ചലച്ചിത്രം

ഒരു പുറംനാട്ട് കാഴ്ചയും നോട്ടങ്ങളെ അട്ടിമറിക്കുന്ന ‘ഗില്ലാപ്പി’മാരും

ഫാൻസ് ആഘോഷമോ ഉത്സവകാല ആനുകൂല്യമോ സൂപ്പർതാരനിരസാന്നിധ്യമോ ഇല്ലാതെ തിയ്യറ്ററിൽ എത്തിയ ‘അഞ്ചക്കള്ള കോക്കാൻ – പൊറാട്ട്’ നാളിതുവരെയുള്ള സിനിമാ കാഴ്ചകളെ പരിചരിക്കുന്ന വിധം എപ്രകാരമാണ് ?

നാടോടിക്കഥാമട്ടിൽ കോക്കാനും നാട്ടുകാര്യങ്ങളും ആട്ടവും പാട്ടും സംഘട്ടനവുമായി തകർക്കുന്ന വിഷ്വൽ എഫക്ടും പൊറാട്ട് എന്ന ദൃശ്യാവതരണ സങ്കലനവും ബ്ലെൻഡ് ചെയ്ത് നിർവഹിക്കുന്ന ചലച്ചിത്ര വിനിമയം കാഴ്ചയുടെ യുക്തിയിൽ ഇടപെടുന്നത് എപ്രകാരമാണ്?

ദൃശ്യഭാഷ നിർണയിക്കുന്ന കാലപരിധി കാഴ്ചയിൽ കൊണ്ടുവരുന്ന ഗതിവിഗതികൾ എന്തെല്ലാമാണ് എന്നതിന്റെ അതിഹ്രസ്വമായ ആലോചനയാണ് ഈ കാഴ്ചക്കുറിപ്പ്.

ഒരു പൊറംനാട്ട് നാടകമായി ചലച്ചിത്രഭാഷയെ മിക്സ് ചെയ്ത് പാട്ടും നൃത്തവും, സിനിമാറ്റിക്കായി പറഞ്ഞാൽ അടി, ഇടി, വെടി, പുകയുമായി കാഴ്ചയുടെയും കേൾവിയുടെയും പുതു ഇരമ്പം സാധ്യമാക്കുന്നു പ്രാഥമികമായി സിനിമ. സിനിമയിലെ സ്ഥലം പുറം നാടാണ്. സിനിമയുടെ പേരിലും കഥയ്ക്കുള്ളിലും ‘പൊറാട്ട്’ ഉണ്ട്. പല കാരണങ്ങളാൽ പുറത്താക്കപ്പെട്ടവരുടെ ആവിഷ്കാരം കൂടിയാണ് പൊറാട്ട്.പാലക്കാട് – വള്ളുവനാട് ഭാഗങ്ങളിലുള്ള പൊറാട്ട് നാടകത്തിന് ‘ദേശക്കളി ‘ എന്നും പേരുണ്ടല്ലോ. സിനിമയിലും ഒരു ദേശം മിഴിവോടെ നിൽക്കുന്നു.കാളഹസ്തി എന്ന ഭാവനാസ്ഥലം. അവിടത്തെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനെ കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ് കഥയുടെ കേസുകെട്ടുകൾ രേഖീയമല്ലാതെ തുറന്ന് വരുന്നത്. എസ്റ്റേറ്റ് മുതലാളിയുടെ മരണവും,കേസന്വേഷണം നിർവഹിക്കുന്ന പോലീസും,സ്ഥലവാസികളും,കുടിയേറ്റ ഭൂമികയും ചേർന്ന സ്ഥല -ജന നിർമ്മിതി . തങ്കമണി സംഭവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശം നൽകുന്ന കാലസൂചന. ഈ സ്ഥല-കാലങ്ങൾക്കിടയിൽ പുതുതായെത്തുന്ന പോലീസുദ്യോഗസ്ഥന്റെ ഓർമ്മയിലെ ബാല്യവും പൊറാട്ടവതരണത്തിൽ ഇഴ ചേർന്ന കുടുംബവൃത്തവും ചലച്ചിത്ര ഭാഷയെ ചടുലമാക്കുന്ന രീതിയിൽ മിശ്രണം ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

