അവ കൂടുതൽ ഒതുങ്ങുന്നു. ഈ ഘട്ടമാണ് ഉപരിതലം ഇടിഞ്ഞു താഴുവാനും , ഭൂമിയിൽ വിള്ളലുകൾ സൃഷ്ടിക്കുവാനും ഇടയാക്കുന്നത്. ( കെട്ടിടങ്ങളുടെ ഭിത്തിയിൽ വിള്ളൽ ഉണ്ടാകുന്നത് കെട്ടിടത്തിനു താഴെയുള്ള മണ്ണ് ഇത്തരത്തിൽ ഒതുങ്ങുമ്പോഴാണ്. ഭിത്തികളിൽ വിള്ളൽ കാണുമ്പോൾ , ” ഭൂമി ഇരുന്നതാണ് ” എന്ന് പഴമക്കാർ പറയാറില്ലേ..)

ഭൂമിയിലെ ഇതര പർവ്വതങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് ഹിമാലയ പർവ്വത നിരകൾ ഇപ്പോഴും വളർച്ചാഘട്ടത്തിൽത്തന്നെയാണ്. നാൽപ്പതു ലക്ഷത്തോളം വർഷങ്ങൾ മാത്രമാണ് ഹിമാലയ നിരകളുടെ പ്രായം. ഇന്ത്യ, യൂറേഷ്യ ഭൂവത്ക ഫലകങ്ങൾ തമ്മിൽ കൂട്ടിയിടിച്ചതിന്റെ (collision)ഫലമായി രൂപം കൊണ്ടവയാണീ പർവ്വത നിരകൾ. ഇന്ത്യൻ ഫലകം ഇപ്പോഴും ചലനാവസ്ഥയിലാണ്. നിരന്തരം ക്രിയാത്മകാവസ്ഥയിലുള്ള ഭൗമ സവിശേഷതകളാണ് ഈ മേഖലയിലെ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ അസ്ഥിരതയ്ക്കു കാരണം. വളർച്ചാഘട്ടങ്ങളിലുള്ള പർവ്വതങ്ങൾക്ക് പൊതുവേ ഒരു അസ്ഥിര പ്രകൃതം ഉണ്ടാകും. ഹിമാലയ മേഖലയിൽ പലപ്പോഴും ഭൂചലനങ്ങളുണ്ടാവുന്നതിന്റെ കാരണവുമിതാണ്.

ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ പ്രത്യേകതകൾ മാത്രമല്ല ഹിമാലയ മേഖലകളെ അപകടകാരികളാക്കുന്നത്. ആഗോള താപനവും
ഹിമാലയമടക്കമുള്ള ഹിമഭൂമികളെ ആപത്കാരികളാക്കുന്നു. താപനം ഏറുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ ഹിമാലയത്തിലെ അതിബൃഹത്തായ ഹിമാനികൾ അതിവേഗത്തിൽ ഉരുകിയൊലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ധ്രുവമേഖലകൾ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവുമധികം ശുദ്ധജലം ഉറഞ്ഞ് ഹിമരൂപത്തിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഇടമാണ് ഹിമാലയം. മുൻ സൂചിപ്പിച്ചതു പോലെ, അനാരോഗ്യകരമായ മനുഷ്യ പ്രേരിതഇടപെടലുകൾ വഴിയുള്ള ഭൂഗർഭ ജലശോഷണം ഹിമാലയ മേഖലയിൽ ഭൂമിയ്ക്കടിയിലെ ദജലസമ്പത്തിനെയും, ആഗോളതാപനം ഭൂതലത്തിനുമുകളിലെ ജല സമ്പത്തിനെയും ക്ഷയിപ്പിക്കുകയാണ്. ആഗോള താപനവും ഒരർത്ഥത്തിൽ മനുഷ്യരുടെ പ്രവർത്തന ശൈലികളുടെ ഉപോത്പന്നം തന്നെയാണല്ലോ.

ഹിമാലയത്തിന്റെ ചങ്കുതുരന്നെടുക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള നിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നിറുത്തിവയ്ക്കുകയും, നിയമം വഴി കർശനമായി നിരോധിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് നിലവിൽ ജോഷിമഠ് മേഖല അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പാരിസ്ഥിതികവും, സാമൂഹികവുമായ രണ്ടു പ്രശ്നങ്ങൾക്കും സ്വീകാര്യമായ പൊതുപരിഹാരം. നിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങളും, വികസനപദ്ധതികളും വിഭാവനം ചെയ്യുമ്പോൾ അവ ഒരു തരത്തിലും പദ്ധതി പ്രദേശങ്ങളിലെ തനതു പരിസ്ഥിതിയെ അലങ്കോലപ്പെടുത്തുകയോ, അസ്വസ്ഥമാക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തേണ്ടത് കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവശ്യമായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു. ഇല്ലെങ്കിൽ, ഭൂമിയിലെ ഓരോ മനുഷ്യരും ഓരോരോ പ്രകൃതി ക്ഷോഭങ്ങളുടെ മേൽവിലാസത്തിൽ അഭയാർത്ഥിത്വം പേറുന്നവർ മാത്രമാകുന്ന കാലം വിദൂരമല്ല.

കവർ : വിത്സൺ ശാരദാ ആനന്ദ്

ഒരു പ്രദേശത്ത് താമസിച്ചാൽ ഒട്ടേറെ ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങളിൽ നിന്നും, ത്വക്ക് രോഗങ്ങളിൽ നിന്നും വിമുഖമാകാൻ കഴിയുക. ലോകം അറിയുന്ന ഒരു ടൂറിസ്ററ് കേന്ദ്രത്തിൽ ഗ്രാമീണനായി ജീവിക്കുവാൻ കഴിയുക. ഒരേ സമയം മഞ്ഞും വെയിലും അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുക. അത്തരമൊരു ദേശത്തെക്കുറിച്ചാണ് പറയാനുള്ളത്. ആ ദേശത്തിന്റെ പേര് ദാവോസ് എന്നാണ്. ലോകത്തിൻറെ “മെഡിക്കൽ താഴ്വര” എന്നറിയപ്പെടുന്ന ദാവോസ് തന്നെ.

സ്വിറ്റ്‌സർലാൻഡിലെ ഗ്രൗബുൻഡൺ സംസ്ഥാനത്തെ, ആൽപ്സ് പർവതനിരയുടെ താഴ്വാരത്തുള്ള ഒരു ഗ്രാമീണ പട്ടണമാണ് ദാവോസ് എന്ന് പറയാം. ദാവോസ് എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ, മലയാളികളുടെ ഓർമ്മയിൽ വരുന്നത്, എല്ലാ വർഷങ്ങളിലും വേൾഡ് എക്കൊണോമിക്ക് ഫോറം നടക്കുന്ന സ്വിറ്റ്‌സർലാൻഡിലെ ഒരു പ്രദേശമായും, മുൻ മുഖ്യമന്ത്രി ഉമ്മൻ ചാണ്ടി മഞ്ഞിൽ തെന്നി വീണു പരിക്കേറ്റ് ശാസ്ത്രകിയക്ക് വിധേയമായ സ്ഥലമായിട്ടുമായും ആകും.

ദാവോസ് സന്ദർശകരെ ആകർഷിക്കാനുള്ള പ്രധാനകാരണം ദാവോസിലെ ശുദ്ധവായുവാണ്. അണുബാധയില്ലാത്ത, പ്രതിരോധ ശക്തിയുള്ള, സൗഖ്യമാക്കാൻ ശക്തിയുള്ള, അന്തരീക്ഷവായുവാണ്,1500 അടിയിലേറെ സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്നും ഉയരമുള്ള ഇവിടെയുള്ളതെന്ന് ശാസ്ത്രീയമായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടീട്ടുള്ളതാണ്. ഇവിടെ ജീവിക്കുന്നവരിൽ ലൈംഗീക ഹോർമോണുകളുടെ (Testosterone) ഉൽപ്പാദനം വർധിക്കുന്നതായും, അഡ്രിനാൽ ഗ്രന്ഥിയിലെ ഹോർമോണുകളുടെ (cortisone)അളവ് കൂടുന്നതായും കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ദാവോസിൽ താമസിക്കുന്നതിന്റെ കാലമനുസരിച്ച് അത് ശക്തിപ്പെടും. ജർമ്മനിയിലെ ഡ്യൂസെൽഡോർഫ് (Düsseldorf) യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ പ്രൊ. ഇന്നേ ഫ്രയെയാണ് ഇക്കാര്യത്തിൽ കൂടുതൽ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി സ്ഥിരീകരിച്ചത്. ദാവോസിലെ കാലാവസ്ഥയുടെ പ്രധാന പ്രത്യേകത മഞ്ഞും വെയിലും മിക്കവാറും ഉണ്ടാകുമെന്നതാണ്. സാധാരണ മഞ്ഞുവീഴുന്ന സ്ഥലങ്ങളിൽ വെയിൽ ഉണ്ടാകുക അപൂർവമാകും. വെയിൽ കിട്ടുമെന്നതിനാൽ മറ്റുള്ള തണുപ്പ് പ്രദേശങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് വൈറ്റമിൻ ഡിയുടെ അപര്യാപ്തത ദാവോസിൽ ഉണ്ടാകുന്നുമില്ല.

