INTERVIEW

മുഹമ്മയെ സിന്തറ്റിക് സാനിറ്ററി പാഡ് വിമുക്തമാക്കിയ പദ്ധതിയുടെ സീനിയർ പ്രോഗ്രാം ഓഫീസർ റീമ ആനന്ദുമായി പി എൽ ലതിക നടത്തുന്ന അഭിമുഖം

റീമ ആനന്ദ് .വായനക്കാർക്കുവേണ്ടി സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്താമോ ?

ഞാൻ പത്തനംതിട്ട സ്വദേശിയാണ് . ജന്തു ശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദവും എം എഡും കരസ്ഥമാക്കിയിട്ടുണ്ട് . ഒരു ഹയർ സെക്കന്ററി സ്‌കൂൾ , കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയ, ചേർത്തല എസ് എൻ കോളേജ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ അധ്യാപികയായി ജോലി ചെയ്തു .എന്നും സസ്യ ശാസ്ത്രവും പ്രകൃതിയും പരിസ്ഥിതിയും ആയിരുന്നു എന്റെ താല്പര്യങ്ങൾ .പിന്നീട് മങ്കൊമ്പ് റൈസ് റിസർച്ച് കേന്ദ്രത്തിൽ ജൂനിയർ റിസർച്ച് ഫെല്ലോ ആയി ചേർന്നു അതിനു ശേഷം കേന്ദ്ര തോട്ടവിള ഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിൽ (CCPRI – CENTRAL PLANTATION CROP RESEARCH INSTITUTE) സീനിയർ റിസർച്ച് ഫെലോ ആയിട്ട് ഏഴു വർഷത്തോളം ജോലി ചെയ്തു. ആ സമയത്തു കുട്ടനാട്ടിലെ കാർഷിക മേഖലയിൽ വളരെ താല്പര്യമുണർത്തുന്ന പല പദ്ധതികളുടെയും ഭാഗമായി . അതിന്റെ തുടർച്ചയായാണ് ബാംഗ്ലൂർ ആസ്ഥാനമായ ATREE എന്ന എൻ ജി ഒ യിൽ ചേരുന്നത് . ആഗോള റാങ്കിങ്ങിൽ തന്നെ ആദ്യത്തെ പത്തു റാങ്കിങ്ങിൽ വരുന്ന( TEN GLOBAL THINK TANK ) ഇന്ത്യയിലെ ഒരു പരിസ്ഥിതി സംഘടനയാണ് ATREE . (അശോക ട്രസ്ററ് ഫോർ റിസർച് ഇൻ ഇ ക്കോളജി & ദി എൻവയോൺമെന്റ്) ഇന്ത്യയിൽ പല പരിസ്ഥിതി ലോല പ്രദേശങ്ങളുടെയും സംരക്ഷണ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുന്നു . ഏകദേശം ആറോളം ഫീ.ൽഡ് സെന്ററുകൾ ഉണ്ട്.ഫീൽഡ് അക്കാദമികൾ .അതിലൊന്നാണ് ആലപ്പുഴയിലെ വേമ്പനാട് കായൽ സംരക്ഷണത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള ATREE CERC .(കമ്മ്യൂണിറ്റി എൻവയോണ്മെന്റ് റിസോഴ്സ് സെന്റർ ). അവിടെ സീനിയർ പ്രോഗ്രാം ഓഫീസർ ആയി ഇപ്പോൾ ജോലി ചെയ്യുന്നു

മുഹമ്മയെ സാനിറ്ററി നാപ്കിൻ വിമുക്തമാക്കി എന്ന് പലയിടത്തും വായിക്കുകയുണ്ടായി പ്രോജെക്ടിനെ പറ്റി വിശദമായി പറയാമോ ?
എങ്ങനെയാണു ഈ ആശയം മനസ്സിലുദിച്ചത് ?

മുഹമ്മയെ സാനിറ്ററി നാപ്കിൻ വിമുക്തമാക്കുന്ന ഒരു പ്രോജക്ട് എന്നത് തനിയെ മനസ്സിൽ ഉദിച്ച ഒരു ആശയമാണെന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല. അതിന്റെ ഉറവിടം ഞാൻ വ്യക്തമാക്കാം
‘ആട്രീ ” വേമ്പനാട് കായൽ സംരക്ഷണം അഥവാ തണ്ണീർത്തട സംരക്ഷണത്തിനു വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്ന NGO ആണ്. ആട്രി വേമ്പനാട്ടിൽ ധാരാളം പ്രോജക്ടുകൾ ചെയ്തുവരുന്നുണ്ട്. അതിലൊന്നാണ് ഐ എസ് ആർ ഒ യുടെ മാർക്കറ്റിംഗ് വിങ് ആയ ആൻട്രിക്സ് കോർപറേഷന്റെ ഒരു സി എസ് ആർ പ്രോജക്ട് . അത് ഒരു വില്ലേജ് ദത്തെടുക്കൽ അതായത് ഒരു തണ്ണീർത്തട ഗ്രാമത്തെ മാതൃകാ തണ്ണീർത്തട ഗ്രാമം ആക്കി മാറ്റുന്ന പദ്ധതിയാണ് . അതിനായി ഏറ്റെടുത്തത് മുഹമ്മ എന്ന ഗ്രാമമാണ് “മുഹമ്മോദയം ” എന്നാണ് പദ്ധതിയുടെ പേർ . മുഹമ്മ ഒരു കായലോര ഗ്രാമമാണ് മുഹമ്മയിൽ ധാരാളം കനാലുകൾ ഉണ്ട്.

കനാലുകളെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കൽ ഞങ്ങളുടെ പ്രോജക്റ്റിലെ ഒരു പ്രോഗ്രാം ആയിരുന്നു കനാലുകളുടെ പുനരുദ്ധാരണം നടക്കുന്ന സമയത്താണ് മെൻസ്ട്രുൽ വേസ്റ്റ് , അതായത് ഉപയോഗിച്ച സാനിറ്ററി പാഡുകൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന മാലിന്യം ജലാശയങ്ങളിൽ വളരെയധികം കണ്ടുതുടങ്ങിയത് . ആ പ്രശ്നം നേരിട്ടപ്പോഴാണ് പരിഹാരത്തെ ക്കുറിച്ചു ആലോചിക്കുന്നത് . സ്ഥലത്തെ സ്ത്രീകളോട് സംസാരിക്കുകയും അതെത്ര വലിയ പ്രശ്നമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്തു . അല്ലെങ്കിലും ലോകമെമ്പാടും സിന്തറ്റിക് സാനിറ്ററി പാടുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് കൊണ്ടുള്ള പ്രശ്നങ്ങളും അവ നിർമാർജനം ചെയ്യാനുള്ള സൗകര്യക്കുറവും എന്നും സ്ത്രീകളുടെ പ്രശ്നമാണ് . എനിക്ക് ഈ വിഷയത്തിൽ കൂടുതൽ താല്പര്യം തോന്നി . കാരണം അതിനു മുൻപുതന്നെ സിന്തറ്റിക് പാഡുകളുടെ ഉപയോഗം ഞാൻ പൂർണമായി ഉപേക്ഷിക്കുകയും ആർത്തവ കപ്പിലേക്ക് മാറുകയും ചെയ്തിരുന്നു. അതുമൂലം ഈ വിഷയത്തെ പറ്റി സ്ത്രീകളോട് സംസാരിക്കാൻ എനിക്ക് കൂടുതൽ ആത്മവിശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു .ഒന്ന് മനസ്സിലായി .അവിടത്തെ സ്ത്രീകൾക്ക് അവരുടെ പ്രശ്നം അവതരിപ്പിക്കാനോ ബദൽ തേടുവാനോ മാർഗമുണ്ടായിരുന്നില്ല . പാഡുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു എങ്കിലും അവ എങ്ങനെ ഉപേക്ഷിക്കണമെന്ന് അറിവില്ല . ചിലർ കത്തിച്ചു കളയുന്നു, ഫ്ലഷ് ചെയ്യുന്നു .അതേ സമയം അതുമൂലം ചൊറിച്ചിൽ , പി സി ഒ ഡി , കത്തിക്കുന്നത് മൂലമുള്ള ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങൾ എന്നിവയെ കുറിച്ച് അവർക്കു ബോധ്യമുണ്ട് . ആ അറിവിൽ നിന്നാണ് ബദൽ മാർഗങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ഭാവി പദ്ധതിയായി രൂപം കൊള്ളുന്നത്

പകരം ഉപയോഗിക്കുന്ന ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്.?ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ പ്രത്യേകതകൾ ? എന്ത് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നു ?

പകരം ഉപയോഗിക്കുന്നത് രണ്ട് ഉൽപ്പന്നങ്ങളാണ്. ഒന്ന് തുണികൊണ്ടുള്ള നാപ്കിനുകൾ. നമ്മുടെ പഴയ തലമുറ തുണികൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നവരാണ് ഇന്നുള്ള മധ്യവയസ്കരിൽ മുക്കാൽഭാഗവും തുണി ഉപയോഗിച്ചവരാണ്. തുണിപാഡുകൾ ഏകദേശം പഴയ തുണി ശീലത്തിന്റെ വേറൊരു പകർപ്പാണ്. എന്നാൽ ഇവിടെ വളരെ സോഫ്റ്റ് ആയിട്ടുള്ള കോട്ടൺ ഫ്ലാനൽ ആണ് ഉപയോഗിക്കുക . വളരെ മൃദുത്വമുള്ളതും ധാരാളം ഈർപ്പം വലിച്ചെടുക്കുന്നതും ആണ് കോട്ടൺ ഫ്ലാനൽ .അതിന്റെ പ്രത്യേകത എന്തെന്നാൽ വെള്ളമോ രക്തമോ ഏതെങ്കിലും ദ്രവമോ വീണാൽ അതിനെ ഉപരിതലം മുഴുവൻ തുല്യമായി വലിച്ചെടുക്കുകയും പുറമെ ഈർപ്പം നിലനിർത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്യും .വെറും തുണി മടക്കി ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ രക്തം പുറത്തേക്കു കിനിയാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട് .എന്നാൽ കോട്ടൻ പാഡുകളുടെ ഏറ്റവും അടിയിലുള്ള ലേയർ പി യു എൽ (പോളി യുറിത്രീൻ ലാമിനേഷൻ ) ഉള്ളതാണ്
എട്ടു കോട്ടൺ ഫ്ലാനൽ ലേയറുകളുള്ളതിൽ ഏറ്റവും അടിയിലത്തേതിന്റെ ഉള്ളിൽ ആണ് പി യു ലാമിനേഷൻ ഉള്ളത്. സിന്തറ്റിക് നാപ്കിനുകൾ അടിവസ്ത്രത്തിൽ ഒട്ടിച്ചു വെക്കുന്നതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ബട്ടണുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ചേർത്ത് ഉറപ്പിച്ചു ഉപയോഗിക്കാവുന്ന മാതിരിയാണ് ഇവ രൂപ കല്പന ചെയ്തിട്ടുള്ളത് .മാത്രമല്ല കഴുകി വൃത്തിയാക്കി സൂക്ഷിച്ചുവെച്ച് വർഷങ്ങളോളം ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയും

മറ്റൊരു ബദൽ മാർഗം ആർത്തവ കപ്പുകൾ.ആണ് ആർത്തവ കപ്പുകൾ മെഡിക്കൽ ഗ്രേഡിലുള്ള സിലിക്കൺ കൊണ്ടാണ് ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത്. ശസ്ത്ര ക്രിയകൾക്ക് , breast implantation , കണ്ണുകൾക്കുള്ളിലെ ഉപയോഗം എന്നിവക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന ഗ്രേഡ് സിലിക്കൺ എന്നർത്ഥം . ഇതുപയോഗിച്ചുണ്ടാക്കിയ ബെൽ ആകൃതിയിലുള്ള ഒരു ഉപകരണമാണ് ആർത്തവ കപ്പ് യോനിക്കുള്ളിലേക്ക് കടത്തിവെച്ചാണ് ഉപയോഗിക്കുക . പൂർണമായും ഉള്ളിൽ കടന്നിരിക്കുന്ന ഈ കപ്പ് രക്തം ശേഖരിക്കുകയും നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്ന സമയത്ത് അല്ലെങ്കിൽ നിറയുന്ന സമയത്ത് പുറത്തെടുത്ത് കളഞ്ഞ് വെള്ളത്തിൽ കഴുകി വീണ്ടും തിരിച്ചു വച്ച് ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയുകയും ചെയ്യും ഏകദേശം എട്ടു മുതൽ 10 വർഷം വരെ ഒരു കപ്പ് ഉപയോഗിക്കാം ഉപയോഗം കഴിയുമ്പോൾ കഴുകി വൃത്തിയാക്കി സൂക്ഷിച്ചു വെച്ച് പുനരുപയോഗം ചെയ്യാം . ഈ രണ്ടു ബദൽ മാർഗങ്ങളാണ് ഞങ്ങൾ മുഹമ്മയിൽ പ്രചരിപ്പിച്ചത് .

എവിടെ നിന്നാണ് ഇവ ലഭിക്കുക ? എവിടെയൊക്കെയാണ് ഇവ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നത് ?

രണ്ടു ഉൽപ്പന്നങ്ങളും ഓൺലൈൻ മാർക്കറ്റിൽ ലഭ്യമാണ് . പല പേരിലുള്ള പല ബ്രാൻഡിലുള്ള ഉല്പന്നങ്ങളും ലഭിക്കും . ഞങ്ങൾ പദ്ധതിക്കുവേണ്ടി ഉപയോഗിച്ചത് പോണ്ടിച്ചേരി ആസ്ഥാനമായുള്ള ഓറോവിലിലെ ഇക്കോഫെം (Ecofemme ) ഉണ്ടാക്കുന്ന കോട്ടൺ പാഡുകളാണ്. ഇക്കോഫെമിലെ സ്ത്രീകളാണ് ഇവ നിർമ്മിക്കുന്നത് . ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ കോട്ടൺ പാഡ് ഉൽപ്പാദകർ ഇവരാണെന്നാണ് അറിയുന്നത്. കേരളത്തിൽ ഇതുവരെ ആർത്തവ കപ്പുകൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന സ്ഥാപനങ്ങൾ വന്നിട്ടില്ല . ബാംഗ്ലൂർ മുംബൈ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ബാംഗ്ലൂർ ആസ്ഥാനമായുള്ള ക്രെസെന്റ്ഷ്യ എന്ന മൊത്ത വ്യാപാര സ്ഥാപനത്തിൽ നിന്നാണ് ഞങ്ങൾ ആർത്തവ കപ്പുകൾ വാങ്ങിയത്

ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ വില നിലവാരം എങ്ങനെ ? ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ പ്രത്യേകതകൾ ?

ഒരു തുണി പാഡിന് 200 മുതൽ 245 രൂപ വരെ വില വരുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ പദ്ധതിയ്ക്ക് വേണ്ടി ഓറോവിലിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയ തുണി പാഡിന് ഓൺലൈൻ വിപണിയിൽ ഒന്നിന് 245 രൂപ വിലയാണ് .ആർത്തവ കപ്പ് പല വിലയ്ക്ക് ലഭ്യമാണ് 150 .രൂപയിൽ തുടങ്ങി 2000 രൂപ വരെ വിലയുള്ള ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ വിപണിയിൽ ഉണ്ട് ഇതിനെ കുറിച്ച് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഇത്തരം ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ വാങ്ങിക്കുമ്പോൾ ഗുണമേന്മയുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു വിട്ടു വീഴ്ചയും ചെയ്യാൻ പാടില്ല . കാരണം ഇത് നമുക്ക് ദീർഘകാലം ഉപയോഗിക്കാനുള്ളതാണ് , ശരീരത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ വെച്ച് ഉപയോഗിക്കാനുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് നിർമ്മിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന പദാർത്ഥങ്ങൾ നിർദിഷ്ട ഗുണമേന്മ ഉള്ളതായിരിക്കണം . സിലക്കണിന്റെ ക്വാളിറ്റി സ്റ്റാൻഡേർഡിനെ കുറിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞുവല്ലോ . ഞങ്ങൾ ഇവിടെ 600 രൂപ വിലയുള്ള കപ്പുകളാണ് ഉപയോഗിച്ചത് .