മരിച്ച എസ്റ്റേറ്റ് മുതലാളിമാരുടെ മക്കളായ ഗില്ലാപ്പിമാർ സ്ഥലത്തെത്തുന്നതോടെ സിനിമ വേറൊരു ലെവലായി സ്റ്റീരിയോടൈപ്പ് ക്രൈം ത്രില്ലർ ഴാനറു (Genre)കളെ അട്ടിമറിക്കുന്നിടത്താണ് കാഴ്ചയിൽ ഉദ്വേഗത്തിന്റെ ഏറ്റിറക്കങ്ങൾ കൊണ്ടുവരുന്നത്. ക്രൈം ത്രില്ലറുകളെ സ്പൂഫ് ചെയ്യുന്ന തരത്തിലുള്ള ഗില്ലാപ്പിമാരുടെ പ്രകടനങ്ങൾ, ടിപ്പിക്കൽ പോലീസ് മസിൽ പെരുക്കങ്ങളെ ഇളിഭ്യമാക്കുന്ന മാതൃകാവ്യതിയാനങ്ങൾ … ഇങ്ങനെ കാലാകാലങ്ങളായി മനസ്സിൽ അളിഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ദൃശ്യവിസ്തൃതികളെ വകഞ്ഞും വെല്ലുവിളിച്ചും തോൽപ്പിച്ചും മുന്നേറുന്ന പൊറാട്ട് കൂടിയായി മാറുന്നു ‘അഞ്ചക്കള്ള കോക്കാൻ ‘കാഴ്ചയിൽ.

ഗില്ലാപ്പികൾ

അതിനാൽ തന്നെ സാമ്പ്രദായികമായ കാഴ്ചയും അഭിരുചിയും പുറംകാല് കൊണ്ട് ചവിട്ടി പുറത്താക്കുകയാണ് ഈ പൊറാട്ട് സിനിമ. ആധുനിക നാഗരികത ഗ്രാമങ്ങളെ വളഞ്ഞ് അരുക്കാക്കിയ 80 കളിലെ ഫാഷനുകളോടൊപ്പം നാട്ടുപാട്ടിന്റെ ചാറ്റുകളും സമരസപ്പെടുത്തി കാവിലെ പാട്ടുത്സവത്തെ കൂവിത്തോൽപ്പിക്കുന്നു. അടി, വെടികൾ കൊണ്ട് ചോരയിൽ ചലിക്കുന്ന വയലൻസ് വ്യവഹാരങ്ങളെ സ്പൂഫാക്കിയും , കഥ കെട്ടി യാഥാർത്ഥ്യ പ്രതീതി ജനിപ്പിക്കാൻ പാടുപെടുന്ന കമേഴ്സ്യൽ സിനിമയുടെ ഏങ്കോണിപ്പുകളെ സർറിയൽ, മാജിക്കൽ തലങ്ങൾ കൊണ്ട് ബ്ലെൻഡു ചെയ്തും രൂപപ്പെടുന്ന ചലച്ചിത്രഭാഷ,ചൊരുക്കുള്ള നിറക്കൂട്ടിൽ ഭാവനയുടെ സ്ഥലരാശി (Imaginary Space)യെ,വേഗ ചലനങ്ങളുടെ ഫ്രെയിമുകൾ കൊണ്ട് കാഴ്ചയെ, ഇളക്കിമറിക്കുന്നു. ഉല്ലാസ് ചെമ്പൻ എന്ന സംവിധായകനൊപ്പം സിനിമയിലെ ഗില്ലാപ്പിമാരായ സാങ്കേതിക വിദഗ്ദ്ധരും അവരുടെ തനിനിറം കാണിച്ചു എന്നതാണ് നവ്യാനുഭവമായി സിനിമ മുദ്രിതമാകുന്നത്.

