എ.കെ.ഷാനിബ്

മാധ്യമങ്ങളില്‍ മുഴുവന്‍ ഇപ്പോള്‍ നിറഞ്ഞ് നില്‍ക്കുന്നത് ഐ എസ് ഐ എസ് തീവ്രവാദത്തിന്റെ വാര്‍ത്തകളാണ്. ഇന്ത്യയില്‍ നിന്ന്, പ്രത്യേകിച്ച് കേരളത്തില്‍ നിന്നും അത് സംബന്ധിച്ച വാര്‍ത്തകള്‍ വരുന്നത് ഒട്ടും തന്നെ ആശാവഹമായ ഒരു കാര്യമല്ല. ഇതിനിടയിലാണ് സാക്കിര്‍ നായിക് എന്ന മുസ്ലിം പണ്ഡിതന്റെ പേര് പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്നത്. ഇതുവരെ ആ മനുഷ്യന്റെ പ്രംസംഗം ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല. ഈ വിവാദങ്ങൾ ഉയർന്നതിന് ശേഷമാണ് ഈ ക്ലിപ് കിട്ടുന്നതും ഞാന്‍ ആദ്യമായി സാക്കിര്‍ നായിക്കിനെ കേൾക്കുന്നതും. ഇതിൽ സാക്കിർ നായ്ക് ഐ.എസ്.ഐ.എസിനെ ‘ആന്റി ഇസ്ലാമിക്’ എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത് . എന്നാൽ ഒരു സംവാദത്തിനിടയിൽ ഒരു ചോദ്യത്തിന് നൽകിയ മറുപടി മാത്രം വിലയിരുത്തി ഒരാളെ നിരുപാധികം പിന്തുണക്കാനാകില്ല. അന്വേഷണം നടക്കുകയും കൃത്യമായ തെളിവുകൾ ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്താൽ സാക്കിർ നായിക് നിയമത്തിന് വിധേയമാകണം എന്ന് പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതില്ല.

ഇന്ത്യയിലെ ഇന്നത്തെ രാഷ്ട്രിയ സാഹചര്യം ന്യൂനപക്ഷങ്ങൾക്ക് സുരക്ഷിതത്വബോധം ഉറപ്പ് നൽകുന്നതല്ല എന്നതാണ് ഇക്കാര്യത്തിലുള്ള നമ്മുടെ പ്രധാന ആശങ്ക. നിതാന്ത ജാഗ്രത പാലിച്ച് രാജ്യത്തെ ജനാധിപത്യ മതേതര ചേരി നിലയുറപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട് എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. തിരക്ക് പിടിച്ച് സാക്കിർ നായിക് പ്രശ്നത്തിൽ ഒരു നിലപാട് സ്വീകരിക്കുന്നത് നീതിപൂർവ്വം ആവുകയില്ല എന്നത് ഉറപ്പാണ്.

കേരളത്തിൽ നിന്ന് ഐ എസ് ഐ.എസിലേക്ക് ആളുകൾ റിക്രൂട്ട് ചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്നത് അന്ധാളിപ്പുളവാക്കുന്ന വാര്‍ത്ത തന്നെയാണ് എന്നതില്‍ തര്‍ക്കമില്ല. പുറത്ത് വരുന്ന വാർത്തകൾ ശരിയാണെങ്കിൽ ഇത്ര കാലം നമ്മൾ കൊട്ടിഘോഷിച്ച രാഷ്ട്രീയ പ്രബുദ്ധതയ്ക്കും മതേതര ബോധത്തിനും എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ട് എന്നാണ് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. ആശയപരമായ ആകർഷണത്തിനുമപ്പുറം മറ്റെന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങളാണ് ഇവരെ സ്വാധീനിക്കുന്നത് എന്ന് പരിശോധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. സാമ്പത്തിക നേട്ടം, ജീവിത സാഹചര്യം അങ്ങനെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളെയും പരിശോധനക്ക് വിധേയമാക്കണം. എന്തിന്റെ പേരിലായാലും അത്തരം സാഹചര്യം മുതലെടുത്ത് ഐ.എസ്.ഐ എസ് കാം പിലേക്ക് ആളുകളെ എത്തിക്കാൻ സദാസജ്ജരായി ചിലർ നമുക്കിടയിൽ തന്നെ ഉണ്ടെന്നത് അസ്വസ്ഥതയുണ്ടാക്കുന്ന കാര്യമാണ്.

എന്നാൽ ഐ.എസ്.ഐ.എസ് പോലെ ലോകത്തെവിടെയും മനുഷ്യരെക്കൊല്ലാനും, സ്ത്രീകളെ ബലാൽസംഘം ചെയ്യാനും ‘മദീനയിൽ’ സ്ഫോടനം നടത്താനും തയ്യാറാകുന്ന ഒരു ഭീകര സംഘടനയോടൊപ്പം ചേരാൻ തയ്യാറാകുന്നവരുടെ മാനസികാവസ്ഥ എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല. ജനാധിപത്യ മാർഗത്തിലൂടെയോ പൊതുവിൽ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട മറ്റേതെങ്കിലും മാർഗത്തിലൂടെയോ അധികാരം നേടാൻ ശ്രമിക്കാത്തഐ എസ് ഐ എസിനെ ആർ എസ് എസുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നത് ഒരിക്കലും ശരിയാവുകയില്ല.