ഉപയോഗത്തിന് ശേഷം എങ്ങനെയാണു ഇവ സംസ്കരിക്കുക ?

ഇവ സംസ്കരിക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല . പുനരുപയോഗിക്കുകയാണ് ചെയ്യുക .വർഷങ്ങളോളം ഉപയോഗിക്കാം .ഉപയോഗ കാലം കഴിഞ്ഞു ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വരുമ്പോൾ , ആർത്തവ കപ്പിലെ സിലിക്കൺ റീസൈക്കിൾ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നതാണ് , തുണി പാഡുകൾ ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോൾ ഒരു വിധത്തിലുള്ള പരിസ്ഥിതി ദോഷവും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല രണ്ടു ഉൽപ്പന്നങ്ങളും തികച്ചും പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദമാണ് .

എന്നാണ് സംരംഭത്തിന് തുടക്കം കുറിച്ചത് ? എങ്ങനെ പ്രചാരണം നടത്തി ? സർക്കാർ സ്ഥാപനങ്ങളുടെയോ ,ഏജൻസികളുടെയോ സഹകരണം ലഭിച്ചുവോ ?ഇത് പഞ്ചായത്തു , ജില്ലാ , സംസ്ഥാനതലത്തിൽ അധികൃതരുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെടുത്തുവാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ടോ ? എന്തായിരുന്നു പ്രതികരണം ?

പ്രധാന പ്പെട്ട ഒരു ചോദ്യമാണിത് . സംരംഭം തുടങ്ങിയത് 2019 മാർച്ചിലാണ്‌ . മുഹമ്മയിലെ ഒരു പ്രത്യേക പ്രശ്നത്തിന്തു പരിഹാരമായിട്ടാണല്ലോ പദ്ധതിയുടെ തുടക്കം . അതിനാൽ അതിനു ആദ്യം മുതൽ ജനശ്രദ്ധ ലഭിച്ചു .പൊതുജന പങ്കാളിത്തമുള്ള ഒരു ശ്രമമായിരുന്നു കനാൽ വൃത്തിയാക്കൽ അത് കൊണ്ട് പഞ്ചായത്തധികൃതരും പൊതു ജനങ്ങളും ആരോഗ്യവകുപ്പിന്റെ പ്രതിനിധികളും സന്നിഹിതരായിരുന്നു തൊഴിലുറപ്പുകാരാണ് വൃത്തിയാക്കലിൽ ഏർപ്പെട്ടത് . ആദ്യമായി സ്ത്രീകളുടെ മീറ്റിംഗ് വിളിച്ചത് ആരോഗ്യവകുപ്പിന്റെ സഹായത്തോടെ , 16 വാർഡിലെയും ആശാ വർക്കർ മാരുടെ സഹകരണത്തോടെയാണ് . ആശാ വർക്കർമാർ ആരോഗ്യ കാര്യങ്ങളുമായി കുടുംബങ്ങളോട് നിരന്തര ബന്ധം പുലർത്തുന്നവരാകയാൽ ആ വിശ്വാസ്യത ഞങ്ങൾക്കുപകരിച്ചു .അങ്ങനെ പഞ്ചായത്തിന്റെയും ആരോഗ്യ വകുപ്പിന്റെയും, ഐ സി ഡി എസ് , കുടുംബശ്രീ തുടങ്ങിയ സംഘ ടനകളുടെയും സഹകരണം എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളിലും ലഭിച്ചു .തുടക്കം മുതൽ തന്നെ ഉപഭോക്താക്കൾക്കിടയിൽ അതായതു മുഹമ്മയിലെ സ്ത്രീകൾക്കിടയിൽ നല്ല സ്വീകാര്യത ഉണ്ടായിരുന്നു പ്രത്യേകിച്ചും നമ്മുടെ തുണിപാഡുകൾ സ്വീകരിക്കുന്നതിൽ അവർ മുൻപന്തിയിലായിരുന്നു. അവിടത്തെ സാധാരണക്കാരായ സ്ത്രീകൾ മിക്കവരും കയർ പിരിക്കുന്നവരും കക്ക വാരുന്നവരും ആണ്. അവർ കൂടുതലും പഴയ രീതികൾ തുടരുന്നവരാണ് . അത് കൊണ്ട് വളരെ സൗകര്യമായി ഉപയോഗിക്കാവുന്ന തുണി പാഡുകൾ അവർക്കിടയിൽ പെട്ടെന്ന് സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടു . വളരെ പതിയെയാണെങ്കിലും ചെറുപ്പക്കാർക്കിടയിൽ ആർത്തവ കപ്പുകളും സ്വീകാര്യത നേടി.

പഞ്ചായത്തു ഭരണ സമിതിയുടെ സഹകരണം എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ് .പഞ്ചായത്തു പ്രസിഡണ്ട് ശ്രീ ജയലാൽ പദ്ധതിയിൽ പ്രത്യേക താല്പര്യമെടുത്തു . ജില്ലാ പഞ്ചായത്തിന്റെയും മറ്റു പഞ്ചായത്തുകളുടെയും മുന്നിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധ വെച്ചു . അത് കൊണ്ട് മാധ്യമങ്ങളുടെയും ശ്രദ്ധ ലഭിച്ചു . മാത്രമല്ല കേട്ടറിഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്നെല്ലാം പദ്ധതിയെ കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണങ്ങൾ വരികയുണ്ടായി .പല പഞ്ചായത്തുകളും സമാന പദ്ധതികൾ നടപ്പിലാക്കുവാനുള്ള ആഭിമുഖ്യം പ്രദർശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു . പൊതുവെ സമൂഹത്തിൽ നിന്നൊട്ടാകെ പോസിറ്റീവ് ആയ പ്രതികരണമാണ് പദ്ധതിക്ക് ലഭിച്ചത് .

ഇത് പ്രാദേശികമായി തൊഴിൽ സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ലേ ? അത്തരം യൂണിറ്റുകൾ മുഹമമയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ടോ ?

തുണി പാഡ് നിർമ്മാണം പ്രാദേശികമായി തൊഴിൽ സൃഷ്ടിക്കാവുന്ന ഒരു പദ്ധതിയാണ് പക്ഷെ ഞങ്ങൾ .മുഹമ്മയിൽ ഇത് പ്രവർത്തികമാക്കുമ്പോൾ അങ്ങനെ ഒരു ഉൽപ്പാദന യൂണിറ്റ് തുടങ്ങിയില്ല . ഞങ്ങൾ പുറത്തു നിന്ന് വരുത്തുവാൻ കാരണമുണ്ട് . ആ സമയത്ത് തുണിപാഡുകൾക്കു ഇവിടത്തെ മാർക്കറ്റിലോ ആളുകൾക്കിടയിലോ പ്രചാരമില്ല ഒരു പുതിയ പ്രോഡക്റ്റ് ഇങ്ങനെയുള്ള സ്ഥലത്തു ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ ആദ്യം അതിനു വിപണിയിൽ സ്റ്റെഡി ഡിമാൻഡ് ഉണ്ടായിരിക്കണമല്ലോ . അല്ലെങ്കിൽ അതിനു സുസ്ഥിരവിജയം കൈവരിക്കാൻ കഴിയില്ല അത് ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുക എന്നതാണ് ആദ്യം ചെയ്യേണ്ടത്
ആർത്തവ ശുചീത്വവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതായതു കൊണ്ട് ആദ്യമായി അവബോധപ്രവർത്തനമാണ് വേണ്ടത് കാരണം ഇപ്പോൾ മാർക്കറ്റിൽ ഉള്ള സിന്തറ്റിക് ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ ന്യുനതകളും അവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങളും ബദൽ മാർഗങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് കൊണ്ടുള്ള ആരോഗ്യ സംബന്ധമായ ഗുണവും ബോധ്യപ്പെടുത്തേണ്ടതുണ്ട് .അവരുടെ ശീലം മാറ്റിയെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. അങ്ങനെ ഒരു ഡിമാൻസ് ഉണ്ടായതിനു ശേഷം മാത്രമേ ഒരു യൂണിറ്റ് വിഭാവനം ചെയ്യുന്നതിൽ അർത്ഥമുള്ളൂ .ആദ്യം തന്നെ മാർക്കറ്റിൽ 245 രൂപ വിലയുള്ള ഒരു ഉൽപ്പന്നം വാങ്ങിക്കുവാൻ ഗ്രാമീണ സ്ത്രീകളോട് പറഞ്ഞാൽ അവർ പെട്ടെന്ന് തയ്യാറാവുകയില്ല . അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായി സബ്ഡിഡിയോടെ 245 രൂപയുടെ പാഡ് 50 രൂപക്കും 600 രൂപയുടെ ആർത്തവ കപ്പു 100 രൂപക്കും ആണ് വിതരണം ചെയ്തത് . അതിന് പദ്ധതി വിഹിതവും എക്കോഫെമിന്റെ സബ്‌സിഡിയും ഉപയോഗിച്ചു .ഒരു പാഡ് അഥവാ കപ്പ് ഉപയോഗിക്കാവുന്ന കാലദൈർഘ്യം കണക്കിലെടുക്കുമ്പോഴാണ് വില നിസ്സാരമാണെന്ന് മനസ്സിലാവുക .

പദ്ധതിക്കു പ്രചാരം ലഭിച്ചതോടെ മുഹമ്മയ്ക്കു പുറത്തും ബദൽ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾക്ക് ഡിമാൻഡ് വർദ്ധിക്കുന്നുണ്ട് . ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ മുഹമ്മയിലോ സമീപ പ്രദേശത്തോ ഒരു ഉൽപ്പാദന യൂണിറ്റ് തുടങ്ങുവാൻ പദ്ധതിയിടുന്നുണ്ട്. കൊല്ലത്തെ അഷ്ടമുടി വേറൊരു സംരക്ഷണ മേഖലയാണ് . പല ജില്ലാപഞ്ചായത്തുകളും ഇത്തരം യൂണിറ്റുകൾ തുടങ്ങാൻ മുന്നോട്ടു വരുന്നുണ്ട് . തിരുവനന്തപുരം കോർപറേഷന് ഒരു തുണി പാഡ് പ്ലാന്റ് അനുവദിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ പുരോഗമിക്കുന്നു എന്നാണറിയുന്നത് . തീർച്ചയായും ഇത് ധാരാളം തൊഴിലവസരങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കും

സ്ത്രീകൾ , യുവതലമുറ , കൗമാരക്കാർ എന്നിവർ നിലവിലുള്ള പ്രസിദ്ധ ബ്രാൻഡ് ഉല്പന്നങ്ങളെക്കാൾ ഈ ബദൽ മാർഗങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടോ ? എന്താണ് ഫീഡ്ബാക്ക് ?

എന്റെ അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായത് എല്ലാ തലമുറകളിൽ പെട്ടവരും എല്ലാ സാമ്പത്തിക ശ്രേണിയിൽ പെട്ടവരും ആയ സ്ത്രീകൾ ഈ മാറ്റത്തെ വളരെയധികം സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നതായിട്ടാണ് . സ്കൂൾ വിദ്യാർഥികൾ മുതൽ . സിന്തറ്റിക് പാഡു ശീലമാക്കിയ തലമുറയിൽ സ്ത്രീകളുടെ ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങൾ വർദ്ധിച്ച തോതിൽ കാണപ്പെടുന്നു , ചൊറിച്ചിൽ , അലർജി എന്നിവ സാധാരണമാണ് . PCOD വ്യാപകമായിരിക്കുന്നു . ഗർഭപാത്രം നീക്കം ചെയ്യലിൽ വലിയ വർദ്ധനയാണ് കാണുന്നത് . പുറമെ പാരിസ്ഥിക മലിനീകരണത്തെപ്പറ്റിയുള്ള അവബോധം സമൂഹത്തിൽ വർദ്ധിക്കുകയാണ് .അത് കൊണ്ടാവാം സ്ത്രീകളിലും പുരുഷന്മാരിലും ഇത്തരം ബദൽ മാർഗങ്ങളോട് പോസിറ്റീവ് ആറ്റിട്യൂഡ് കാണുന്നത്

പദ്ധതി കൂടുതൽ പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിക്കാൻ ഉദ്ദേശമുണ്ടോ ?

തീർച്ചയായും പദ്ധതി കൂടുതൽ പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിക്കണമെന്നു ഉദ്ദേശമുണ്ട് . അതേസമയം ആട്രീ പ്രധാനമായും വേമ്പനാട് തണ്ണീർ തട സംരക്ഷണത്തിന് വേണ്ടി നിലകൊള്ളുന്ന ഒരു സംഘടനയാണ്. പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണമാണ് ഞങ്ങളുടെ പ്രധാന പ്രോഗ്രാം. . ആട്രീ മുൻകൈയെടുത്തു പദ്ധതി കൂടുതൽ സ്ഥലങ്ങളിലേക്കു വ്യാപിപ്പിക്കുന്നതിലുപരി ഇത്തരം ഒരു സംരംഭവുമായി മുന്നോട്ടു പോകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന പഞ്ചായത്തുകൾക്കും ജില്ലാ പഞ്ചായത്തുകൾക്കും വേണ്ട മാർഗ നിർദേശവും സാങ്കേതിക സഹായവും നല്കുന്നതിനാണ് ഞങ്ങൾ ഊന്നൽ നൽകുന്നത് . കൊല്ലത്തെ അഷ്ടമുടിയിലും സമാനമായ ഒരു പദ്ധതിക്ക് വേണ്ടി അധികൃതരുമായി ധാരണയിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ട്. .തൃശൂർ, കണ്ണൂർ എറണാകുളം ജില്ലകളിൽ നിന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് അന്വേഷണം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്‌ .

ആരിൽ നിന്നെങ്കിലും ഏതെങ്കിലും ഘട്ടത്തിൽ എതിർപ്പോ പ്രതിഷേധമോ നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ടോ ? എങ്ങനെ മറികടന്നു ?

എതിർപ്പോ പ്രതിഷേധമോ എനിക്ക് ഒരു ഘട്ടത്തിലും നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല. എന്നാൽ എല്ലാം സുഗമമായിരുന്നു എന്നർത്ഥമില്ല .പലവിധത്തിലുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട് . പ്രധാനമായും നമ്മുടെ സമൂഹത്തിനു ഈ വിഷയം ചർച്ച ചെയ്യാനുള്ള സങ്കോചവും അവജ്ഞയും മൂലമുള്ള വിമുഖത പല സ്ഥലങ്ങളിലും നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്.ആർത്തവത്തോട് അനുബന്ധിച്ചുള്ള അനാചാരങ്ങൾ പലതും ഉണ്ടല്ലോ .തുണിപാഡുകൾക്കെതിരെ പൊതുവെ വിമർശനം ഉണ്ടായിട്ടില്ല പക്ഷെ ആർത്തവ കപ്പുകളെ സംബന്ധിച്ച്ചില വിദ്യാലയങ്ങളുടെ അധികൃതർ സങ്കോചം പ്രകടിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി പുറമെ ,ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ ഉപയോഗത്തെ കുറിച്ചുള്ള മാർഗ നിർദേശങ്ങൾ കൃത്യമായി പാലിക്കാത്തതു കൊണ്ടുള്ള പ്രശ്ങ്ങനൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. സ്വയം ഭരണ സ്ഥാപനങ്ങളുടെയും ആരോഗ്യ വകുപ്പിന്റെയും സഹായത്തോടെ ഇത്തരം ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങൾ തരണം ചെയ്യാൻ സാധിച്ചു . ഒരു എൻ ജി ഓ യേക്കാൾ വിശ്വാസ്യത ആരോഗ്യപ്രവർത്തകർക്കു സമൂഹത്തിൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആരോഗ്യവകുപ്പിന്റെയും മറ്റു ബന്ധപ്പെട്ട ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരുടെയും പങ്കാളിത്തം ജനങ്ങൾ കൂടുതൽ ഗൗരവത്തോടെ എടുക്കാൻ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട് .

