രവി വർമ്മ ടി. ആർ.

“കേശവാനന്ദ ഭാരതി v/s ദി സ്റ്റേറ്റ് ഓഫ് കേരള” എന്ന കേസ് തീർപ്പാക്കുന്ന വേളയിലാണ് ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനഘടന (Basic Structure) മാറ്റങ്ങൾക്ക് അതീതമാണെന്നും അതിൽ ഭേദഗതി കൊണ്ടുവരുവാൻ പാർലമെന്റിന് അധികാരമില്ലെന്നും 1973-ൽ സുപ്രീം കോടതിയുടെ ഭരണഘടനാബെഞ്ച് വിധിച്ചത്. ഇന്ദിര ഗാന്ധി പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന കാലത്ത് ജുഡീഷ്യറിയും എക്സിക്യൂട്ടീവും തമ്മിൽ വർദ്ധിച്ചുവന്ന സംഘർഷത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് സുപ്രീം കോടതിയുടെ “അടിസ്ഥാനഘടനാസിദ്ധാന്തം” ഉടലെടുത്തത്. മൗലികാവകാശങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ ഭരണഘടനയുടെ ഏത് ഭാഗവും മാറ്റാനുള്ള അധികാരം പാർലമെന്റിന് നൽകാനുള്ള ഭേദഗതികൾ പാസാക്കാൻ ഇന്ദിരാ ഗാന്ധി ശ്രമിച്ചിരുന്നു. സ്വത്ത് മൗലികാവകാശമായി തുടരണമോ അതോ സ്വത്ത് പുനർവിതരണം ചെയ്യുന്ന സോഷ്യലിസ്റ്റ്നയങ്ങൾ സർക്കാരിന് അവതരിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ദീർഘകാല രാഷ്ട്രീയപോരാട്ടത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു ഇത്. ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനാചരിത്രത്തിലെ തന്നെ നാഴികക്കല്ലായ ഈ വിധിയിലൂടെ “കേശവാനന്ദ ഭാരതി v/s ദി സ്റ്റേറ്റ് ഓഫ് കേരള” എന്ന കേസിന് പുതിയ മാനങ്ങൾ കൈവന്നു. ഒരുപക്ഷെ ഇന്ത്യൻ നീതിന്യായമേഖലയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ചർച്ച ചെയ്തതും ഇപ്പോഴും ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്നതുമായ കേസ് ഇതായിരിക്കും.

ആ സുപ്രധാനവിധി വന്നിട്ട് 50 കൊല്ലം തികയുന്ന വേളയിലാണ്, ജനുവരി 11 ന് ജയ്പൂരിൽ നടന്ന എൺപത്തിമൂന്നാമത് ഓൾ ഇന്ത്യ പ്രിസൈഡിംഗ് ഓഫീസേഴ്‌സ് കോൺഫറൻസിനെ (എഐപിഒസി) അഭിസംബോധന ചെയ്യവെ, ഇന്ത്യയുടെ ഉപരാഷ്ട്രപതി തന്നെ, അതിനെ ചോദ്യം ചെയ്തുകൊണ്ട് രംഗത്ത് വന്നിരിക്കുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഈ വിധിയിലൂടെ സുപ്രീം കോടതി ജനങ്ങളുടെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാനുള്ള നിയമനിർമ്മാണ സഭയുടെ അവകാശം വെട്ടിക്കുറയ്ക്കുകയാണ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. ഈ തീരുമാനത്തിന് അധികകാലം പിടിച്ചുനിൽക്കാനാവില്ലെന്ന് ഉപരാഷ്ട്രപതി കൂട്ടിച്ചേർത്തു. കുറച്ചുനാളുകളായി ജഡ്ജിമാരുടെ നിയമനവിഷയത്തിൽ സുപ്രീം കോടതിയും കേന്ദ്ര ഗവണ്മെന്റും തമ്മിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഭിന്നതയ്ക്ക് ആക്കം കൂട്ടുന്നതായി ഉപരാഷ്ട്രപതിയുടെ പ്രസ്താവന.
കേശവാനന്ദ ഭാരതി കേസിലെ സുപ്രീം കോടതി വിധിയെ മുൻനിർത്തിയാണ് 1993-ൽ സുപ്രീം കോടതിയുടെ ഭരണഘടനാബെഞ്ച് ജഡ്ജി നിയമനങ്ങൾക്ക് collegium system എന്ന വ്യവസ്ഥയ്ക്ക് രൂപം കൊടുക്കുന്നത്. ഇതനുസരിച്ച് സുപ്രീം കോടതിയിലെയും ഹൈക്കോടതിയിലെയും ചീഫ് ജസ്റ്റിസും മുതിർന്ന ജഡ്ജിമാരും ഉൾപ്പെട്ട collegium ആണ് ജഡ്ജിമാരുടെ നിയമനങ്ങളും സ്ഥലമാറ്റങ്ങളും ശുപാർശ ചെയ്യുന്നത്. ഇത് സുതാര്യമല്ലെന്നും, നിയമനങ്ങൾ ഒരു ചുരുങ്ങിയ വൃത്തത്തിൽ നിന്നാണെന്നും, പലപ്പോഴും ബന്ധു-ആശ്രിതനിയമങ്ങൾക്ക് വഴി വെക്കുന്നതാണെന്നുമുള്ള വിമർശനങ്ങൾ ആദ്യം മുതലേയുണ്ട്. കൂടാതെ, ഈ സിസ്റ്റത്തിൽ പിന്നോക്ക-പട്ടികവർഗ്ഗവിഭാഗങ്ങളിൽ പെട്ടവർ അവഗണന നേരിടുന്നു എന്ന പരാതിയും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. മാത്രമല്ല, ഭരണഘടനയും ജഡ്ജിമാരുടെ നിയമനവിഷയത്തിൽ വ്യക്തമായ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളൊന്നും നൽകുന്നില്ല. സുപ്രീം കോടതിയിലെയും ഹൈക്കോടതികളിലെയും ജഡ്ജിമാരുമായി കൂടിയാലോചിച്ച ശേഷം രാഷ്ട്രപതി ജുഡീഷ്യറി നിയമനങ്ങൾ പ്രയോഗത്തിൽ വരുത്തണമെന്ന് മാത്രമാണ് ഭരണഘടന അനുശാസിക്കുന്നത്. പക്ഷെ അതിലേക്ക് നയിക്കുന്ന പ്രക്രിയ ആരാണ് നടത്തേണ്ടത് എന്ന് ഭരണഘടന വ്യക്തമാക്കുന്നില്ല.
മുകളിൽ പറഞ്ഞ വിമര്ശനങ്ങളുടെയും പഴുതുകളുടെയും ചുവട് പിടിച്ചാണ്, 2014 ഓഗസ്റ്റിൽ, കൊളീജിയം സമ്പ്രദായത്തിന് പകരമായി സുപ്രീം കോടതിയിലും ഹൈക്കോടതികളിലും ജഡ്ജിമാരെ നിയമിക്കുന്നതിന് ഒരു സ്വതന്ത്ര കമ്മീഷൻ രൂപീകരിക്കുന്നതിനായി, ഭാരതീയ ജനതാ പാർട്ടിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ഗവൺമെന്റ് ഭരണഘടനയുടെ 99-ആം ഭേദഗതിയിലൂടെ National Judicial Appointments Commission (NJAC) Act പാർലമെന്റിൽ അവതരിപ്പിച്ച് പാസാക്കിയത്. സുപ്രീം കോടതി ചീഫ് ജസ്റ്റിസും രണ്ട് മുതിർന്ന സുപ്രീം കോടതി ജഡ്ജിമാരും, കേന്ദ്ര നിയമമന്ത്രിയും, പ്രധാനമന്ത്രിയും പ്രതിപക്ഷനേതാവും അടങ്ങുന്ന പാനൽ നിർദ്ദേശിക്കുന്ന രണ്ട് “പ്രമുഖ വ്യക്തികളും” അടങ്ങുന്നതായിരുന്നു ഈ ആറംഗ കമ്മീഷൻ. കമ്മീഷനിലെ ഏത് രണ്ട് അംഗങ്ങൾക്കും ഒരു സ്ഥാനാർത്ഥിയെ നിയമിക്കുന്നതിനെതിരെ വീറ്റോ ചെയ്യാം എന്നൊരു വ്യവസ്ഥയും ഇതിൽ ചേർത്തിരുന്നു. ജഡ്ജിമാരെ നിയമിക്കുന്നതിൽ എക്സിക്യൂട്ടീവിന് കൂടുതൽ സജീവമായ പങ്ക് ഈ കമ്മീഷൻ നൽകിയിരുന്നു. തർക്കത്തിന്റെ മൂലകാരണവും ഇതുതന്നെ. എന്നാൽ 2015-ൽ പുറപ്പെടുവിച്ച മറ്റൊരു വിധിയിലൂടെ , National Judicial Appointment Commissiion-ന് നിയമസാ ധുതയില്ലെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി സുപ്രീം കോടതിയുടെ ഭരണഘടനാ ബെഞ്ച് മേൽപറഞ്ഞ 99-ആം ഭരണഘടനാ ഭേദഗതിയും റദ്ദ് ചെയ്യുകയാണുണ്ടായത്. കേശവാനന്ദ ഭാരതി കേസിലെ “ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാന ഘടന മാറ്റത്തിന് വിധേയമല്ല” എന്ന തീർപ്പ് വീണ്ടും ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചാണ് സുപ്രീം കോടതി ഈ വിധി പ്രസ്താവിച്ചത്. ഭരണഘടനയിൽ പറയുന്ന “Consultation” എന്നാൽ “Concurrence” (സമ്മതം) ആണെന്നും സുപ്രീം കോടതി പ്രസ്താവിക്കുകയുണ്ടായി.

