ചോദ്യം : രാജ്യത്തെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനുകൾ യു എസ് ബ്രാന്റുകൾ ആയ KFC Mc Donald, Pizza Hut, എന്നിവയ്ക്കു തുറന്നു കൊടുക്കുന്നത് ആശാസ്യമാണോ?
ഇത് തരിഫ് യുദ്ധത്തിന്റെ ഫലം ആണെന്ന് കാണുന്നുണ്ടോ?
ഇവിടത്തെ പൊതുജനാരോഗ്യത്തെയും പ്രത്യേകിച്ച് കുട്ടികളുടെയും യുവാക്കളുടെയും ആഹാര ശീലങ്ങളെയും ഇത് എങ്ങനെ ബാധിക്കും?
IRCTC യുടെ കാറ്ററിംഗ് നെറ്റ്വർക്കിനും തദ്ദേശീയ ഭക്ഷ്യ വിപണിക്കും ഇത് മൂലം ഉണ്ടാവുന്ന ആഘാതം എന്തായിരിക്കും?
ഉത്തരം
Bharath V
The idea of introducing premium food chains – global names like KFC, McDonald’s, Pizza Hut, alongside Indian brands like Haldiram’s – into major railway stations is really about expanding choices, not removing what already exists. With over 23 million people using trains every day, having more organised, hygienic, and predictable outlets can genuinely improve the travel experience. And importantly, this doesn’t mean the end of station classics like chai, samosas, idli–vada, or poha. Those will continue because they’re part of the identity of Indian railway travel. This move simply places multiple food styles side by side so passengers – from students to families to foreign tourists – can pick what suits them.
And regarding whether this is somehow linked to tariff wars or foreign pressure – not at all. This is very much an internal modernisation strategy. As per the Indian Railways’ financial reports, non-fare revenue for railways is only 3%, which is extremely low compared to global transport hubs (In comparison, retail revenue for airports in India is around 30%). So the Railways has been looking for ways to diversify income, especially since many stations are being upgraded under redevelopment projects. Premium outlets bring in rent, brand licensing revenue, and better station infrastructure. This is more about long-term sustainability than geopolitics.
Public health concerns, of course, are valid. As per UNICEF, 6-7% of teenagers in India are overweight or obese, and as quoted in the Indian Economic Survey 2024-25, Ultra Processed Food (UPF) consumption in India surged from USD 900 million or 0.9 billion (2006) to USD 37.9 billion (2019), growing at over 33% annually. So yes, placing fast-food chains in high-traffic public spaces may influence eating patterns among children and teenagers. But at the same time, these outlets follow strict hygiene rules, temperature controls, and safety protocols – something that unorganised small stalls often cannot guarantee. And nothing about this move forces anyone to buy fast food. A railway station offering biryani, dosa, parotta, tea, and also a burger is still the same station – just with more options available for different budgets, taste preferences, and comfort levels.
Finally, regarding IRCTC and local vendors: this is not a replacement programme. IRCTC’s catering network – pantry cars, base kitchens, onboard meals – continues as is. Local vendors, including reserved category stalls under SC/ST/OBC quotas, remain protected because they operate under separate licensing rules. These premium brands simply enter a different category called “PBUs” (Premium Brand Outlets). So the existing ecosystem of affordable, local, culturally rooted food isn’t being removed; it’s being supplemented. Passengers with different preferences now get more choice, not less.