മുഹമ്മോദയം പദ്ധതിക്ക് എന്തെല്ലാം അംഗീകാരം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്? അന്തർദേശീയ തലത്തിൽ ഒരു evaluvation ന്റെ ഭാഗമായി എന്ന് കാണുന്നു . അതിന്റെ വിവരങ്ങൾ വായനക്കാരുമായി പങ്കുവെയ്ക്കാമോ ?

ആദ്യ ത്തെ അംഗീകാരം മുഹമ്മയെ പൂർണമായും സിന്തറ്റിക്സാനിറ്ററിപാഡ് വിമുക്ത ഗ്രാമമായി പ്രഖ്യാപിക്കാൻ കഴിഞ്ഞത് തന്നെയാണ്. 2019 നവംബറിൽ തന്നെ ഹരിത കേരള മിഷന്റെ വിവിധ ഗ്രാമ പഞ്ചായത്തുകളിലെ മാലിന്യ സംസ്കരണ പദ്ധതികൾ അവതരിപ്പിക്കുന്ന വേദിയിൽ മുഹമ്മ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുകയും അംഗീകാരം നേടുകയും ചെയ്തു . മാത്രമല്ല പല പഞ്ചായത്തുകളുടെയും മാർഗ രേഖകളിലും മുഹമ്മ ഒരു മാതൃകയായിക്കഴിഞ്ഞു . ഇതിനു പുറമെ ആഗോളതലത്തിൽ യു എസ് ആസ്ഥാനമായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന “റെയർ സൊല്യൂഷൻ സെർച്ച് “നടത്തുന്ന മത്സരത്തിൽ നൂറോളം രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്ത പത്തു മത്സരാർത്ഥികളിൽ മുഹമ്മയിലെ സംരംഭം തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് . ജലമലിനീകരണം മൂലമുള്ള ശീതമാറ്റം ആണവരുടെ വിഷയം . ജനങ്ങളിൽ നിന്ന് തന്നെ പരിഹാരങ്ങൾ തേടുകയാണവരുടെ രീതി .മത്സരത്തിലെ വിജയിയെ പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടില്ല . മത്സരം ഇപ്പോഴും നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് സെപ്തംബർ അവസാനത്തിൽ മാത്രമേ വിജയിയെ പ്രഖ്യാപിക്കുകയുള്ളൂ .ഗ്ലോബൽ കോണ്ടെസ്റ്റിൽ വിജയിയെ നിർണയിക്കുന്ന മാനദണ്ഡം ഏജൻസി പൂർണമായും വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. മുഖ്യമായും ജനങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ശീലമാറ്റം കൊണ്ട് വന്ന് അതുവഴി ജലമലിനീകരണം തടയാനുള്ള മാർഗങ്ങൾക്കാണ് മുൻ‌തൂക്കം നൽകുന്നത്. മത്രമല്ല പദ്ധതി മറ്റെവിടെയും പ്രാവർത്തികമാക്കാൻ പറ്റുമോ എന്നതും അവരുടെ പരിഗണനാ വിഷയമാണ് .

വിജയിക്കുകയാണെങ്കിൽ സാമ്പത്തിക നേട്ടം ഉണ്ടാവുമോ ?

വിജയിക്കുകയാണെങ്കിൽ തീർച്ചയായും സാമ്പത്തിക സഹായം ഉണ്ടാവും .അവാർഡ് തന്നെ കാഷ് പ്രൈസ് ആണ് . അത് ആട്രീക്കുള്ള അവാർഡ് ആയിരിക്കും .ആട്രീയുടെ ഈ പ്രോജെക്ടിനോ മറ്റു പ്രൊജെക്ടുകൾക്കോ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയുമെന്നാണ് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്

ഈ വിവരം വളരെ ആവേശം പകരുന്നതാണ്. ഗുരുതരമായ പല പ്രശ്‌നങ്ങൾക്കാണ് ന്യൂനതകൾ ഇല്ലാത്ത പരിഹാരം ഉരുത്തിരിയുന്നത് . മലയാളനാടിന്റെ വിജയാശംസകൾ .

തൊഴിൽ നഷ്ടങ്ങളുടെ കാലത്തു ഓരോ അടുക്കളയും ഒരു വരുമാനസ്രോതസ്സാവണമെന്നും ഓരോ മുറ്റവും കൃഷിഭൂമി യാവണമെന്നും തിരിച്ചറിയുന്ന മഹാമാരിക്കാലത്തു അത്യന്തം കാലിക പ്രസക്തിയുള്ള പുതു സംരംഭവുമായി കാലുറപ്പിക്കുന്ന ഒരു വനിതയെ പരിചയപ്പെടുത്താൻ സന്തോഷമുണ്ട്.

കോയമ്പത്തുരിൽ 2018 ൽ ആരംഭിച്ച ചെറു വ്യവസായ സംരംഭമാണ് Annam flour and batter solutions. പോഷക സമൃദ്ധമായ ചെറു ധാന്യങ്ങൾ ഒറ്റക്കും വ്യത്യസ്ത മിശ്രിതങ്ങളായും പൊടി, മാവ്, റവ എന്നീ രൂപങ്ങളിൽ പാക്കറ്റുകളിലാക്കി വിതരണം ചെയ്യുന്നു. വർഷങ്ങളായി കോയമ്പത്തൂരിൽ താമസിക്കുന്ന ഒറ്റപ്പാലം സ്വദേശി ശ്രീമതി മിനി ശ്രീനിവാസനാണു സംരംഭക. ഭൂരിഭാഗം തൊഴിലാളികളും വനിതകൾ ആണ് എന്ന പ്രത്യേകതയുണ്ട്.

പാവങ്ങളുടെ അരിയാഹാരം കഴിക്കാനില്ലാത്തവരുടെ , ഭക്ഷണമായി പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ചെറുധാന്യങ്ങൾ ആധുനികന്റെ സമ്പന്ന തീൻമേശയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നത് എത്രത്തോളം വാസ്തവമാണ് ?എന്താണതിന്റെ കാരണങ്ങൾ ?

ആറു പതിറ്റാണ്ടുകൾക്കു മുൻപുവരെ മില്ലറ്റുകൾ നമ്മുടെ ഭക്ഷണത്തിൻ്റെ പ്രധാന ഭാഗമായിരുന്നു. അരിയോളം തന്നെ പ്രാധാന്യം ചാമയ്ക്കും തിനക്കും റാഗിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗോതമ്പാകട്ടെ തീരെ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നുമില്ല. 1960 ലെ ഹരിതവിപ്ലവത്തിൻ്റെ ഭാഗമായി അരിയുടെയും ഗോതമ്പിൻ്റെയും ഉൽപാദനത്തിൽ വൻ വർദ്ധനവുണ്ടായി. ലോകത്താകമാനം അത്യുൽപാദനശേഷിയുള്ള സങ്കരയിനം വിത്തുകൾ ഉപയോഗിച്ചുള്ള കൃഷി രീതിയും രാസവളങ്ങളുടെ ഉപയോഗവും നിലവിൽ വന്നു. ഇന്ത്യയിലെ സ്ഥിതിയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല. മില്ലറ്റുകൾ അഥവാ ചെറു ധാന്യങ്ങൾ നമുക്കന്യമായി. പട്ടിണി മാറ്റാനും ക്ഷാമമകറ്റാനും ലക്ഷ്യം വച്ചുള്ള ഈ ഹരിതവിപ്ലവത്തിൻ്റെ ചില പാർശ്വഫലങ്ങളും അന്നു തന്നെ പരാമർശിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.

അതിലൊന്ന്, പരമ്പരാഗത സമ്പ്രദായങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ ഈ കൃഷി രീതിയും ഭക്ഷണക്രമവും കാലക്രമേണ ഇരുമ്പിൻ്റേയും ജീവകം എ യുടേയും അഭാവം ആളുകളിൽ സൃഷ്ടിക്കുമെന്നാണ്. രാസകീടനാശിനികൾ ഉപയോഗിച്ചുള്ള കൃഷിരീതി കൊണ്ട് പരിസ്ഥിതിക്കു വരാവുന്ന മാറ്റവും, പോഷണവൈകല്യം മൂലമുള്ള ശിശുമരണങ്ങളും, അർബുദമടക്കമുള്ള രോഗങ്ങളുടെ ക്രമാതീതമായ വർദ്ധനവും എന്നുവേണ്ട നാമിന്നനുഭവിക്കുന്ന അനേകം ജീവിതശൈലീ പ്രശ്നങ്ങളും അന്നു തന്നെ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.

ഹരിതവിപ്ലവത്തെ തുടർന്ന് ചെറുധാന്യങ്ങളുടെ കൃഷി കുറച്ച് പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് മാത്രമായി ചുരുങ്ങി, വിപണനം കുറവായതിനാൽ ഉൽപാദനവും കുറഞ്ഞു. ഒരു കാലത്ത് നമ്മുടെ ഭക്ഷണത്തിൽ വലിയ സ്ഥാനമുണ്ടായിരുന്ന ചാമ പോലെയുള്ള ധാന്യങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുകൂടിയില്ലാത്ത ആളുകളുടെ എണ്ണം കൂടി. അരിയിൽ നിന്നും ഗോതമ്പിൽ നിന്നും വീണ്ടും മുന്നേറി നമ്മൾ മൈദ ഉപയോഗിച്ചുള്ള ജങ്ക് ഫുഡിലേക്ക് കടന്നു.

അങ്ങിനെയിരിക്കെയാണ് നൂറ്റാണ്ട് കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ വിപത്തായി കോവിഡ് എന്ന മഹാമാരിയെത്തുന്നത്. പ്രതിരോധശേഷിയില്ലാത്ത ശരീരങ്ങൾ വേഗത്തിൽ അടിയറവു പറയുന്നത് നമുക്ക് നോക്കി നിൽക്കേണ്ടിവന്നു. ഇപ്പോഴും ഭയപ്പാടോടെ നാം അകത്തിരിക്കുന്നു. ഇനിയും വൈറസുകൾ വരാമെന്നും ആരോഗ്യമില്ലാത്ത ആരും ഒന്നും നിലനിൽക്കില്ലെന്നും ഉള്ള തിരിച്ചറിവിൽനിന്നാണ് ജീവിതശൈലീ മാറ്റത്തെക്കുറിച്ച് നാം ചിന്തിക്കുന്നത്. ആ ചിന്തയിൽ നിന്നുമാണ് കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷമായി മില്ലറ്റ്‌സ് അഥവാ ചെറു ധാന്യങ്ങൾ ഇവിടെ വിപ്ലവം സൃഷ്ടിക്കുന്നത്.

എന്താണ് മില്ലറ്റുകൾ?

പുല്ല് വർഗ്ഗത്തിൽപ്പെടുന്ന ധാന്യ വിളയാണ് മില്ലറ്റ്സ്. ഗ്ലൂട്ടൻ ഇല്ല എന്നതും ഗ്ലൈസീമിക് സൂചിക വളരെ കുറവാണെന്നതും ഇതിനെ സൂപ്പർ ഫുഡ്സ് എന്ന കാറ്റഗറിയിൽപെടുത്തുന്നു. മില്ലറ്റുകൾ പലതരം ഉണ്ടെങ്കിലും ഇന്ത്യയിൽ ജനപ്രിയമായവ എട്ടു തരം മില്ലറ്റുകൾ ആണ്. അവ റാഗി, കമ്പ്, ചോളം, ചാമ, തിന, വരഗ്, കുതിരവാലി Brown top എന്നിവയാണ്. നാം സാധാരണ കഴിക്കുന്ന ഇഡലി, ദോശ തൊട്ട് ബിരിയാണി വരെയും എന്തിന് മധുരപലഹാരങ്ങൾ പോലും ഈ ധാന്യങ്ങൾ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കാൻ സാധിക്കും. ഒരു കാലത്ത് പാവങ്ങളുടെ ഭക്ഷണമായി പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ഈ ധാന്യങ്ങൾ ആധുനികൻ്റെ തീൻമേശയിലെ പ്രധാന ഭക്ഷണമാവാനുള്ള കാരണം ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കയും അതിൻ്റെ പ്രതിവിധികളെക്കുറിച്ച് അടുത്ത കാലത്തുണ്ടായ അവബോധവുമാണ്.

മെഡിക്കൽ ട്രാൻസ്‌ക്രിപ്ഷൻ മേഖലയിൽ പ്രവൃത്തിയെടുത്ത ആൾക്ക് ചെറു വ്യാവസായിക സംരംഭകയാവാൻ ഉണ്ടായ പ്രേരണ? അതിൽ ഈ മേഖല തിരഞ്ഞെടുക്കുവാനുണ്ടായ സാഹചര്യം ?

മെഡിക്കൽ ട്രാൻസ്ക്രിപ്ഷൻ എന്ന ജോലി ഞാൻ ആരംഭിക്കുന്ന സമയത്ത് അതു നമുക്കത്ര പരിചയമില്ലാത്ത തികച്ചുമൊരു നൂജനറേഷൻ ജോലിയായിരുന്നു. പന്ത്രണ്ട് വർഷം ഞാൻ ആ ജോലി ചെയ്തു. സ്വന്തമായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്ന ആഗ്രഹം ശക്തമായപ്പോൾ അഞ്ചു വർഷം മുൻപ് വിരമിച്ചു ‘സ്വന്തമായി എന്തെങ്കിലും’ എന്നല്ലാതെ അത് എന്ത് എന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. അത് പരമ്പരാഗത ഭക്ഷണമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ ഒരു വർഷമെടുത്തു. അത് മില്ലറ്റ്സ് എന്ന അത്ഭുത ധാന്യങ്ങളാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ വീണ്ടും സമയമെടുത്തു. ഒരിക്കൽ ചെറുധാന്യങ്ങൾ വിൽക്കുന്ന ഒരു കർഷകനെ പരിചയപ്പെട്ടു. അയാൾ അന്നു പറഞ്ഞ ധാന്യങ്ങളുടെ പേരുകളിൽ പലതും അന്നേവരെ കേട്ടിട്ടേയില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും അയാളുടെ വിവരണത്തിൻ്റെ ഗുണം കൊണ്ടാവാം അവയെക്കുറിച്ച് കുടുതൽ അറിയണമെന്നും ബിസിനസ്സ് ചെയ്യണമെന്നും താൽപര്യം തോന്നി.

കാര്യങ്ങൾ ഒട്ടും എളുപ്പമായിരുന്നില്ല. മില്ലറ്റുകളുടെ സ്രോതസു തൊട്ട് അതുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കുന്ന ആഹാരസാധനങ്ങൾ വരെ തികച്ചും പുതിയതായിരുന്നു. പലതും സ്വയം പരീക്ഷിച്ച് പഠിച്ചെടുക്കേണ്ടി വന്നു. കുറച്ച് നാട്ടറിവുകൾ ആയിരുന്നു ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നത് . അതിൽത്തന്നെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.

