ജയപ്രകാശ് എറവ്

എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന്
നിനക്കറിയേണ്ടതുപോലെ
എനിക്കും അറിയണമെന്നുണ്ട്.
അറിയുന്നതുവരെ
അതിനൊരുത്തരമില്ലതന്നെ.
അല്ലെങ്കിലും
ചോദ്യങ്ങൾക്കു മുന്നേ
ഉത്തരപ്പിറവിയില്ല-
യെന്നറിക നീ സഖേ….

ചോദ്യശരമാരിനടുവിലെ
വിഷാദപർവ്വവനസ്ഥലിയാ-
ണവർതൻ
നികുംഭില …
പരസ്പരം നോക്കി നെടുവീർപ്പിടൽ.
കാതുകൾക്ക് അരോചകമാം
ശബ്ദമുറിവുകൾ.

എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന
ചോദ്യത്തിനുത്തരം കിട്ടും മുമ്പേ
യാത്രയാവുന്നു
കിഞ്ചന വർത്തമാനയാത്രകൾ.
അടിമവേഷം കെട്ടിയവർതൻ,
വേതാളനടനം.
സംഭവിക്കുന്നതെല്ലാമറിയുവാനും
കേൾക്കുവാനും
ഞാനിവിടെ
എന്തിനാണ്,
ഏതിനെന്നറിയാതെ
ഒറ്റയ്ക്കിരിപ്പാണ്.

_{കവർ: ജ്യോതിസ് പരവൂർ}

അമ്മ തൻ നാവിൽ നിന്നുതിർന്ന
യക്ഷിക്കഥകൾ ഭയം വിതച്ച ബാല്യം.
മുട്ടിറങ്ങും മുടി ,
സാന്ധ്യശോഭയുറും നയനദ്വയം ,
കുങ്കുമവർണ്ണം തൂവിത്തെറിക്കും കവിൾത്തടം,
വിടർന്നുലഞ്ഞ ചുണ്ട് ,
വശീകരണമന്ത്രം
നിറഞ്ഞുലയും മന്ദഹാസം
നിലാവ്തോല്ക്കും വെണ്മ
വഴിയും ഉടയാടകൾ
ഉയർന്നു താഴും നെഞ്ചിൻ ദ്രുത ചലന നടനചാരുത.
പാദപതനമേതുമില്ലാതെ
തുവൽസ്പർശമേല്പിയ്ക്കാതെ
ഭൗമസഞ്ചാരം
എത്രമേൽ സുന്ദരഭാവം
അത്രമേൽ ക്ഷണവേഗഭീകരം .
കാലമെത്ര കടന്നുപോകിലും
ഭയമാർന്ന കഥകൾതൻ ഭീകരരാത്രികൾ കേട്ടുറങ്ങിയ നാളുകൾ ഇന്നു
നിദ്രാവിഹീന യാമങ്ങൾ..!
കഥകളിൽ നിന്ന് പടിയിറങ്ങിയവർ
പഴമയെ കൊല്ലുന്നു.
എനിക്കും നിനക്കുമിടയിൽ
മടുപ്പില്ലാതെ നിറഞ്ഞുപെയ്യുന്ന
അതിജീവനകഥകൾതൻ
ജീവരസം തുളുമ്പി തൂവുന്ന നിറവർണച്ചെപ്പ്.
………………………

കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ

ജാനേടത്തിയും ഓമനേച്ചിയും
അയൽപക്കക്കാരാണ്.

ഉമ്മറത്തിരുന്ന് നോക്കിയാൽ
ഒരേ ഹൃദയം പോലെ വീടുകൾ
രണ്ട് പേരും എന്റെയാരുമല്ല.

എല്ലാരും അങ്ങനെ വിളിക്കയാൽ
നാവിൻ തുമ്പിലാപേരുകൾ തത്തിക്കളിച്ചു.
അയൽപക്കങ്ങൾ ഇങ്ങനെ തന്നെ വേണമെന്ന്
പലരുടേയും നാവുകൾ കൂട്ടിമുട്ടി.

അത്തം പിറന്നാൽ പൂവട്ടിയും,
വിഷു സംക്രാന്തിനാൾ വിഷുക്കട്ടയുമായ്
ഇരുവരും എത്തും.

ആഘോഷങ്ങൾ
അതിർത്തിയില്ലാതെയൊഴുകി.

ഇവരൊന്ന് വക്കാണം കൂടി കണ്ടാൽ
മത്യായിരുന്നുവെന്ന്
പരദൂഷണക്കാർ പല ദേശത്തും
പ്രക്ഷേപണകേന്ദ്രങ്ങൾ തുറന്ന് കാത്തിരുന്നു.
തെറിയും , തല്ലും കണ്ടിട്ടെത്ര നാളായി?

നാട്യക്കാരിയായ കമലയുടെ ജാക്കറ്റിനുള്ളിൽ
കിടന്ന് മുലകൾ വീർപ്പ് മുട്ടി പുറത്തേക്ക്
തുറിച്ചു.

പലചരക്ക് കടയിലെ ബെഞ്ചിലും
ഗോപാലേട്ടന്റെ ചായക്കടയിലും ഇരിക്കുന്ന
കണ്ണുകൾ റോക്കറ്റ് വിട്ട പോലെ!

കള്ള് ചെത്താൻ കേറുന്ന ശങ്കരനും
പറമ്പിൽ കൊത്തി കിളയ്ക്കുന്ന വേലായുധനും
ഇടയ്ക്കിടെ തങ്ങളുടെ തൊഴിലിന് ഇടവേള
പറഞ്ഞ് കാതുകളേ കേൾക്കുന്നുവോ എന്ന്
സ്വയം ചോദിക്കും.

ആരൊക്കെ കാത്തിരുന്നിട്ടും
കാതെത്ര വട്ടം പിടിച്ചിട്ടും
ലോകം മാറിയിട്ടും
അതിർത്തികൾ പൂത്തു.

ജാനേടത്തി, ഓമനേച്ചി
അങ്ങനെ വിളിക്കപ്പെടുമ്പോൾ
എനിക്ക് ചുറ്റുമൊരു സ്നേഹ താഴ് വാരം
നിറഞ്ഞൊഴുകി.

കവർ : ജ്യോതിസ് പരവൂർ