High attittude climate സുഖപ്പെടുത്താൻ സഹായിക്കുന്ന പ്രധാന ശാരീരിക പ്രശ്നങ്ങളായ അലർജി, ശ്വാസകോശത്തിനും, ത്വക്കിനും കണ്ണിനുമുണ്ടാകാവുന്ന അണുബാധ മൂലമുള്ള രോഗങ്ങൾ, ആസ്ത്‌മ, ട്യൂമറുകൾ, സിലിക്കോസിസ് , സോറിയാസിസ് അടക്കമുള്ള ത്വക്ക് രോഗങ്ങൾ, തുടങ്ങി നിരവധിയായ അസുഖങ്ങൾക്ക് പ്രതിരോധം തീർക്കുന്ന കാലാവസ്ഥയും അന്തരീക്ഷവുമാണ് ദാവോസിലേത്. അതുകൊണ്ടാണ് ദാവോസ് ” Medical Valley ” എന്നറിയപ്പെടുന്നത്.

ദാവോസ് 284 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റെർ വിസ്തീർണ്ണം മാത്രമുള്ള, ആൽപ്‌സ് മലനിരകളുടെ മടിത്തട്ടിലുള്ള, ലോകത്തെ ഏറ്റവും ആധുനികവും, ജനകീയവുമായ ഒഴിവുകാല ആഘോഷങ്ങൾക്കുള്ള ഇടമാണ്. ഇവിടുത്തെ ജനസംഖ്യ കേവലം പതിനൊന്നായിരം മാത്രമാണ്. സ്വിറ്റ്‌സർലാൻഡിലെ ഏറ്റവും വലിയ മഞ്ഞുകായിക വിനോദങ്ങളുടെ സ്കീ റിസോർട്ടുകളും സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത് ഇവിടെയാണ്. ഇപ്പോഴും ഒരു വികസിത ഗ്രാമത്തിന്റെ അന്തരീക്ഷത്തിലുള്ള ദാവോസ് പ്രദേശം മേൽപ്പറഞ്ഞ നിലയിൽ സന്ദർശകരുടെ ഉത്സവകാലതാവളമായിട്ട് ഒന്നര നൂറ്റാണ്ട് കാലം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

മഞ്ഞുകാല സമയം മാത്രമല്ല, ഏതാണ്ട് ഭൂരിഭാഗം സമയത്തും ദാവോസ് മഞ്ഞിലാണ്. അതിന്റെ സാധ്യത മനസിലാക്കി തന്നെ അവിടെ 1932 ൽ “സ്വിസ് സ്കീ സ്‌കൂൾ ദാവോസ്” സ്ഥാപിതമായി. ബോൾഗെൻ മലയിൽ ലോകത്തെ ആദ്യത്തെ ടി ബാർ ലിഫ്റ്റ് അതേ വർഷം ഉദ്ഘാടനം നടത്തി. സ്കീയിങ്, സ്നോബോർഡിങ്, ക്രോസ് കൺട്രി സ്കീയിങ് തുടങ്ങി, കുട്ടികൾക്കും മുതിർന്നവർക്കുമെല്ലാം എല്ലാത്തരം സ്നോ സ്പോർട്സിലും ഇവിടെ പരിശീലനം ലഭിക്കും. ഇപ്പോൾ 35 പ്രൊഫഷണൽ പരിശീലകർ ഇവിടെയുണ്ട്. വിദഗ്ദരായ 200 പരിശീലകർ വേറെയും. 27 കൊല്ലം മുമ്പേ സ്‌കൂളിന്റെ വെബ്സൈറ്റ് നിലവിൽ വന്നിരുന്നു.

ഐസ് ഹോക്കിയിൽ ദാവോസിന്റെ പ്രാധാന്യം എടുത്ത് പറയേണ്ട ഒന്നാണ്, Hockey Club Davos (HCD) 1918 ൽ നിലവിൽ വന്നു. 1923 ൽ സ്‌പെൻഗ്ലർ കപ്പ് ഐസ് ഹോക്കി ആരംഭിച്ചു.യൂറോപ്യൻ കപ്പും, സ്വിസ് ദേശീയ കപ്പിനും വേണ്ടിയുള്ള മത്സരങ്ങളും, പരിശീലനങ്ങളും ഇവിടെ നടക്കുന്നു. എഴുപതുകളുടെ അവസാനത്തോടെ ആധുനിക ഐസ് സ്റ്റേഡിയം റെക്കോർഡ് വേഗത്തിൽ ദാവോസിൽ പൂർത്തിയാക്കി കളിക്കാർക്കും ആരാധകർക്കുമായി തുറന്നു നൽകി.

ദാവോസിലെ മറ്റൊരു ശ്രദ്ധേയമായ സ്ഥാപനം “വനം – മഞ്ഞു – ഭൂപ്രകൃതി : മഞ്ഞു-മഞ്ഞുവീഴ്ച്ച ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട്” (WSL – Institute für Schnee und Lawinenforschung SLF) ആണ്. ലോകത്തെ പ്രധാന പത്ത് യൂണിവേഴ്സിറ്റികളിൽ ഒന്നായ സൂറിച്ചിലെ ETH യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയുമായി ചേർന്നാണ് ഈ ഗവേഷണ സ്ഥാപനം രൂപപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. 130 തോളം ജോലിക്കാരുള്ള ഈ സ്ഥാപനം ആൽപ്സിലെയടക്കം മഞ്ഞിനെക്കുറിച്ചും മഞ്ഞുവീഴ്ചകളെയും അതിന്റെ സർവരീതികളിലുമുള്ള വ്യതിയാനങ്ങളെയും അടക്കം പഠന, ഗവേഷണ, പരീക്ഷണ വിധേയമാക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. 1936 ൽ ആദ്യത്തെ ലബോറട്ടറി ദാവോസിൽ സ്ഥാപിച്ചു. 1931 ൽ ചെറിയ രീതിയിൽ ആരംഭം കുറിച്ച ഗവേഷണ സ്ഥാപനമാണ് ഇപ്പോൾ ഈ രംഗത്തെ അറിയപ്പെടുന്ന മികച്ച സ്ഥാപനമായി മാറിയത്.

വേൾഡ് എക്കൊണോമിക്ക് ഫോറത്തിന്റെ ഈറ്റില്ലമാണല്ലോ ദാവോസ്. ഒരു സ്വകാര്യ സംഘടനയാണ് വേൾഡ് എക്കൊണോമിക്ക് ഫോറം. രാഷ്ട്രീയ, വ്യവസായ, സാമ്പത്തീക വിദഗ്ദർ കൂടിച്ചേരുന്ന സംവിധാനമാണത്. ആയിരം ലീഡിങ് കമ്പനികളുടെ ഭാവിയെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിലുള്ള ചർച്ചകളാണ് അജണ്ടയിൽ മുഖ്യമായത്. ദാവോസിൽ വച്ച് ജർമ്മൻ പ്രൊഫസർ ക്ലൗസ് ഷ്വാബിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ യൂറോപ്യൻ മാനേജ്‌മെന്റ് ഫോറം 1971 മുതൽ എല്ലാ വർഷവും ജനുവരിയിൽ സമ്മേളിക്കുമായിരുന്നു. അറബ് ഇസ്രായേൽ യുദ്ധത്തിന് ശേഷം 1974 ൽ രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കളെയും പ്രസ്തുത സമ്മേളനത്തിന് ക്ഷണിച്ചു വരുത്തി. 1987 ൽ യൂറോപ്യൻ മാനേജ്‌മെന്റ് ഫോറം, വേൾഡ് എക്കൊണോമിക്ക് ഫോറമായി മാറി. `92 ൽ നെൽസൺ മണ്ടേല പങ്കെടുത്തതോടെ ഫോറം ലോകം മുഴുവനും ശ്രദ്ധേയമായി മാറി. 2015 ൽ WEF അന്താരാഷ്‌ട്ര സംഘടനയായി, പബ്ലിക്, പ്രൈവറ്റ് സഹകരണത്തിന്റെ ലോക വേദിയായി മാറി.

കോവിഡിന് മുമ്പ് നടന്ന ഫോറത്തിൽ 3000 ഡെലഗേറ്റുകൾ പങ്കെടുത്തു. അതിൽ ഇന്ത്യയിൽ നിന്നും നൂറിലധികം പേർ പങ്കെടുത്തു. ഇവരെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ ആകുംവിധം ദാവോസിൽ തൊണ്ണൂറ് നക്ഷത്ര ഹോട്ടലുകളുണ്ട്. (90 നക്ഷത്ര ഹോട്ടലുകളുള്ള ദാവോസ്, ഇപ്പോഴും ഒരു ഗ്രാമമായി മാത്രമേ അനുഭവപ്പെടുകയുള്ളൂ എന്നതാണ് ദാവോസിന്റെ പ്രത്യേകത.) WEF സംഘാടനത്തിലും സൗകര്യങ്ങളിലും ഒരു സ്വിസ് ക്വളിറ്റി ദൃശ്യമാകും. ദാവോസിന്റെ മനോഹാരിതയും ഒപ്പം മഞ്ഞുകായിക വിനോദങ്ങളിലും ഏർപ്പെടുന്ന ഡെലഗേറ്റുകളുണ്ട്. ഹിലരി ക്ലിന്റൺ ദാവോസിൽ സ്കീയിങ് നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. 12000 സ്‌ക്വയർ മീറ്റർ ചുറ്റളവുള്ള കെട്ടിടമാണ് ഫോറത്തിന്റെ കോൺഗ്രസ്സ് സെന്റർ.