കാര്യങ്ങൾ ഇങ്ങിനെയൊക്കെ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് കോവിഡ് വരുന്നത്. വ്യക്തികൾ ആരോഗ്യത്തിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധാലുക്കളായി. അവർ മില്ലറ്റ്സ്റ്റ് അന്വേഷിച്ചു വന്നു തുടങ്ങി. ഞാൻ ചെറുധാന്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കുന്നതിന് എത്രയോ മുൻപ് തന്നെ ”No rice No wheat” ഫോർമുല പിൻതുടർന്നിരുന്ന ഡോക്ടർമാരുടേയും ഇക്കോളജിസ്റ്റുകളുടേയുമൊക്കെ സപ്പോർട്ട് എനിക്ക് കിട്ടി.

യൂണിറ്റിനെക്കുറിച്ച് പറയു. തുടക്കം, അംഗ സംഖ്യ, സ്ത്രീകളുടെ പങ്കാളിത്തം, അടിസ്ഥാന ഘടകങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിവന്ന നിക്ഷേപം ?

തുടക്കം അതീവക്ലേശകരമായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഒരു പൾവറൈസറും റോസ്റ്റിംഗ് മെഷീനും ഉപയോഗിച്ച് ഒരു സ്റ്റാഫിനേയും വച്ച് ഒരു 8*8 മുറിക്കുള്ളിൽ ഞാനെൻ്റെ സ്വപ്നത്തിന് തുടക്കം കുറിച്ചു. തീരെ ചെറിയ അളവിൽ ധാന്യങ്ങൾ വാങ്ങി പലരോടും ചോദിച്ചു മനസ്സിലാക്കിയും, നെറ്റിൽ സർച്ച് ചെയ്തും പിന്നെ എൻ്റെ മനോധർമ്മമനുസരിച്ചും ഞാൻ പല ഉൽപന്നങ്ങളും ഉണ്ടാക്കിത്തുടങ്ങി. കടയിൽ വരുന്നവർക്കും പിന്നെ പരിചയക്കാർക്കും വിലയ്ക്കും അല്ലാതെയും ഞാനവ കൊടുത്തു, ഒപ്പം അവ എങ്ങിനെ ഉപയോഗിക്കണം എന്തൊക്കെയാണ് ഗുണങ്ങൾ തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. അന്നൊക്കെ ഒരുപാടു നേരം സംസാരിച്ച് ബോധ്യപ്പെടുത്തിയാണ് ഞാൻ ഓരോ കസ്റ്റമറിനേയും നേടിയിരുന്നത്. ആദ്യകാലത്തെ ഈ പരിശ്രമങ്ങൾ വേഗം ഫലം കണ്ടു. ഒരു വർഷത്തിനുള്ളിൽ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെട്ട സ്ഥലത്തേക്ക് ഞാനെൻ്റെ സ്ഥാപനം മാറ്റി. കൂടുതൽ പേരെ ജോലിക്ക് വച്ചു, കൂടുതൽ മെഷിനറികൾ വാങ്ങി.

ധനകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നും സഹായം ഉണ്ടായോ ?

വളരെ ചെറിയ മൂലധനത്തിൽ നിന്നാണ് എൻ്റെ തുടക്കം. സ്ഥാപനം MSME registration എടുത്തതിനു ശേഷം machinery ക്കുള്ള ഒരു subsidized loan ലഭിച്ചു. അത് അടച്ചു വീട്ടിയതിനു ശേഷം അടുത്ത ലോൺ ലഭിച്ചു. അതിനും 25% സബ്സിഡി ഉണ്ട്. തുടക്കക്കാർക്ക് വലിയ സഹായമാണ് MSME യുടെ ഇത്തരം ഈട് ആവശ്യമില്ലാത്ത ലോണുകൾ.

തുടക്കത്തിൽ എങ്ങനെയായിരുന്നു വിറ്റഴിച്ചത് ? വിപണി എങ്ങനെ വിപുലമാക്കി ? ഇന്ന് ഇവിടെ എത്തി നിൽക്കുന്നു ?

തമിഴ്നാട്ടിൽ ചെറുധാന്യങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ധാരാളം പേരുണ്ടെങ്കിലും കേരളത്തിൽ അങ്ങിനെയല്ല . അതു കൊണ്ടുതന്നെ ഇന്നും ഓരോ കസ്റ്റമർക്കും പാചകക്കുറിപ്പുകളും എങ്ങിനെ കഴിക്കാമെന്നുമെല്ലാം പറഞ്ഞുകൊടുക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. മണിക്കൂറുകൾ അതിനായി സന്തോഷത്തോടെ ചിലവിടാറുണ്ട്.

കേരളത്തിൻ തിരുവനന്തപുരം മുതൽ കാസർഗോഡ് വരെ ഞങ്ങളുടെ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾക്ക് കസ്റ്റമേഴ്സ് ഉണ്ട്. കേരളത്തിൽ സുഹൃത്തുക്കൾ മുഖേനയും ‘വാനപ്രസ്ഥം ‘4 AM ക്ലബ്ബ്’ തുടങ്ങിയ കൂട്ടായ്മകൾ മുഖേനയും ആയുർവേദ ഹോസ്പിറ്റലുകൾ മുഖേനയും ഓർഡറുകൾ ലഭിച്ചു.

കേരളത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ ഉൽപന്നങ്ങൾ മൊത്തമായി (wholesale) ആയി വാങ്ങി വിൽക്കുന്ന കടകൾ ഉണ്ട്. എങ്കിലും ഞാൻ ഇപ്പോഴും സൂപ്പർമാർക്കറ്റുകൾ കേന്ദ്രീകരിച്ച് വിൽപ്പന ആരംഭിച്ചിട്ടില്ല. അതിൻ്റെ പ്രധാന കാരണം ഞങ്ങളുടെ ഉൽപ്പന്നങ്ങളിൽ preservatives ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ലാത്തതു കൊണ്ട് കഴിയുമെങ്കിൽ ഉപഭോക്താവിന് നേരിട്ട് എത്തിക്കാൻ സാധിച്ചെങ്കിൽ നന്നായിരുന്നു എന്ന ചിന്തയാണ്.

ധാന്യങ്ങളും അവയുടെ വ്യത്യസ്തങ്ങളായ പൊടികളും മാവുകളും ‘അന്നം ‘ ഉൽപന്നങ്ങളിൽ പെടും. ചില്ലറ വ്യാപാരികളിലൂടെയും ശരവണഭവൻ പോലെയുള്ള ഹോട്ടലുകൾക്കു ഹോൾസേൽ ആയും ഞങ്ങൾ മാവ് വിതരണം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. മില്ലറ്റുപയോഗിച്ചുള്ള മാവുകളും ചില പ്രത്യേകതരം ചീരകൾ ഉപയോഗിച്ചുള്ള മാവുകളും ഞങ്ങളുടെ പ്രത്യേകതകളാണ്.

ആവശ്യമുള്ള ധാന്യങ്ങൾ വാങ്ങിക്കുന്നത് എവിടെ നിന്നാണ് ?

കേരളത്തിൽ അട്ടപ്പാടിയിൽ മില്ലെറ്റ് ഗ്രാമം ഉണ്ട്. ഞങ്ങൾവാങ്ങിക്കുന്നത് വിശാഖ പട്ടണത്തിൽ നിന്നാണ്. ഈ വിതരണ സ്രോതസ്സിനെ കുറിച്ച് വിവരം ലഭിക്കുന്നത് കാർഷിക മേഖലയിലെ എൻ ജി ഓ യോട് ചേർന്ന് പ്രവർത്തിക്കുന്ന ജയഹരി കെ എം എന്ന ഫേസ്ബുക്ക് സുഹൃത്തിലൂടെയാണ്. ആന്ധ്ര, ഒറീസ തുടങ്ങിയ ചില സംസ്ഥാനങ്ങൾ rainfed crops ന്റെ സംരക്ഷണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കേന്ദ്ര എൻ ജി ഓ കളുടെ സഹകരണത്തോടെ ചെറുധാന്യ കൃഷിയെ വിപുലീകരിക്കുന്നുണ്ട്.

വനിതാ സംരംഭകയുടെ സ്ഥാപനത്തിൽ വനിതാ തൊഴിലാളികൾക്ക് പ്രത്യേകതയുള്ള , വ്യത്യസ്തമായ എന്തെങ്കിലും തൊഴിൽ സാഹചര്യം സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?

സ്ത്രീ തൊഴിലാളികൾക്ക് ധാരാളം അവസരങ്ങൾ ഉള്ള ഒരു മേഖലയാണ് നമ്മുടേത്. കൂടുതൽ പേർക്ക് തൊഴിൽ കൊടുക്കണമെന്നാണ് ആഗ്രഹം. പലപ്പോഴും സ്ത്രീകൾക്ക് ജോലിക്ക് പോകാൻ സാധിക്കാത്തതിൻ്റെ പ്രധാന കാരണം വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് സമയം കിട്ടാത്തതാണ്. സ്ക്കൂളിൽ പോകുന്ന മക്കൾ, ജോലിക്ക് പോകുന്ന ഭർത്താവ്, വീട്ടിലെ മറ്റു കാര്യങ്ങൾ ഇതിലെല്ലാം പെട്ട് കുരുങ്ങിപ്പോവുകയാണ് മിക്കപ്പോഴും അവർ. ഇതൊന്നും ഒഴിവാക്കാൻ ആവില്ല താനും. അതു കൊണ്ട് ”flexible timings” എന്നൊരു സൗകര്യം ചെയ്തു കൊടുക്കാറുണ്ട്. അതായത് അവർ പറയുന്നതാണ് അവരുടെ ജോലി സമയം. ജോലിക്ക് വരുന്നതു കൊണ്ട് വീട്ടിൽ അവർ സമ്മർദ്ദത്തിലാവാതിരിക്കാൻ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട്.

പുതിയ പദ്ധതികൾ ?

ഓഗസ്റ്റിൽ ആരംഭം കുറിക്കുന്ന വളരെ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കിക്കാണുന്ന ഒരു പേജക്ട് ആണ് ഏറ്റവും പുതിയത്. കേരളത്തിലും തമിഴ് നാട്ടിലും യൂണിറ്റുള്ള ഒരു partnership സംരഭമായിരിക്കുമത്.

കൂടുതൽ പേരെ ബോധവൽക്കരിച്ച് മില്ലറ്റുകൾ ശീലിപ്പിക്കണം എന്നതാണ് ആഗ്രഹം. അതിനായി ഒരു YouTube ചാനൽ ആരംഭിക്കാനുള്ള പദ്ധതികൾ പുരോഗമിക്കുന്നുണ്ട്. ഒരു knowledge lab cum cookery ചാനൽ ആവുമത്. നാമിന്ന് അനുഭവിക്കുന്ന പ്രമേഹം എന്ന അവസ്ഥക്ക് കാരണമാവുന്ന അരിയും ഗോതമ്പും ഉപേക്ഷിച്ച് ചാമ, തിന, വരഗ് തുടങ്ങിയ പരമ്പരാഗത ധാന്യങ്ങൾ ശീലമാക്കുക വഴി ആരോഗ്യത്തിൽ വിപ്ലവകരമായ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാവും എന്നുറപ്പുണ്ട്.

കൂടുതൽ സ്തീകൾക്ക് ജോലി കൊടുക്കുന്നതോടൊപ്പം വരുമാനം അതി അത്യാവശ്യമുള്ള മുതിർന്ന പൗരന്മാരെയും പ്രത്യേകം പരിഗണിച്ച് ജോലി ആവശ്യമെങ്കിൽ സഹായിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ട്. തൊഴിലില്ലായ്മ എപ്പോഴും യുവാക്കളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ചിന്തിക്കുന്ന ഒന്നാണെങ്കിലും നഗരങ്ങളിൽ ചെറിയ ചെറിയ ജോലികൾ ചെയ്ത് വിരമിച്ചവർ പിന്നീട് വരുമാനമില്ലാതെ, മക്കളെ ആശ്രയിച്ചും മറ്റും ഒരുപാടു വിഷമങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നതായി തോന്നാറുണ്ട്. എല്ലാ കാലത്തും മറ്റുള്ളവർക്ക് വേണ്ടി ജീവിച്ച് അവനവനു വേണ്ടി ജീവിക്കാൻ മറന്നു പോയവർ. അവരുടെ ആത്മാഭിമാനത്തെ ഒട്ടും മുറിവേൽപ്പിക്കാതെ അവരെക്കൊണ്ട് സാധിക്കുന്ന ജോലികൾ ചെയ്യിച്ച് ജീവിത സായാഹ്നം ലളിതമാക്കാൻ സഹായിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ട്.

ഓഗസ്റ്റിൽ ആരംഭിക്കുന്ന പുതിയ പ്രൊജക്റ്റ് കയറ്റുമതി കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടാണ് പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നത്. അത് ഈ സ്വപനങ്ങളെല്ലാം യാഥാർത്ഥ്യമാവാൻ സഹായിക്കുമെന്നാണ് വിശ്വാസം.

ശ്രദ്ധേയമായ സംരംഭം. വർത്തമാന സാഹചര്യങ്ങളെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി, ദൂരക്കാഴ്ചയോടെ ഉള്ള പദ്ധതിയും ആസൂത്രണവും. ശുഭോദർക്കമായ വികസന പദ്ധതികൾ. Annam flour and batter solutions മലയാളനാട് ഓൺലൈൻ ജേർണലിന്റെ ശുഭാശംസകൾ.

ഈ അവാർഡ് ഒന്ന് നിർവചിക്കാമോ?
അവാർഡിന് പ്രധാനമായി പരിഗണിക്കുന്ന ഘടകങ്ങൾ എന്തെല്ലാമാണ് ?
കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയത്തിലെ അധ്യാപകർക്കും മറ്റു വിവിധ തസ്തികകളിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവർക്കുമായി ഏർപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള അംഗീകാരങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ഇൻസെന്റീവ് അവാർഡ്. അതിൽ ഒന്ന് റീജിയണൽ മറ്റൊന്ന് നാഷണൽ. ഓരോ വർഷവും ഒരു തവണ നൽകുന്ന ഈ അംഗീകാരങ്ങൾക്ക് വിവിധ മാനദണ്ഡങ്ങൾ ആണൂള്ളത്. അധ്യാപകരുടെ അവാർഡിനെപ്പറ്റി തന്നെ പറയാം. മിനിമം അഞ്ച് വർഷം അതേ പോസ്റ്റിൽ ജോലി ചെയ്തിരിക്കണം. കൂടാതെ, നിരവധി കാര്യങ്ങൾ: ജോലി ചെയ്ത സ്കൂളുകളിൽ ഉണ്ടാക്കിയ സി ബി എസ് ഇ റിസൾട്ട്, സ്‌കൂളിനുവേണ്ടി ചെയ്ത വിവിധ കാര്യങ്ങൾ, കുട്ടികളുമായി ചേർന്ന് ചെയ്ത വിവിധ സംരംഭങ്ങൾ, കലാ സാഹിത്യ സാമൂഹിക രംഗങ്ങളിൽ നടത്തിയ ഇടപെടലുകൾ തുടങ്ങി ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ പരിഗണിക്കുന്നു. റീജിയണൽ ഇൻസെന്റീവ് അവാർഡ് ലഭിച്ചവർക്ക് നാഷണൽ അവാർഡിനും അപേക്ഷിക്കാം.

അധ്യാപനം സ്വന്തം തിരഞ്ഞെടുപ്പായിരുന്നുവോ? അതായതു ഈ രംഗത്തേക്കു വരികയായിരുന്നുവോ?