ഉപരാഷ്ട്രപതിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, “ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാന ഘടന ഉൾപ്പെടെ എന്തും ഭേദഗതി ചെയ്യാനുള്ള പരമമായ അധികാരം പാര്ലമെന്റിനാണ്; അതിൽ കൈകടത്താൻ സുപ്രീം കോടതിക്ക് അധികാരമില്ല. ഭരണഘടനയിൽ എഴുതിച്ചേർത്തിരിക്കുന്ന “We the People” എന്ന പദസമുച്ചയത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത് പാര്ലമെന്റ് അംഗങ്ങളാണ്. അതിനാൽ ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനഘടന പോലും പാര്ലമെന്റിന്റെ ഭേദഗതിക്ക് വിധേയമാണ്”. ഉപരാഷ്ട്രപതിയുടെ ഈ കോടതിവിമർശനങ്ങൾക്ക് പിന്നിൽ രണ്ട് ലക്ഷ്യങ്ങളാണുള്ളതെന്ന് തോന്നുന്നു. ഒന്ന്, ഇപ്പോഴത്തെ collegium system റദ്ദാക്കി, പകരം executive-ന് മുൻതൂക്കമുള്ള, കോടതി റദ്ദാക്കിയ, Judicial Appointment കമ്മീഷൻ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരിക; രണ്ട്, ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനഘടന ഭേദഗതി ചെയ്യാൻ പാര്ലമെന്റിന് അധികാരം നൽകുക.
പക്ഷെ ഈ വാദഗതിയിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന വലിയൊരു ചതിയുണ്ട്. ഒന്ന്, ഇപ്പോഴത്തെ collegium system കുറ്റമറ്റതാണെന്ന് ആർക്കും അഭിപ്രായമില്ല. കാലോചിതമായ പരിഷ്‌കാരങ്ങൾ ആവശ്യമാണ്. എന്നാൽ executive-ന് മുൻതൂക്കമുള്ള ഒരു Judicial Appointment Commission അതിനുള്ള പരിഹാരമാവില്ല. മാത്രമല്ല, അത് “വെളുക്കാൻ തേച്ചത് പാണ്ടായി” എന്ന് പറഞ്ഞപോലെയാകും. ഇത്രയധികം സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടായിട്ടുപോലും നമ്മുടെ കോടതികൾ പലപ്പോഴും ഗവണ്മെന്റിനെ പിണക്കാതെ വിധികൾ പ്രസ്താവിക്കാൻ ഉത്സാഹിക്കുന്നത് നാം കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അപ്പോൾ പിന്നെ ജഡ്ജിമാരുടെ നിയമനം കൂടി executive-ന്റെ കൈകളിൽ എത്തിയാലുള്ള സ്ഥിതി എന്താവുമെന്നത് ചിന്തനീയം. രണ്ട്, ഇന്ത്യയിൽ നിലനിൽക്കുന്ന first past the post voting system അനുസരിച്ച് ഒരു കക്ഷിക്കോ മുന്നണിക്കോ ഭരണത്തിൽ എത്താൻ ഭൂരിപക്ഷം വോട്ടുകൾ നേടേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഇക്കഴിഞ്ഞ ലോക്‌സഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ 303 സീറ്റുകൾ നേടിയ ബിജെപിയുടെ വോട്ടിംഗ് ശതമാനം 37.3% മാത്രമാണ്. 62.7% സമ്മതിദായകർ ബിജെപിയ്ക്ക് എതിരായാണ് വോട്ട് ചെയ്തത് എന്നർത്ഥം. സമ്മതിദാനം വിനിയോഗിച്ച 67% സമ്മതിദായകരിൽ നിന്നുള്ള ശതമാനക്കണക്കാണിത്. സമ്മതിദാനം വിനിയോഗിക്കാത്ത 33% കൂടി ഈ കണക്കിൽ ചേർത്താൽ മൊത്തം സമ്മതിദായകരുടെ ഏതാണ്ട് 25% മാത്രമാണ് ബിജെപിയുടെ വോട്ട് വിഹിതം എന്ന് കാണാം. പ്രതിപക്ഷകക്ഷികളിലെ ഭിന്നിപ്പ് മൂലം ഇങ്ങനെ നേടുന്ന ഭൂരിപക്ഷം ഉപയോഗിച്ച് ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനഘടകം പോലും ഭേദഗതി ചെയ്യാമെന്ന് വാദിക്കുന്നത് അപകടകരമാണ്. ഇന്ത്യയെ ഒരു ഹിന്ദുരാഷ്ട്രമാക്കാൻ അനുദിനം പ്രയത്നിക്കന്നവരുടെ കൈകളിൽ ഇത്തരം അധികാരങ്ങൾ എത്തിച്ചേർന്നാൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുക എന്നറിയാൻ പാഴൂർപടിയിൽ പോകേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ.

കവർ : വിത്സൺ ശാരദാ ആനന്ദ്

മുൻ അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിന്റെ ആരാധകർ 2021 ജനുവരി 6-ന് യുഎസ് ക്യാപിറ്റൽ ഹിൽ ആക്രമണത്തിലൂടെ അഴിച്ചുവിട്ട കലാപം അമേരിക്കയെ മാത്രമല്ല, ലോകത്താകെയുള്ള ജനാധിപത്യവിശ്വാസികളെ ഞെട്ടിച്ച സംഭവമാണ്. അതിന്റെ മാറ്റൊലികൾ അമേരിക്കയിൽ ഇപ്പോഴും തുടരുന്നു. മാത്രമല്ല, ഒരു ലോകശക്തിയായ യു എസ്സിന്റെ രാഷ്‌ട്രപതി പദവിയിൽ ഇരുന്ന അതേ വ്യക്തി ജനാധിപത്യസ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് നേരെ നടന്ന ആക്രമണത്തെ അപലപിച്ചില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, തന്റെ നിലപാടുകളിലൂടെയും പ്രസ്താവനകളിലൂടെയും ന്യായീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.
ക്യാപിറ്റൽ ഹില്ലിൽ നടന്നതിന് സമാനമായ അക്രമസംഭവങ്ങൾക്കാണ്, കൃത്യം രണ്ടുവർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, ഇക്കഴിഞ്ഞ ജനുവരി 8-ന് ബ്രസീലിന്റെ തലസ്ഥാനമായ ബ്രസീലിയ സാക്ഷ്യം വഹിച്ചത്. കോൺഗ്രസ്, രാഷ്ട്രപതിയുടെ കൊട്ടാരം, സുപ്രീം കോടതി എന്നിവ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന, തലസ്ഥാനത്തിന്റെ ഹൃദയഭാഗത്തുള്ള ചത്വരത്തിന് ചുറ്റും വിന്യസിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ആധുനികവാസ്തുവിദ്യാ മാസ്റ്റർപീസുകളുടെ ഒരു കൂട്ടമാണ് മുൻ പ്രസിഡണ്ട് ജൈർ ബോൾസൊനാരോയുടെ അനുയായികളുടെ ആക്രമണത്തിന് ഇരയായത്. മൂന്ന് മണിക്കൂറിലധികം നീണ്ടുനിന്ന പ്രക്ഷോഭം, രാജ്യത്തെ ഇപ്പോഴും പിടിമുറുക്കിയിരിക്കുന്ന കടുത്ത ധ്രുവീകരണത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തി. മഹാമാരി മൂലം അരലക്ഷം ആളുകൾക്ക് ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ട ബ്രസീലിൽ, സമ്പന്നർ കഴിഞ്ഞ വർഷം ദേശീയ സമ്പത്തിന്റെ വിഹിതം 2.7% വർധിപ്പിച്ചു; ഇപ്പോൾ ദേശീയസമ്പത്തിന്റെ പകുതിയോളം സമ്പന്നരുടെ കൈവശം ആയിക്കഴിഞ്ഞു. അതേ സമയം, ദരിദ്രരായ 40% ബ്രസീലുകാർക്ക് അവരുടെ വരുമാനത്തിന്റെ അഞ്ചിലൊന്ന് നഷ്ടപ്പെട്ടു, പ്രതിശീർഷ ശരാശരി വരുമാനമാകട്ടെ ഒരു ദശകത്തിലെ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന നിലയിലേക്ക് താഴ്ന്നു. ഈ സാമ്പത്തിക അസന്തുലിതാവസ്ഥ ബോൾസൊനാരോയുടെ പരാജയത്തിൽ വലിയ പങ്ക് വഹിച്ചു. അങ്ങനെ, കഴിഞ്ഞ ഒക്ടോബറിലെ ബ്രസീലിയൻ തെരഞ്ഞെടുപ്പിനെത്തുടർന്ന് മുതിർന്ന ഇടതുപക്ഷക്കാരനും മുൻപ്രസിഡന്റുമായ ലൂയിസ് ഇനാസിയോ ലുല ഡാ സിൽവ വീണ്ടും ബ്രസീലിന്റെ രാഷ്ട്രപതിയായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ജെയർ ബോൾസോനാരോ തെരഞ്ഞെടുപ്പുഫലം വന്നതിനെത്തുടർന്ന് പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനം ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നു (വ്യക്തമായി തോൽവി സമ്മതിക്കാതെയാണെങ്കിലും). കലാപം നടക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹം അസുഖബാധിതനായി ഫ്ലോറിഡയിലെ ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നുവെന്നാണ് വാർത്തകൾ വരുന്നത്. അറസ്റ്റ് ഒഴിവാക്കാനാണ് അദ്ദേഹം രാജ്യം വിട്ടതെന്നും വാർത്തകൾ പ്രചരിക്കുന്നുണ്ട്. ലുലാ ഡാ സിൽവയുടെ വിജയത്തെ മറികടക്കാൻ ഗുരുതരമായ ശ്രമങ്ങളൊന്നും ബോൾസൊനാരോയുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന് ഉണ്ടായതുമില്ല. തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം ബോൾസോനാരോയുടെ സഖ്യകക്ഷികൾ ചോദ്യം ചെയ്യാതെ അംഗീകരിക്കുകയുമുണ്ടായി. എന്നിട്ടും ഇത്തരത്തിലൊരു ആക്രമണം തോറ്റ സ്ഥാനാർഥിയുടെ അണികളിൽ നിന്ന് ഉണ്ടായി എന്നത് ലോകത്തെയാകെ ഞെട്ടിച്ചു.

വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ അവസാനത്തിനുശേഷം, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും അസമത്വമുള്ള രാജ്യമായ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ കഴിഞ്ഞ വർഷം അരങ്ങേറിയ അക്രമസംഭവങ്ങൾക്ക് വേണ്ടവണ്ണം മാധ്യമശ്രദ്ധ ലഭിക്കുകയുണ്ടായില്ല. രാജ്യത്തുടനീളം കൊള്ളക്കാരും അക്രമകാരികളും ആഞ്ഞടിച്ചു, ഷോപ്പിംഗ് മാളുകളും വെയർഹൗസുകളും നശിപ്പിച്ചു, ലോറികൾ കത്തിച്ചു. നൂറുകണക്കിന് ആളുകൾ മരിച്ചു. ഇതിലൂടെ കോടിക്കണക്കിന് ഡോളറിന്റെ നഷ്ടമാണ് സംഭവിച്ചത്. ഒമ്പത് വർഷത്തെ തന്റെ ഭരണകാലത്ത് നടന്ന അഴിമതിയെക്കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണവുമായി സഹകരിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചതിന് മുൻ പ്രസിഡന്റ് ജേക്കബ് സുമയെ 15 മാസത്തെ തടവിന് ശിക്ഷിച്ചതാണ് കലാപത്തിനുള്ള പ്രകോപനം. 70,000-ത്തിലധികം ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കാരെ കൊല്ലുകയും അനേകരെ അനാഥത്വത്തിലേക്ക് തള്ളിവിടുകയും ചെയ്ത കോവിഡ് പകർച്ചവ്യാധിയും അതിന്റെ പങ്ക് വഹിച്ചു. എന്നാൽ തൊഴിലില്ലായ്മ റെക്കോർഡ് തലത്തിൽ (33%) നിലനിൽക്കുന്ന, ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന ജനങ്ങൾക്ക് ആവശ്യത്തിന് ഭക്ഷണവും വൈദ്യുതിയും കുടിവെള്ളവും ഇല്ലാത്ത, രാജ്യത്ത് വളരെക്കാലമായി രോഷം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
നിർണ്ണായകസന്ദർഭങ്ങളിൽ വലതുപക്ഷതീവ്രവാദത്തിൽ നിന്ന് ജനാധിപത്യം വലിയ ഭീഷണി നേരിടുന്നുവെന്ന വസ്തുതയിലേക്കാണ് യു എസിലും ബ്രസീലിലും ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലും നടന്ന സംഭവങ്ങൾ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത്. ബോൾസോനാരോയും ട്രംപും അടുത്ത സഖ്യകക്ഷികളായിരുന്നു. ബ്രസീലിയൻ കലാപകാരികൾക്ക് പരസ്യപിന്തുണ പ്രഖ്യാപിച്ച ചുരുക്കം ചിലരിൽ മുൻ യുഎസ് പ്രസിഡന്റിന്റെ ഒരു കാലത്തെ പ്രത്യയശാസ്ത്രജ്ഞനായ സ്റ്റീവ് ബാനനും ഉൾപ്പെടുന്നു. യുഎസിലെന്നപോലെ, സോഷ്യൽ മീഡിയ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമുകൾ തീവ്രവാദികൾക്ക് തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളെക്കുറിച്ച് നുണകൾ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനും കോൺഗ്രസിന് നേരെ നിയമവിരുദ്ധമായ ആക്രമണം സംഘടിപ്പിക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു പ്രധാന മാർഗമായി പരിണമിച്ചു. ജേക്കബ് സുമ ആവട്ടെ, ഇന്ത്യയിൽ വേരുകളുള്ള ഗുപ്ത കുടുംബത്തിന് വഴിവിട്ട സഹായങ്ങൾ നൽകിയെന്ന ഗുരുതര അഴിമതിയാരോപണത്തെ തുടർന്ന് പ്രസിഡണ്ട് സ്ഥാനം നഷ്‌ടമായ വ്യക്തിയാണ്. ഈ രാജ്യങ്ങളിൽ ജനാധിപത്യം പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ, പ്രധാന സ്ഥാപനങ്ങൾ പതറാതെ ഉറച്ചുനിൽക്കുകയും നിയമവാഴ്ച ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ തീവ്ര വലതുപക്ഷത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന മൂന്ന് നേതാക്കന്മാർക്ക് അധികാരം തിരിച്ചുപിടിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല; എന്നാൽ ആഗോള തീവ്രവലതുപക്ഷം ഇപ്പോഴും ശക്തിയോടെ നിലനിൽക്കുന്നു എന്നതാണ് യാഥാർഥ്യം.

2001-ൽ ഗോൾഡ്മാൻ സാച്ച്സ് എക്സിക്യൂട്ടീവ് ജിം ഒനീൽ എന്ന വ്യക്തിയാണ് ബ്രസീൽ, റഷ്യ, ഇന്ത്യ, ചൈന എന്നീ നാല് വളർന്നുവരുന്ന വലിയ രാജ്യങ്ങളെ വിവരിക്കാൻ “BRIC” എന്ന സംക്ഷേപം രൂപപ്പെടുത്തിയത്. പിന്നീട് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയെ കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തുക വഴി “BRIC” എന്നത് “BRICS” ആയി മാറുകയുണ്ടായി. ഈ രാജ്യങ്ങളിലെ സമ്പന്നരുടെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള വളർച്ചയും വിപുലീകരണവും ആഗോള നിക്ഷേപകരുടെ വിശ്വാസമാർജ്ജിച്ചു. BRICS രാജ്യങ്ങളുടെ നേതാക്കൾ വാർഷിക ഉച്ചകോടി യോഗങ്ങൾ നടത്തുകയും സ്വന്തം വികസന ബാങ്ക് സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ ആഗോളവൽക്കരണത്തിന്റെ പാശ്ചാത്യ വക്താക്കൾ വിഭാവനം ചെയ്ത സങ്കൽപ്പങ്ങൾ, കഴിഞ്ഞവർഷം ആഗോളയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ കോവിഡ് പകർച്ചവ്യാധി നാടകീയമായി മാറ്റിമറിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ, കാലഹരണപ്പെട്ടിരുന്നു. “ബ്രിക്സ്” എന്ന സംക്ഷേപത്തിന്റെ പ്രസക്തി തന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ട സ്ഥിതിയിലാണ്. കടുത്ത സാമ്പത്തികപ്രതിസന്ധി നേരിടുന്ന ചൈന ഏതാണ്ട് ഒറ്റയാനെ പോലെ സ്വന്തം താല്പര്യങ്ങളും സ്വന്തം ലക്ഷ്യങ്ങളുമായി മുന്നോട്ട് പോകുന്നു. റഷ്യയാവട്ടെ, പ്രധാനമായും പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളും ആയുധങ്ങളും കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്ന, പ്രതാപം നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു രാജ്യമായി മാറി. പഴയ പ്രതാപം തിരിച്ചുപിടിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമായി വേണം ഉക്രൈനുമായുള്ള യുദ്ധത്തെ കാണേണ്ടത്.

