കവിയരങ്ങില് ഞാന്
കവിത വായിപ്പൂ.
കവികളൊക്കെയും
അരങ്ങിലെന്പിന്നില്.
കവികളല്ലാത്തോ-
രരങ്ങിനു മുന്നില്
നിരന്നിരുന്നുള്ളില്
കവിതയുമായി.
കവികളൊന്നുമെന്
കവിത കേള്ക്കില്ല
അവരവരുടെ
കവിതയിലാവും.
കവിതയുള്ളിലായ്
മുഴങ്ങുമാള്ക്കാരോ
കവിതയ്ക്കുള്ളിലെ
കവിതയോര്ത്തിടും.
കവിതയെന്നു ഞാന്
വെറുതെ കൂകിപ്പോം
കവിതയിലാരും
കവച്ചിരിപ്പില്ല.
തിരിച്ചിരിക്കുമ്പോള്
ചിരിച്ചു കാട്ടുന്നു
കവികളത്രയും
കവിതയായോ ഞാന്?
സദസ്സൊരിത്തിരി
സ്വദിച്ച പോല് മുഖം
വിടര്ത്തിടുന്നെന്നില്
കവിയെന്നായോ ഞാന്?
കവർ: ജ്യോതിസ് പരവൂർ
അയാളടുക്കളയില് വരുമ്പോള്
അടുക്കള നിശ്ശബ്ദമാകും.
പാത്രങ്ങള് പാത്രങ്ങളാകും.
അവ അവരുടെ ഭാഗം
നന്നായഭിനയിക്കും.
വെള്ളം വെള്ളമാകും.
വീഞ്ഞാകാനുള്ള കൊതി
അടക്കിപ്പിടിക്കും.
ചിരവ കുറച്ചു കൂടി ഗൗരവപ്പെടും.
ഒച്ച പുരുഷന്റേതാവും.
മിക്സിയോ ഗ്രൈന്ററോ
ഒച്ച അടക്കിപ്പിടിക്കാന് നോക്കും,
ചിരിയമര്ത്താനാവാതെ.
ഗ്യാസടുപ്പിന് ചിരി പൊട്ടും.
തീയില് നീലിമ കൂടും.
കത്തി സ്വയം മൂര്ച്ചപ്പെടും.
പാല് തിളച്ചുയരും.
ചായക്ക് കടുപ്പം കൂടും.
മുളകിന് കണ്ണു ചോക്കും.
കല്ലുപ്പും വേഗമലിയും.
കടുക് ചാട്ടം കുറയ്ക്കും.
കുക്കറിന്റെ വിസിലുകള്ക്ക്
നീളം കൂടും.
പാകപ്പെട്ടതെല്ലാം
ഒരേ പാത്രത്തിലേക്ക്
വിളമ്പിവെച്ച്
വെച്ച പാത്രങ്ങളെല്ലാം കഴുകി
അവരവരുടെയിടങ്ങളിലൊതുക്കി
കഴിക്കാനെടുക്കുമ്പോള്
മറ്റു പാത്രങ്ങള്
തങ്ങളെയവഗണിച്ചതില്
സങ്കടപ്പെടും.
അയാള് അടുക്കളയില് നിന്നു
മാറുമ്പോള്
പാത്രങ്ങള് നിശ്ശബ്ദം
കലമ്പിത്തുടങ്ങും.
എല്ലാമവളോട് പറയാമെന്ന്
കാത്തിരിക്കും.
കവർ: സി . പി . ജോൺസൺ
അവളുടെ കൈയില്
കവിതയുണ്ടത്രെ.
ആരെയും കാട്ടാതെ
എപ്പോഴുമവളതൊളിച്ചുവെക്കും.
വഴിയിറങ്ങിയാല്
സാരി കൊണ്ട് മറച്ചു പിടിക്കും.
ചിലരവളുടെ വീട്ടിലേക്കും
സ്വകാര്യതയിലേക്കും
ഒളിഞ്ഞു നോക്കി.
ഒരു തോര്ത്ത് കൊണ്ട്
അവളത് പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചിരിക്കയാണത്രെ.
പുറം കാണാത്ത
അവളുടെ കവിതയെ
എല്ലാവരും ജിജ്ഞാസയോടെ നോക്കി.
ആരുമത് കണ്ടില്ല.
കണ്ടവരോ
പുറത്തു പറഞ്ഞില്ല.
യാദൃച്ഛികമൊരിക്കല്
ഞാനവളുടെ കൈ കണ്ടു.
പൊതിഞ്ഞവയൊക്കെയുമൂര്ന്നു പോയതിനാല്
ഞാനവളുടെ കൈകളില് നോക്കി.
കവിതയൊന്നും കണ്ടില്ല.
എന്നാല് കവിതയായൊരു നീളന്
മുറിവുണ്ടായിരുന്നു കൈയില്.
എന്തൊക്കെയോ കാരണങ്ങളാല്
ജീവിതമൊടുക്കാന് ശ്രമിച്ച
പരാജയത്തിന്റെ മുറിവ്.
ആ മുറിവായിരുന്നു
അവളുടെ കവിത.
മുറിവുണങ്ങിയാലും
ജീവിതം നീറ്റുന്ന കവിത.
ജീവിതം
മുറിവായാലും
ധ്വനിപ്പിച്ചു കാട്ടുവതു തന്നെ
കവിതയെന്ന്
ഞാനും തീരുമാനിച്ചു
കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ
ഗാന്ധിജി
എന്നോടായിട്ടൊന്നും
പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
എന്നാല് ഗാന്ധിജി
എന്നോടും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന്
ചെകിടടച്ചുള്ള ഓരോ അടിയിലും
നിസ്സഹായനാവുമ്പോള്
ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു.