രണ്ടും ചേർന്ന ഒന്നായിരുന്നു എന്ന് പറയാം. അല്പം ആശങ്കയോടെയും മടിയോടെയുമാണ് ബി എഡ്-ന് ചേർന്നത്. അച്ഛനും, അമ്മയും അധ്യാപകരാണ്. അച്ഛൻ മികച്ച അധ്യാപകനുള്ള കേരള സംസ്ഥാന ഗവൺമെന്റിന്റെ അവാർഡ് ജേതാവാണ് (1989) . അവരിൽ നിന്നും കിട്ടിയ
കോൺഫിഡൻസ്, ഊർജം ഏറെ വലുതാണ്, വിലമതിക്കാനാകാത്തതാണ്. ബി എഡ് കഴിഞ്ഞ് അധ്യാപകനായി പോളി ടെക്നിക്കിൽ ജോലി ചെയ്തപ്പോൾ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും തോന്നിയില്ല. പിന്നീട് കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയത്തിൽ ചേർന്നപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ ഏറെക്കുറെ മാറി. കേന്ദ്രീയ
വിദ്യാലയത്തിന്റെ സിസ്റ്റം ശക്തമായ ഒന്നാണ്. ടീച്ചിങ് മെത്തേഡ്‌സ് എന്തായിരിക്കണം എന്നും, എങ്ങിനെ പഠനത്തിൽ ക്ലാസ്സിലെ ഏറ്റവും പിന്നോക്കം നിൽക്കുന്ന കുട്ടിയേയും പരിഗണിക്കണം എന്നുമൊക്കെ പഠിച്ചു. അധ്യാപനം ഒരു സർഗാത്മക പ്രവർത്തനമാണെന്ന്
തിരിച്ചറിയാനും, ആവേശത്തോടെ പ്രാവർത്തികമാക്കാനു കഴിയുന്നു. കുട്ടികളെ സ്നേഹിക്കാൻ  തുടങ്ങുമ്പോൾ എല്ലാം മാറി മറിയുന്നു. ഇന്ന് ഞാനീ പ്രൊഫഷനെ ഏറെ സ്നേഹിക്കുന്നു, വിലമതിക്കുന്നു.

 കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയം ആയതു കൊണ്ട് രാജ്യത്തിൻറെ പല ഭാഗത്തും ജോലി ചെയ്യുവാനുള്ള അവസരം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടാവും എന്ന് കരുതുന്നു . ജോലിയുടെ ചലനാത്മകതയെ എങ്ങനെയാണു നോക്കിക്കണ്ടത്?

എന്റെ ജീവിത കാഴ്ചപ്പാടുകളും, രീതികളും വെച്ചു നോക്കിയാൽ ചലനാത്മകതയുള്ള ജോലി തന്നെയാണ് ഞാൻ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്. ടെന്നിസൺ ‘യുലൈസെസ്’ എന്ന കവിതയിൽ പറയുന്ന പോലെ ‘I am a part of all that I have met .’
എനിക്ക് ഇന്ത്യയുടെ നാനാഭാഗത്തും സഞ്ചരിക്കാനും, ജീവിക്കാനും ജോലി ചെയ്യാനുമുള്ള ഭാഗ്യമുണ്ടായി. ജോലിയിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ പോണ്ടിച്ചേരിയിൽ എം. എ യ്ക്ക് പഠിക്കുന്ന കാലത്തും, മൈസൂരിൽ രാമകൃഷ്ണ മിഷൻ കോളേജ് RIMSE യിൽ പഠിക്കുന്ന കാലത്തും ആന്ധ്ര, കർണാടക, തമിഴ് നാട് എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ സഞ്ചരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്നുമുതലേ ഒരു ട്രാവൽ ബഫ് ആണെന്ന് പറയാം. കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയത്തിൽ ജോലിക്ക് ചേർന്നതോടെ പശ്ചിമ ബംഗാൾ, യൂ പി, ബിഹാർ, ബെല്ലാരി, മൈസൂർ, ബാംഗ്ലൂർ തുടങ്ങി പലയിടങ്ങളിലും സഞ്ചരിക്കാനും, ജോലി ചെയ്യാനും സാധിച്ചു. അവിടുത്തെ ഭാഷകളും, സംസ്കാരവും, രീതികളും മനസ്സിലാക്കാനും, പഠിക്കാനും സാധിച്ചു. എനിക്ക് പണ്ടേ മറ്റു ഭാഷകൾ പഠിക്കാൻ വലിയ ഇഷ്ടമാണ്. ഇന്ത്യക്ക് പുറത്ത് നേപ്പാളിൽ മൂന്നു വർഷം  ജോലിചെയ്യാൻ ഭാഗ്യം ലഭിച്ചു. അതൊരു അതി മനോഹരമായ അനുഭവമായിരുന്നു. അതിനെപ്പറ്റിയാണ് എന്റെ രണ്ടാമത്തെ പുസ്തകം ‘കാഠ്‌മണ്ഡു- എ ജേർണി ത്രൂ കാഠ്‌മണ്ഡു’ എന്ന മലയാള പുസ്തകം. Exposure is the best Education എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. നമ്മൾ ഒരു സ്ഥലത്തു നിന്ന് മറ്റൊരു സ്ഥലത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ അതിർത്തികൾ മാത്രമല്ല കടക്കുന്നത്, നമ്മുടെ മനസ്സിന്റെ അതിർത്തികളെ കൂടിയാണ്, പുതു അനുഭവങ്ങളിലേക്കും, പൊളിച്ചെഴുതലുകളിലേക്കും സ്വയം പാകപ്പെടുത്തുക കൂടിയാണ്. ഞാൻ പരിചയപ്പെട്ട എല്ലാ ഭാഷകളിലെയും പാട്ടുകളും, സിനിമകളും, കുറച്ചൊക്കെ സാഹിത്യവും ഞാൻ ശേഖരിച്ചിട്ടുണ്ട്. എനിക്ക് മലയാളം കൂടാതെ ഹിന്ദി, തമിഴ്, തെലുഗു, കന്നഡ, ബംഗാളി എന്നീ ഭാഷകൾ സംസാരിക്കാൻ അറിയാം. പല ഭാഷകളിലെയും പാട്ടുകൾ പാടാൻ അറിയാം.

കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയം ഇന്ന് സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളെയും ഉൾക്കൊള്ളുന്നുണ്ടോ? അതോ സൈനിക ക്യാമ്പസ്സിന് പുറത്തു അതു സാധാരണക്കാരുടെയും അതിലും താഴെയുള്ളവരുടെയും മാത്രം പ്രാതിനിധ്യം ഉള്ളതായി മാറിയിട്ടുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്ത് കൊണ്ട്? ആ പ്രവണത തിരുത്തുവാൻ എന്ത് നിർദേശമാണുള്ളത്?

പോളിസികളിൽ വന്ന മാറ്റങ്ങൾ എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളെയും ഉൾക്കൊള്ളിക്കുന്നു.

ഔപചാരികതക്ക് പുറത്തു അധ്യാപനത്തിൽ സ്വീകരിച്ച വേറിട്ട സമീപനങ്ങളും നടപടികളും എന്തൊക്കെയായിരുന്നു? അവയുടെ ഫലങ്ങൾ, വിദ്യാർത്ഥികളിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ പ്രതികരണങ്ങൾ ,പ്രോത്സാഹന ജനകമായിരുന്നുവോ?  ഉദാഹരണങ്ങൾ സഹിതം കേൾക്കാൻ താല്പര്യമുണ്ട്.

വ്യത്യസ്തമായ രീതികൾ അവലംബിക്കുന്നത് എന്റെ ഒരു സ്ഥിരം പരിപാടിയാണ്. പഠനം എത്രത്തോളം കുട്ടികൾക്ക് ആസ്വാദ്യകരമാക്കുക എന്നതാണ് ഞാൻ എപ്പോഴും ശ്രദ്ധിക്കുന്ന ഒരു കാര്യം. അവിടെയാണ് ഒരധ്യാപകന്റെ ജീവിതാനുഭവങ്ങളും, നേരത്തേ പറഞ്ഞ exposure ഉം
സുപ്രധാനമാകുന്നത്. ഞാൻ ചെയ്ത കാര്യങ്ങളിൽ ചിലത് പറയാം പതിനൊന്നാം ക്ലാസിലും, പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസിലും കുട്ടികൾക്ക് പഠിക്കാനുള്ള രണ്ടു കഥകൾക്ക് ഷോർട് ഫിലിം രൂപത്തിൽ ദൃശ്യഭാഷ നൽകി. അതൊക്കെ കുട്ടികളെ ചേർത്ത് ചെയ്തതാണ്. നല്ല അപ്രീസിയേഷൻ  കിട്ടി. പലരും ഇന്നും ഈ രണ്ടു ഫിലിംസ് റെഫറൻസിനു ഉപയോഗിക്കുന്നു. കുട്ടികളുടെ സ്ട്രോങ്ങ് ഏരിയ അറിഞ്ഞ് അവരെക്കൊണ്ട് സെമിനാറുകൾ സംഘടിപ്പിച്ചു. ടാലെൻറ്  ഡിസ്‌കവറിയിൽ ഏറ്റവും നല്ല വഴിയാണിത്. കുട്ടികളുമായി ചേർന്ന് ടൈംസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ സ്റ്റുഡന്റ് എഡിഷൻ പുറത്തിറക്കി. ഏകദേശം മൂന്നു മാസത്തെ അദ്ധ്വാനം. അതിന് വലിയ അപ്രീസിയേഷൻ  കിട്ടി. അതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ഡോക്യുമെന്ററി കൂടി തയ്യാറാക്കി. എന്റെ ബ്ലോഗിലൂടെയും ഓൺലൈൻ എഴുത്തുകളിലൂടെയും ക്ലാസ്‌മുറിയെ സ്‌കൂളിന് പുറത്തുള്ള അനുഭവം കൂടിയാക്കി. നേപ്പാളിൽ ഉള്ളപ്പോൾ ചെയ്ത റിവിഷൻ ഓഡിയോ ഏറെ പ്രശംസ പിടിച്ചുപറ്റി. കേരളത്തിൽ വെള്ളപ്പൊക്ക സമയത്ത് കുട്ടികളെ കൂട്ടി ഒരു റിലീഫ് കാമ്പ് നടത്തി.അതിന് ജില്ലാ കളക്ടറുടെ അഭിനന്ദനം ലഭിച്ചു. വിവിധ മത്സരങ്ങളിലേക്ക് ഷോർട് ഫിലിംസ് ചെയ്തു. പുരസ്‌കാരങ്ങൾ ലഭിച്ചു.

വിദ്യാർത്ഥികളെ ശിക്ഷിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് എന്താണ് കാഴ്ചപ്പാട് ?

ശിക്ഷിക്കുന്നതിനോട് തീരെ യോജിക്കുന്നില്ല. തിരുത്തൽ ആണ് വേണ്ടത്, ശിക്ഷയല്ല. ഒരു കുട്ടിയുടെ മാനസിക തലത്തിൽ നിന്നുവേണം ആ കുട്ടി ചെയ്ത തെറ്റിനെയും കാരണങ്ങളെയും വിശകലനം ചെയ്യാൻ. അതിനുള്ള സന്മനസ്സും ക്ഷമയും വേണം.  ചിലപ്പോഴൊക്കെ (വളരെ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്) കുട്ടികളെ അടിച്ചിട്ടുണ്ട്. പിന്നീട് പൂർണമായും ഉപേക്ഷിച്ചു. കുട്ടിയെ അടിക്കുന്നത് എന്റെ പരാജയം ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അന്ന് അടിച്ച കുട്ടികളോടൊക്കെ ആത്മാർത്ഥമായി സോറി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പിന്നീടൊരിക്കലും ഒരു കുട്ടിയേയും അടിച്ചിട്ടില്ല. ഒരു പ്രശ്നത്തിന് പരിഹാരം കാണാൻ ശിക്ഷ ഒരു ഉപാധിയേ അല്ല. നോക്കൂ എത്ര വയലൻസ് ഉള്ള ഒരു സമൂഹമാണ് നമ്മുടേത്. ചിലതൊക്കെ പ്രത്യക്ഷമാകുന്നു, ചിലത് പരോക്ഷവും. അതിൽ നമുക്കെല്ലാവർക്കും പങ്കുണ്ട്. നമ്മുടെ അകത്തുള്ള ശീലങ്ങളുടെ, വികാര പ്രകടനങ്ങളുടെ ഒരു പാറ്റേൺ നാം പൊളിച്ചു പണിയണം. ഉദാഹരണത്തിന് ക്ലാസ് മുറിയിൽ അദ്ധ്യാപകൻ പഠിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഒരു കുട്ടി ചിരിച്ചാൽ എന്താണ് കാര്യമെന്ന് തിരക്കാതെ എടുത്തുചാടി ഒരു കാര്യം ചെയ്യുന്ന അതേ ക്ഷമയില്ലായ്മയാണ് റോഡിൽ ട്രാഫിക് മിസ്ബിഹേവിയർ ആയി വയലൻസിലേക്ക് നയിക്കുന്നത്. പാറ്റേൺ ബ്രേക്ക് ചെയ്യുമ്പോൾ എല്ലാം മാറുന്നു. നമ്മളുടെ പാറ്റേൺ ആണ് കുട്ടികൾക്കകത്തും. നമ്മൾ മാറുമ്പോൾ അവരും മാറും. പുസ്തകം കൊണ്ടുവരാഞ്ഞാൽ, വൈകി ക്ളാസിലെത്തിയാൽ എന്റെ അദ്ധ്യാപകൻ മാക്സിമം എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് ഒരു കുട്ടിക്ക് അറിയാൻ കഴിയുന്നത് അധ്യാപകന്റെ പരാജയമാണ്. ക്രിയേറ്റിവിറ്റി പ്രധാനമാകുന്നതിവിടെയാണ്. ബ്രൈത് വൈറ്റിന്റെ ‘ടു സർ വിത്ത് ലവ്’ എന്ന പുസ്തകത്തിലെ  സിറ്റ്വേഷൻ  എന്നെ ഏറെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. ക്രീയേറ്റിവിറ്റി ഉള്ള ഏതൊരാൾക്കും ജീവിതത്തിൽ ഏത് ലൂസിങ് സിറ്റുവേഷനെയും വിന്നിങ് സിറ്റുവേഷനാക്കാൻ കഴിയും. ഞാൻ കുട്ടികളെ ക്ലാസിന് പുറത്തു നിർത്താറില്ല. അത് ഡബിൾ മണ്ടത്തരമാണ്, ലോസ് ആണ്. ആ കുട്ടി ആ പീരിയഡിലെ പഠനം കൂടി നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയാണ്. എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങൾക്കും ക്ലാസ് മുറിക്കകത്തു തന്നെ സർഗാത്മകമായ സൊല്യൂഷൻ കണ്ടെത്തുക. അധ്യാപനം അതാണ്, വെറും പാഠ ഭാഗങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കലല്ല. ഞാൻ കണ്ടു പരിചയിച്ച പ്രതികരണങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒന്ന് കാണുന്ന കുട്ടിയുടെ അകത്തെ മൃതമായ ശീലങ്ങളുടെ പാറ്റേൺ തകരുന്നു. അതാണ് ഒരധ്യാപകന്റെ സാമൂഹിക സേവനം. ഗുരു എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ‘ലഘു’ ആണ്!! പഠനത്തിൽ, നിത്യജീവിത സാഹചര്യങ്ങളിൽ കുട്ടികൾ നേരിടുന്ന സങ്കീർണതകളെ ലഘൂകരിക്കാൻ കഴിവുള്ളയാൾ, അതിനവരെക്കൂടി പ്രാപ്തനാക്കാൻ കഴിവുള്ളയാൾ.