ഇനിയുള്ളത് ഇന്ത്യയാണ്. വളരെ ദുർഘടമായ കാലത്തിലൂടെയാണ് ഇന്ത്യയും കടന്നുപോകുന്നത്. ഒരു വശത്ത് നോട്ടു നിരോധനവും കോവിഡും ഗവണ്മെന്റിന്റെ വികലമായ സാമ്പത്തികനയങ്ങളും ചേർന്ന് വരുത്തിവെച്ച സാമ്പത്തികത്തകർച്ച, മറുവശത്ത് വംശീയതയും ഏകാധിപത്യപ്രവണതകളും തീവ്ര വലതുപക്ഷനയങ്ങളും പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ഭരണകർത്താക്കൾ. കോവിഡ്പകർച്ചവ്യാധിയുടെ നാളുകളിൽ പൊതുജനം തെരുവുകളിൽ അലയുന്ന സമയത്താണ് കോർപ്പോറേറ്റുകൾക്കുള്ള നികുതി വെട്ടിക്കുറയ്ക്കലിലൂടെ ഗവണ്മെന്റ് സമ്പന്നരെ സഹായിക്കുന്ന നിലപാട് സ്വീകരിച്ചത്. ലോകത്തെ പോഷകാഹാരക്കുറവുള്ളവരിൽ ഏകദേശം മൂന്നിലൊന്ന് ഇന്ത്യയിലാണുള്ളത്. 200 ദശലക്ഷത്തിലധികം ഇന്ത്യക്കാർ പ്രതിദിനം 5 ഡോളറിൽ താഴെ വരുമാനത്തിലേക്ക് മടങ്ങിയ സമയത്തുതന്നെയാണ് രണ്ടു വ്യവസായികൾ – മുകേഷ് അംബാനിയും ഗൗതം അദാനിയും – തങ്ങളുടെ സ്വത്ത് മുമ്പെങ്ങും ഇല്ലാത്തവണ്ണം വർദ്ധിപ്പിച്ചത്. ഇപ്പോൾ ഏഷ്യയിലെ ഏറ്റവും സമ്പന്നരായ മൂന്ന് മുതലാളിമാരിൽ രണ്ടുപേർ അദാനിയും അംബാനിയും ആണെന്നത് യാദൃശ്ചികമല്ല.
നിർണ്ണായകമായ ലോകസഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പിന് ഇനി അധികനാളുകളില്ല. ലോകം 2023-ൽ സാമ്പത്തികമാന്ദ്യത്തിൽ അകപ്പെടുമെന്ന സൂചനകളാണ് അന്താരാഷ്ട്ര ധനകാര്യസ്ഥാപനങ്ങൾ നൽകുന്നത്. അത് ഇന്ത്യയെയും ബാധിക്കാതിരിക്കില്ല. പത്ത് വര്ഷം പൂർത്തീകരിക്കുന്ന, ഭരണവിരുദ്ധവികാരം നേരിടുന്ന, ബിജെപി സർക്കാരിന് എതിരായി 2024-ൽ വിധിയെഴുത്ത് ഉണ്ടാകുനുള്ള സാധ്യതകൾ വർദ്ധിക്കുകയാണ്. ഹിന്ദു രാഷ്ട്രം എന്ന ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് എത്താൻ 2024-ലും ഭരണം നിലനിർത്തേണ്ടത് ബിജെപിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. അതിനാൽ ഭരണം നിലനിർത്താൻ അവർ ഏതറ്റം വരെയും പോകുമെന്ന കാര്യത്തിൽ സംശയമില്ല. സംഘർഷഭരിതമായ ഒരു സ്ഥിതിവിശേഷം ഉടലെടുത്താൽ ഇന്ത്യയിലെ ഭരണ-നീതിന്യായ-ജനാധിപത്യസംവിധാനങ്ങളും സ്ഥാപനങ്ങളും എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്നത് പ്രധാനമാണ്. ഏതായാലും നിർണ്ണായകമായ നാളുകളിലേക്ക് ഇന്ത്യക്കാർ അടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.

കവർ : വിത്സൺ ശാരദാ ആനന്ദ്

STATE CAPTURE

സ്വന്തം താല്പര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനോ സ്ഥിതി മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനോ വേണ്ടി ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാനുള്ള പ്രക്രിയയെ അവിഹിതമായി സ്വാധീനിക്കാൻ കച്ചവട-വ്യവസായ ഉടമകളും രാഷ്ട്രീയ-അധികാരകേന്ദ്രങ്ങളും ചേർന്ന് നടത്തുന്ന അഴിമതിയെയും ഗൂഢാലോചനയേയും നിർവ്വചിക്കുന്ന അക്കാദമിക് പദമാണ്‌ “സ്റ്റേറ്റ് ക്യാപ്ച്ചർ “(State Capture) എന്നത്. ഇതിന്റെ അർത്ഥം ശരിയാംവണ്ണം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും “ഭരണവ്യവസ്ഥയെ പിടിച്ചെടുക്കൽ” എന്ന് മലയാളത്തിൽ വേണമെങ്കിൽ പറയാം. മിക്ക ജനാധിപത്യ രാജ്യങ്ങളിലും ഇത്തരം ഉദ്യമങ്ങൾക്ക് തടയിടാൻ നിയമങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിലും സ്വന്തം പണത്താൽ അധികാരത്തിലേറ്റിയ രാഷ്ട്രീയകൂട്ടാളികളുടെ സഹായത്തോടെ നിയമവ്യവസ്ഥയെ അട്ടിമറിക്കുന്നതിൽ കച്ചവട-വ്യവസായ ലോബികൾ വിജയിക്കുന്ന ചരിത്രമാണ് ഇന്ത്യയുൾപ്പെടെ പല രാജ്യങ്ങളിലും നമുക്ക് കാണാനാവുന്നത്.
ലണ്ടൻ സ്കൂൾ ഓഫ് എക്കണോമിക്സിലെ അധ്യാപകൻ പ്രൊഫസ്സർ അബി ഇന്നസ്സിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ “State Capture” സർക്കാർ നയം വക്രീകരിക്കുക മാത്രമല്ല, ചില കോർപറേറ്റുകളെ വഴിവിട്ട് മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ വ്യവസ്ഥാപിതമായി അനുകൂലിക്കുന്നതിന് വഴി തുറക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. “State Capture”-ന്റെ മൂർദ്ധന്യാവസ്ഥയിൽ കോർപറേറ്റുകൾ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ തന്നെ രാജ്യത്തിൻറെ നിയമനിർമ്മാണ പ്രക്രിയയെ സ്വാധീനിക്കുന്നു. അധികാരത്തിലിരിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയപ്രവർത്തകർ ഒറ്റയ്ക്കോ കൂട്ടമായോ അവരെ താങ്ങിനിർത്തുന്ന കോർപറേറ്റുകൾക്ക് വഴിവിട്ട സഹായങ്ങളും ചെയ്തുകൊടുക്കുന്നു. ഇത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ രാജ്യത്തിൻറെ മുഴുവൻ നയരൂപീകരണഘടനയും വില്പനച്ചരക്കായി മാറുന്നു.
കിഴക്കൻ യൂറോപ്പിലെയും മധ്യേഷ്യയിലെയും അഴിമതിയെ കുറിച്ചുള്ള 2003-ലെ ലോക ബാങ്ക്ലാ റിപ്പോർട്ടിലാണ് “State Capture” എന്ന ആശയം ആദ്യമായി നിർവ്വചിക്കപ്പെടുന്നത്. ചില ഭരണ പ്രഭു വർഗ്ഗങ്ങൾ തങ്ങളുടെ ആധിപത്യം നിലനിർത്താൻ പ്രയോഗിക്കുന്ന അസാധാരണ തന്ത്രങ്ങളെ വിവരിക്കാൻ ഒരു പുതിയ പദം ആവശ്യമാണെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ നിന്നാണ് “State Capture” എന്ന പ്രയോഗം രൂപപ്പെടുന്നത്.

ജബൾ (Chaebol) എന്നറിയപ്പെടുന്ന കുടുംബ-വ്യവസായഭീമന്മാർ രാഷ്ട്രീയനേതാക്കളെയും ഭരണകൂടത്തെയും സ്വാധീനിച്ച് അവിഹിതമായി ആനുകൂല്യങ്ങൾ കൈപറ്റുന്ന സാഹചര്യം തെക്കൻ കൊറിയയിൽ വളരെക്കാലമായി നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. അതിൽ ഏറ്റവും വാർത്താപ്രാധാന്യം നേടിയതാണ് 2015-ൽ തെക്കൻ കൊറിയയിലെ ഏറ്റവും വലിയ കമ്പനിയും ലോകത്തിലെ തന്നെ പ്രമുഖ ടെക് കമ്പനികളിൽ ഒന്നുമായ സാംസങ് കമ്പനിയും അന്നത്തെ ദക്ഷിണ കൊറിയൻ പ്രസിഡന്റ് പാർക്ക് ഗ്യുൻ-ഹിയുമായി നടത്തിയ അവിഹിത പണമിടപാടുകളും അഴിമതിയും. 2016-ൽ, പാർക്ക് ഗ്യുൻ-ഹി ഇമ്പീച്ച് ചെയ്യപ്പെടുകയും നടപടിയെ കോടതി ശരിവെച്ചതിനെ തുടർന്ന് 2017-ൽ പ്രസിഡന്റ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് നിഷ്കാസിതയാവുകയും ചെയ്തു. മാത്രമല്ല, അധികാരദുർവിനിയോഗം, അഴിമതി, എന്നീ കുറ്റങ്ങൾക്ക് അവരെ കോടതി 25 വർഷത്തെ തടവിനും വിധിച്ചു (എങ്കിലും 2021-ൽ സഹതാപത്തിന്റെ പേരിൽ അവരെ അന്നത്തെ പ്രസിഡന്റ് ജയിലിൽ നിന്ന് മോചിതയാക്കി). നീണ്ട കോടതി നടപടികൾക്ക് ശേഷം സാംസങ് കുടുംബത്തിലെ അനന്തരാവകാശിയും കമ്പനി മേധാവിയുമായ ലീ ജായ് യോങ്ങും അഴിമതിക്കുറ്റത്തിന് ജയിൽ ശിക്ഷ ഏറ്റുവാങ്ങി.