അയ്യായിരം പേരെ ഉൾകൊള്ളാൻ വിധം വലുപ്പമുണ്ടതിന്. ആൽപ്സിന്റെ താഴ്വാരത്തിലെ ഏറ്റവും ആധുനികമായ സംവിധാനമാണ് അവിടെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. 1200 പേർക്ക് ഒരേസമയം WiFi ഉപയോഗിക്കാനുള്ള സംവിധാനം ഇവിടെയുണ്ട്. 5000 പേർക്കും മിനിറ്റുകൾക്കുള്ളിൽ ഭക്ഷണം നൽകാനുള്ള ഗ്യാസ്‌ട്രോണോമി സൗകര്യത്തെ കുറിച്ചും, അതിന്റെ ക്വളിറ്റിയെ പറ്റിയും ലോകത്തെ പ്രധാന ഡെലിഗേറ്റുകൾ “very good” അഭിപ്രായമാണ് രേഖപ്പെടുത്താറുള്ളത്. 2023 ലെ WEF നടക്കുന്നത് ജനുവരി16 മുതൽ 20 വരെയാണ്.

ദാവോസിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ വരച്ച ലുഡ്വിഗ് കിർഹ്നറുടെ പേരിലുള്ള ചിത്രകലാ മ്യൂസിയം ആകർഷകമാണ്. 1880 ൽ ജർമ്മനിയിൽ ജനിച്ച ലുഡ്വിഗ് 1918 ലാണ് ദാവോസിലെത്തി താമസിച്ചു ചിത്രരചനാ നടത്തിയത്. 1938 ൽ മരണം വരെ അദ്ദേഹത്തിൻറെ ചിത്രരചനാ ദാവോസിൽ തുടർന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരിലുള്ള മ്യുസിയം ദാവോസിന്റെ സാംസ്ക്കാരിക കേന്ദ്രം കൂടിയാണ്.

ദി മാജിക്ക് മൗണ്ടൈൻ”, “സൗബർബെർഗ്” എന്നീ പ്രശസ്തമായ നോവലുകളെഴുതിയ തോമസ് മാനിന്റെ പേരിൽ ഒരു മലകയറ്റമുണ്ട് ദാവോസിൽ. സൗബർബെർഗിലോട്ടുള്ള മലകയറാനുള്ള വഴിയുടെ പേര് തോമസ് മാനിന്റേതാണ്. ജർമ്മനിയിൽ ജനിച്ച തോമസ് മാൻ ഈ നോവലുകൾ എഴുതാൻ വേണ്ടിയാണ് 1912 ൽ ദാവോസിലെത്തിയത്. അദ്ദേഹം സ്ഥിരമായി നടന്നിരുന്ന വഴിയായിരുന്നു ഇത്. മൂന്നര കിലോമീറ്റർ ചരിഞ്ഞ കയറ്റമുള്ള മല. മുകളിൽ ഒരു ഹോട്ടലുമുണ്ട്. താഴെയുള്ള ദാവോസ് പ്രദേശം കണ്ടുകൊണ്ട് തണുത്ത അന്തരീക്ഷത്തിൽ മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെയുള്ള നടപ്പാതയിലൂടെ മലകയറുന്നത് ഒരപൂർവ അനുഭവമാണ്.

ദാവോസിൽ ഇന്ത്യക്കാർ തീരെ കുറവാണ്. അപൂർവം മലയാളികളുണ്ട്‍. ഏകദേശം നാല് പതിറ്റാണ്ട് മുമ്പ് അവിടെയെത്തിയ ശ്രീ. ജോസ് പാറേത്താഴം, “ദാവോസിലെ ഇന്ത്യൻ സ്ഥാനപതി” എന്ന വിശേഷണത്താലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. മൂന്നര പതിറ്റാണ്ട് ദാവോസിൽ സ്വന്തമായൊരു ഇന്ത്യൻ റെസ്റ്റോറന്റ് നടത്തിയ ശ്രീ. ജോസ്, ദാവോസ് ഗ്രാമത്തിലെ ഓരോ സ്‌പന്ദനവും, അതിന്റെ വളർച്ചയും അറിഞ്ഞാണ് ജീവിച്ചത്. കേരളത്തിലെ ഒരു ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് അംഗം, സ്വന്തം വാർഡിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ നാട്ടുകാർ ആ വ്യക്തിയെ പരിഗണിക്കുന്ന വിധമാണ് ജോസ് പാറേത്താഴത്തെ ദാവോസ് ജനത അംഗീകരിക്കുന്നത്. ഇപ്പോൾ വിശ്രമമില്ലാതെ വിശ്രമജീവിതം നയിക്കുന്ന ജോസ് പാറേത്താഴം, ദാവോസിൽ വച്ച് വീണു പരിക്കേറ്റു ശസ്ത്രക്രിയ നടത്തിയ മുൻ മുഖ്യമന്ത്രി ഉമ്മൻ ചാണ്ടിയെ, വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്നു പരിചാരിച്ചാണ് തിരിച്ചയത്. ബിസിനസ് ഐക്കണായ എം എ യൂസഫലി വേൾഡ് എക്കണോമിക് ഫോറത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ ദാവോസിലെത്തിയാലും ദാവോസിലെ ഈ സ്ഥാനപതിയുമായി സൗഹൃദം പങ്കിട്ടെ മടങ്ങാറുള്ളൂ. ദാവോസിലെത്തുന്ന ഏതു മലയാളിക്കും ഹൃദ്യമായ ആതിഥ്യമരാദ്യയോടെ, പരിചരിച്ചും, ചുറുചുറുക്കാർന്ന ഒരു ടൂറിസ്റ്റു ഗൈഡിനെപ്പോലെ ദാവോസ് ചുറ്റിക്കാണിച്ചും, അതിന്റെ ചരിത്രവും സാംഗത്യവും വിവരിച്ചും, വീട്ടിൽ താമസമൊരുക്കിയും ശ്രീ. ജോസ് പാറേത്താഴവും അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഭാര്യ മറിയാമ്മയും നടത്തുന്ന സേവനവും സ്നേഹവും ഒരു പരമമായ യാഥാർഥ്യമാണ്.

യൂറോപ്പ് സന്ദർശിക്കുന്നവർക്ക് സ്വിറ്റ്സർലാൻഡ് പോലെയാണ് സ്വിസ് സന്ദർശിക്കുന്നവർക്ക് ദാവോസ്. യൂറോപ്പിൽ ജീവിക്കുന്നവർക്ക്, മേൽ പരാമർശിച്ച ശാരീരിക പ്രശ്നങ്ങളും രോഗങ്ങളുമുണ്ടെങ്കിൽ ദാവോസിലെ ഒഴിവുകാല ജീവിതം നിങ്ങളെ ശാരീരികമായും മാനസികമായും ശക്തിപ്പെടുത്തും. ദാവോസിന്റെ അതിർത്തിയിൽ നിന്ന് ഓസ്ട്രിയക്കും, ഇറ്റലിയിലേക്കും, ജർമ്മനിയിലേക്കും, ലിഹ്‌റ്റെൻസ്റ്റൈൻ എന്ന കൊച്ചുരാജ്യത്തേയ്ക്കും കടക്കുവാൻ നൂറു മിനിറ്റുകൾക്കുള്ളിൽ കഴിയും.

കവർ ഡിസൈൻ : വിത്സൺ ശാരദ ആനന്ദ്

ഈയിടെയാണ് അറിഞ്ഞത്, മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു കത്തിലൂടെയാണ് മലയാളികളിൽ പലരും ആമസോൺ കാടുകൾ അടക്കമുള്ള കാടുകളല്ല പകരം സമുദ്രങ്ങളാണ് നമുക്ക് ശ്വസിക്കാനുള്ള ഓക്സിജൻ ഉണ്ടാക്കുന്നത് എന്ന് “പഠിച്ചത്” എന്ന്. പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു കത്തിന്റെ കോപ്പിയും ഷെയർ ചെയ്തു കണ്ടു. ഫെയ്‌സ്ബുക്കിൽ കണ്ട ഈ വാർത്ത ശരിയാണെങ്കിൽ, തീർത്തും നിരുത്തരവാദപരമായാണ് മാതൃഭൂമി പോലൊരു പ്രസിദ്ധീകരണം ഇങ്ങനെ ഒരു തെറ്റായ വാർത്ത പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. കേരളത്തിൽ നടക്കുന്ന “വന-പരിസ്ഥിതി വിരുദ്ധ ശാസ്ത്ര വാദികളുടെ ” തെറ്റായ പ്രചാരണങ്ങളെ എത്ര അശ്രദ്ധമായാണ് അവർ അലക്കി വെളുപ്പിച്ചത്? ഫാക്റ്റ് ചെക്ക് നടത്താൻ പിന്നീട് ആ പോസ്റ്റ് കണ്ടെത്താനാവാത്തതുകൊണ്ട് സംശയത്തോടെയാണ് മാതൃഭൂമിയെ പരാമർശിക്കുന്നത് – തെറ്റായ വിവരമായിരുന്നു എങ്കിൽ നിർവ്യാജം ഖേദിക്കുന്നു. അത്രയ്ക്ക് പ്രാധാന്യമുള്ള കാര്യമായതുകൊണ്ടാണ് സാധ്യത പരിഗണിച്ചു പ്രായമർശിച്ചത്.