ഗുജറാത്തിൽ കർസേവകർ ജയ് ശ്രീറാം എന്ന ആര്‍പ്പുവിളികളോടെ തെരുവിൽ കലാപം അഴിച്ച്‌ വിടുമ്പോൾ അന്നത്തെ സർക്കാർ അതിനു അവസരമൊരുക്കുകയായിരുന്നു. പക്ഷേ, ഇന്ന് തെരുവിലെ ജയ്‌ ശ്രീറാം മുദ്രാവാക്യങ്ങൾ ഇല്ല. കയ്യിൽ തൃശൂലമോ കാവിക്കൊടിയോ പോലും ഇല്ല. പകരം വന്ദേമാതരവും, ഭാരത്മാതാ കീ ജയ് വിളികളും, ദേശീയപതാകയും.

പോലീസ്‌ യൂണിഫോമിലാണ് അവർ ഇന്ന് ജെ എൻ യു വിലേക്ക്‌ കയറിയത്‌. നീതിയുടെ കോട്ടിട്ടാണ് അവർ പട്യാല കോടതി വളപ്പിൽ നിയമത്തെ കശാപ്പുചെയ്തത്. അവിടെയും യൂണിഫോമിട്ട പോലീസുകാർ, നിയമപാലകര്‍ ഫാസിസ്റ്റുകള്‍ക്ക് ഒത്താശകളും ഓശാനകളും പാടി കാഴ്ചക്കാരായി.

‘പാർലിമെന്റിൽ’ ഇന്നവര്‍ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ കാവലാളുകളാണ്, ധീര’ദേശസ്നേഹികൾ’. ജനാധിപത്യത്തിന്റെ നാലാമത്തെ തൂണിൽ ചാരിയിരുന്ന് ദേശസ്നേഹത്തിന്റെ അപ്പോസ്തലന്മാര്‍ ജനാധിപത്യത്തിന് നേരെ ആക്രോശിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് നാം ഇന്ന് കാണുന്നത്.

മസ്തിഷ്കങ്ങളെ വരുതിയിലാക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ വിജയിക്കാതെ വന്നത്‌ കൊണ്ടാണ് കൽബുർഗിയെയും പൻസാരെയെയും അവർ ഒരു വെടിയുണ്ടയാല്‍ തീര്‍ത്തു കളഞ്ഞത്. ഒരു സാഹിത്യകാരന്റെ ഹൃദയസ്പന്ദനം എഴുത്താണ്. എഴുത്തുകാരന്റെ സൃഷ്ടിയിൽ തലയും കാലും വെട്ടി മാറ്റാൻ പറഞ്ഞവരോട്‌ ഞാൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നു എന്നെഴുതി വച്ച്‌, എഴുത്തിന്റെ ലോകത്ത്‌ നിന്നും മരണം വരിക്കയായിരുന്നു പെരുമാൾ മുരുകൻ. ഏതെങ്കിലും ഒരവസരത്തിൽ എന്റെ നാട്‌ ഒരു മതനിരപേക്ഷ സ്വതന്ത്ര ഭാരതം തന്നെയാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയാലാവാം രോഹിത്‌ വെമുലെയെ പോലെ ആത്മഹത്യയിൽ അഭയം പ്രാപിക്കാൻ പെരുമാൾ മുരുകൻ തയ്യാറാകാഞ്ഞത്‌. എന്താണ് ഇവര്‍ ചെയ്ത തെറ്റ്? സ്വതന്ത്രമായി ചിന്തിച്ചതോ? അതോ, നീതിയുക്തമായി ചോദ്യം ചെയ്തതോ?

എല്ലായിടത്തും ഫാസിസംനിറഞ്ഞാടുമ്പോഴും പ്രതീക്ഷയുടെ നാമ്പുകള്‍ കലാലയങ്ങളിലെ സമരവീര്യത്തില്‍ തന്നെയാണ്. അറിവ് നേടുന്നവന്‍ സംശയം ചോദിക്കും, ശരികേടുകള്‍ക്ക് നേരെ വിരലുയര്‍ത്തും, ചോദ്യങ്ങളുടെ അസ്ത്രങ്ങള്‍ ചുറ്റുപാടിലെ നിലപാടുകള്‍ക്ക് നേരെ എയ്തുകൊണ്ടിരിക്കും. ഫാസിസ്റ്റുകള്‍ക്കും അത് അറിയാം. വിദ്യകൊണ്ട്‌ പ്രബുദ്ധരാകാൻ യുവതയെ അങ്ങനെ വിട്ട്‌ കൊടുക്കേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ ‘ദേശസ്നേഹികളെ ‘ പ്രേരിപ്പിച്ചതും അതേ ബോധ്യം തന്നെയാണ്.