ഉല്ലാസ് ചെമ്പൻ (സംവിധായകൻ)

ആണധികാരത്തിന്റെ വെറികളിൽ നിസ്സഹായരും ഇരകളുമായിപ്പോകുന്ന സ്ത്രീജീവിതത്തിന്റെ
ആവിഷ്ക്കാരവും രാഷ്ട്രീയാധികാരത്തിന്റെ കുതന്ത്രവും അവസരവാദ – നിലനില്പ് നയങ്ങളുടെ വെളിപ്പെടുത്തലും ചലച്ചിത്ര കഥാഘടനയ്ക്കകത്ത് സൂചനകളും കഥയെ നിർണ്ണയിക്കുന്ന വഴിത്തിരിവുകളും ആയി മാറ്റാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

കുടിയേറ്റക്കാരും അവർക്കിടയിലെ ശ്രേണീബന്ധങ്ങളും ഇരുസംസ്ഥാന കലർപ്പുള്ള ഭാഷാഭൂമികയും ഈ സങ്കല്പ സ്ഥലരാശിയെ നിർണയിക്കുന്നു. കള്ളന്മാരും വാറ്റുചാരായക്കാരും കൊലപാതകികളും ഉൾപ്പെടുന്ന അസംഖ്യം തെമ്മാടികൾ മുഖമറയില്ലാതെ ആ സ്ഥലത്തിന്റെ ഇരുൾ ചുവപ്പാർന്ന കലക്കങ്ങളിൽ തെളിമയോടെ വരുന്നു. സിനിമോട്ടോഗ്രഫി നിർവ്വഹിച്ച അർമോ കൃത്യമായി ഇടപെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇരയും വേട്ടക്കാരനും ഷിഫ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്ന സന്ദർഭയുക്തിയുടെ പുറംനാട്ട് പ്രഹേളികകളിൽ മലയണ്ണാനും കാട്ടുമുയലും പന്നിയും ഉൾപ്പെടെയുള്ള വനജീവിത ശൃംഖലകളും വെടിച്ചില്ല് വമിക്കുന്ന ഫ്രെയ്മുകളെ കാഴ്ച കൊണ്ടും കേൾവി കൊണ്ടും ഭരിക്കുന്നു. ദൃശ്യഭാഷയിലെ പുതുവിനിമയമായി സിനിമ മാറുന്നു.

ചെമ്പൻ വിനോദ്, ലുക് മാൻ , മണികണ്ഠൻ ആചാരി, മേഘാ തോമസ്, അച്യുതാനന്ദൻ, ശ്രീജിത് രവി എന്നിവരുടെ അഭിനയ മികവ് മാത്രമല്ല, ഓരോ സീനിലും നാട്ടുമനുഷ്യന്മാരായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളും ഉൾച്ചേർന്ന താരപദവിയുടെ വികേന്ദ്രീകൃത ജനാധിപത്യമാണ് സിനിമയെ ‘സീനാ ‘ക്കുന്നത്. സൗണ്ട് എഫക്ട് , വിഷ്വൽ എഫക്ട് എന്നിവ ഉചിതമായി സന്നിവേശിപ്പിച്ച സാങ്കേതിക കലാകാരന്മാരും ഈ പദവിയിൽ നിന്ന് പുറത്താകുന്നില്ല. നാടൻ ശീലുകൾ മുതൽ ദേശകാലാതീതമായ സംഗീതത്തിന്റെ വിവിധ താനങ്ങൾ ഉചിതമായി പ്രസരിപ്പിച്ച് ചലച്ചിതക്കാഴ്ചയെ ശബ്ദം കൊണ്ട് പൊലിപ്പിക്കുന്നു മണികണ്ഠൻ അയ്യപ്പയുടെ സംഗീത നിർവഹണം .

തറഞ്ഞ് പോയ അഭിരുചികളെ , കാഴ്ചയുടെ ടിപ്പിക്കൽ ഉപബോധങ്ങളെ ചലച്ചിത്ര ഭാഷ കൊണ്ട് പ്രകോപിപ്പിക്കുകയാണ് സിനിമ. ആട്ടവും പാട്ടും ഇടി – വെടിയൊച്ചകളും പ്രേക്ഷകന്റെ നിലവിലുള്ള അഭിരുചികളിൽ തട്ടി പുതു നോട്ടപ്പാടുകൾ തീർക്കുന്നിടത്താണ് ‘അഞ്ച ക്കള്ള കോക്കാൻ – പൊറാട്ട് ‘കുട്ടിക്കഥയിലെ ഭീതി പോലെ കാഴ്ചയുടെ ഇരുൾ നിറഞ്ഞ പശ്ചാത്തലത്തിൽ നിറയൊഴിക്കുന്നത്.