ബുദ്ധന്
എന്നോടൊന്നും
പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല.
എന്നാല് ബുദ്ധനെന്നോടെല്ലാം
പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമെന്ന്
ധ്യാനം സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
ക്രിസ്തു
എന്നോടൊരിക്കലും
ഉയിര്ത്തതായി പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
എന്നാലാ ഉയിര്പ്പില്
ഞാനുമുണ്ടായിരിക്കണമെന്ന്
ഓരോ കുരിശും പറയുന്നു.
യൂദാസെന്നോടൊന്നും
പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
എന്നാലോരോ നാണയക്കിലുക്കത്തിലും
വീണുപോവുമ്പോള്
ഞാനെന്നെയൊറ്റുന്നു.
ഗോഡ്സെയൊന്നും
എന്നോട് പറഞ്ഞിരിക്കില്ല.
എന്നിട്ടുമോരോ കപടവണക്കത്തിലും
കൈകള് കാഞ്ചിയിലെന്ന പോലെ
എന്നിലമരുന്നു.
ഒരു തോക്കും
പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നോടൊന്നും.
എന്നിട്ടുമോരോ നിമിഷവും
അനീതിക്കെതിരെ
വെടിയുതിര്ക്കുകയാണെന്ന്
എന്റെ ഹൃദയത്തെ
ക്ഷുഭിതമാക്കുന്നു.
ഞാനൊന്നുമിതുവരെ
പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നോട്.
പറയാനുള്ളതൊക്കെയും
ഞാനെന്നില്ത്തന്നെ
വിഴുങ്ങുന്നു.
ഉറക്കത്തിലും
ഞാനെന്നോട് പറയില്ലൊന്നും.
എന്നാലുമെന്നില്
വിഴുങ്ങിപ്പോയ ചോദ്യങ്ങളൊക്കെയും
ഉത്തരങ്ങളായി ഛര്ദ്ദിക്കുന്നു.
ഛര്ദ്ദിലിലാണെന്റെ കിടപ്പ്.
ഉണര്ച്ച.
ദേശം.
കാലം.
ജീവിതം.
1
കൂമൻകാവ്
പഴയ ഗ്രാമാതിർത്തിയല്ല.
തിടംവെച്ചു പടർന്ന
മാഞ്ചുവടുകളിലിപ്പോഴും
പഴങ്കഥകളുടെ കരിയിലകള്
അടര്ന്നു വീണു മൂടിയ
ഖസാക്കിലേക്ക്
കറുത്തിഴയുന്ന നെടുമ്പാത.
പുകയുയരുന്ന പഴയ കൂരകളെ
ഓർക്കാൻ പോലുമാവാതെ
പണ്ടേ വന്നറിഞ്ഞതെന്ന
ഒരോര്മ്മയില്
ശിവരാമൻ നായരുടെ
ഞാറ്റുപുര.
രവിയോര്ക്കുകില്ലെങ്കിലും
പഴയപടി കിടന്നു.
2
അപ്പുക്കിളിയുണ്ട്
പള്ളിപ്പറമ്പിനുമപ്പുറത്ത്
ഞാറ്റുവേലയായി
ഉമിനീരൊലിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്
പിടിച്ചു വച്ച തുമ്പിച്ചിറകിൽ
പറക്കാനായുന്നു.
3
രവിയോടുള്ള കലിപ്പടങ്ങാതെ
പേർഷ്യൻ സുഗന്ധമണിഞ്ഞ
നൈസാമലിക്കു പിറകെ
ഖസാക്കിലെ യാഗാശ്വം
മുടന്തി നീങ്ങുന്നു.
4
കുപ്പുവച്ചനിപ്പോഴും
പഴയ കലുങ്കിൽത്തന്നെ
കുന്തിച്ചിരിക്കുന്നു.
കാലം
കരിങ്കൽ പ്രതിമയാക്കിയോ?
5
പഴയ കിണറിന്റെ പടുതകളിലൂടെ
ആഴം മതിക്കാത്ത ഇരുള്ക്കയങ്ങളില്
മുങ്ങാങ്കോഴിയായി
മുങ്ങി മുങ്ങിപ്പോയി
പഴകിയതും തുരുമ്പിച്ചതുമായ
ഭാഷയുടെ കരണ്ടികളും കോരികകളും
സൂര്യരശ്മികളും നിലാപ്പുടവകളും
കണ്ടെടുക്കുന്നു
വായനയില്
തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പൂച്ചകളുടെ
കണ്ണുകളെന്നറിയാതെ.
6
‘മാ’ ‘ന്’ മായനെന്നല്ലാതെ
കൂട്ടിവായന സാദ്ധ്യമാകാതെ
കുട്ടാടന് പൂശാരിയായി
നിറം മാറുന്ന കാലത്തിനെ പിടിക്കാന്
ഓന്തിനുമേലെ കമിഴ്ന്നുവീഴുന്നു.
ചത്തുപോയെന്നു
പരാധീനം വലിച്ചെറിയുന്നു
ശവപ്പറമ്പിലേക്ക്
ജീവിതം.
7
ഉടുമുണ്ട് മാറിയണിഞ്ഞ്
രവി ഖസാക്കിലെത്തി.
ഉടലേ മാറിയണിയാൻ
ശ്രമിച്ചിട്ടും
ഖസാക്കിനെത്താനായില്ല.
അനാദിയായിപ്പെയ്യുന്ന
മഴയിൽ
എത്ര കാലമാണ്
സര്പ്പദംശനമേറ്റുള്ള
കിടപ്പ്?