മലയാള വിവർത്തനം
പ്രധാന റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനുകളിൽ ആഗോള ബ്രാൻഡുകളായ കെഎഫ്സി (KFC), മക്ഡൊണാൾഡ്സ് (McDonald’s), പിസ ഹട്ട് (Pizza Hut) എന്നിവയോടൊപ്പം ഹൽദിറാംസ് (Haldiram’s) പോലുള്ള ഇന്ത്യൻ പ്രീമിയം ഭക്ഷ്യ ശൃംഖലകൾ അവതരിപ്പിക്കുക എന്ന ആശയം നിലവിലുള്ളവയെ ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ടുള്ളതല്ല, മറിച്ച് തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ വിപുലീകരിക്കുന്നതിനാണ്. എല്ലാ ദിവസവും 23 ദശലക്ഷത്തിലധികം ആളുകൾ തീവണ്ടി ഉപയോഗിക്കുന്നതിനാൽ, കൂടുതൽ സംഘടിതവും ശുചിത്വമുള്ളതും പ്രവചനാതീതവുമായ ഔട്ട്ലെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകുന്നത് യാത്ര അനുഭവം മെച്ചപ്പെടുത്തും. ചായ, സമോസ, ഇഡ്ഡലി–വട, പോഹ തുടങ്ങിയ സ്റ്റേഷൻ ക്ലാസിക്കുകൾ നിർത്തലാക്കുമെന്ന ഭയം വേണ്ട; അവ ഇന്ത്യൻ റെയിൽവേ യാത്രയുടെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായി തുടരും. വിദ്യാർത്ഥികൾ മുതൽ കുടുംബങ്ങൾക്കും വിദേശ വിനോദസഞ്ചാരികൾക്കും വരെ അവർക്കിഷ്ടമുള്ള ഭക്ഷണം തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ ഒന്നിലധികം ശൈലികൾ ഒരേ സ്ഥലത്ത് ലഭ്യമാക്കുകയാണ് ഈ നീക്കത്തിലൂടെ ലക്ഷ്യമിടുന്നത്.
ഇത് താരിഫ് യുദ്ധങ്ങളുമായോ വിദേശ സമ്മർദ്ദവുമായോ ബന്ധപ്പെട്ട ഒന്നാണെന്ന വാദം തീർത്തും അടിസ്ഥാനരഹിതമാണ്. ഇത് തികച്ചും ഒരു ആഭ്യന്തര നവീകരണ തന്ത്രമാണ്. ഇന്ത്യൻ റെയിൽവേയുടെ സാമ്പത്തിക റിപ്പോർട്ടുകൾ പ്രകാരം, റെയിൽവേയുടെ ടിക്കറ്റ് ഇതര വരുമാനം (non-fare revenue) വെറും 3% മാത്രമാണ്. ആഗോള ഗതാഗത കേന്ദ്രങ്ങളുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഇത് വളരെ കുറവാണ് (ഇന്ത്യയിലെ വിമാനത്താവളങ്ങളിലെ റീട്ടെയിൽ വരുമാനം ഏകദേശം 30% ആണ്). അതിനാൽ, പല സ്റ്റേഷനുകളും പുനർവികസന പദ്ധതികളുടെ ഭാഗമായി നവീകരിക്കുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ വരുമാനം വർദ്ധിപ്പിക്കാനുള്ള വഴികൾ റെയിൽവേ അന്വേഷിക്കുകയായിരുന്നു. പ്രീമിയം ഔട്ട്ലെറ്റുകൾ വാടക, ബ്രാൻഡ് ലൈസൻസിംഗ് വരുമാനം, മികച്ച സ്റ്റേഷൻ അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ എന്നിവയിലൂടെ ദീർഘകാല സുസ്ഥിരതയാണ് ലക്ഷ്യമിടുന്നത്, അല്ലാതെ ഭൂരാഷ്ട്രതന്ത്രപരമായ ഒന്നുമല്ല.