ഈ വിഷയത്തിൽ കൃത്യമായി ഒരു വിശകലന കുറിപ്പ് എഴുതേണ്ടതുണ്ട് എന്ന് നേരത്തെ കരുതിയിരുന്നതുകൊണ്ട്, മലയാളനാട് ഓൺലൈൻ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിലൂടെ അത് ചെയ്യുന്നു. ഞാൻ എഴുതുന്ന ഈ വിവരങ്ങളിൽ പുതുതായി ഒന്നും തന്നെയില്ല, അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിലുള്ള ശാസ്ത്ര പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിൽ വന്നിട്ടുള്ള അറിവുകളെ ക്രോഡീകരിച്ചു ഒരു കുറിപ്പ് തയ്യാറാക്കുന്നു എന്നെ ഉള്ളൂ.

ഓക്സിജൻ വാതകവും ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശമെന്ന സങ്കല്പവും

ഭൂമിയിൽ ജീവന്റെയും, ജൈവ വൈവിധ്യങ്ങളുടെയും മനുഷ്യന്റെയും നിലനിൽപ്പിനു ഊർജ്ജം അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്; ഈ ഊർജ്ജം ലഭിക്കുന്നതാകട്ടെ (മുഖ്യമായി) സൂര്യനിൽ നിന്നും. ഈ ഊർജ്ജത്തിന്റെ വിനിമയം അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി നോക്കിയാൽ ഭൂമിയിൽ പ്രധാനമായും രണ്ടു തരം ജീവിവർഗ്ഗങ്ങളാണ് ഉള്ളത്. സൂര്യപ്രകാശത്തിൽ നിന്നും തങ്ങളുടെ ജൈവ ആവശ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഊർജ്‌ജം നേരിട്ട് ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഉത്പാദക ജീവികളും (producer organisms) രണ്ടാമത് തങ്ങളുടെ ജീവൽപ്രവർത്തനങ്ങൾക്കുള്ള ഊർജ്ജ ആവശ്യത്തിനായി ഉത്പ്പാദക ജീവികൾ സംശ്ലേഷിച്ചു സൂക്ഷിക്കുന്ന സൗരോർജത്തെ ഭക്ഷണ രൂപത്തിൽ ആശ്രയിക്കുന്ന അനുഭോക്താക്കളായ ജീവികളും (consumer organisms). ഉത്പാദകർ ഭക്ഷ്യ ശ്രുംഖലയുടെ ഏറ്റവും അടിയിലെ തട്ടിൽ കിടക്കുമ്പോൾ ഭക്ഷണ ശീലങ്ങൾക്ക് അനുസരിച്ചു അനുഭോക്തൃ ജീവികൾ അവയിൽ നിന്നും അകന്നും അടുത്തും ഒക്കെ ആയിരിക്കും. ചുരുക്കത്തിൽ സൂര്യനിൽ നിന്ന് ഭൂമിയിൽ എത്തുന്ന ഊർജ്ജം ഇങ്ങനെ ഉത്പാദകർക്കും അനുഭോക്താക്കൾക്കും ഒക്കെ ഇടയിൽ വിനിമയം ചെയ്യപ്പെടുമ്പോഴാണ് ഈ ലോകത്ത് ജീവനും ജൈവ വൈവിധ്യങ്ങളും നിലനിൽക്കുന്നത്.

ഈ ഊർജ്ജവിനിമയത്തിൽ പ്രധാന പങ്കു വഹിക്കുന്ന രണ്ടു മൂലകങ്ങളാണ് കാർബ്ബണും ഓക്സിജനും. ഹരിതസസ്യങ്ങളിൽ പ്രകാശ സംശ്ലേഷണം നടക്കുമ്പോൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നും ആഗിരണം ചെയ്തു കോശങ്ങളിൽ എത്തുന്ന കാർബൺ ഡയോക്സൈസ് വാതക തന്മാത്രകളും, ജല തന്മാത്രകളും തമ്മിൽ സംയോജിക്കുകയും കാർബോ-ഹൈഡ്രേറ്റുകളും, ഓക്സിജൻ വാതക തന്മാത്രകളും ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുപോലെ അനുഭോക്തൃ ജീവികളും, ഹരിത സസ്യങ്ങളും ഈ കാർബോ ഹൈഡ്രേറ്റുകളെ ഓക്സിജനുമായി ചേർത്തു കോശങ്ങൾക്ക് അകത്ത് ദഹിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഊർജ്ജം പുനരുത്പാദിപ്പിക്കുകയും നേരത്തെ ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ട കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് പുറത്തു വരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഫലത്തിൽ ഓക്സിജനും കാർബണും സംയോജിക്കുകയും വിഘടിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ചാക്രിക പ്രക്രിയ വഴിയാണ് ജീവനും ജൈവ വൈവിധ്യവും നിലനിൽക്കുന്നത് എന്നർത്ഥം.

ഈ സവിശേഷ സാഹചര്യംകൊണ്ടു അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഈ രണ്ടു വാതകങ്ങളുടെയും സാന്നിധ്യവും, സൂര്യപ്രകാശവും, സൂര്യപ്രകാശത്തെയും ഈ രണ്ടു വാതകങ്ങളെയും ആഗിരണം ചെയ്യാനുള്ള സംവിധാനങ്ങളും ജീവന്റെയും ജീവി വർഗ്ഗങ്ങളുടെയും നിലനിൽപ്പിനു അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. മനുഷ്യന്റെ നിലനിൽപ്പിനു വാതക രൂപത്തിലുള്ള കാർബൺ ഡയോക്സൈഡിനെക്കാൾ ഓക്സിജൻ ആവശ്യമാവുകയും അതാഗിരണം ചെയ്യുന്നത് ശ്വാസകോശങ്ങളും ആയതുകൊണ്ടാണ്, അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാർബൺ ഡയോക്സൈഡിന്റെ അനുപാതം വർദ്ധിക്കുകയും ഓക്സിജൻ കുറയുകയും ചെയ്യുന്ന കാലഘട്ടത്തിൽ – ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശം എന്നൊരു സങ്കൽപ്പത്തിന് പ്രാധാന്യം വരുന്നത്. അതായത് അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് നാം പുറത്തു വിടുന്ന കാർബ്ബൻ ഡയോക്സൈഡിനെ ആഗിരണം ചെയ്തു ഓക്സിജൻ തിരിച്ചു തരുന്ന പ്രധാന ആവാസ വ്യവസ്ഥയെ ആണ് ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശം എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഈ സങ്കൽപ്പത്തിന് അപ്പുറം ഭൂമിക്ക് ഒരു ശ്വാസകോശമില്ല. എന്നാൽ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഓക്സിജന്റെ അളവ് കുറയുകയും കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് കൂട്ടുകയും ചെയ്യുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശം എന്താണ് എന്ന ചോദ്യത്തിന് വല്ലാത്ത കാലിക പ്രസക്തിയുണ്ട്. അവിടെ ആ സങ്കൽപ്പത്തിന് ശാസ്ത്രീയമായ പിൻബലവും ആവശ്യമുണ്ട്. ആ അന്വേഷണമാണ് ഈ കുറിപ്പ്.

എന്താണ് ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശമെന്ന വിവാദം

മനുഷ്യനടക്കമുള്ള ജീവികളുടെ ശ്വസനത്തിനായി ഓക്സിജൻ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന ആമസോൺ കാടുകളെ കുറെ കാലമായി ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശം എന്ന് വിളിക്കാറുണ്ട്. ആദ്യമായി ആരങ്ങിനെ വിളിച്ചു? എന്നത് ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യമാണ്. ഈ കഴിഞ്ഞ 2019ൽ ആമസോൺ മഴക്കാടുകൾക്ക് തീ പിടിച്ചപ്പോൾ ഫ്രഞ്ച് പ്രധാനമന്ത്രി Emmanuel Macron നടത്തിയ ഒരു ട്വീറ്റിലൂടെയാണ് ഈ സങ്കല്പം വീണ്ടും ചർച്ചാ വിഷയമാകുന്നത്. നാം മനുഷ്യർക്ക് ശ്വസിക്കാനുള്ള ഓസ്കിജന്റെ 20% ത്തോളം ഓക്സിജൻ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന ആമസോൺ കാടുകൾ കത്തുകയാണ് (“The Amazon rainforest—the lungs which produce 20% of our planet’s oxygen—is on fire.”) എന്നാണു അദ്ദേഹം ട്വീറ്റ് ചെയ്തത്. ഈ ട്വീറ്റിന് പിന്നാലെയാണ് ഈ വിഷയത്തിൽ ഊന്നിയുള്ള ചർച്ചകൾ സജീവമായത്.

ഇതിനോട് അനുബന്ധിച്ചാണ് അതുവരെയുള്ള സങ്കൽപ്പത്തെ തിരുത്താൻ കാടല്ല സമുദ്രങ്ങളാണ് ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശം എന്നും, മനുഷ്യന് ശ്വസിക്കാനുള്ള ഓക്സിജൻ കാടിനേക്കാൾ നിർമ്മിക്കുന്നത് സമുദ്രങ്ങളാണ് എന്ന വാദവുമായി ചിലർ രംഗത്തിറങ്ങിയത്. സത്യത്തിൽ ആഗോള തലത്തിൽ നടന്ന തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കൽ ശ്രമത്തിന്റെ കേരള വേഷൻ ആണ് നമ്മുടെ ചർച്ചാ വിഷയം. ഈ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കൽ എങ്ങിനെ നടന്നു എന്നറിയാൻ ഇത്തിരി അടിസ്ഥാന ശാസ്ത്ര വിവരങ്ങൾ പറഞ്ഞെ തീരൂ.