കവർ : സി പി ജോൺസൻ

Images : Google Images

അഴിക്കുന്തോറും കുരുക്കുകൾ ഒന്നൊന്നായി മുറുകുന്ന, ചുവടുവെക്കുന്തോറും ചവിട്ടു പിഴക്കുന്ന,
അധികാരത്തിൻ്റെ രാവണൻ കോട്ടയിൽ അകപ്പെടുന്ന നിസ്സഹായരായ മനുഷ്യരുടെ നിലവിളിയാണ് ഭ്രമയുഗം എന്ന സിനിമയുടെ പ്രമേയം.

പുരാതനമായ മനയുടെ ഇരുണ്ട ഇടനാഴികളിൽ അട്ടഹാസം പോലെ മുഴങ്ങുന്ന അധികാരച്ചിരിയുടെ അല, അടുത്ത നിമിഷം കാലൻ കോഴിയുടെ കൂവലായി, മരണത്തിൻ്റെ പ്രതീകമായി മാറുന്നു. മനയിൽ അകപ്പെട്ടു പോയ അന്തേവാസികളുടെ ഭയവും അതിനു മേലെ സർവ്വശക്തനായ അധികാരിയുടെ ഉന്മാദം നിറഞ്ഞ ചേഷ്ടകളും, നിഗൂഢത വേവിച്ചെടുക്കുന്ന പാചകപ്പുരയും, പ്രാകൃതവും മലീമസവുമായ പൗരാണികത്വവും, പരിസരങ്ങളിലെ ഒരിക്കലും പൂക്കാത്ത മരങ്ങളും, പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ പടിപ്പുരയും കാടുപിടിച്ച ഒതുക്കുകല്ലുകളും പ്രേക്ഷകന് അധികാരലോകത്തിൻ്റെ ഭയാനകമായ അകത്തളങ്ങൾ കാട്ടിക്കൊടുക്കാൻ പര്യാപ്തമാണ്.

പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ അവസാനം, അധിനിവേശത്തിൻ്റെയും ഏറ്റുമുട്ടലുക ളുടെയും പ്രത്യേക രാഷ്ട്രീയ സാഹചര്യത്തിൽ ദക്ഷിണ മലബാറിലെവിടെയോ വെച്ച് കാട്ടിലേക്ക് രക്ഷപ്പെട്ട് വഴിതെറ്റിയ പാണൻ്റെയും സഹചരൻ്റെയും യാത്രയിൽ സംഭവിക്കുന്ന വിഭ്രാമകമായ മുഹൂർത്തങ്ങളിലൂടെയാണ് സിനിമ, പ്രേക്ഷകനെ ഭ്രമയുഗത്തിലെത്തിക്കുന്നത്.

പാണൻ അധികാരത്തെ പാടിപ്പുകഴ്ത്തുന്ന പാട്ടുകാരൻ മാത്രമല്ല, പാട്ടിൽ തൻ്റെ സങ്കടങ്ങളും കണ്ണീരും ചിലപ്പോഴെങ്കിലും അയാൾ ചാലിച്ചു ചേർക്കുന്നുണ്ട്. ചെന്ന് ഏറെക്കഴിയുന്നതിന് മുൻപ് പാണന് താൻ പെട്ടു പോയ ലോകത്തെ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്നു! കന്നിക്കൊയ്തു കഴിഞ്ഞ് തുലാമാസത്തിലാണ് അയാൾ കാട്ടിലകപ്പെടുന്നത്. അധികാരത്തിൻ്റെ തടവറയും അതിൻ്റെ മടുപ്പും ഓർമ്മകൾക്കുമേൽ ക്രമേണ മറവിയുടെ കരിമ്പടം വിരിച്ചിടുന്നതിന് മുൻപ്, തൻ്റെ സുന്ദരവും ചെറുതുമായ ജീവിതത്തെ ഒന്നൊന്നായി അവനോർത്തെടുക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു. അരികിലൂടെ ചെറിയ അരുവി ഒഴുകിപ്പോകുന്ന വയൽക്കരയിലെ കൊച്ചു വീടും, പാറു എന്നു പേരായ തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്ന അമ്മയും അവിടെ പൂത്തു നില്ക്കാറുള്ള കൊന്നയും ആദ്യനാളുകളിൽ അവൻ്റെ ഓർമ്മയിൽ വന്നു നിറയുന്നതായി പ്രേക്ഷകന് മനസിലാക്കാം. കൊയ്തെടുക്കുന്ന നെല്ലുകൊണ്ട് കൊല്ലത്തോടു കൊല്ലം കഴിയാമെന്ന് അടുക്കളക്കാരനോട് പാണൻ പറയുന്നുണ്ട്. സുന്ദരമായ ഒരു ചെറിയ ജീവിതം അയാൾക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. എങ്ങനെയാണ്, ദുഷിച്ചു പോകുന്ന അധികാരം സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ സൗന്ദര്യം കെടുത്തിക്കളയുന്നത് എന്ന് ഭ്രമയുഗം ഭയാനകമായി ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു.
പാണൻ്റെ ഓർമ്മകൾ ഒന്നൊന്നായി മങ്ങിത്തുടങ്ങുകയാണ്. മറവിയുടെ മേൽ ഓർമ്മയുടെ സമരമാണ് ചരിത്രം.