എന്നാലും നമുക്ക്‌ മുന്നില്‍ പ്രതീക്ഷയുടെ വെളിച്ചമുണ്ട്. സീ ന്യൂസിൽ നിന്ന് രാജി വെച്ച്‌ പുറത്ത്‌ വന്ന മാധ്യമ പ്രവർത്തകനും, ജെ എൻ യു വിൽ പ്രതിഷേധത്തിന്റെയും പ്രതിരോധത്തിന്റെയും കൂട്ടായ്മ തീർത്ത വിദ്യാർത്ഥിസമൂഹവും ഈ ജനതയ്ക്ക് പ്രതീക്ഷയേറ്റുക തന്നെയാണ്. ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും ആശങ്കയുണ്ടാക്കുന്ന വിദ്യാർത്ഥി പരിഷത്തിൽ നിന്നും രാജി വച്ച്‌ ഞങ്ങൾ ജെ എൻ യു വിനൊപ്പമാണ് ഫാസിസത്തോടൊപ്പമല്ല എന്ന് തുറന്ന് പറഞ്ഞതും പ്രതീക്ഷയുടെ ചൂട്ടൊളിയാവുന്നുണ്ട്.

ഫാസിസ്റ്റ്‌ ഭീകരതയുടെ എല്ലാ ഗൂഢാലോചനകളെയും കള്ളപ്രചരണങ്ങളെയും പൊളിച്ചെടുക്കാൻ ഇന്നാട്ടിലെ ജനാധിപത്യസമൂഹത്തിന് സാധിച്ചു. വ്യാജമായ ആരോപണങ്ങളും, അര്‍ദ്ധസത്യങ്ങളും, അസത്യങ്ങളും പ്രചരിപ്പിച്ചാണ് അവര്‍ നമുക്കോരോരുത്തര്‍ക്കും നേരെ നടന്നടുക്കുന്നത്. ഗുജറാത്തിലും ബാബ്റിയിലും കണ്ട പോലെ കര്‍സേവകരുടെ കാഹളങ്ങളോടെയല്ല, നിശബ്ദമായാണ് അവര്‍ കടന്നു വരുന്നത്, നമുക്ക് ചുറ്റും ഓരോ വര്‍ഗ്ഗീയ അജണ്ടകളും നടപ്പാക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ ആരും അറിയുന്നില്ലെന്ന ഭരണകൂടത്തിന്റെ ധാരണയെ ഒച്ച വച്ച്‌ ഇല്ലാതെയാക്കണം.

ഫാസിസ്റ്റുകള്‍ക്ക് ഇടപെടാൻ കഴിയുന്നിടങ്ങളിലെല്ലാം അവരുടേതായ അജണ്ടകൾ ഒളിച്ചു കടത്തുന്ന രാഷ്ട്രീയമാണ് അവരുടേത്. ഒരു ഇലയനക്കം പോലും സൂക്ഷ്മതയോടെ നാം ശ്രവിക്കേണ്ടുന്ന സാഹചര്യത്തിലൂടെയാണ് നാമിപ്പോള്‍ കടന്നുപോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഫാസിസത്തിനെതിരെ എവിടെയെങ്കിലും ഒരു ശബ്ദം ഉയര്‍ന്നു വരുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ അതിനോടൊപ്പം നിൽക്കുക എന്ന രാഷ്ട്രീയമാണ് ഇന്നിന്റെ നൈതികത. മറ്റെല്ലാം ഇവിടെ അപ്രസക്തമാവുകയാണ്.

നമ്മുടെ ശബ്ദങ്ങളിൽ ഭയത്തിന്റെ ഒരു കണിക പോലുമരുത്. കലപില കൂട്ടിയല്ല; എനിക്ക്‌ കരുത്തായി എന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ ഭരണ ഘടന കൂട്ടുണ്ടെന്ന് ഭരണകൂടത്തിന്റെ ഭീഷണിക്ക്‌ മുൻപിൽ ഒരുമിച്ച്‌, ഒരേ ശബ്ദത്തില്‍ പറയണം. മനുവാദികളെ ഗാന്ധിയും നെഹ്രുവും അംബേദ്കറും പകർന്നു തന്ന അന്തസുറ്റ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ പാഠങ്ങള്‍ തുറന്ന് കാണിക്കണം. അടിത്തറയില്ലാത്ത ആ ആശയധാരകളെ സംവാദത്തിന്റെ ധീരമുഖങ്ങള്‍ തുറന്ന് വച്ച് നമുക്ക് ഇനി പരാജയപ്പെടുത്തിയേ പറ്റൂ. അത് കാലത്തിന്റെ, നമ്മുടെ കടമയാണ്.