ഓക്സിജൻ പരിവർത്തന ചക്രവും (Oxygen Flux), ഓക്സിജൻ ബജറ്റും

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും അവരുടെ ജൈവിക പ്രവർത്തനത്തിന് ഊർജ്ജം ആവശ്യമാണ് – ഈ ഊർജ്ജം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത് ഓക്സിജൻ ഉപയോഗിച്ച് കോശങ്ങൾക്ക് അകത്ത് പ്രധാനമായും ഗ്ലൂക്കോസ് പോലുള്ള കാർബോ-ഹൈഡ്രേറ്റുകളെ ദഹിപ്പിക്കുന്ന പ്രവർത്തനത്തിലൂടെയാണ്. ഉത്പാദക ജീവികളും, അനുഭോക്തൃ ജീവികളും തങ്ങളുടെ ജൈവിക ആവശ്യങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഒരേപോലെ ഈ പ്രവർത്തനം നടത്തുന്നുണ്ട്. ഉത്പാദക ജീവികൾ പ്രധാനമായും പ്രകാശ സംശ്ലേഷണം വഴി പകൽ സമയത്ത് ഓക്സിജനും കാർബോ ഹൈഡ്രേറ്റും നിർമ്മിക്കുകയും അതേസമയത്തും പ്രകാശം ഇല്ലാത്ത സമയത്തും, മറ്റു ജീവൽപ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ഓക്സിജൻ ഉപയോഗിക്കുകയും കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് പുറത്തു വിടുകയും ചെയ്യുന്നു. അതായത് ഉത്പാദക ജീവികൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന ഓക്സിജന്റെ വലിയ ഒരളവ് അവ തന്നെ ഊർജോത്പാദനത്തിനു ഉപയോഗിക്കുന്നു. എന്നാൽ വിവിധ ഉത്പാദക ജീവികൾ ദിനം പ്രതി മൊത്തത്തിൽ ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയും ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഓക്സിജന്റെ അളവ് വ്യത്യസ്‍തമാണ്- ചില ജീവികൾ ഈ പ്രവർത്തനത്തിനിടയിൽ കൂടുതൽ ഓക്സിജൻ മിച്ചം വെക്കുകയും ചിലവ കുറച്ചു മാത്രം മിച്ചം വെക്കുകയോ മിച്ചം വെക്കാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഇത്തരം ജീവി വർഗ്ഗങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിനനുസരിച്ചു പല ആവാസ വ്യവസ്ഥകളും മൊത്തത്തിൽ ഉണ്ടാക്കുകയും ആ ആവാസ വ്യവസ്ഥയിലെ ജീവിവർഗ്ഗങ്ങൾ മൊത്തം ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഓക്സിജന്റെ അളവും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. ആവാസവ്യവസ്ഥ ബാക്കിയാകുന്ന ഓക്സിജന്റെ അളവിനെ നമുക്ക് മിച്ച-ഓക്സിജൻ എന്ന് വിളിക്കാം (net oxygen produced). അതായത്, ചില ആവാസവ്യവസ്ഥകൾ തങ്ങളുടെ ആവാസവ്യവസ്ഥയിലെ മൊത്തം ഉത്പാദകജീവികളും ചേർന്ന് ദിനം പ്രതി ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന മൊത്തം ഓസ്കിജനിൽ നിന്ന് ആ ആവാസവ്യവസ്ഥയിൽ (മനുഷ്യനും, മനുഷ്യൻ വളർത്തുന്ന കന്നുകാലികളും ഒഴിച്ചുള്ള) സർവ്വ ജീവികളുടെയും ജൈവ ആവശ്യങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു മനുഷ്യനും വളർത്തു മൃഗങ്ങളും അടങ്ങുന്ന മനുഷ്യ ആവാസവ്യവസ്ഥകൾക്ക് ശ്വസിക്കാൻ ബാക്കി വെക്കുന്ന അങ്ങിനെ ഓരോ ആവാസ വ്യവസ്ഥകളും മിച്ചം വെക്കുന്ന ഓക്സിജന്റെ അളവ് വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും.

ഇനി നമുക്ക് ഈ മിച്ച ഓക്സിജൻ നൽകുന്ന ആവാസവ്യവസ്ഥകൾ ഏതാണ് എന്ന് പരിശോധിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു, ഒപ്പം അതെങ്ങിനെ വിനിയോഗിക്കപ്പെടുന്നു എന്നും കണക്കുകൂട്ടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഓക്സിജൻ ബജറ്റ് എന്ന് വിളിക്കുന്ന ഈ കണക്കുകൂട്ടൽ മിച്ച ഓക്സിജൻ ഉത്പാദനവും, ഓക്സിജൻ ഉപഭോഗവും താരതമ്യം ചെയുന്നു. 2018-ൽ നടത്തിയ ബജറ്റിങ് പ്രകാരം ലഭ്യമായ കണക്കുകൾ ഒരു ഗ്രാഫിക് രൂപത്തിൽ ഇതോടൊപ്പം കൊടുത്തിരിക്കുന്നു. 2018ൽ ചൈനയിലെ Lanzhou Universityയിലെ ഒരു സംഘം ശാസ്ത്രജ്ഞരാണ് ഇത്തരമൊരു പഠനം നടത്തിയത്. പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന പഠനങ്ങളുടെ പ്രാധാന്യത്തിനു അനുസരിച്ചു ഓരോ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിന്റെയും Impact Factor കണക്കാക്കാറുണ്ട്. ഇത്തരത്തിൽ 20.6 ഉള്ള Science Bulletin എന്ന ജേർണലിലാണ് ഈ പഠനം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇത് രണ്ടും പറഞ്ഞത് ജ്ഞാനോത്പാദന മേഖലയിൽ ഈ പഠനത്തിനുള്ള “ആധികാരികത” എന്താണ് എന്ന് മനസ്സിലാവാൻ മാത്രമാണ്. ഈ തരത്തിൽ ഓക്സിജന്റെ ഉത്പാദന-ഉപഭോഗങ്ങളെ പറ്റി നടക്കുന്ന ആദ്യത്തെ പഠനമായിരുന്നു ഇത്. ഈ പഠനത്തിൽ കണ്ടെത്തിയ, 1990 നും 2005 നുമിടയിൽ വർഷത്തിൽ കരയിലെ പ്രധാനമായും വനം അടങ്ങുന്ന ആവാസവ്യവസ്ഥകൾ ഓരോ വർഷവും മിച്ചം വച്ച ഓക്സിജന്റെ അളവും, മനുഷ്യമേധാവിത്തമുള്ള ആവാസവ്യവസ്ഥകൾ ഉപയോഗിച്ച ഓക്സിജന്റെ അളവുമാണ് ചിത്രത്തിൽ.

1990 നും 2005 നും ഇടയിൽ, കരയിലെ വനം അടങ്ങുന്ന ആവാസ വ്യവസ്ഥകൾ പ്രതിവർഷം ശരാശരി 10 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജൻ മനുഷ്യനായി മിച്ചം ഉണ്ടാക്കുമ്പോൾ (മിച്ചം പിടിക്കുന്ന 16 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജനിൽ കാട്ടുതീ 6 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജൻ ജ്വലനത്തിനു ഉപയോഗിക്കുന്നതിന്റെ ബാക്കിയാണ് 10 X 10⁹ ടൺ), ഇതേ കാലയളവിൽ സമുദ്രങ്ങൾ മിച്ചം വച്ചത് പ്രതിവർഷം ശരാശരി 1.74 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജൻ മാത്രമാണ്. ഇത്തരത്തിൽ മിച്ചം വച്ച ഓക്സിജനിൽ മനുഷ്യനും, വളർത്തു മൃഗങ്ങളും മനുഷ്യരും ശ്വസിച്ചത് 5.33 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജനാണ്, ഇന്ധനങ്ങളുടെ ദഹനത്തിന് ഉപയോഗിച്ചത് 25 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജനും ആണ്. അന്തരീക്ഷത്തിലെ ഓക്സിജന്റെ അളവിൽ വർഷാവർഷം ഉണ്ടാകുന്ന വ്യതിയാനങ്ങൾ നേരിട്ടു അളക്കുന്ന Scripps O2 Program ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ അന്തരീക്ഷത്തിൽ പ്രതിവർഷം ശരാശരി 21.23 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജന്റെ കുറവാണ് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത് – അതായത് മേൽപ്പറഞ്ഞ കണക്കുകളിൽ പെടാത്ത ഒരു 2.69 X 10⁹ ടൺ ഓക്സിജന്റെ കുറവുകൂടി പ്രതിവർഷം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് എന്നർത്ഥം.

ചുരുക്കത്തിൽ ശാസ്ത്രീയമായി പരിശോധിച്ചാൽ മനുഷ്യന് പോയിട്ട് വളർത്തു മൃഗങ്ങൾക്ക് വർഷാവർഷം ശ്വസിക്കാനുള്ള ഓക്സിജൻ പോലും സമുദ്രങ്ങൾ മിച്ചം വെക്കുന്നില്ല – പകരം കരയിലെ വനങ്ങളാണ് ഈ മിച്ച ഓക്സിജന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്. ഇനി പറയൂ, ഏതാണ് ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശമായി സങ്കല്പിക്കപ്പെടേണ്ടത്? സമുദ്രങ്ങളോ അതോ വനമോ?