പ്രവേശന പരീക്ഷകൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിൽ  കൗമാരത്തിന്റെ ചിറകൊടിയുന്ന കാലമാണിത് . നാലും അഞ്ചും കൊല്ലം നീണ്ട  specialised പരിശീലനത്തിൽ കൂടിയല്ലാതെ ഗുണമേന്മയുള്ള ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം ലഭ്യമാവണം ..അതിനെ കുറിച്ച് എന്താണ് മുന്നോട്ട് വെക്കാനുള്ളത്
.
അതിന് സ്‌കൂൾ തലത്തിൽ തന്നെ വൊക്കേഷണൽ വിദ്യാഭ്യാസം നിർബന്ധമാക്കണം. ആപ്റ്റിറ്റിയൂഡിനനുസരിച്ച് നേരത്തെ തന്നെ കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ട തെരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ നടത്താൻ കഴിയുന്ന സിസ്റ്റം വേണം. സ്‌കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം കഴിയുമ്പോഴേക്കും അവർക്കനുയോജ്യവും, ഗുണകരവുമായ മേഖലകളിൽ ഒരു കുട്ടി പ്രാവീണ്യം നേടിയിരിക്കും. പിന്നീട് ആവശ്യാനുസരണം വിവിധ കോളേജുകളിൽ സ്പെഷ്യൽ ട്രെയിനിംഗോ മറ്റോ നൽകിയാൽ മതിയാകും. ഇത് കുട്ടികളിലെ സമ്മർദവും, നിരാശയുമൊക്കെ കുറയ്ക്കാൻ ഏറെ സഹായിക്കും. തന്റെ അഭിരുചിക്ക് ചേരാത്ത ഒരു കാര്യം എന്തിന് നിർബന്ധിച്ച് പഠിപ്പിക്കണം?

വിദ്യാർത്ഥികളുമായി ഉള്ളു തുറന്ന ബന്ധം പുലർത്താറുണ്ടോ? അവർക്ക് ഏതു കാര്യത്തിലും സംശയനിവർത്തി വരുത്താൻ, ദിശ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുവാൻ സന്നദ്ധനാവാറുണ്ടോ?

തീർച്ചയായും, എല്ലായ്‌പോഴും. എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ അദ്ധ്യാപകൻ ഏകവചനമല്ല, ബഹുവചനമാണ്. അദ്ധ്യാപകന്റെ ലോകമല്ല ക്ലാസ്സ്മുറി, അത് കുട്ടിയുടെ ലോകമാണ്. ക്ലാസ്സ്മുറിയിലെ കേന്ദ്രബിന്ദു ഇവർ രണ്ടുപേരുമല്ല, അവർ ചേർന്ന് നടത്തുന്ന പഠനം എന്ന പരീക്ഷണം ആണ്. ക്ലാസ് മുറി ഒരു പരീക്ഷണ ശാലയാണ്. എ ലബോറട്ടറി. അതിൽ കുട്ടിക്ക്  ഒരു സഹായി ആയി, ഫെസിലിറ്റേറ്റർ, ആയി നില കൊള്ളേണ്ട ആളാണ് അധ്യാപകൻ. അത് പവർ ഗേമിനുള്ള ഇടമല്ല. ഈ ഒരു കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഞാൻ എന്നും നിലനിർത്തി പോന്നിട്ടുള്ളത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കുട്ടികളെ അടുത്തറിയാനും അവർക്ക് താല്പര്യമുള്ള, മനസിലാകുന്ന രീതിയിൽ അവരുമായി സംവദിക്കാനും  എന്നും കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. Where there is fear, there is no clarity or intelligence. രണ്ടുപേർ തമ്മിൽ കമ്മ്യുണിക്കേറ്റ് ചെയ്യുമ്പോൾ പരസ്പരം അറിയേണ്ടത് അത്യാവശ്യമല്ലേ? എല്ലാ വർഷവും പുതിയ ഒരു ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ ഞാൻ ആദ്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. ഒരു writing task കൊടുക്കും. ഒറ്റ ചോദ്യം ‘Who am I?’ ഓരോ കുട്ടിയും ഇതിനുത്തരമായി അവർക്കു പറയാനുള്ളത് മുഴുവൻ ഒരു ഭയമോ ശങ്കയോ ഇല്ലാതെ എഴുതണം. എത്ര പേജ് വേണമെങ്കിലും എഴുതാം. അതൊരു വിചിത്രവും രസകരവുമായ ചോദ്യമായി കുട്ടികൾക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അതവരെ എത്രത്തോളം awareness ഉള്ളവരായി മാറ്റുന്നു എന്നുള്ളത് അവർ ഉടൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു, ഉത്സാഹത്തോടെ എഴുതി. ചിലരൊക്കെ വീട്ടിൽ പോയി തുടർന്നും പേജുകൾ എഴുതി കൊണ്ട് തന്നിട്ടുണ്ട്. കുട്ടികളുടെ ലോകം മനസ്സിലാക്കാൻ ഇത് വായിച്ചപ്പോൾ എന്നെ ഏറെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇതെന്റെ home work ആണ് .പക്ഷെ ഓരോ കുട്ടിയും എഴുതിയ കാര്യങ്ങൾ മറ്റാരോടും ചർച്ച ചെയ്യാറില്ല. അതവരുടെ പ്രൈവസി ആണ്. അതിനെ ഞാൻ റെസ്‌പെക്റ്റ് ചെയ്യുന്നു. അവർ പരിചയിച്ചു വന്ന പരീക്ഷകൾ മറ്റുള്ളതിനെക്കുറിച്ചും, മറ്റുള്ളവരെക്കുറിച്ചുമുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ മാത്രമുള്ളവയാണ്. അവർക്ക് അവരെക്കുറിച്ച് എത്രത്തോളം അറിയാം എഴുതുന്നത്, ചിന്തിക്കുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണെന്ന് പലരും സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഈ മനസ്സു തുറക്കലിലൂടെയാണ് ഒരു ക്ലാസ് തുടങ്ങുന്നത്. Before they study from me, I need to study them, ശരി അല്ലേ? ഈ തുറന്ന കമ്മ്യൂണിക്കേഷന്റെ പേരാണ് പഠനം, അതിൽ സിലബസ്, text books എന്നിവയൊക്കെ ഒരു മീഡിയം മാത്രം. എത്രയോ കുട്ടികളെ, രക്ഷിതാക്കളെ കൗൺസിലിങ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ആ വാക്ക് വേണ്ട. അവരുടെ മനസ്സ് തുറക്കലുകൾക്ക് ഒരു കേൾവിക്കാരൻ ആയിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറയാം. മുൻവിധികളില്ലാതെ മറ്റൊരാളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ കേൾക്കാൻ കഴിഞ്ഞാൽ തന്നെ പരിഹാരമായി. ഈ ലോകത്ത് മിക്കവരും തേടുന്നത് മുൻവിധികളില്ലാത്ത, കാരുണ്യം ഉള്ള കേൾവിക്കാരെയാണ്. I maybe a motivational speaker, but I am more of a Motivational Listener. അങ്ങിനെ പറയാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം.

പാഠ്യേതര വിഷയങ്ങളിലെ ഇടപെടലുകൾ എന്തൊക്കെയാണ് ?

കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന അധ്യാപർക്ക് സ്കൂളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരുപാട് ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളുണ്ട്. അഡ്മിനിസ്ട്രേഷൻ സംബന്ധമായ കാര്യങ്ങൾ. പക്ഷെ ഏറ്റവും പ്രധാനം കുട്ടികളുടെ സമഗ്ര വികാസത്തിനുള്ള വിവിധതരം പരിപാടികളാണ്. ഒരു വർഷത്തിന്റെ തുടക്കം തന്നെ അതിനുള്ള കലണ്ടർ തയാറാകും. അത്തരം കാര്യങ്ങളൊക്കെ മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ ആത്മാർത്ഥമായി ഏറ്റെടുത്ത് ചെയ്യാറുണ്ട്.  കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള മറ്റു പരിപാടികൾ സംഘടിപ്പിക്കാനും, അതിൽ പങ്കെടുക്കാനും എന്നും മുൻകൈ എടുക്കാറുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ വർഷം  പതിനൊന്നാം ക്ലാസിലെ പന്ത്രണ്ട് കുട്ടികളെ വച്ച് ഒരു പ്രൊജക്റ്റ് ചെയ്തു. An Innovative project. ദി ടൈംസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ കൊച്ചിയുടെ സ്റ്റുഡന്റ് എഡിഷൻ ടീമുമായി ചേർന്ന് ഒരു ദിവസത്തെ ഗസ്റ്റ് എഡിഷൻ പുറത്തിറക്കി. ഏകദേശം മൂന്നു മാസത്തെ ജോലിയായിരുന്നു. അതിനു വേണ്ടി മാത്രം കുട്ടികളുടെ ഒരു whatsapp ഗ്രൂപ്പ് ഉണ്ടാക്കി, ഇമെയിലിലൂടെയും ഇൻഫർമേഷൻ കൈമാറി, ഗൈഡൻസ് കൊടുത്തു. സ്‌കൂൾ സമയത്തെയും, വീട്ടിലെയും അവരുടെ പഠനത്തെ ഒരു തരത്തിലും ബാധിക്കാത്ത രീതിയിൽ ആ പ്രൊജക്റ്റ് ചെയ്തു തീർത്തു. അതിന് കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയ സംഗതന്റെ ഹെഡ് ക്വാർട്ടേഴ്‌സ് ഡൽഹിയിൽ നിന്ന് സ്പെഷ്യൽ അപ്രീസിയേഷൻ ലഭിച്ചു. ആ പ്രോജക്ടിന്റെ ഓരോ ഘട്ടങ്ങളെയും കുറിച്ച് ഒരു ഡോക്യുമെന്ററി ചെയ്തു. അത് യൂട്യൂബിൽ ലഭ്യമാണ്.  ഞാൻ പഠിപ്പിക്കുന്നത് പ്ലസ് ടു കുട്ടികളെയാണ്. എങ്കിലും കഴിഞ്ഞ വർഷം  ഒമ്പതാം ക്ലാസിലെ കുറച്ചു കുട്ടികളെ കൂട്ടി സ്കൂളിന്റെ ഇ-മാഗസിൻ തയ്യാറാക്കി. ഈ വർഷം പതിനൊന്നാം ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികളുമായി ചേർന്ന് ഒരു ഇ-ന്യൂസ് ലെറ്റർ ചെയ്തു. Aura, the radiance of creative academics എന്ന് പേരും നൽകി. ജോലിയിൽ ചേർന്ന കാലം മുതൽ വിവിധ തരത്തിലുള്ള ഇന്നൊവേറ്റീവ് പ്രൊജെക്ടുകൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. കുട്ടികളുമായി ചേർന്ന് പതിനൊന്നും പന്ത്രണ്ടും ക്ലാസുകളിലെ അധ്യായങ്ങളെ ആസ്പദമാക്കി രണ്ടു ഷോർട് ഫിലിംസ് നിർമിച്ചു. അതും യൂട്യൂബിൽ ലഭ്യമാണ്. ഒരുപാട് പേർ അവ റഫറൻസ് ആയി ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നറിയാൻ കഴിയുന്നതിൽ സന്തോഷമുണ്ട്.  സ്‌കൂളിനകത്തും പുറത്തുമായി നടക്കുന്ന വിവിധ പരിപാടികളിൽ കുട്ടികളെ പങ്കെടുപ്പിക്കാൻ എപ്പോഴും ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. അതിനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന ഒരു സിസ്റ്റം നമുക്കുണ്ട് എന്നതിൽ ഏറെ സന്തോഷം. കുട്ടികളുമായി ചേർന്ന് ചെയ്ത ഷോർട് ഫിലിമുകൾ ഏകദേശം ഏഴെണ്ണമായി. അഞ്ചെണ്ണം വിവിധ മത്സരങ്ങൾക്ക് അയച്ചവയാണ്. ഒന്നിന് കാഷ് അവാർഡും സർട്ടിഫിക്കറ്റും ലഭിച്ചിരുന്നു. എല്ലാം കുട്ടികളടക്കമുള്ള എന്റെ ടീമിന്.  ഒരു വിഷയത്തിൽ താല്പര്യം ഉണ്ടാക്കാൻ അധ്യാപകന് വലിയ ഉത്തരവാദിത്തമുണ്ട്. ഒരു പക്ഷെ അതാണ് അധ്യാപനത്തിന്റെ എല്ലാം. അത് സാധിച്ചാൽ ബാക്കിയെല്ലാം എളുപ്പമായി. പഠ്യേതര ഇടപെടലുകളൊക്കെ അധ്യാപനത്തിന്റെ ഭാഗം തന്നെയാണ് എന്ന തിരിച്ചറിവാണ് പ്രധാനം. ആ സമന്വയമാണ് വിദ്യാഭ്യാസം. ജീവിതവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാതെ എന്ത് പഠനം?  കേരളത്തിൽ വെള്ളപ്പൊക്കം ഉണ്ടായപ്പോൾ ഞാൻ കുട്ടികളുമായി ചേർന്ന് നഗരത്തിലെ ഒരു കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയത്തിൽ ഒരു മാതൃകാ റിലീഫ് ക്യാംപ് സംഘാടനത്തിൽ സജീവമായി പ്രവർത്തിച്ചു. അതിന് എറണാകുളം ജില്ലാ കളക്ടറുടെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും എനിക്കും ലഭിച്ചു. വലിയ ഊർജമാണ്, അറിവാണ് ഇതൊക്കെ നൽകുന്നത് എന്ന് എടുത്ത് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. പാഠ്യേതരം എന്ന് ഒരു സൗകര്യത്തിനു വേണ്ടി പറയാം. എല്ലാം പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. A classroom is beyond the four walls and beyond the bells and books.

ആധുനിക കാലത്തെ വിപത്തുകളായ മയക്കു മരുന്ന് , തീവ്ര രാഷ്ട്രീയം , മത സ്പർദ്ധ എന്നിവയിൽ നിന്ന് വരും തലമുറയെ രക്ഷിക്കാൻ അധ്യാപകർക്കാണ് ഏറ്റവുംകൂടുതൽ കഴിയുക.ഒരു പ്രൈമറി വിദ്യാർത്ഥി അച്ഛനമ്മമാരേക്കാൾ അവൻറെ ടീച്ചറുടെ വാക്കു അനുസരിക്കുന്നു.അത് നിലവിലുള്ള സിലബസ്സുകളും പഠന ക്രമങ്ങളും ഗൗരവത്തോടെ പരിഗണിച്ചിട്ടില്ല. എന്ത് കൊണ്ടാണത്? മാതൃകാധ്യാപകനെന്ന നിലക്ക് ഈ വിഷയത്തിൽ വിലപ്പെട്ട നിർദേശങ്ങൾ അധികൃതരുടെ മുന്നിൽ വെക്കാൻ സാധിക്കില്ലേ?

നമ്മുടെ പാഠ്യ പദ്ധതികളിൽ ഇവയൊക്കെ ആവശ്യത്തിന് ഉണ്ടെന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. നമ്മുടെ കരിക്കുലം അതിനുള്ള ധാരാളം സാധ്യതകൾ നൽകുന്നുണ്ട്. Adolescent Education Programme (AEP) പോലെ ഒരുപാട്. പക്ഷെ അതെത്രത്തോളം ആത്മാർത്ഥതയോടെ, ബുദ്ധിപരമായി, സർഗാത്മകമായി, സ്നേഹത്തോടെ, സംവേദനക്ഷമതയോടെ, കാരുണ്യത്തോടെ കമ്മ്യൂണിക്കേറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്നതാണ് നമ്മൾ ഓരോരുത്തരും സ്വയം വിശകലനം ചെയ്യേണ്ടത്. പിന്നെ, വിദ്യാഭ്യാസം തുടങ്ങുന്നത് രക്ഷിതാക്കളിൽ നിന്നാണ്, അതിന്റെ വിപുലീകരണം മാത്രമാണ് സ്‌കൂളിലും മറ്റിടങ്ങളിലും നടക്കുന്നത്.