തെക്കൻ കൊറിയയിൽ സാംസങും അവരെപോലെയുള്ള മറ്റ് ഭീമന്മാരും നടത്തിയ അഴിമതിയെ വെല്ലുന്ന, State Capture-ന്റെ ശരിപ്പകർപ്പ് എന്ന് പറയാവുന്ന, അഴിമതിയാണ് ജേക്കബ് സുമ പ്രസിഡന്റ് ആയിരുന്ന 2009-2018 കാലഘട്ടത്തിൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ അരങ്ങേറിയത്. 1993-ൽ ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലേക്ക് കുടിയേറിയ ഗുപ്ത കുടുംബമാണ് (പ്രധാനമായും അതുൽ, അജയ്, രാജേഷ്, എന്നീ സഹോദരന്മാരും വരുൺ എന്ന അനിന്തരവനും ചേരുന്നതാണ് ആ കുടുംബം) ഇതിലെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം. വ്യക്തിതലത്തിലും അവരുടെ കമ്പനിയായ ‘ഓക്ബേ ഇൻവെസ്റ്റ്മെന്റ്സ്’ മുഖേനയും ഗുപ്ത കുടുംബം ജേക്കബ് സുമയുമായി ശക്തമായ ബന്ധം സ്ഥാപിച്ചെടുത്തു. ആ ബന്ധം പിന്നീട് അവിഹിത ഇടപെടലുകളിലേക്കും അഴിമതിയിലേക്കും വഴിതെളിച്ചു. ഗുപ്ത കുടുംബത്തിന്റെ പ്രത്യക്ഷമായോ പരോക്ഷമായോ നേട്ടത്തിനായി സർക്കാർ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുന്ന സ്ഥിതിയായി. പ്രസിഡന്റിന്റെ മകൻ ഡൂഡുസാനെ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി സുമ കുടുംബാംഗങ്ങളെ അവർ സ്വന്തം കമ്പനികളിൽ നിയമിച്ചു. ഗുപ്ത സഹോദരന്മാർ പലപ്പോഴും തങ്ങൾക്ക് അനുകൂലമായി തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാൻ ഉദ്യോഗസ്ഥരോട് നേരിട്ട് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നതായി വിവിധ സർക്കാർ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ തലപ്പത്തുള്ള ഉദ്യോഗസ്ഥർ അന്വേഷണകമ്മീഷന് മുൻപാകെ വെളിപ്പെടുത്തിയ വിവരങ്ങൾ പിന്നീട് പുറത്ത് വരികയുണ്ടായി. ഈ രീതിയിൽ “പിടിച്ചെടുക്കപ്പെട്ട” പൊതുസ്ഥാപനങ്ങളിൽ ധനകാര്യം, പ്രകൃതിവിഭവങ്ങൾ, പൊതുസംരഭങ്ങൾ, എന്നിവ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന വകുപ്പുകൾ, നികുതിപിരിവിനും ആശയവിനിമയത്തിനും ചുമതലയുള്ള സർക്കാർ ഏജൻസികൾ, സ്റ്റേറ്റ് ബ്രോഡ്കാസ്റ്റർ SABC, ദേശീയ വിമാനക്കമ്പനി സൗത്ത് ആഫ്രിക്കൻ എയർവെയ്‌സ്, സർക്കാർ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള റെയിൽവേ ഓപ്പറേറ്റർ ‘ട്രാൻസ്‌നെറ്റ് ‘ ഊർജ്ജഭീമൻ ‘എസ്‌കോം’തുടങ്ങിയവയും ഉൾപ്പെടുന്നു. സർക്കാർ-പൊതുസ്ഥാപനങ്ങളിലെ ഉദ്യോഗസ്ഥനിയമനം പ്രസിഡന്റിൽ നിക്ഷിപ്തമായിരുന്നത് വലിയ അളവിൽ അഴിമതിയും അവിഹിത ഇടപെടലുകളും നടത്തുന്നതിന് ഗുപ്ത സഹോദരന്മാരെ സഹായിച്ചു.
അഴിമതി ആരോപണങ്ങളുടെ കുത്തൊഴുക്കും ആഫ്രിക്കൻ നാഷണൽ കോൺഗ്രസ്സിൽ നിന്നുള്ള നിരന്തര സമ്മർദ്ദവും ജേക്കബ് സുമയെ പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനം ഒഴിയുന്നതിന് നിർബ്ബന്ധിതനാക്കി.

അവസാനം 2018 ഫെബ്രുവരിയിൽ അദ്ദേഹം പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനം ഒഴിഞ്ഞു. അതിന് മുമ്പ് തന്നെ, വളർന്നുവരുന്ന പ്രതികൂല സാഹചര്യം മനസ്സിലാക്കി, ഗുപ്ത സഹോദരന്മാർ താമസം ദുബൈയിലേക്ക് മാറ്റിയിരുന്നു. വഞ്ചന, കള്ളപ്പണം വെളുപ്പിക്കൽ, എന്നീ കുറ്റങ്ങൾ ചുമത്തി 2022-ൽ അതുൽ ഗുപ്ത, രാജേഷ് ഗുപ്ത എന്നിവർക്കെതിരെ ഇന്റർപോൾ റെഡ് കോർണർ നോട്ടീസ് പുറപ്പെടുവിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ഗുപ്ത സഹോദരന്മാർ ഇപ്പോഴും പാലായനത്തിലാണ്.
ഇന്ദിരാ ഗാന്ധി പ്രധാനമന്ത്രി ആയതോടെയാണ് ഇന്ത്യയിൽ State Capture-ന്റെ ലാഞ്ചനകൾ കണ്ടുതുടങ്ങിയത്. യെമെനിൽ പെട്രോൾ പമ്പ്ആ അറ്റെൻഡർ ആയിരുന്ന ധിരുഭായ് അംബാനി, ടാറ്റ, ബിർള, മഫത്ലാൽ, തുടങ്ങിയ പരമ്പരാഗത വ്യവസായികളെ പിന്നിലാക്കി അതിവേഗം വളർന്നതിന് പിന്നിൽ അവിഹിത ഭരണകൂടസ്വാധീനവും അഴിമതിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. 1980-കളിൽ ഇന്ത്യയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന നിയമങ്ങളും നിയന്ത്രണങ്ങളും അഴിമതിക്കും അവിഹിത ഇടപെടലുകൾക്കും വളം വെക്കുന്ന തരത്തിൽ അങ്ങേയറ്റം പുരാത നവും ഭരണകൂടത്തിന് വിവേചനാധികാരം നല്കുന്നവയുമായിരുന്നു. അന്ന് ഇന്ദിരാ ഗാന്ധി മന്ത്രിസഭയിൽ ധനമന്ത്രി ആയിരുന്ന പ്രണബ് മുഖർജി ‘റിലയൻസി’ന് പ്രയോജനം ലഭിക്കത്തക്ക രീതിയിൽ നികുതിനിരക്കുകളിൽ മാറ്റം വരുത്തിയതായും നയങ്ങളിലും നിയന്ത്രണങ്ങളിലും ഭേദഗതികൾ കൊണ്ടുവന്നതായും ആരോപണം നേരിടുകയുണ്ടായി. എന്തിനധികം റിലയൻസിന് അനുകൂലമായ വിധികളിലൂടെ സുപ്രീം കോടതി പോലും അക്കാലത്ത് സംശയത്തിന്റെ നിഴലിലാവുകയുണ്ടായി.
2017-ൽ പരേതനായ അരുൺ ജെയ്‌റ്റിലി ധനകാര്യമന്ത്രി ആയിരുന്ന സമയത്താണ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ബോണ്ടുകൾ (electoral bonds )എന്ന ആശയം ഇന്ത്യയിൽ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്. 2018-ൽ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ബോണ്ടുകൾ നിയമപരമായിത്തന്നെ നിലവിൽ വന്നു. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫണ്ടിങ്ങിലെ കള്ളപ്പണം നിർത്തലാക്കുക, സുതാര്യത കൊണ്ടുവരിക, എന്നിവയാണ് ഈ ബോണ്ടുകളുടെ പ്രഖ്യാപിത ലക്ഷ്യമെങ്കിലും ഫലത്തിൽ നേരെ വിപരീതമാണ് സംഭവിച്ചത്. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ബോണ്ട്‌ പദ്ധതി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതിന് മുമ്പ്, ഒരു കോർപറേറ്റ് സ്ഥാപനത്തിന് രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികൾക്ക് നൽകാവുന്ന സംഭവനയ്ക്ക് പരിധി ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് കമ്പനിയുടെ മൂന്ന് വർഷത്തെ അറ്റാദായത്തിന്റെ 7.5%ൽ കൂടാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ നിയമത്തിൽ ഭേദഗതി വരുത്തി എൻ ഡി എ സർക്കാർ ഈ പരിധി എടുത്തുകളഞ്ഞു. കൂടാതെ, തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ബോണ്ടുകൾ ൾ വഴി സംഭാവന നൽകുന്നവരുടെ പേരും മറ്റ് വിവരങ്ങളും പരസ്യപ്പെടുത്താൻ പാടില്ലെന്ന വ്യവസ്ഥയും കൊണ്ടുവന്നു. ഇപ്രകാരം ബോണ്ടുകളുടെ സുതാര്യത നഷ്ടപ്പെടുത്തി. അതേസമയം ഭരിക്കുന്നവർക്ക് എല്ലാ വിവരങ്ങളും അറിയാനുള്ള പഴുതുകൾ നിയമത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു താനും. ചുരുക്കത്തിൽ തങ്ങൾക്ക് താല്പര്യമുള്ള വ്യവസായികളിൽ നിന്ന് കോടിക്കണക്കിന് രൂപ പൊതുജനം അറിയാതെ സ്വരൂപിക്കുന്നതിനും പ്രതിഫലമായി അവർക്ക് ഉതകുന്ന തരത്തിൽ സർക്കാർ നയങ്ങളും പദ്ധതികളും തീർപ്പാക്കുന്നതിനും, സംഭാവന നല്കാത്തവരെ പ്രതികൂലനടപടികളിലൂടെ ശിക്ഷിക്കുന്നതിനും, ഇലക്ടറൽ ബോണ്ടുകൾ വഴിതുറന്നു.

