പ്രസാദ് കാക്കശ്ശേരി

കരുക്കൾ തെറ്റിയെന്നേക്കും
കാടുകേറിപ്പോയവർ
വിഷം തീണ്ടി സ്വരൂപത്തെ
വിരഹത്താൽ വികലമാക്കിയോർ

ചീട്ടെടുത്തു വേഗത്തെ
കശക്കി പങ്കുവെച്ചവർ
ഉദാസീനക്കുണുക്കിട്ട്
കളിവട്ടത്തിൽ തോറ്റവർ

പണമായ് നണ്ണിയക്കത്തെ
പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയോർ
നാളെയെന്നൊറ്റ നാളത്തിൽ
തീ പിടിച്ച് തുലഞ്ഞവർ

നടിക്കാ, നെഴുതാനേതോ
സർഗവിഭ്രമ ബാധയിൽ
നാടുനീങ്ങും നിരാധാരർ
നല്ലയിന്നു മുടിച്ചവർ

ഭാവി – ഭാഗധേയമായൊറ്റി
ഭൂതാവേശിതരൊക്കെയും
ഭാഷയിലർത്ഥമെത്തിക്കും
ഭാരത്തിലാണ്ടുപോയി ഞാൻ..!

_{കവര്‍: സുധീര്‍ എം എ}

ആഴ്ചവായനക്കുശേഷ –
മട്ടിയട്ടിയായെടുത്ത
ളന്നുതൂക്കി വാക്കിനാൽ,
ഉൾനിറഞ്ഞ ഭാവ-രാഗ
സ്മൃതികളക്ഷരങ്ങളായ്
റാക്കിലേക്കടുക്കിവെച്ചൊ –
രാനുകാലികസ്ഥിതി:

ക്രമികകാലചര്യയിൽ
സംക്രമിച്ചൊരർത്ഥവും
ചരിത്ര- ലോക ഗതികളും
ഭാവുകത്വമാപിനിക്ക്
ധ്വനിവിജൃംഭബിംബവും
വീണ്ടെടുപ്പി,നോർമ്മകൾ –
ക്കെന്നുൾനിറഞ്ഞ പിൻബലം
കരുതികാത്തുവെച്ചതി –
ന്നടുക്കുതൂക്കി വിൽപന ,
കുരുക്കുപാക മൂകത.

തൊട്ടതില്ലൊരിക്കലും
പൊടിപിടിച്ച നേർമയിൽ
തുറന്നതില്ലൊരിക്കലും
വെറുതെ മിന്നുമോർമയിൽ

താളിൽ നിന്ന് വെൺചിതൽ ,
ഉറുമ്പ്, പാറ്റ വരികളായ്
സംഘമായാരചിച്ചു
തുടരെഴുത്ത്, കൂട്ടുകാവ്യം.

കോറൽവീണ ക്ലിഷ്ടലേഖ്യം
പുറംചട്ട വിട്ട ലക്കം
മടുക്കാത്ത സൂക്ഷിപ്പിൻ
ബാധയേറ്റ പതിപ്പായ് ഞാൻ

_{കവർ: ജ്യോതിസ് പരവൂർ}

രസച്ചരട്

അറ്റുപോയിടാം
മൂക്കുകുത്തി വീണിടാം ….

ചെറ്റുദൂരം
പറന്ന് പതുക്കനെ
കാറ്റിനൊപ്പം
നിൻ നിശ്വാസഗദ്ഗദം

പരസ്യ വിസ്താരം
തൊങ്ങൽ, പൊടിപ്പുകൾ
കര വിട്ട് നീറും
തുമ്പുകൾ, വാലുകൾ
കരവിരുതിൻ
രസച്ചരട് പൊട്ടും വരെ
പരഗതിയില്ലാ –
തുഴന്ന് കാഴ്ചയായ് …

വെറുതെയേതോ
വിതാനം, പ്രാണനും
വിറയടങ്ങാത്ത
വേവും വിളർച്ചപ്പകപ്പും

ഒരു ഞൊടി,
കാറ്റെടുത്തോരലച്ചിലിൻ
വരുതിയിൽ കഥ,
നൂൽബന്ധമറ്റു ഞാൻ..!