ഗൂഗിൾ സ്കോളറിൽ കയറി രണ്ടു മൂന്നു മണിക്കൂർ സർച്ച് ചെയ്തു പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട പേപ്പറുകളും പ്രബന്ധങ്ങളും വായിച്ചാൽ മനസ്സിലാക്കാവുന്ന ഈ സത്യം മറച്ചു പിടിച്ചാണ് യു ജി സി പ്രൊഫസർമാരും, മറ്റു അധ്യാപകരും അടക്കമുള്ള ഒരു വലിയ സംഘം ആളുകൾ മരങ്ങളല്ല, വനമല്ല, സമുദ്രമാണ് മനുഷ്യന് ശ്വസിക്കാനുള്ള ഓക്സിജൻ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത് എന്ന വാദത്തിനു പ്രചാരം കൊടുത്തതും, ആമസോൺ വനങ്ങൾ ആണ് ഭൂമിയുടെ ശ്വാസകോശമെന്ന ശാസ്ത്ര പിൻബലമുള്ള കാൽപ്പനിക സങ്കൽപ്പത്തെ സമഗ്രതയില്ലാത്ത യുക്തിഭദ്രതയില്ലാത്ത വാദങ്ങൾ കൊണ്ട് നേരിട്ട് അതിനെ അശാസ്ത്രീയമെന്നു വിശേഷിപ്പിച്ചതും, മരം വെട്ടാൻ നടക്കുന്നവരുടെ അസത്യ പ്രചാരങ്ങൾക്ക് സാധൂകരണം നൽകിയതും. ഇവരാണ് അടുത്ത തലമുറയ്ക്ക് ശാസ്ത്രീയ അറിവുകൾ പകർന്നു നൽകുന്നത് എന്നോർക്കുമ്പോളാണ് ഈ പ്രശ്നത്തിന്റെ ആഴം നമുക്ക് വ്യക്തമാവുക.

കവർ ഡിസൈൻ : വിൽസൺ ശാരദ ആനന്ദ്

പ്രധാനപ്പെട്ട അച്ചടി മാധ്യമങ്ങളിൽ കഴിഞ്ഞവർഷം പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട കഥകൾ അഞ്ഞൂറോളം വരും. അവയിൽ നിന്നും ഏറ്റവും നല്ലതു ഏത് എന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ശ്രമകരമാണ്. നല്ലത് എന്ന ആ ഗുണമേ ന്മയുടെ ഉരകല്ലിനെക്കുറിച്ച് വ്യക്തമായ നിർവചനം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ ഇത് ഒരു പരിധിവരെ എങ്കിലും സാധ്യമാകൂ. ഒരു സാഹിത്യരൂപം എന്ന നിലയിൽ കഥയെ എന്റേത് മാത്രമായ ആസ്വാദന രീതി വച്ച് അവലോകനം ചെയ്യുമ്പോൾ ഏറ്റവും മുൻതൂക്കം കൊടുക്കുക അവയിലെ കലാംശത്തിന് തന്നെയാണ്. പ്രമേയത്തിലെ പുതുമ, ആവിഷ്കരണത്തിലെ മൗലികത, തെറ്റില്ലാത്ത ഭാഷ, ആവർത്തന വിരസതയുടെ അഭാവം,എഡിറ്റിംഗ്, രചനാകൗശലം, സർവ്വോപരി ആ കഥവഴി വായനക്കാരന് ആദ്യം ലഭ്യമാകുന്ന അനുഭൂതി ഇവയാണ് പ്രഥമമായും പരിഗണിക്കുക. ആ നിലക്ക്, പോയ വർഷം എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട കഥകൾ ഇവയാണ്.

10. താക്കോൽ – ആനന്ദ്

സാഹിത്യത്തിന്റെ ഭാവുകത്വവും ഭാഷയും അവതരണ ശൈലിയും മാറിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ഏറെക്കുറെ വരണ്ട രീതിയിലുള്ള കഥ പറച്ചിലാണ് ആനന്ദിന്റേത്. മാതൃഭൂമിക്കഥയിലെ, തുടക്കത്തിലുള്ള ഈ ഒരു രീതിയോട് പൊരുത്തപ്പെട്ട് പോവുക ശ്രമകരമായിരിക്കുമെങ്കിലും, അതിനുശേഷം പറയുന്ന കഥ, അതിന്റെ വൈകാരിക പരിസരം, അതുവഴി വായനക്കാരനിൽ സംജാതമാകുന്ന സ്തോഭം, തുടങ്ങിയവയൊന്നും നിസ്സാരമല്ല. കാലവും സ്ഥലവും വളരെ വിഭ്രമാത്മകമായ രീതിയിലാണ് കഥയിൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്.

ഒരു സമൂഹം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു സമുദായം ഇരയാക്കപ്പെടുമ്പോൾ, അവരുടെ കണ്ണും കാതും ചുണ്ടുകളും അദൃശ്യമായി മുദ്രവെക്കപ്പെടുകയാണ്. സ്ഥലകാലങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കപ്പെടാതെ, മാധ്യമം വഴി ആരെയും കുറ്റവാളി ആക്കാം. ഇരകളെ വേട്ടക്കാരാക്കി ചിത്രീകരിക്കുവാൻ ഭരണകൂടത്തിന് പ്രയാസമില്ല. നമ്മൾ ജീവിക്കുന്നില്ല. അല്ലെങ്കിൽ നമ്മൾ ഭൂതകാലത്തിലോ ഭാവി കാലത്തിലോ ആണുള്ളത്. ചരിത്രത്തെയും വർത്തമാനത്തെയും പരസ്പരം മാറ്റി, ഭ്രമകൽപ്പനയുടെ അന്തരീക്ഷത്തിൽ വളരെ മൂർച്ചയുള്ള രാഷ്ട്രീയം കഥയിൽ സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്നു ആനന്ദ്.

സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യവും പൈതൃകവും, പിന്നെ അതിൽ നിന്നും സമകാലിക ലോകത്തേക്ക് എത്തുമ്പോൾ നമ്മൾ സ്വായത്തമാക്കിയ മാനവികതയും വെറും തോന്നലുകൾ മാത്രമാണ് എന്ന ചിന്തയ്ക്കും താക്കോൽ ഇടം നൽകുന്നു. ധൈഷണികമായ സത്യസന്ധത മാത്രമല്ല വൈകാരികമായ സത്യസന്ധതയുമുണ്ട് ‘താക്കോലി’ൽ.

9. വാടകച്ചീട്ട് – ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ കളീക്കൽ ( സമകാലിക മലയാളം )

വളരെ സ്വാഭാവികമായ രീതിയിൽ പറഞ്ഞു പോകുന്ന കഥ. വാക്കുകൾ കൊണ്ട് നിർമ്മിക്കപ്പെടുന്ന പൂർണതയുള്ള കഥാപാത്രങ്ങൾ. ഏറ്റവും തെളിവാർന്ന രീതിയിലുള്ള സംഭവ സന്നിവേശം. വായനക്കാരനെ മുഴുവൻ സമയവും വ്യാപൃതനാക്കുന്ന കഥ പറച്ചിൽ. കഥയിലെ ആദ്യഭാഗത്ത് ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച സൂചനകൾ. വായനക്കാരനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന കഥാന്ത്യം . ഇതൊക്കെയാണ് ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ കളീക്കൽ സമകാലിക മലയാളം വാരികയിൽ എഴുതിയ വാടകച്ചീട്ട് എന്ന കഥ. മനോഹരമാണത്.

8. എഴുത്തുകാരന്റെ വീട് – അഷ്ടമൂർത്തി ( മാതൃഭൂമി )

അനുഭവസമ്പന്നനായ ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ, ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ വായിച്ചു പോകാവുന്ന, സുഖദായിയായി മാത്രം കാണാവുന്ന ഒരു രചനയെ ,അന്ത്യത്തിലെ രണ്ടു വാചകങ്ങൾ കൊണ്ട് മാത്രം അവിശ്വസനീയമാം വിധത്തിൽ പുനർനിർമ്മിക്കുന്നത് കാണാം ഈ കഥയിൽ. കഥയാകെ തലകീഴായി മറിഞ്ഞ് വായനക്കാരെ വേറെ വിധത്തിൽ ചുറ്റിയ പ്രതീതി.

പലപ്പോഴും ആഖ്യാതാവിലാണ് എഴുത്തുകാരനെ വായനക്കാർ കാണുക. ഈ കഥയിൽ ഒരു ശരാശരി വായനക്കാരനാണ് ആഖ്യാതാവ്. അയാളുടെ തൊട്ടടുത്ത് കഥാകൃത്തുണ്ട്. “നീയെത്ര കുഴിച്ചു നോക്കിയാലും യഥാർത്ഥ ശിലാവതിയെ നിനക്ക് കിട്ടില്ല. അതുറപ്പ്” എന്ന് നമ്മോട് പറയുന്നു മീരയാണ് കഥാകൃത്തിന്റെ നാക്ക്. കഥ നിർത്തിയതിനുശേഷം, ആ സവിശേഷ ബിന്ദുവിൽ നിന്നുകൊണ്ട് തുടക്കം മുതൽ ഒന്നുകൂടി വായിപ്പിക്കുകയും, വെറുതെ വായിച്ചു പോകാവുന്ന കഥയ്ക്ക് വിചിത്രങ്ങളായ പുതിയ അർത്ഥതലങ്ങൾ ചമയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അസാധാരണമായ ഒരു കഥയാക്കി ഈ സൃഷ്ടിയെ മാറ്റുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു അഷ്ടമൂർത്തി. “ഒറ്റ സ്നാപ്പിൽ വീടുകളുടെ ചിത്രമൊതുക്കി നീയ് ശീലാബതിയുടെ ജീവിതത്തിന് തെളിവ് ഉണ്ടാക്കി”. മീരയുടെ, കഥാകൃത്തിന്റെ, ഈ വാചകം വഴി നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കുന്നു ആ പാർപ്പിട സമുച്ചയത്തിൽ ഒന്ന് ശീലാബതിയുയുടെതായിരുന്നു എന്ന്. തീർച്ചയായും അവയിൽ ഒന്നിൽ തന്നെയായിരുന്നല്ലോ ശീലാബതിയെക്കുറിച്ച് എല്ലാമെല്ലാമറിയുന്ന കൈമൾ സാറിന്റെയും താമസം!