2018-ന് ശേഷം ഇന്ത്യയിലെ വ്യവസായ ഭൂപടത്തിൽ സംഭവിച്ച വ്യത്യാസങ്ങളും ചില വ്യവസായികൾ കൈവരിച്ച അഭൂതപൂർവ്വമായ വളർച്ചയും വിരൽചൂണ്ടുന്നത് തിരഞ്ഞെടുപ്പു ബോണ്ടുകൾ എങ്ങനെ ഒന്നോ രണ്ടോ വ്യവസായകുടുംബങ്ങൾക്ക് സ്റ്റേറ്റ്ക്യാപ്ച്ചർ ചെയ്യുന്നതിന് ഉത്തേജകമായി എന്ന വസ്തുതയിലേക്കാണ്. ധനകാര്യസഹമന്ത്രി പങ്കജ് ചൗധരി രാജ്യസഭയിൽ നൽകിയ വിവരമനുസരിച്ച്, 2018-ൽ ഈ നിയമം വന്നതുമുതൽ 2022 വരെ, മൊത്തം 9208.23 കോടി രൂപയാണ് തിരഞ്ഞെടുപ്പു ബോണ്ടുകൾ വഴി രാഷ്ട്രീയപ്പാർട്ടികൾക്ക് സംഭാവനയായി കിട്ടിയത്. ഇതിൽ ഏതാണ്ട് 75% കിട്ടിയത് ബിജെപി എന്ന ഒരൊറ്റ പാർട്ടിക്കാണ്. 7000 കോടിയോളം വരുന്ന ഈ തുക ആരൊക്കെയാണ് ബിജെപിക്ക് നൽകിയതെന്ന് അറിയാൻ പൊതുജനത്തിന് യാതൊരു വഴിയുമില്ല. എന്നാൽ പൊതുജനങ്ങൾക്ക് ഒന്നറിയാം. കോവിഡ് മഹാമാരിക്കാലത്തും ഇന്ത്യയിലെ രണ്ട് വ്യവസായഭീമന്മാരുടെ ആസ്തിയിൽ വലിയ അളവിൽ വർധനവുണ്ടായി. ഏഷ്യയിലെ ശതകോടീശ്വരന്മാരിൽ ഒന്നാമനായും രണ്ടാമനായും ഇവർ തമ്മിൽ കസേര ഇടയ്ക്കിടെ വെച്ചുമാറുന്നു. ചിലപ്പോൾ അംബാനി, മറ്റുചിലപ്പോൾ അദാനി.

കവർ ഡിസൈൻ : ആദിത്യ സായീഷ്

ശ്രീലങ്കയിൽ കഴിഞ്ഞ ഏതാനും ആഴ്ചകളായി തുടർന്നുവരുന്ന പൊതുജനപ്രക്ഷോഭം പ്രധാനമന്ത്രി മഹിന്ദ രജപക്സയുടെ രാജിയിലാണ് അവസാനം എത്തിനിൽക്കുന്നത്. പുതിയ പ്രധാനമന്ത്രിയായി റനിൽ വിക്രമസിംഗെ സ്ഥാനം ഏറ്റെങ്കിലും സ്ഥിതിഗതികൾ ഇപ്പോഴും സാധാരണമട്ടിൽ എത്തിയിട്ടില്ല. ഒരു സമയത്ത് സിംഹളരുടെ വീരനായകനായിരുന്ന മഹിന്ദ രജപക്സ ഇപ്പോൾ ജനങ്ങളിൽ നിന്ന് രക്ഷ നേടാനായി ശ്രീലങ്കയുടെ വടക്കുകിഴക്കൻ മേഖലയിലെ ഒരു നേവൽ ബേസിൽ അഭയം തേടിയിരിക്കുകയാണ്. അദ്ദേഹം രാജ്യം വിട്ടുപോകുന്നത് കോടതി വിലക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. മഹീന്ദയുടെ സഹോദരനും പ്രസിഡന്റുമായ ഗോതബയ രാജപക്സയാവട്ടെ തന്റെ സ്ഥാനം നിലനിർത്താനുള്ള തത്രപ്പാടിലുമാണ്. ഭൂരിപക്ഷ വർഗ്ഗീയതയും ജനാധിപത്യത്തിലൂടെ അധികാരത്തിലേറി ഏകാധിപത്യസ്വഭാവം കൈവരിച്ച ഗവണ്മെന്റും ചേർന്ന് ഒരു രാജ്യത്തെ സാമ്പത്തികമായും സാമൂഹ്യമായും എങ്ങനെ തകർക്കാമെന്നതിന്റെ ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് ഇന്നത്തെ ശ്രീലങ്ക.

റനിൽ വിക്രമ സിംഗെ

അടുത്ത കാലം വരെ, കേരളത്തിന് സമാനമായ മെച്ചപ്പെട്ട വിദ്യാഭ്യാസ-ആരോഗ്യ വ്യവസ്ഥകളും മികച്ച social indicators-ഉം ഉണ്ടായിരുന്ന, വികസ്വരരാജ്യങ്ങൾക്ക് മാതൃകയായിരുന്ന, രാജ്യമായിരുന്നു ശ്രീലങ്ക. എന്നാൽ വളരെ പെട്ടെന്നാണ് സംഗതികൾ കീഴ്മേൽ മറിഞ്ഞത്. അങ്ങേയറ്റം താഴ്ന്ന നിലയിൽ എത്തിയ വിദേശനാണ്യശേഖരം, വൻതോതിലുള്ള കടം, മൂല്യശോഷണം സംഭവിച്ച കറൻസി, മുമ്പെങ്ങും ഇല്ലാത്ത വിധമുള്ള വിലക്കയറ്റം, എന്നീ ഘടകങ്ങളെല്ലാം ചേർന്ന് ശ്രീലങ്കൻ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ താറുമാറാക്കി. ജീവിതം ക്ലേശകരമായതോടെ ജനങ്ങൾ തെരുവിലിറങ്ങുകയും രാജ്യം ഏതാണ്ട് ആഭ്യന്തര കലാപത്തിന്റെ വക്കിലെത്തിനിൽക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്. അവശ്യസാധനങ്ങൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്യാനുള്ള foreign exchange പോലും കൈയ്യിലില്ലാത്ത സ്ഥിതിയിലാണ് രാജ്യം. ഇന്ത്യയും ചൈനയും ഇടയിൽ നൽകിയ ധനസഹായമാണ് ആ രാജ്യം അമ്പേ തകർന്ന് തരിപ്പണമാകാതെ ഇത്തരത്തിലെങ്കിലും നിലനിർത്തിപ്പോരുന്നത്. തമിഴ് ഈഴം പുലികളുമായി നടന്ന ആഭ്യന്തരയുദ്ധസമയത്തുപോലും ശ്രീലങ്കയുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ ഇത്രമാത്രം ജീർണ്ണാവസ്ഥയിൽ എത്തിയിരുന്നില്ല.