 എഴുത്തുകാരൻ, ബ്ലോഗർ, സഞ്ചാരി, , ഫോട്ടോഗ്രാഫർ – പ്രസാദാത്മകനായ സോഷ്യൽ മീഡിയ അംഗം …. പരമാവധി ജീവിക്കുക എന്നതാണോ ജീവിതവ്രതം? ….ഈ രംഗങ്ങളിലെ അനുഭവങ്ങൾ ?

ജീവിതം എന്ന വിശാലമായ പ്രതിഭാസത്തെ ഒരു പ്രത്യേക ഫോർമുലയ്ക്കുള്ളിൽ തടഞ്ഞു നിർത്തി അതിന്റെ നിരന്തരമായ പുതുമയെ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. അതിനെ നിർബാധം എന്നിലൂടെ പ്രവഹിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്നു. ഞാനും ജീവിതവും രണ്ടല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവ് ഏറെ ഉന്മേഷം പകരുന്നതാണ്. എഴുത്തും, സഞ്ചാരങ്ങളും, അധ്യാപനവും, അഭിനയവും ഒക്കെ ഒരേ യാത്രയുടെ വിവിധ പേരുകളാണ്, ആവിഷ്കരണങ്ങളാണ്. എന്റെ ‘വറ്റിയ നദി’ എന്ന കവിതയിൽ ഒരു വരിയുണ്ട്, ‘നമ്മൾ നദിക്ക് കുറുകെയേ നടന്നിട്ടുളൂ, കൂടെ നടന്നിട്ടില്ല.’  ഒരധ്യാപകനാകുമ്പോൾ അതിന്റെ മുഴുവൻ ഗുണങ്ങളും ലഭിക്കുന്നത് കുട്ടികൾക്കാണ്. അനുഭവവും, സർഗാത്മകതയുമില്ലാത്ത അധ്യാപനം?? അയ്യോ ആലോചിക്കാൻ പോലും വയ്യ. We have to learn from experience but I would like to say, ‘Make learning an Experience for the students’. ഒരു വാക്കിനപ്പുറത്തെ ലോകത്തെ അവർക്കു കാണിച്ചു കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞാൽ എത്ര മനോഹരമായിരിക്കും. There is a Wolrd in every Word. ഓരോ ക്ലാസും എനിക്ക് ഓരോ തവണയും പുതിയ അനുഭവലോകമാണ്. ഞാൻ പലയിടത്തും പറഞ്ഞതും, എഴുതിയതുമായ കാര്യമാണ് ‘ഒരധ്യാപകന് ഒരേ ക്ലാസ്മുറിയിൽ ഒന്നിലധികം തവണ പ്രവേശിക്കാൻ കഴിയില്ല.’  ഒരു നല്ല ഫോട്ടോഗ്രാഫ് എന്നത് സെൻസിറ്റീവ് ആയ ഒരു കാഴ്ചയാണ്. ക്യാമറ അതിനെ പകർത്താനുള്ള ഒരുപകരണം മാത്രം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഞാൻ എന്റെ ഫോട്ടോകൾക്ക് കൊടുക്കുന്ന ടാഗ് ലൈൻ ‘my sensitive camera’ എന്നാണ്.

ഞാൻ ഗസലുകൾ ധാരാളം കേൾക്കുന്നയാളാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും മെഹ്ദി ഹസ്സൻ, ഗുലാം അലി, ജഗ്ജിത് സിംഗ്. ഗസലുകളുടെ പോയട്രി. wow!! just amazing.  എന്റെ ബ്ലോഗിലും (www.somatmika.com) സോഷ്യൽ മീഡിയകളിലും അതേപ്പറ്റി ഞാൻ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.  സഞ്ചാരാനുഭവങ്ങൾ മലയാള നാട് എന്ന ഈ മാഗസീനിലും, മാതൃഭൂമി യാത്രയിലും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

യാത്രകളിലൂടെയും, എഴുത്തിലൂടെയും, സോഷ്യൽ മീഡിയകളിലൂടെയും നല്ല ചിന്തകളെയും, വ്യക്തികളെയും പരിചയപ്പെടാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
സ്കൂൾ ഒരു ചെറിയ ലോകമല്ല എന്നത് പോലെ തന്നെ ലോകവും വലിയ ഒരു സ്‌കൂളാണ്.

ചോദ്യം : വയലാര്‍ അവാർഡ് ലഭിച്ചതിന് അഭിനന്ദനങ്ങൾ . സുഗന്ധി എന്ന ആണ്ടാൾ ദേവനായകി ഖണ്ഡശ്ശ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന സമയത്ത് അതിന് ഇത്ര സ്വീകാര്യത യുണ്ടാകുമെന്നോ ചർച്ചയാകുമെന്നോ കരുതിയിരുന്നോ? ശ്രീലങ്കൻ രാഷ്ട്രീയപശ്ചാത്തലം പ്രമേയമായി സ്വീകരിക്കാനുള്ള കാരണം എന്താണ് ?

വലിയസന്തോഷം. സുഗന്ധിയുടെ സമയത്ത് മാത്രമല്ല, ഇട്ടിക്കോര യെഴുതുന്ന കാലത്തും നമ്മുടെ വായനക്കാർ അത് അത്ര കാര്യമായി വായിക്കുമെന്നോ, ചർച്ച ചെയ്യുമെന്നോ കരുതിയിരുന്നില്ല. കാരണം ഇട്ടിക്കോരയോ സുഗന്ധിയോ മലയാള നോവലിന്‍റെ സാമ്പ്രദായിക രീതിയുമായി യോജിക്കുന്ന ഒന്നായിരുന്നില്ല. അതിലുപയോഗിച്ച ഭാഷ, അതിന്‍റെ വേറിട്ട പാറ്റേൺ ഇതൊക്കെ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. സാഹിത്യം എന്ന രൂപത്തെക്കുറിച്ച് നമുക്കുള്ള ധാരണയ്ക്കുള്ളിൽ നിൽക്കുന്ന രചനകളായിരുന്നില്ല രണ്ടും. ഇട്ടിക്കോര അതിനിശിതമായി വിമർശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുമുണ്ട്. സാഹിത്യത്തിന്‍റെ power structure അല്ലെങ്കിൽ അധികാരസംവിധാനം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന നിരൂപകർ, അദ്ധ്യാപകർ, അക്കാദമികൾ, പഠനം നടത്തുന്നവർ സർവ്വകലാശാലകൾ എന്നിവരിൽ നിന്ന് നിശിതമായ അറ്റാക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരുകൂട്ടം വായനക്കാർ രൂപപ്പെടുത്തിയ ആസ്വാദകതലത്തിൽ നിന്ന് പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന ഒരു സൃഷ്ടി എന്ന നിലയിലാണ് ഈ വിമർശം. ഇതിനെ ‘ആന്‍റിനോവൽ’ എന്നാണ് അവർ വിശേഷിപ്പിച്ചത്. ഞാനാരെയും വ്യക്തിപരമായി എടുത്ത് പറയാനാഗ്രഹിയ്ക്കുന്നില്ല .

സുഗന്ധി എഴുതുന്ന സമയത്ത് എനിക്കുണ്ടായ സംശയം മലയാളികൾക്ക് തമിഴിനോട് പുച്ഛമാണ്. തായ്മൊഴി എന്നൊക്കെ പറയുമെങ്കിലും നമ്മുടെ സ്വകാര്യസംഭാഷണങ്ങളിൽ പോലും ‘പാണ്ടിലോറി’ പോലുള്ള ഒരുതരം പരിഹാസമുണ്ട്. തമിഴരെ കുറെയൊക്കെ ഒരു ഇൻഫീരിയർ ക്ലാസ് ആയിട്ടാണ് കണക്കാക്കുന്നത്. സുഗന്ധിയില്‍ തമിഴിന്‍റെ സ്വാഭാവികമായ അതിപ്രസരം അനുഭവപ്പെടാം. ശ്രീലങ്കയിലെ ജീവിതപ്പോരുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സങ്കീർണ്ണമായ പ്ലോട്ട്, ഒരേസമയം സിംഹള ഷോവനിസ്റ്റ് ഭരണം, ബുദ്ധപശ്ചാത്തലത്തിൽ ആണെങ്കിൽ പോലും വളരെ വയലന്‍റ് ആയ അവസ്ഥ. അതിനെ എതിർക്കുന്ന, വിമോചനപോരാട്ടം നടത്തുന്ന ഒരുപാട് സംഘടനകൾ- ഒടുവിൽ അത് ഒറ്റ സംഘടന(LTTE) ആയി ചുരുങ്ങി. അവരാണെങ്കിൽ വയലൻസിന്‍റെ ഏറ്റവും നീചമായ സൂയിസൈഡ് ബോംബ് പോലുള്ള ആശയങ്ങളില്‍ എത്തിച്ചേർന്നു. ഇതിനിടയിൽ പീസ്ബ്രോക്കേഴ്സായി കടന്നുവരുന്ന ആളുകൾ, ഇവരുടെയൊക്കെയിടയിൽ ദുരിതമനുഭവിക്കുന്ന സാധാരണക്കാര്‍,  അസ്തിത്വം പോലും പ്രതിസന്ധിയിൽ ആയിപ്പോയ ആളുകൾ.

ചോദ്യം:ശ്രീലങ്കൻ രാഷ്ട്രീയ പശ്ചാത്തലം പ്രമേയമായി സ്വീകരിക്കാനുള്ള പ്രത്യേക കാരണങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ് ?

ഞാൻ വളരെക്കാലമായി പിന്തുടരുന്ന ഒരു വിഷയമാണത്. എന്‍റെ ഔദ്യോഗികജീവിതത്തിന്‍റെ വലിയൊരു ഭാഗം തമിഴ്നാട്ടിലായിരുന്നു. എന്‍റെ വായനയും കാഴ്ചപ്പാടും (ലിറ്റററി ഗ്രൂമിങ്ങ്) രൂപപ്പെടുന്നത് തമിഴ്സാഹിത്യവായനയും ചർച്ചകളും സംവാദങ്ങളും ഒക്കെകൊണ്ട്കൂടിയാണ്. സമാന്തരമായി സംഭവിച്ചതാണ് ശ്രീലങ്കൻ തമിഴ് എഴുത്തുകൾ.  പുതിയ തമിഴ് സാഹിത്യത്തിൽ ഉയർന്ന് വരുന്ന ഒന്നാണ് ശ്രീലങ്കൻ തമിഴ് എഴുത്ത്. അതിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന പല എഴുത്തുകാരെയും മാതൃഭൂമി പോലുള്ള പ്രമുഖപ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഇന്‍റർവ്യൂ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. 2005- 2006 കാലത്ത് കവിതകളും, ശോഭാശക്തിയുടെ ‘മ്’ എന്ന നോവലും വിവർത്തനം ചെയ്യുകയുമുണ്ടായി. ഈ എഴുത്തുകാരോടുള്ള സംവാദത്തിന് മുമ്പേ മറ്റുള്ള മലയാളികളെപ്പോലെ ഞാനും ധരിച്ചിരുന്നത് ശ്രീലങ്കൻ തമിഴ് വിഷയം ഒരു ബൈനറി തലത്തിലുള്ള ഇഷ്യു ആണെന്നാണ്. സിംഹള ഷോവനിസ്റ്റ് ഭരണകൂടവും അതിനെതിരെ വിമോചനപോരാട്ടം നടത്തുന്ന വിപ്ലവസംഘടനായ LTTEയും തമ്മിലുള്ള വിഷയം. അവരുടെ സൂയിസൈഡ് ബോംബിംഗ്, രാജീവ് വധം, തുടങ്ങിയ പല പ്രവർത്തനങ്ങളോടും നമുക്ക് യോജിക്കാൻ കഴിയില്ലാ യിരുന്നു നിരപരാധികളെ കൊന്നൊടുക്കുന്ന രീതിയോട് നമുക്ക് കടുത്ത എതിർപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു. .

ആ സമയത്ത് എനിയ്ക്കു തോന്നിയിരുന്നു അവരുടെയിടയിൽ സമാധാനത്തിനും ശാന്തിയ്ക്കും വേണ്ടി സംസാരിക്കുന്ന, പരസ്പരസ്നേഹത്തിന് വേണ്ടി സംസാരിക്കുന്ന ആരുമില്ലേ എന്ന അന്വേഷണം അവരുടെ മനുഷ്യാവകാശപ്രവർത്തകരിലേക്ക് ചെന്നെത്തി . ഈ വയലൻസിന്‍റെ മഹാപ്രളയത്തിൽ സമാധാനത്തിനു വേണ്ടി സംസാരിയ്ക്കുന്ന ഒരുപാട് പേരുണ്ടായിരുന്നു. അവരിൽ എഴുത്തുകാരുണ്ടായിരുന്നു, പത്രപ്രവർത്തകരുണ്ടായിരുന്നു, മനുഷ്യാവകാശപ്രവർത്തകരുണ്ടായിരുന്നു അവരിൽ പലയാളുകളും കൊല്ലപ്പെട്ടു- പലരേയും കാണാതായി- പലരും അഭയാർത്ഥികളായി അന്യരാജ്യങ്ങളിൽ പോയി ജീവിക്കേണ്ടി വന്നു. അവരിലെ intellectuals നെ അഥവാ മനുഷ്യാവകാശ പ്രവർത്തകരെ പ്പറ്റിയുള്ള അന്വേഷണത്തിനൊടുവിലാണ് രജനി തിരണഗാമയെക്കുറിച്ചും അവരുടെ ‘No more tears sister’എന്ന ഡോക്യുമെന്‍ററിയെക്കുറിച്ചും  അടുത്തറിയാന്‍ അവസരം കിട്ടുന്നത് . ആ ഡോക്യൂമെന്‍ററി കണ്ടതിനെ തുടര്‍ന്നാണ്‌  സുഗന്ധി എഴുതാനുള്ള സാധ്യത തെളിഞ്ഞത് .

ചോദ്യം : കേരളത്തിന് ഇത്ര അടുത്തായിട്ട് പോലുംആധുനിക തമിഴ് സാഹിത്യവുമായിട്ട് മലയാളികൾക്ക് ബന്ധം കുറവാണെന്നു തോന്നുന്നു. ബംഗാളി നോവലുകള്‍ ഏറെയെണ്ണം വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പുതിയ തമിഴ്  സാഹിത്യത്തെ  കുറിച്ച് നമുക്കിത് പറയാനാവില്ല?