കഥയുടെ ഏറ്റവും അവസാനത്തെ വാചകം, മുൻപ് പറഞ്ഞ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും സാധൂകരണവും നൽകുന്നു. ഒരു സാധാരണ കഥയെ, ഒരൊറ്റ വാചകം മാത്രം കൊണ്ട് അസാധാരണ കഥയാക്കി മാറ്റിയ മായാജാലമാണ് എനിക്ക് കാണാനായത്.

7. ഇസഹപുരാണം -അർജുൻ അരവിന്ദ്

താരതമ്യേന തുടക്കക്കാരനായ എഴുത്തുകാരന്റെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ കഥയാണ് മാധ്യമം വാരികയിൽ വന്ന ‘ഇസഹ പുരാണം’. കഥാകൃത്ത് അർജുൻ അരവിന്ദ്. തുടക്കം, ചലനം, ഒടുക്കം എല്ലാം നല്ലത്. നൂതനത്വമുള്ള ആശയം. യഥാതഥത്വവും, ഭ്രമകല്പനയും ഗംഭീരമായി ചേർത്ത് വെച്ച കഥ. ഒരു വേള, മാജിക്കൽ റിയലിസത്തിന്റെ സ്പർശം. യുക്തിയുടെ ചോദ്യങ്ങൾ വായനയെ തടസ്സപ്പെടുത്താൻ സമ്മതിക്കാതെ, ഭ്രമകല്പനയെ സത്യമെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന കഴിവുണ്ട്, കഥയിൽ സോഫിയയും പാമ്പും തമ്മിലെ ബന്ധം പറയുമ്പോൾ. മെലോഡ്രാമ ആകാതെ, വൈകാരികത എങ്ങനെ കഥയിൽ സന്നിവേശിപ്പിക്കാം എന്ന് കാണിച്ചു തരുന്നു കഥാകൃത്ത്. മനോഹരമാണിക്കഥ.

6. കുളെ – മൃദുൽ വി എം ( സമകാലിക മലയാളം )

തുളുഭാഷയിൽ കുളെ എന്നാൽ പ്രേതം എന്നർത്ഥം. താരതമ്യേന അധികമാരും പറയാത്ത പ്രേതങ്ങളുടെ കല്യാണമാണ് കഥാവിഷയം. വടക്കൻ കാസറഗോഡ്, പ്രത്യേകിച്ചും തുളു സംസ്കൃതി പിന്തുടരുന്നവർക്കിടയിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ആചാരമാണ് ഈ പ്രേതക്കല്യാണം. വ്യത്യസ്ത ഇല്ലങ്ങളിലും ഒരേ ജാതിയിലുമുള്ള ആത്മാക്കൾക്ക് മാത്രമേ വിവാഹം കഴിക്കാൻ പറ്റൂ എന്നാണ് ശാസ്ത്രം. കണിയാന്മാരാണ് ശാസ്ത്രജ്ഞർ. ജാതി തെറ്റിച്ചുള്ള ആത്മാക്കളുടെ കല്യാണക്കഥ പറയുമ്പോൾ, ഏതൊരു കല്യാണത്തിലും നടക്കുന്ന സ്വാഭാവികമായ ഒരു കാര്യം എന്ന് കരുതി വായനക്കാർ അതിന് പിന്നാലെ പോകുന്നു. രാഘവൻ നായരുടെ മകൻ രാജീവൻ നായരുടെയും താരതമ്യേന താഴ്ന്ന ജാതിയിലുള്ള മുന്ദന്റെ മകൾ ബീനയുടെയും – പ്രേതങ്ങളുടെ- കല്യാണം. മരിച്ചുപോയ മകന്റെ വധുവിന്റെ കഴുത്തിൽ താലി അണിയിക്കുന്ന അമ്മയെ വർണിച്ചിരിക്കുന്നത് നോക്കുക.

“സത്യഭാമ മുന്നോട്ട് വന്ന് ചേട്ടന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് മാല വാങ്ങി. കുനിഞ്ഞ് ബീനയുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടി. സ്വർണ്ണ നൂലിന്റെ അറ്റത്ത് ഒരു കക്കത്താലി കനമില്ലാതെ ഇളകിക്കിടന്നു. അന്നേരം ആൾരൂപത്തിൽ നിന്ന് ഒരാൾ സ്നേഹത്തോടെ തന്നെ തൊട്ടതായി അവർക്ക് തോന്നി. അവൾക്ക് കരച്ചിൽ വന്നു…. “
ഇതുപോലെ ഒരു പാരഗ്രാഫ് എഴുതുവാൻ ഏതൊരു കഥാകൃത്താവും ആഗ്രഹിക്കാതിരിക്കുക!

5. മൂന്ന് വൃദ്ധന്മാരുടെ സായാഹ്നം – കെ വി പ്രവീൺ ( മാതൃഭൂമി )

അനുഭൂതിദായകമായ സൃഷ്ടികൾ രചിക്കുമ്പോൾ തങ്ങളുടെ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് പേരുകൾപോലും ആവശ്യമില്ല എന്ന് കാണിച്ചുതരുന്നു പ്രതിഭാധനരായ എഴുത്തുകാർ. അത്തരത്തിലൊന്നാണ് ഈ കഥ. കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പ്രായത്തിലേക്കാണ് വായനക്കാർ ചെന്നുചേരുന്നത്. അവരുടെ അതേ അവസ്ഥയിലേക്ക്. അപാരമായ വൈകാരിക്കാനുഭവമാണ് കഥ നൽകുന്നത്. നിസ്സംഗതയോടെ കഥാകൃത്ത് കൊണ്ടുവരുന്ന ചില ഉദാഹരണങ്ങൾ, ഉപമകൾ നിർത്തിയേടത്തുനിന്നും വീണ്ടും വീണ്ടും ചിന്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു വായനക്കാരെ.

4. അഞ്ചാമത്തെ ദിക്ക് – ടി പി വേണുഗോപാലൻ (മാധ്യമം)

സ്വവർഗ്ഗ സ്നേഹിയായ പെൺകുട്ടിയുടെ ആത്മഹത്യയുടെ വിവര ശേഖരണത്തിനായി പോകുന്ന പത്രപ്രവർത്തകന് സംഭവിക്കുന്ന അപകടം. വധശ്രമത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുമ്പോൾ, അവിചാരിതമായി കൊലയാളിയുടെ കൈ ഞരമ്പ് മുറിച്ചു പോകുന്നതും, തുടർന്ന് കഥാനായകൻ കടന്നു പോകുന്ന പിരിമുറുക്കവുമാണ് കഥ. രചനാചാതുരി , നാടകീയത, സ്വാഭാവികത, ഒഴുക്ക്, ഭാഷ ഇവയെല്ലാം സുന്ദരം. പക്ഷേ, ഒന്നും ഊഹിക്കാൻ പോലും സമ്മതിക്കാതെ, നിഗൂഢതയിലേക്ക് എടുത്തിടുന്ന കഥയാണിത് എന്ന് വായനക്കാരനറിയുന്നത് അവസാനമാണ്. വായിച്ച് പുസ്തകം മാറ്റി വെച്ച ശേഷവും നിങ്ങൾ ഓപ്പറേഷൻ തിയേറ്ററിന്റെ മുൻപിലെ ഇരുമ്പ് കസേരയിൽ തന്നെയാവും. അത്ഭുതത്തോടെ, പ്രതീക്ഷയോടെ, നിങ്ങളും റിച്ചിയെ കാത്തു നിൽക്കുകയാവും. കഴിവ്, പ്രതിഭ. അത് എന്താണെന്ന് കാണിച്ചു തരുന്ന മനോഹരമായ കഥ.

3. നാലാമത്തെ യാത്ര – കരുണാകരൻ (ഭാഷാപോഷിണി)

പത്തു നാല്പത്തഞ്ച് വയസ്സായ ഒരാൾ കൗമാരകാലത്ത് തന്നെ വിട്ടുപോയ പിതാവ് ഒരിക്കൽ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് അവിചാരിതമായി യാത്ര പോകുന്നതാണ് കഥ. അവിശ്വസനീയമാംവിധം പൂർണമായ രീതിയിലാണ് കഥയിലെ കേന്ദ്രകഥാപാത്രം രൂപപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വികാരങ്ങൾ, ഭാവങ്ങൾ, മാനസികവ്യാപാരങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയെ ഒക്കെയും വായനക്കാരിലേക്ക് സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്നതിൽ വിജയിച്ച പല നല്ല കഥകളും ഇതിന് മുൻപും നമ്മൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ കഥാപാത്രത്തിന്റെ കണ്ണുകൾ, ആ കണ്ണുകളിൽകൂടി കഥയെയും കഥാപാത്രങ്ങളെയും രംഗങ്ങളെയും കാണുക എന്നവിധത്തിൽ, വായനക്കാരനെ കഥാപാത്രമാക്കിമാറ്റിയ ഒരു കഥ വളരെ വിരളമായിരിക്കും.