മാനം വരച്ച ചിത്രങ്ങൾ

നീറ്റിൽ മുങ്ങി
മറയുന്നതിൻ മുൻപ്
കൊച്ചനുജനായ്
ചേച്ചി നീട്ടിയ
താമരത്തണ്ട് മാതിരി
മാനത്ത് പട്ടം,
പായൽ വിഷാദമേഘങ്ങൾ …

കാലേ തെളിച്ച
വഴിവിട്ടകലും
കാറ്റല, കടലാസ്, കാലം …
ടി.കെ പത്മിനി വരച്ച ചിത്രത്തിൽ …

ഒരട്ടി മണ്ണിൽ നിന്നുമുയിർക്കും
ക്യാൻവാസ് മാനം, പാനൂസ് വെട്ടം ….

_{കടപ്പാട് : ഇടശ്ശേരിക്കവിതയും പൊന്നാനിയും}

വെയിൽ തൊടാനാകാ-
ത്തകം ചെടികളിൽ
ജലം പകർന്നതി-
ന്നുയിർ കാക്കാൻ മാത്രം
വളർന്നലങ്കാര
പരിചരണങ്ങൾ
കുറുകെ രാപ്പകൽ
ഉഴറിടുമ്പോഴും
ഒഴുക്കുവെള്ളത്തി-
ലതേ തെളി, നില
വെറുതെ നഗ്നത
വെളിപ്പെടും മുള
അതിഥികൾക്കായി
അഭിമുഖമാത്ര
ഇളം വിറയലായ്
കറക്കും കാറ്റിനാൽ
അടുക്കള വേവിൽ
നടുത്തള സൊറ-
പറച്ചിലേറ്റത്തിൽ
നിസ്സംഗം നാമ്പുകൾ
പണം കെണിയായി
പിണഞ്ഞൊരുങ്ങുമ്പോൾ
പടർച്ചയിൽ വാസ്തു
കടമുറിക്കുമ്പോൾ
വിളർത്ത് വേറിട്ടും
പൊടിച്ച നോവുകൾ.

അകം പച്ച വെറും
പുറംപൂച്ചെന്നത്
വിളിച്ചു ചൊല്ലുമോ
തളിരുടൽ നീറി
കുളിർ തളത്തിലെ
പൊറുതി നേരുകൾ

കോലോത്ത് താരാട്ട്
പാട്ടിൻ പുതപ്പിൽ
ആലിലത്തൊട്ടിലിൽ
വിരലുണ്ണുന്നൊരുണ്ണിയായ്
കാലം കടന്ന് നേർ-
വാക്കായ് ചുരന്ന്
പുലർന്നോരു വെണ്മയായ്
ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്നു
കുഞ്ഞിക്കണ്ണിന്‍റെ ദീപ്തികൾ, ഗാഥകൾ

ചേലിൽ വെറും ചീര-
യിലത്തെല്ലു മാറ്റും
കാലേ പകർന്ന നിറ-
വന്നം, പ്രസാദം

പീലിക്കിനാവായ്
കൈരളീ വാങ്മയം
ആലോലമാട്ടിടും
കാവ്യകേളീ കളിമ്പം

കാലവർഷം മഹാ-
പാണ്ഡിത്യഗർവ്വിനാൽ
ജാലമായ്, സാധു
ജീവിതം മാഴ്കവെ
പാലമായ്, മനസ്സിൻ
കരയണഞ്ഞീടുവാൻ
ഓലയിൽ കാവ്യക്കുട
രചിച്ചോരു രക്ഷയും

പാലലക്കടൽ
നിത്യമാമുണ്മകൾ
നൽമൊഴിത്തനിമകൾ
ചാലിച്ചെടുത്തോരു
ചന്ദനശുദ്ധികൾ
വനമാല ചാർത്തിടും
ഭക്തി-വാത്സല്യ മഞ്ജരി

ആലിലച്ചാർത്താൽ
ചലിച്ചെഴും ശീലുകൾ
കാലം വലം വെക്കു –
മീരടിത്തണലുകൾ..

_{*ഈ കവിതയ്ക്ക് പേരിടുമ്പോൾ എം.ഗോവിന്ദന്‍റെ ‘ഇടശ്ശേരി നിനവിൽ വരുമ്പോൾ’എന്ന കവിതയുണ്ട് നിനവിൽ.}