പൊതുജനാരോഗ്യ ആശങ്കകൾ തീർച്ചയായും പ്രസക്തമാണ്. യുണിസെഫ് (UNICEF) റിപ്പോർട്ട് അനുസരിച്ച് ഇന്ത്യയിലെ 6-7% കൗമാരക്കാർ അമിതഭാരമുള്ളവരോ അമിതവണ്ണമുള്ളവരോ ആണ്. ഇന്ത്യൻ സാമ്പത്തിക സർവേ 2024–25 ഉദ്ധരിച്ചതനുസരിച്ച്, ഇന്ത്യയിൽ അൾട്രാ പ്രോസസ്ഡ് ഫുഡ് (UPF) ഉപഭോഗം 2006-ലെ 900 മില്യൺ യുഎസ് ഡോളറിൽ (0.9 ബില്യൺ) നിന്ന് 2019-ൽ 37.9 ബില്യൺ യുഎസ് ഡോളറായി ഉയർന്നു, ഇത് 33%-ത്തിലധികം വാർഷിക വളർച്ചയാണ് കാണിക്കുന്നത്. അതിനാൽ, തിരക്കേറിയ പൊതുസ്ഥലങ്ങളിൽ ഫാസ്റ്റ് ഫുഡ് ശൃംഖലകൾ സ്ഥാപിക്കുന്നത് കുട്ടികളുടെയും കൗമാരക്കാരുടെയും ഭക്ഷണ രീതികളെ സ്വാധീനിച്ചേക്കാം. എന്നാൽ അതേസമയം, ഈ ഔട്ട്ലെറ്റുകൾ കർശനമായ ശുചിത്വ നിയമങ്ങളും താപനില നിയന്ത്രണങ്ങളും സുരക്ഷാ പ്രോട്ടോക്കോളുകളും പാലിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് പലപ്പോഴും അസംഘടിത ചെറിയ സ്റ്റാളുകൾക്ക് ഉറപ്പുനൽകാൻ കഴിയാത്ത ഒന്നാണ്. മാത്രമല്ല, ഈ നീക്കം ആരെയും ഫാസ്റ്റ് ഫുഡ് വാങ്ങാൻ നിർബന്ധിക്കുന്നില്ല. ബിരിയാണി, ദോശ, പൊറോട്ട, ചായ എന്നിവയും ഒരു ബർഗറും ലഭ്യമാക്കുന്ന റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ, വ്യത്യസ്ത ബഡ്ജറ്റുകൾക്കും ഇഷ്ടങ്ങൾക്കും സൗകര്യങ്ങൾക്കുമായി കൂടുതൽ ഓപ്ഷനുകൾ നൽകുക മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത്.
അവസാനമായി, ഐആർസിടിസിയും (IRCTC) പ്രാദേശിക വിൽപ്പനക്കാരും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം: ഇതൊരു പകരക്കാരനാക്കൽ പരിപാടിയല്ല. ഐആർസിടിസിയുടെ കാറ്ററിംഗ് ശൃംഖല – പാചകവാഹനങ്ങൾ (pantry cars), ബേസ് കിച്ചണുകൾ, ട്രെയിനിലെ ഭക്ഷണം – എന്നിവ നിലവിലുള്ളതുപോലെ തുടരും. എസ്സി/എസ്ടി/ഒബിസി ക്വാട്ടയിലുള്ള റിസർവ്ഡ് വിഭാഗം സ്റ്റാളുകൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള പ്രാദേശിക വിൽപ്പനക്കാർക്ക് പ്രത്യേക ലൈസൻസിംഗ് നിയമങ്ങൾ ഉള്ളതിനാൽ അവർ സംരക്ഷിക്കപ്പെടും. ഈ പ്രീമിയം ബ്രാൻഡുകൾ “പിബിയു” (PBUs – Premium Brand Outlets) എന്ന മറ്റൊരു വിഭാഗത്തിലാണ് പ്രവേശിക്കുന്നത്. അതിനാൽ, മിതമായ നിരക്കിലുള്ള, പ്രാദേശികവും സാംസ്കാരികവുമായ ഭക്ഷണങ്ങളുടെ നിലവിലുള്ള ആവാസവ്യവസ്ഥയെ ഇല്ലാതാക്കുകയല്ല, അതിന് അനുബന്ധമായി കൂടുതൽ ഓപ്ഷനുകൾ ചേർക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. യാത്രക്കാർക്ക് അവരുടെ താൽപ്പര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് കുറഞ്ഞ ഓപ്ഷനുകളല്ല, മറിച്ച് കൂടുതൽ ഓപ്ഷനുകളാണ് ഇപ്പോൾ ലഭിക്കുന്നത്.