എങ്കിലും ഏറ്റുമുട്ടലുകളുടെയും ചെറുത്തു നില്പുകളുടെയും ചാക്രിക സഞ്ചാരങ്ങൾക്കിടയിൽ കൈമാറിവരുന്ന അധികാരത്തിൻ്റെ അവകാശം ചരിത്രത്തിലെ നിരവധിയായ അധീശത്വങ്ങളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തും. ഒരർത്ഥത്തിൽ സർവ്വാധികാര രാഷ്ട്രീയത്തിൻ്റെ ഉടമ തന്നെ അധികാരോന്മാദത്തിൻ്റെ അടിമയായിത്തീരുന്ന ദയനീയമായ ചിത്രവും ഭ്രമയുഗം നമുക്ക് കാട്ടിത്തരും. ചരിത്രത്തിൻ്റെ ഇരുണ്ട ഇടനാഴികളിലെ പകിടപ്പലകയിൽ ‘വിധി’ തട്ടിയിട്ട കരുക്കൾ ഉരുട്ടിക്കളിക്കുന്ന ഉടമയും അടിമയും പരസ്പരം മാറി വരുന്ന അധികാരക്കളിയിലൂടെ പ്രേക്ഷകനെ വേട്ടയാടുന്ന ചലച്ചിത്രാനുഭവമാക്കി മാറ്റുന്നുണ്ട് രാഹുൽ സദാശിവൻ്റെ ഭ്രമ യുഗം. ഇനി ഒരു വേള, തൻ്റെ നിഴലായി പ്രതിബിംബിക്കുന്ന കൊടുമൺ പോറ്റിയെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പാട്ടുകാരനായ പാണൻ നിർമ്മമായി കുടഞ്ഞു കളയുന്നതായി സങ്കല്പിക്കുകയും അങ്ങനെ അന്ത്യരംഗം പുതിയ ലോകത്തേക്കുറിച്ചുള്ള പ്രതീക്ഷയായി പ്രേക്ഷകന് കണക്കാക്കുകയുമാകാം?

മമ്മൂട്ടിയെന്ന നടൻ്റെ അഭിനയ വൈഭവത്തിൻ്റെ വിളംബരം കൂടിയാണ് ഭ്രമയുഗം; ഒരർത്ഥത്തിൽ മമ്മൂട്ടി ഒരിക്കലും സീനുകളിലേക്ക് കടന്നു വരുന്നില്ല, പകരം പകർന്നാടിയ കൊടിമൺ പോറ്റി മാത്രം.
സിദ്ധാർത്ഥ് ഭരതനും അർജുൻ അശോകും മികച്ച പെർഫോർമൻസ് കാഴ്ചവെച്ചു. സിനിമാട്ടോഗ്രാഫിയും മ്യൂസിക്കും സിനിമയുടെ മൂഡ് പ്രേക്ഷകനിലെത്തിക്കുന്നതിന് സഹായിച്ചു. കലാസംവിധായകൻ ജ്യോതിഷ് ശങ്കർ നമുക്ക് മുന്നിൽ ഭയത്തെ വിഷ്വലൈസ് ചെയ്യാൻ പാകത്തിൽ മനയെ പൗരാണികമായ മറ്റൊരു കാലത്തിലേക്ക് പുനർ നിർമ്മിച്ചു. കറുപ്പും വെളുപ്പും തിരഞ്ഞെടുത്തത് സിനിമയുടെ പ്രമേയത്തിനും മൂഡിനും അനുഗുണമായി. സത്യത്തിൽ സിനിമ തുടങ്ങിയതു മുതലേ black and white എന്ന നിറത്തെ പ്രേക്ഷകൻ മറന്നു പോവുകയാണുണ്ടായത്.