കഥ തുടങ്ങുമ്പോൾ യാത്രക്കാരന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു കൗതുകമാണ്. പിന്നെ ആ കണ്ണുകളിൽ ഭീതിയും ജിജ്ഞാസയും നൈരാശ്യവും ഭൂതകാലത്തിലെ ഓർമ്മകളും ആ സമയത്തുള്ള സങ്കടവും നഷ്ടപ്പെടലുകളും തലോടലുകളും എല്ലാം കാണാം.

പല പല വികാരങ്ങൾ, ഒരു കഥാപാത്രത്തിന്റെ കണ്ണുകളിലൂടെ നമ്മെ കാണിക്കുന്നത്, സ്വാഭാവികമായ ഒഴുക്കോടെയാണ്. പരിപക്വമായ ഭാവുകത്വം. ഒരു വിധത്തിലും കൂടുതലോ കുറവോ ആകാത്ത നാടകീയത. ഇവകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നതോ, ഏറ്റവും ആഴത്തിലുള്ള വൈകാരികത.

കയറിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മൃതദേഹത്തെ കുറിച്ചുള്ള വിവരണം; ആ സമയത്തെ വീടിനെ കുറിച്ചുള്ള വിവരണം! വാക്കുകൾ കൊണ്ട് തീർത്തുവെക്കുന്ന അതിസുന്ദര ചിത്രം എന്നതിലുപരി, ദാർശനിക തലത്തിന്റെ, ഫിലോസഫിയുടെ വേറൊരു മാനവും കാണാം.

2. ഇഫ്‌രീത്തെന്ന് പേരുള്ള പെൺജിന്നിന്റെ കഥ – ഫർസാന ( മാതൃഭൂമി )

നടന്ന സംഭവങ്ങളെ അതുപോലെ വിശദീകരിക്കുന്നത് ചെറുകഥയല്ല. കല്പിതകഥ എന്ന ഗണത്തിൽ പെടുത്താവുന്നതുമല്ല. അവ വസ്തുസ്ഥിതി കഥനം മാത്രമാണ്. സംഭവിക്കാത്ത ഒന്നിനെ യഥാർത്ഥം എന്ന രീതിയിൽ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോഴും, യഥാർത്ഥമായി സംഭവിച്ചവയെ നുണയാക്കി മാറ്റുമ്പോഴും കല സാകല്യാവസ്ഥ പ്രാപിക്കുന്നു.
“അടുക്കളയോട് ചേർന്നുള്ള പുൽത്തകിടിയിലാണ് ഇപ്പോൾ കടൽ. അതിന്റെ ഏറ്റവും ആഴത്തിലൂടെ എന്റെ കൈകോർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് തിരക്കിട്ട് നീന്തുന്നുണ്ട് അപ്പാപ്പൻ. തെല്ലു മാറിയുള്ള ഭീമൻ കൊട്ടാരമാണ് ലക്ഷ്യം. ചുറ്റിലുമുള്ള വെൺ പവിഴക്കൂട്ടങ്ങൾ അനുസരണയോടെ വഴിമാറുന്നു. എന്നെ നോക്കിയെന്തോ അപ്പാപ്പൻ പറയാനാഞ്ഞതും ഷൗക്കത്തിന്റെ ഫോൺവിളിയെത്തി…

ഉടനടി കടൽ വറ്റി.. പുൽത്തകിടിയിൽ വെയിൽ കത്തിയാളി..!”

മാതൃഭൂമിയിൽ ഫർസാന എഴുതിയ ‘ഇഫ്‌രീത്ത് എന്ന് പേരുള്ള പെൺജിന്നിന്റെ കഥ’ ഇങ്ങനെയാണ് തുടങ്ങുന്നത്. കഥയിലുടനീളം വായനക്കാരൻ അനുഭവിക്കുന്ന അഭൗതിക അനുഭൂതിയുടെ ആരംഭമാണ് തുടക്കത്തിൽ നമ്മൾ കാണുന്നത്. അതീന്ദ്രിയമായ, സൂഫിസത്തിന്റെ ഛായയുള്ള, യുക്തിബോധത്തിൽ നിന്നും വായനക്കാരനെ സമർത്ഥമായി പാർശ്വസ്ഥിതരാക്കുന്ന, അവതരണം. തുടക്കത്തിൽ സൂചിപ്പിച്ച പോലെ, അസത്യത്തെ അതിസത്യമാക്കുന്ന കല.
യഥാതഥത്വവും ഭ്രമകല്പനയും ഒരുപോലെ സമ്മേളിക്കുന്ന മനോഹരമായ ആവിഷ്കാരമാണ് ഈ കഥ. ദുരൂഹതകളുടെ ദുർഗം. ആത്മാക്കളെ തേടിച്ചെന്ന് അവരോട് സംസാരിക്കാനുള്ള ദിവ്യശക്തി അപ്പാപ്പനിൽ നിന്നും നേടുന്നു കഥാനായിക. തികച്ചും ‘അസംബന്ധം ‘ എന്ന് വായനക്കാരന് ഉറപ്പുണ്ടായിരിക്കെത്തന്നെ, ഇത് സത്യം തന്നെ എന്ന് വിശ്വസിച്ചുപോകും വിധം മാന്ത്രികത്വം ഉള്ള അവതരണമാണിത്.

മികവുറ്റ ഒന്ന്!

1. പൂച്ചകളുടെ തീവണ്ടി – എം നന്ദകുമാർ ( മാതൃഭൂമി )

മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പിൽ എം നന്ദകുമാർ എഴുതിയ ‘പൂച്ചകളുടെ തീവണ്ടി’ എന്ന കഥ അത്തരം മനോഹരമായ അനുഭൂതി പകർന്നു തന്ന ഒന്നാണ്. ഒരു കഥ എങ്ങനെ തുടങ്ങുന്നു, എങ്ങനെ വികസിക്കുന്നു, എങ്ങനെ പൂർണമാകുന്നു എന്നിവ ശ്രദ്ധിക്കുക. കഥയ്ക്കും കഥ പറയുന്ന രീതിക്കും ഒരേ താളം. ഒരേ വേഗം. മൂന്നു കഥാപാത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് എഴുത്തുകാരൻ ജീവിതത്തെ വരയ്ക്കുന്നു. നിശ്ശബ്ദത എന്ന വാക്ക് കൊണ്ട് നിശ്ശ ബ്ദത അനുവാചകനെ അനുഭവിപ്പിക്കുന്നത് പ്രതിഭ ( Talent ) യാണ്. പക്ഷേ, ആ വാക്കിന്റെ സഹായമില്ലാതെ നിശ്ശബ്ദത അനുഭവിപ്പിക്കുന്നത് ധിഷണ(ജീനിയസ് )അല്ലാതെ വേറെന്ത്!

കഥാവസാനം, അമ്മയെവിടെ എന്ന ചോദ്യത്തിന്, ആ മുറിയിൽ ഊഞ്ഞാലാടുന്നു എന്ന് കുട്ടി പറയുമ്പോൾ, വായനക്കാർക്ക് സ്തോഭം. എങ്കിലും, കഥാകൃത്ത് ആ രംഗം ഒറ്റ വാചകത്തിൽ പറയുമ്പോൾ, ഇപ്പോൾ മാത്രമേ ഞങ്ങൾ ഇതറിയുന്നുള്ളൂ എന്ന മാനസികാവസ്ഥ.

കഥയുടെ ഒടുക്കം ഇങ്ങനെ.

“ചുവപ്പ്, നീല, പച്ച….. മൂന്ന് പെട്ടികൾ ഉള്ള തീവണ്ടി പൂച്ചകളെ കയറ്റി ഉരുണ്ടുവരുന്നു. മിന്നു ചിരിക്കുന്നു.”

കഥയിലെ മൂന്ന് കഥാപാത്രങ്ങളും കഥയാകെ തന്നെയും വായനക്കാരന്റെ മനസ്സിൽ ബാക്കിയാകുന്നു. കഥാകൃത്ത് എവിടെയോ പോയ്ക്കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു…!

വീശിഷ്ടമായ ഒരു രചന!

ഓരോ കഥയുടെയും വായന എനിക്ക് തന്ന അനുഭൂതിയുടെ തോത് അനുസരിച്ചാണ് കഥകളെ ഇവിടെ പ്രസ്താവിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഒരു വർഷത്തെ കണക്കെടുക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ഉൾക്കൊള്ളിക്കാൻ പറ്റിയ പത്തു കഥകൾ ഇത്ര മാത്രമാണ് എന്നതിന്, ഇവിടെ പറയാത്ത കഥകൾ എല്ലാം തീരെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവയാണ് എന്നർത്ഥമില്ല. ഏറ്റവും മികച്ച പത്തെണ്ണം ഇവയാണ് എന്ന് മാത്രം പറയുന്നു. അപ്പോഴും, വ്യക്തിപരമായ ആസ്വാദനത്തിന്റെ പരിമിതികൾക്കുള്ളിൽ നിന്നുകൊണ്ടാണ് ഈ ഒരു അഭിപ്രായപ്രകടനം എന്നുള്ള കാര്യം വായനക്കാർ ശ്രദ്ധിക്കുക.

കവർ ഡിസൈൻ : വിൽസൺ ശാരദ ആനന്ദ്