കഴിഞ്ഞ ഒന്നര പതിറ്റാണ്ടായി ശ്രീലങ്കൻ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ ഏതാണ്ട് ഏകാധിപത്യത്തോട് അടുക്കുന്ന അനിഷേധ്യസ്ഥാനം വഹിക്കുകയായിരുന്നു രജപക്സ കുടുംബം. പ്രധാനമന്ത്രിപദം ഒഴിയേണ്ടിവന്ന മഹിന്ദ രാജപക്സയാണ് രജപക്സ കുടുംബത്തിലെ പ്രമുഖൻ. Liberation Tigers for Tamil Elam (LTTE) എന്ന സംഘടനയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ തമിഴ് വിമോചനസമരം കൊടുമ്പിരികൊണ്ടിരുന്ന കാലത്താണ് സിംഹളതാല്പര്യസംരക്ഷകൻ എന്ന ലേബലോടെ മഹിന്ദ രജപക്സ ശ്രീലങ്കയുടെ പ്രസിഡന്റായി 2005-ൽ സ്ഥാനം ഏൽക്കുന്നത്. സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്ത ശേഷം അദ്ദേഹം ആദ്യം ചെയ്തത് Army Commander ശരത് ഫൊൻസേകയുടെയും Defense Secretary-യും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരനുമായ ഗോതബയ രാജപക്സെയുടെയും (ഇപ്പോഴത്തെ ശ്രീലങ്കൻ പ്രസിഡന്റ) നേതൃത്വത്തിൽ LTTE-യ്ക്ക് എതിരെ അന്നുവരെ കാണാത്ത രീതിയിലുള്ള അതിഭീകര ആക്രമണം അഴിച്ചുവിടുകയാണ്. ലോകചരിത്രത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും ഹീനവും ക്രൂരവുമായ നരനായാട്ടാണ് അക്കാലത്ത് ശ്രീലങ്കയിൽ അരങ്ങേറിയത്. മൂന്ന്-മൂന്നര കൊല്ലം നീണ്ട പട്ടാളനടപടിയിൽ വേലുപ്പിള്ള പ്രഭാകരൻ ഉൾപ്പെടെ അനേകായിരം തമിഴ് വംശജർ കൊല്ലപ്പെട്ടു. LTTE എന്ന സംഘടന ശ്രീലങ്കയിൽ നിന്ന് പൂർണ്ണമായും തുടച്ചുനീക്കപ്പെട്ടു. ഈ സംഭവവികാസങ്ങൾ മഹിന്ദ രജപക്‌സയ്ക്ക് ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന സിംഹളർക്കിടയിൽ താരപരിവേഷം നൽകി. 2010-ൽ അദ്ദേഹം വീണ്ടും പ്രസിഡന്റായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. തുട൪ന്ന് സിംഹള ഭൂരിപക്ഷ പ്രീണനനയത്തിലൂന്നിയ, അഴിമതിയും സ്വജനപക്ഷപാതവും നിറഞ്ഞ, വ്യക്തിഗതതീരുമാനങ്ങൾ നടപ്പാക്കുന്ന, ഭരണമാണ് ശ്രീലങ്ക കണ്ടത്. 2015-ൽ നടന്ന രാഷ്‌ട്രപതി തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ അദ്ദേഹം മൈത്രിപാല സിരിസേനയോട് പരാജയപ്പെട്ടു. ഇതിനിടെ നിരവധി രാഷ്ട്രീയ അസ്ഥിരതകളിലൂടെ ശ്രീലങ്ക കടന്നുപോയി. സിരിസേനയുടെ കാലാവധി അവസാനിച്ചശേഷം 2019-ൽ നടന്ന പ്രസിഡന്റ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ മഹീന്ദയുടെ ഇളയ സഹോദരനും മുൻ Defense Secretary-യുമായ ഗോതബയ രജപക്സ ശ്രീ ലങ്കയുടെ പ്രസിഡന്റ്ആയി ചുമതലയേറ്റു (ശ്രീലങ്കയിൽ പ്രസിഡന്റിനെ ജനങ്ങൾ നേരിട്ടാണ് തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്, മാത്രമല്ല, ഇന്ത്യയെ അപേക്ഷിച്ച് ശ്രീലങ്കയിൽ പ്രസിഡന്റിന് കൂടുതൽ executive അധികാരങ്ങളുമുണ്ട്). പ്രസിഡന്റ് ഗോ തബയ രാജപക്‌സയുടെ ആശീർവാദത്തോടെ 2019-ൽ മഹിന്ദ രജപക്സ ശ്രീലങ്കയുടെ പ്രധാനമന്ത്രിയായി ചുമതലയേറ്റു. തന്റെ സിംഹളഭൂരിപക്ഷപക്ഷപാതം ഒരു സന്ദേശമായി നൽകിക്കൊണ്ട്, പതിവ് വിട്ട് കൊളംബോയ്ക്ക് പുറത്ത് ഒരു ബുദ്ധിസ്റ്റ് ക്ഷേത്രത്തിൽ വെച്ചാണ് മഹിന്ദ രജപക്സ സത്യപ്രതിജ്ഞ ചൊല്ലി അധികാരമേറ്റത്. പുതിയ മന്ത്രിസഭയിൽ ധനകാര്യം ഉൾപ്പെടെ പ്രധാനവകുപ്പുകൾ രജപക്സ കുടുംബാംഗങ്ങൾക്ക് വീതം വെയ്ക്കപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ ശ്രീലങ്ക ഏതാണ്ട് പൂർണ്ണമായും രജപക്സ കുടുംബത്തിന്റെ കാൽകീഴിലായി. ന്യൂനപക്ഷ വിരുദ്ധതയും സ്വജനപക്ഷപാതവും അഴിമതിയും മുമ്പെങ്ങും ഇല്ലാത്ത വിധം വർദ്ധിച്ചു. ഇതിനെയെല്ലാം ഭൂരിപക്ഷ വർഗ്ഗീയത കൊണ്ട് മൂടിവെക്കുക എന്ന തന്ത്രമാണ് രജപക്സ കുടുംബം സ്വീകരിച്ചത്. ഭരണകൂടത്തിൽ തങ്ങളുടെ പിടി മുറുക്കുന്നതിനും തമിഴർക്കും മുസ്‌ലിംകൾക്കും എതിരെ പ്രതികൂലമായ നടപടികൾ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്നതിനും രാജപക്‌സമാർ സമയം പാഴാക്കിയില്ല. തമിഴ് പ്രദേശങ്ങളിലെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന സൈനികവൽക്കരണം, തമിഴ് മാധ്യമപ്രവർത്തകരെയും എൻജിഒകളെയും ഉപദ്രവിക്കുന്നത് മുതൽ മുസ്ലീം കൊവിഡ് ഇരകളുടെ നിർബന്ധിത ശവസംസ്‌കാരം പോലുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങൾ വരെ, സിംഹള ഇതര സമുദായങ്ങളെ തങ്ങൾ രണ്ടാംതരം പൗരന്മാരാണെന്ന് കാണിക്കാൻ രാജപക്‌സെ സർക്കാർ ലക്ഷ്യമിട്ടു. ഇപ്രകാരം ഒരുവശത്ത് രജപക്സ കുടുംബത്തിന്റെ അപ്രമാദിത്വം നടമാടുമ്പോൾ മറുവശത്ത് ശ്രീലങ്കയുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ തകർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ആ തകർച്ചയ്ക്ക് നിരവധി കാരണങ്ങളുണ്ട്.

വർദ്ധിച്ച മിലിറ്ററി ചെലവ്: തമിഴ് പുലികളുടെ ഉന്മൂലനത്തിന് ശേഷം തമിഴ് പ്രദേശങ്ങളിലെ വർദ്ധിത സൈനികവൽക്കരണത്തിന് മുൻഗണന നൽകിയ ശ്രീലങ്കൻ ഗവണ്മെന്റിന് ആ വകയിൽ പതിവിൽ കവിഞ്ഞ വൻതുക നീക്കിവെക്കേണ്ടി വന്നു. ഇത് ബഡ്ജറ്റിന്റെ താളം തെറ്റിച്ചു.

നികുതിവരുമാനത്തിലെ കുറവ്: നിലവിലുള്ള നികുതികൾ അമ്പത് ശതമാനം കുറയ്ക്കുമെന്ന വാഗ്ദാനം നൽകിയാണ് 2019-ൽ ഗോതബയ രാജപക്സ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് നേരിട്ടത്. അധികാരത്തിൽ എത്തിയ ഉടനെ അദ്ദേഹം ആ വാഗ്ദാനം നിറവേറ്റി. പക്ഷെ അത് ഗവണ്മെന്റിന്റെ നികുതിവരുമാനത്തിൽ വലിയ കുറവ് വരുത്തി. കോവിഡ് മഹാമാരിക്കാലത്ത് സർക്കാരിന്റെ വരുമാനം കൂപ്പുകുത്തി.

വീണ്ടുവിചാരമില്ലാതെ തുടങ്ങിവെച്ച പ്രോജക്ടുകൾ: രാജപക്സ സഹോദരന്മാരുടെ ഡംഭും പൊങ്ങച്ചവും മുതലെടുത്ത് ചൈന ശ്രീലങ്കയിൽ ഏതാനും വൻകിട infrastructure project-കൾ തുടങ്ങിവെച്ചു. എന്നാൽ കോവിഡ് മഹാമാരിയെ തുടർന്നുണ്ടായ മാന്ദ്യത്തിൽ ആ പ്രോജക്ടുകളെല്ലാം വെള്ളാനകളായി മാറി. പ്രോജക്ടുകളിൽ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച വരുമാനം ഉണ്ടായില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, ആ പ്രോജക്ടുകൾക്ക് ചൈന നൽകിയ കടം ഒരു ഡെമോക്ലീസിന്റെ വാൾ പോലെ ശ്രീലങ്കയുടെ മുകളിൽ ഇപ്പോഴും തൂങ്ങിക്കിടക്കുകയും ചെയ്യൂന്നു.

ഈസ്റ്റർദിനത്തിലെ ബോംബ് സ്‌ഫോടനങ്ങൾ: 2019 ഏപ്രിൽ 21 ഈസ്റ്റർ ദിനത്തിൽ മൂന്ന് ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളികളിലും മൂന്ന് ഹോട്ടലുകളിലുമായി നടന്ന സ്‌ഫോടനങ്ങളിൽ 45 വിദേശികൾ ഉൾപ്പെടെ 254 പേരാണ് കൊല്ലപ്പെട്ടത്. അതോടെ ശ്രീലങ്കയിലേക്കുള്ള ടൂറിസ്റ്റുകളുടെ വരവ് നിലച്ചു. ശ്രീലങ്കൻ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയുടെ നട്ടെല്ലായിരുന്ന ടൂറിസം മേഖലയ്ക്ക് ഈ ബോംബ് സ്‌ഫോടനങ്ങൾ വലിയ ആഘാതമാണ് ഏൽപ്പിച്ചത്. 2019 അവസാനത്തോടെ ആ ആഘാതത്തിൽ നിന്ന് ടൂറിസം മേഖല കരകയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് കൂനിന്മേൽ കുരു പോലെ അടുത്ത പ്രഹരം കോവിഡ് മഹാമാരിയുടെ രൂപത്തിൽ എത്തുന്നത്. കേരളത്തെ പോലെ ശ്രീലങ്കൻ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയും പ്രധാനമായും നിലനിന്നു പോരുന്നത് ടൂറിസം മേഖലയിലെ വരുമാനത്തിന്റെയും പ്രവാസികൾ അയയ്ക്കുന്ന പണത്തിന്റെയും ബലത്തിലാണ്.