സ്പെഷൽ ഇഫക്ട്സും ഗ്രാഫിക്സും മികച്ചതായിരിക്കുമ്പോൾത്തന്നെ ചാത്തനും യക്ഷിയും ഹൊറർ രംഗങ്ങളും ആവിഷ്കരിക്കാൻ പരമ്പരാഗത പാറ്റേൺ തന്നെ സ്വീകരിച്ചു എന്നത് സിനിമയുടെ പരിമിതിയായി കണക്കാക്കാം. എങ്കിലും സർവ്വാധികാരത്തെയും അതുണ്ടാക്കുന്ന ഭയത്തെയും പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ Folk Horror മതിയാകുമെന്ന് രാഹുൽ സദാശിവനും ടി.ഡി.രാമകൃഷ്ണനും കരുതിയിരിക്കാം. അധികാര ദുർഗ്ഗത്തിൻ്റെ രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയാത്ത അകത്തളങ്ങൾ ‘സുഗന്ധി എന്ന ആണ്ടാൾ ദേവനായകിയിൽ ‘ടി.ഡി.രാമകൃഷ്ണൻ മുൻപും കാണിച്ചു തന്നിരുന്നു! ദേവനായകിയുടെ മിത്തിക്കൽ പശ്ചാത്തലം ആയിരമാണ്ടുകൾക്ക് മുൻപ് താളിയോലയിൽ, പാലിയിൽ എഴുതപ്പെട്ട ‘സുസാന സുപിന’ ആയിരുന്നു എന്നാണല്ലോ നോവൽ നമ്മളോട് പറഞ്ഞു തന്നത്.

കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ

Images : Google Images

നൂറ്റാണ്ടുകളെത്ര കഴിഞ്ഞാലും സിരകളിൽ നുരഞ്ഞു പതയുന്ന അധികാരത്തിൻ്റെ വീഞ്ഞ്, വീര്യം കൂടിയ ഉന്മാദ ലഹരിയായി ഭ്രമിപ്പിക്കും എന്ന് അടിവരയിട്ടുറപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് ഭ്രമയുഗം.

ഏറ്റവും സ്പഷ്ടമായ രാഷ്ട്രീയ മാനം കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും ഇതൾ വിരിയുമ്പോൾ ഒരു കെട്ടുകഥ തനിക്കനുഗുണമായ രീതിയിൽ പരുവപ്പെടുത്തിയെടുത്തുകൊണ്ട് പ്രേക്ഷകനെ ഭ്രമിപ്പിക്കുവാൻ എപ്രകാരം കാമ്പുള്ള കലാകാരന് സാധിക്കും എന്ന് സംവിധായകൻ കാണിച്ചു തരുന്നു.

പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കൊടുമൺ ഇല്ലത്തിൻ്റെ കഥ പ്രേക്ഷകൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് മികച്ച ചിത്രകാരനെന്ന പോലെ രാഹുൽ സദാശിവൻ വരച്ചിടുന്നത് മൂന്ന് അഭിനേതാക്കളുടെ പക്വമായ അഭിനയത്തിലൂടെയാണ്. വളർന്നു പന്തലിച്ച പുല്ലുകൾ കൊണ്ട് മൂടിയ പൊളിഞ്ഞ തറവാട്, ഭിത്തീകളിൽ വിള്ളൽ വീഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് വേരുകൾ ചിത്രം വരച്ച തറവാട്, എല്ലാ മുറികളും ഒന്നെന്ന് തോന്നുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരുപാട് മുറികൾ ഉള്ള തറവാട്.ഇത്തരത്തിൽ മനസ്സിൻ്റെ നിഗൂഢ അറകളെ ദ്യോതിപ്പിക്കുന്ന കൊടുമൺ പോറ്റിയുടെ ഇല്ലം മറ്റൊരു കഥാപാത്രമായി പ്രേക്ഷകന് മുന്നിൽ അനുഭവവേദ്യമാക്കാൻ സംവിധായകൻ്റെ മികച്ച അവതരണരീതികൊണ്ട് സാധിച്ചിരിക്കുന്നു. പാചകക്കാരനും പാണനും പോറ്റിയും കുട്ടിച്ചാത്തനും പോറ്റിയുടെ ഇല്ലവും ചാത്തൻ പ്രാപിക്കുന്ന യക്ഷിയും പ്രേക്ഷകനിൽ ഭയത്തിൻ്റെ ഉന്മാദത്തെ വാറ്റിയെടുക്കുന്നു. മനുഷ്യ മനസ്സിൻ്റെ നിഗൂഢസ്ഥലികൾ ദ്യോതിപ്പിക്കുന്ന ഇല്ലം അതിൻ്റെരൂപം കൊണ്ട് സാധൂകരണം നടത്തുമ്പോൾ, അടുക്കള എല്ലാത്തരം അറപ്പും നിറച്ചുകൊണ്ട് പ്രാകൃതമായ ഭക്ഷണ രീതിയുടെ ഭയാനകമായ കലവറയായി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. ഓരോ മനുഷ്യന്റെയും മനസ്സിൻ്റെ ആഴങ്ങളിൽ അവൻ ചങ്ങലയിട്ട് പൂട്ടിയിരിക്കുന്ന അധികാരത്തിൻ്റെ ഉന്മാദി ഉണ്ടെന്ന ബോധ്യം സിനിമ നമുക്ക് തരുന്നു.

രാഹുൽ സദാശിവൻ

വർത്തമാനകാലത്തിലെ ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയത്തിൻ്റെ നേർക്കാഴ്ചയും സീനിമയിലൂടെ വായിച്ചെടുക്കാൻ സാധിക്കുന്നത് വാഗ്വിലാസം കൊണ്ടല്ലെന്നത് ശ്രദ്ധേയം. അളന്നു തൂക്കിയ സംഭാഷണങ്ങളിലൂടെ സിനിമ അതിൻ്റെ ദൃശ്യ ഭാഷയെ മൂർച്ചപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് മുന്നേറുമ്പോൾ പ്രേതകഥയുടെ മറ്റൊരു സുന്ദര പുഷ്പം വിരിയുന്നത് നാം അറിയുന്നു.

മലയാളം കണ്ട് ശീലിച്ച വാർപ്പ് സിനിമകളിൽ നിന്നും മാറി നടന്ന്‌, പേടിപ്പെടുത്തുന്ന നാടോടിക്കഥയെ മൂന്ന് കഥാപാത്രങ്ങളിൽ ഒതുക്കി നിർത്തിക്കൊണ്ട്, മാനസിക സഞ്ചാരങ്ങളുടെ ഇടനാഴികൾ,നിഗൂഢതയുടെ ഭംഗി, ഭയത്തിൻ്റെ കയറ്റിറക്കങ്ങൾ എന്നിവയെ ഏക വർണ്ണത്തിൻ്റെ മാസ്മരികതയിൽ വരച്ചെടുക്കുന്ന ആഴമുള്ള ചിത്രമാണ് ഭ്രമയുഗം.

നവരസങ്ങളുടെ ചായക്കൂട്ടുകൾ ചേർത്ത് തന്നിലെ നടന്റെ വിശ്വരൂപത്തെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തുന്ന മാന്ത്രികനായി മമ്മൂട്ടി മാറുന്നത് അവാച്യമായ കാഴ്ചയാണ്.

“ഭ്രമയുഗം” പേരിനെ അന്വർത്ഥമാക്കുന്ന തരത്തിൽ പ്രേക്ഷകന് മുന്നിൽ പുതിയ കാഴ്ചയുടെ വാതായനങ്ങൾ തുറന്നിടുന്നു.

പ്രശാന്ത് ഹരിഹരൻ

കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ

Images : Google Images