പ്രവാസികൾ അയയ്ക്കുന്ന പണത്തിലെ കുറവ്: കോവിഡ് മഹാമാരിയെ തുടർന്ന് പ്രവാസികൾ ശ്രീ ലങ്കയിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്ന പണത്തിന്റെ തോതിൽ വലിയ കുറവുണ്ടായി. ടൂറിസം മേഖലയിലെ വരുമാനം നിലച്ചതിനോടൊപ്പം ഇതുംകൂടി ആയപ്പോൾ ശ്രീ ലങ്കയുടെ വിദേശനാണ്യ ശേഖരത്തിൽ ഭീമമായ കമ്മിയാണുണ്ടായത്.

കയറ്റുമതിയിലെ ഇടിവും ഇറക്കുമതിയിലെ വർദ്ധനവും: ശ്രീലങ്ക പ്രധാനമായും കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്നത് റബ്ബർ, ചായ, നാളികേരം, സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങൾ, തുടങ്ങിയവയാണ്. കഴിഞ്ഞ പതിറ്റാണ്ടിൽ ഇത്തരം വസ്തുവകകൾക്ക് ആഗോളതലത്തിൽ സംഭവിച്ച വിലത്തകർച്ച ശ്രീലങ്കയുടെ വരുമാനത്തെ കാര്യമായി ബാധിച്ചു. ശ്രീലങ്ക ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്നത് പ്രധാനമായും പെട്രോൾ-പെട്രോളിയം ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ, അരി, പഞ്ചസാര, ഗോതമ്പ്, പരിപ്പ്‌വർഗ്ഗങ്ങൾ, മരുന്ന്, രാസവളം, തുടങ്ങിയ അവശ്യവസ്തുക്കളാണ്. മുകളിൽ പറഞ്ഞ കാരണങ്ങളാൽ വിദേശനാണ്യശേഖരത്തിൽ വൻതോതിൽ ശോഷണം സംഭവിക്കുകയും അവശ്യസാധനങ്ങൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്യാൻ പോലും കൈയ്യിൽ പണം ഇല്ലെന്ന അവസ്ഥ ഉളവാകുകയും ചെയ്തു.

രാസവളനിരോധനം: ഇതിനിടെ ഗവണ്മെന്റ് മറ്റൊരു അബദ്ധം കൂടി ചെയ്തു. വിദേശനാണ്യശേഖരം ഭക്ഷ്യവസ്തുക്കളും പെട്രോളും ഇറക്കുമതി ചെയ്യാൻ പോലും തികയാതെ വന്ന സ്ഥിതിയിൽ ജൈവവളത്തിന്റെ പ്രോത്സാഹനമെന്ന മട്ടിൽ രാസവളത്തിന്റെ ഇറക്കുമതി ഗവണ്മെന്റ് നിരോധിച്ചു. എല്ലാവരും ജൈവവളകൃഷിയിലേക്ക് തിരിയണമെന്ന് ഗവണ്മെന്റ് ഓർഡർ പുറപ്പെടുവിച്ചു. എന്നാൽ ഇത് വിപരീതഫലമാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്. ശ്രീലങ്ക കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്ന റബ്ബർ, ചായ, മറ്റ് നാണ്യവിളകൾ എന്നിവയുടെ ഉത്പാദനം ജൈവകൃഷിയുടെ ഫലമായി ഗണ്യമായി കുറഞ്ഞു. കുറച്ചെങ്കിലും കൃഷി ചെയ്തിരുന്ന നെല്ലിന്റെ ഉല്പാദനവും കുറഞ്ഞു. ഇത് ശ്രീലങ്കയുടെ കയറ്റുമതി വരുമാനത്തിൽ കൂടുതൽ വിള്ളൽ ഉണ്ടാക്കുകയും ആഭ്യന്തര ഭക്ഷ്യലഭ്യതയിൽ കുറവുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു.

അസാധാരണവിലക്കയറ്റം: ഗവണ്മെന്റിന്റെ ദീർഘവീക്ഷണമില്ലായ്മയും വീണ്ടുവിചാരമില്ലാത്ത നടപടികളും ശ്രീലങ്കൻ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ പടിപടിയായി കരകയറാനാവാത്ത വിധം പടുകുഴിയിൽ എത്തിച്ചു. International Monetary Fund (IMF)-ൽ നിന്ന് ലോൺ എടുത്ത് ധനസ്ഥിതി മെച്ചപ്പെടുത്തണമെന്ന ധനകാര്യവിദഗ്ധരുടെ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്ക് തങ്ങളുടേതായ സ്വപ്നലോകത്ത് ജീവിക്കുന്ന ഗവണ്മെന്റ് ചെവികൊടുത്തില്ല. ശ്രീലങ്കൻ റുപ്പിയുടെ വില അനുദിനം കുറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു അമേരിക്കൻ ഡോളറിന് 350 ശ്രീലങ്കൻ റുപ്പീ എന്നതായി വിനിമയനിരക്ക്. അവശ്യസാധനങ്ങൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്ന ശ്രീലങ്കയിൽ രൂപയുടെ ഈ മൂല്യശോഷണം വലിയതോതിലുള്ള വിലക്കയറ്റത്തിനാണ് വഴിവെച്ചത്. ഒരു കിലോഗ്രാം പഞ്ചസാരയ്ക്ക് 300 രൂപ, 400 ഗ്രാം പാൽപൊടിക്ക് 800 രൂപ, ഒരു കപ്പ് പാൽചായയ്ക്ക് 100 രൂപ, എന്നിങ്ങനെയാണ് ഇപ്പോഴത്തെ വിലനിലവാരം.

റനിൽ വിക്രമസിംഗെ പ്രധാനമന്ത്രിയായി ചുമതല ഏറ്റെങ്കിലും കാര്യങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിനും അത്ര എളുപ്പമാവില്ല. നേരത്തെ അഞ്ചുതവണ പ്രധാനമന്ത്രിപദം അലങ്കരിച്ചിരുന്ന വ്യക്തിയാണ് വിക്രമസിംഗെ. അതിന്റെ അനുഭവപരിചയം അദ്ദേഹത്തിന്റെ തുണയ്ക്ക് എത്തുമെന്ന് കരുതാം. എങ്കിലും ജനങ്ങൾ ഇതിനെ സംശയദൃഷ്ടിയോടെയാണ് കാണുന്നത്. റനിൽ വിക്രമസിംഗെയെ പ്രധാനമന്ത്രിയാക്കുന്നതുവഴി പ്രതിഷേധസമരങ്ങൾക്ക് തടയിടാമെന്നും അങ്ങനെ തന്റെ പ്രസിഡന്റ സ്ഥാനത്തിന് ഇളക്കം തട്ടാതെ നോക്കാമെന്നുമാണ് ഗോതബയ രാജപക്സ കരുതുന്നത്. അത് എത്രത്തോളം വിജയിക്കുമെന്നത് കാത്തിരുന്ന് കാണേണ്ട കാര്യമാണ്.

ഭൂരിപക്ഷ വർഗ്ഗീയത, ജനാധിപത്യവ്യവസ്ഥയിൽ വോട്ടെടുപ്പിലൂടെ അധികാരത്തിലെത്തി ഏകാധിപത്യസ്വഭാവം കൈവരിച്ച ഗവണ്മെന്റ്, പ്രധാനമന്ത്രിപദത്തിലിരിക്കുന്ന വ്യക്തി മുൻപിൻ നോക്കാതെ എടുത്ത നടപടികൾ രാജ്യത്തിന് വരുത്തിവെച്ച കഷ്ടനഷ്ടങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ ഇന്ത്യയ്ക്ക് ശ്രീലങ്കയുമായി സമാനതകൾ ഏറെയാണ്. ഇന്ത്യയുടെ വലിപ്പവും ബഹുസ്വരതയും ബലവത്തായ സാമ്പത്തികാടിത്തറയും നമ്മെ ശ്രീലങ്കയുടെ വഴിയേ പോകുന്നതിൽ നിന്ന് തടഞ്ഞുനിർത്തി. എങ്കിലും നമ്മുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയും അത്ര ഭദ്രമല്ല എന്നതിന്റെ സൂചനകൾ വന്നുതുടങ്ങി. രാഷ്ട്രീയ-മതവർഗ്ഗീയ മണ്ഡലങ്ങളിൽ അടുത്ത കാലത്തായി ഇന്ത്യയിൽ നടക്കുന്ന സംഭവവികാസങ്ങളും സംവാദങ്ങളും ആശാവഹമല്ല. നാം ആശങ്കപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്, മറ്റൊരു ശ്രീലങ്ക ആവില്ലെയെന്ന്.

കവർ ഡിസൈൻ : ആദിത്യ സായിഷ്

Images Courtesy : Google Images