കോയമ്പത്തൂരും ജോലാർപേട്ടയിലുമൊക്കെ ജോലിചെയ്തത് കൊണ്ട് ഒരുപാട് സാഹിത്യസംവാദങ്ങളില്‍ പങ്കെടുക്കാനായി. 2003 ൽ നടന്ന സാഹിത്യ സംവാദ ത്തിൽ പോലും തമിഴിലൊക്കെ വല്ലതും ഉണ്ടോ എന്നുവരെ സംശയം ആൾക്കാർ പ്രകടി പ്പിച്ചിരുന്നു.
പാലക്കാട് നിന്ന് കോയമ്പത്തൂരിലേക്ക് അമ്പത് കിലോമീറ്ററേ ഉള്ളുവെങ്കിലും സാഹിത്യ വിനിമയത്തിൽ വലിയ അകലമാണുണ്ടായിരുന്നത്. ലാറ്റിനമേരിക്കൻ സാഹിത്യവുമായി വളരെയടുത്ത ബന്ധം പുലർത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണിത് എന്നും ഓര്‍ക്കണം. മാർക്കേസ് ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് അദ്ദേഹം മനസ്സിൽ എഴുതാൻ ആഗ്രഹിച്ച കാര്യങ്ങൾ പോലും നമ്മൾ ചർച്ച ചെയ്തിരുന്നു. ഇങ്ങനെയൊരവസ്ഥയിലാണ് ഞാൻ തമിഴിനെക്കുറിച്ചെഴുതിയത്. കുട്ടിരേവതി, മാലതിമൈത്രി, തന്മയി തുടങ്ങിയവരെക്കുറിച്ചൊക്കെ എഴുതുമ്പോൾ അവരിൽ എത്രമാത്രം കവിതയുണ്ട്-ലിറ്ററേച്ചർ ഉണ്ട് എന്നൊരു ചോദ്യമുണ്ടായിരുന്നു. അവർ സാഹിത്യത്തെ അങ്ങനെ കാണുന്നവരാരിരുന്നില്ല. സാഹിത്യം നിരന്തരം നവീകരിക്ക പ്പെടേണ്ട ഒന്നാണ്. അത് ഇന്നതായിരിക്കണം, ഇങ്ങനെയായിരിക്കണം എന്നൊരു ധാരണ വച്ച്പുലർത്താൻ പാടില്ല. നിർഭാഗ്യവശാൽ നമ്മുടെ അക്കാദമിക് ചിന്തകന്മാർ അങ്ങനെ ഒരു ചട്ടക്കൂട് ഉണ്ടാക്കിയിട്ടിട്ടുണ്ട്. കഥ ഇങ്ങനെയായിരിക്കണം, നോവൽ ഇങ്ങനെ യായിരിക്കണം, സാഹിത്യം ഇന്നതായിരിക്കണം എന്ന് വ്യക്തമായ നിര്‍വചനങ്ങളുണ്ട്. ഇതിനോടുള്ള കലഹമാണ് ഏതു കാലത്തും നടക്കുന്ന സർഗ്ഗാത്മകപ്രവർത്തനങ്ങൾ .
നറേഷൻ, പ്രമേയപരിസരം, വാല്യൂസ്, മൊറാലിറ്റിയുമായുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ, അപ്രഖ്യാപിത വിലക്കുകളുടെ ലംഘനങ്ങള്‍ ഇതൊക്കെയാണ് ഈ കലഹങ്ങൾ
സുഗന്ധി എഴുതുമ്പോൾ അത് ആൾക്കാർ വായിക്കുമോ എന്ന്പോലും തോന്നിയിരുന്നു കാരണം അതിൽ ആണ്ടാൾ ചരിത്രം, രാജരാജചോളൻ, സിംഹളസിംഹഭാഗു ഇവയെ യൊക്കെ പറ്റി പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട് ഈ ചരിത്രങ്ങളില്‍ നമ്മുടെ വായനക്കാർക്ക് എത്രമാത്രം താൽപര്യം ഉണ്ടാകുമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. ഒരു ചെറിയ വിഭാഗം ആൾക്കാർ തമിഴിനോട് താൽപര്യമുള്ള കുറച്ചാളുകൾ വായിക്കുമെന്നേ കരുതിയിരുന്നുള്ളു .

ചോദ്യം: പരോക്ഷമാണെങ്കിൽപോലും LTTE പോലുള്ള സംഘടനയിലെ ജനാധിപത്യ വിരുദ്ധയെക്കുറിച്ച് സുഗന്ധിയിൽ സൂചനകളുണ്ട്. അധികാരം മാത്രമാണോ ഇത്തരം ജനാധിപത്യവിരുദ്ധതയ്ക്ക് കാരണം ?

വളരെ സങ്കീർണ്ണമാണ് അക്കാര്യം. വെറും അധികാരം മാത്രമല്ല. കുറച്ചു കൂടി ആന്ത്രപ്പോളജിക്കലായിട്ട് അതിനെ കാണേണ്ടി വരും സൈക്കോളജിക്കലായിട്ടും  അതിനെ സമീപിക്കേണ്ടിവരും. പലതരത്തിലുള്ള പഠനങ്ങളും അന്വേഷണങ്ങളും ആ വിഷയത്തിൽ നടന്നിട്ടുണ്ട്. മനുഷ്യൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അത്ര എളുപ്പം നിർവചിയ്ക്കാനോ വിശകലനം ചെയ്യാനോ കഴിയുന്ന, ലളിതമായ സ്വഭാവം വച്ചുപുലർത്തുന്ന ജീവിയല്ല അതിനെ ഒരു ഹോമോജീനിയസ് രീതിയില്‍ സമീപിയ്ക്കാനും കഴിയില്ല. മതങ്ങളും ഉയര്‍ന്ന ചിന്തകളൂം മനുഷ്യനെ ശാന്തസ്വാഭാവിയായും സമാധാനപ്രിയനായും ജീവിക്കാന്‍ ശീലിപ്പിക്കേണ്ടതായിരുന്നു. പക്ഷെ അവന്‍റെ ആർത്തിയും അക്രമവാസനയും വര്‍ദ്ധിച്ചു വരുന്നതായാണ് അനുഭവത്തില്‍ കാണുന്നത്. അപ്പോൾ അധികാരവും അധികാരത്തിന്‍റെ സങ്കീർണ്ണമായ തലങ്ങളും ആർത്തിയിൽ അധിഷ്ഠിതമാണ്, സ്വജനപക്ഷപാതത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമാണ്, കാമത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമാണ്. വയലൻസ് ഉണ്ടാക്കുന്ന ഉന്മാദം എക്സ്റ്റസി ഇതൊക്കെ കണക്കിലെടുക്കണം. LTTE യെ സംബന്ധിച്ചാണെങ്കിൽ മറ്റ് സംഘടനകളെയും അതിന്‍റെ വരുതിയിലാക്കുക, എതിർക്കുന്നവരെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുക, ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയും പ്രലോഭിപ്പിച്ചും എല്ലാ സംഘടനകളേയും തങ്ങളിലേക്ക് ലയിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു മെത്തഡോളജി. വയലൻസ് മുഖമുദ്രയാക്കി, ജനാധിപത്യസ്വഭാവമില്ലാതെ, മുന്നോട്ട് പോവുന്ന ഏതു പ്രസ്ഥാനവും -വിപ്ലവപ്രസ്ഥാനമായാലും അല്ലെങ്കിലും- internal democracy യുടെ അഭാവത്തില്‍, ഒരു വ്യക്തിയിലോ അയാള്‍ക്ക്‌ ചുറ്റുമുള്ള ഒരുകൂട്ടം ആള്‍ക്കാരിലോ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന അധികാരമായി ചുരുങ്ങുന്നു. ഐഡിയോളോജിക്കലായി പ്രസ്ഥാനത്തിന്‍റെ പുനഃസൃഷ്ടിക്കുള്ള സാധ്യത അതോടെ ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്യുന്നു. അത് അനിവാര്യവും സ്വാഭാവികവുമായ തകർച്ചയിലേയ്ക്കും, ദുരന്തത്തിലേയ്ക്കും ആണ് നയിക്കുക. ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട മറ്റൊരു ദുരന്ത ഘടകം, സംഘടന മാത്രമല്ല ഇത്തരമൊരു അവസ്ഥയിലേക്ക് നീങ്ങുക എന്നതാണ്. സംഘടനയുടെ അരിക് പറ്റി ജീവിച്ചുപോന്ന സാധാരണക്കാരായ ആളുകളും ഇവിടെ ഇരകളാണ്. അയ്യായിരമോ പതിനായിരമോ LTTE കേഡർമാർ കൊല്ലപ്പെടുമ്പോൾ ഒരു ലക്ഷമെങ്കിലും സാധാരണക്കാരും കൊല്ലപ്പെടുന്നു- രണ്ടോ മൂന്നോ ലക്ഷമെങ്കിലും ആൾക്കാർ നാടും വീടും നഷ്ടപ്പെട്ട് അഭയാർത്ഥിക്യാമ്പുകളിലേയ്ക്ക് നീങ്ങുന്നു. ഒരു വിപ്ലവപ്രസ്ഥാനത്തിന്‍റെ നേതാവിന്‍റെ തകർച്ച ആ പ്രദേശത്തെ മുഴുവൻ ആളുകളേയും ബാധിയ്ക്കുന്നു .

ചോദ്യം :ആൽഫയിലും ഇതേ കാര്യങ്ങൾ പറയുന്നുണ്ടല്ലോ. മനുഷ്യന്‍റെ ചോദനകളെ, ആസക്തികളെക്കുറിച്ച് അത് ചർച്ചചെയ്യുന്നുണ്ട്.

തീർച്ചയായും. ആൽഫ വളരെ പൊളിറ്റിക്കലായി എഴുതിയ ഒരു കൃതി യായിരുന്നു തൊള്ളായിരത്തിനുശേഷം കൊണ്ടപ്പിള്ളി സിദ്ധരാമയ്യയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ തുടങ്ങിയ People’s war group ന്‍റെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് അത് എഴുതിയത് അവസാനം കൊണ്ടപ്പിള്ളിയെ അവർ പുറത്താക്കുകയും അദ്ദേഹം വളരെ ദയനീയമായ രീതിയിൽ മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പ്രസ്ഥാനം, അത് തുടങ്ങിയ ആളുടെ കൈവിട്ടു പോകുന്ന ഒരവസ്ഥ- അത് വിപ്ലവപ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ മാത്രം കാര്യമല്ല. ഗാന്ധിജി ആരംഭിച്ച പ്രസ്ഥാനത്തിന്‍റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ എന്താണെന്ന് നമുക്കറിയാം. അദ്ദേഹം വിഭാവനം ചെയ്ത കാര്യങ്ങളും ഇപ്പോഴതിന്‍റെ പ്രവർത്തനത്തിലുള്ള വൈരുദ്ധ്യങ്ങളും ശ്രദ്ധിച്ചാൽ മനസ്സിലാകും.  അതിനെ Anthrolpological ആയിട്ടാണ് ആൽഫയിൽ സമീപിച്ചിരിക്കുന്നത്

ചോദ്യം: ചരിത്രവും മിത്തും വർത്തമാനവും കൂടിക്കലർത്തുന്ന ഒരു രചനാരീതിയാണ് ഇട്ടിക്കോരയിലും സുഗന്ധിയിലും അവലംബിച്ചിരിയ്ക്കുന്നത് ഇത്തരം ഒരു രചനാ രീതിയ്ക്ക് ഊർജ്ജം ലഭിയ്ക്കുന്നതെങ്ങനെയാണ്?

വലിയ സാംസ്കാരികമാറ്റങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പുസ്തകങ്ങൾ കുറച്ചാളു കൾ  വായിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു ഫിക്ഷൻ ഒരുപാടാളുകൾ വായിക്കുന്നു. ഒരു കഥയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ  ആൾക്കാർ വായിക്കാന്‍ കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടപ്പെടും. കഥപറയുക, അല്ലെങ്കിൽ കഥ കേൾക്കുക എന്ന മനുഷ്യവംശത്തിന്‍റെ തുടക്കം മുതലുള്ള താൽപര്യത്തിൽ കൂടിയാണ് സിനിമയും ചിത്രങ്ങളും ഫിക്ഷനുമൊക്കെ മുന്നോട്ട് പോകുന്നത്. കഥ പറയുന്ന രീതിയുടെ വിവിധരൂപങ്ങളാണ് ഇവയൊക്കെ. ശ്രീലങ്കൻ വംശീയയുദ്ധത്തെക്കുറിച്ച് പറയണമെങ്കിൽ, ഗ്ലോബലൈസേഷന് ശേഷം ലാഭം മാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കുന്ന ഹിംസാത്മകമായ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പറയണമെങ്കിൽ, ഉപയോഗി ക്കാവുന്ന രീതികളുടെ സാദ്ധ്യതകൾ തേടുകയാണ് കഥ പറയുന്നയാൾ. ഞാൻ എന്നെ കാണുന്നത് ഒരു കഥപറച്ചിലുകാരനായിട്ടാണ്. ഒരു നോവലെഴുത്തുകാരൻ ആത്യന്തികമായി കഥപറച്ചിലുകാരനാണ് പല വ്യാഖ്യാനസാധ്യതകളുണ്ടെങ്കിലേ അത് ഒരു ലിറ്റററി ആർട്ട് ആവുന്നുള്ളൂ.

നോവൽ ആൾക്കാരിൽ എത്തിപ്പെടുക-വായിക്കപ്പെടുക-എന്നതിന് പിന്നില്‍ ഒരു ശ്രമത്തിന്‍റെ ആവശ്യമുണ്ട്. വായനക്കാരെ പ്രചോദിപ്പിയ്ക്കുന്നത് അതിന്‍റെ വായനാപരതയാണ്. കഥ ഏറ്റവും ഫലപ്രദമായി വായനക്കാരിലേക്ക് എത്തിക്കുകയാണ് എഴുത്തുകാരന്‍റെ ലക്ഷ്യം ശ്രീലങ്കൻ പ്രശ്നത്തെക്കുറിച്ച് അതീവഗൗരവത്തോടെ എഴുതപ്പെട്ട ഒരു Political Analysis ചെറിയൊരു കൂട്ടം ആളുകളിലേയ്ക്കേ എത്തുകയുള്ളൂ. ഇട്ടിക്കോരയിൽ ഞാൻ ഗണിതത്തെ ക്കുറിച്ച് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഗീവർഗീസ് ജോസഫിന്‍റെ Crest of the Paecockനെ കുറിച്ച് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ആ പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ വായിച്ച്, പുസ്തകത്തില്‍ താത്പര്യവുമായി ഏറെ പേര്‍ അന്വേഷിച്ചു വന്നതിനെ കുറിച്ച് ഗീവര്‍ഗീസ് ജോസഫ് എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
കഥ പറയാൻ ഓരോ എഴുത്തുകാരനും ഉപയോഗിക്കുന്നത് ഓരോ രീതിയായിരിക്കാം. നോവൽ എന്ന സാഹിത്യരൂപം എത്തിനിൽക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ ചരിത്രം മിത്തുകൾ കെട്ടുകഥകൾ എന്നിങ്ങനെ ഒട്ടനവധി സാധ്യതകളുണ്ട്. പലരും അതാത് കാലത്തെ അടയാള പ്പെടുത്താൻ ചരിത്രസാദ്ധ്യതകൾ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം രണ്ട് കാര്യങ്ങളുണ്ട് ചരിത്രത്തിൽ പൂരിപ്പിക്കപെടാത്ത ഒരുപാട് ഇടങ്ങളുണ്ട്. അവിടെ ഭാവനയ്ക്ക് സാധ്യതയുണ്ട്. മിത്തുകൾ അനന്തസാദ്ധ്യതകൾ തരുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെ ഭാവനയ്ക്ക് ഇടം തരുന്നവയാണ് ചരിത്രവും മിത്തും. ചരിത്രം പലപ്പോഴും അധികാര ത്തിന്‍റെ താൽപര്യമനുസരിച്ച് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ഒന്നാണ് നമ്മുടെ മുന്നിൽ എന്നുള്ളത് കൊണ്ട്, ബഹുഭൂരിപക്ഷം ആൾക്കാരും വിചാരിയ്ക്കുന്നത് ഭൂരിപക്ഷം ആൾക്കാരുടെ ചരിത്രമെന്നാണ്.  പക്ഷേ പുറത്താക്കപ്പെട്ടവരുടെ ചരിത്രം കൂടിയുണ്ട്. അതിനെ ‘ Anti History ‘ എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം
ഉദാഹരണത്തിന്, വാസ്കോഡാഗാമയ്ക്ക് ശേഷമാണ് യൂറോപ്യന്മാർ ഇന്ത്യയിലേക്ക് വരാൻ തുടങ്ങിയത് എന്നാണ് നമ്മുടെ അറിവ്. അതിന് മുമ്പ് ഇങ്ങോട്ട് വന്നവർ ഉണ്ടായിക്കൂടേ എന്ന് അങ്ങോട്ട് ചോദിയ്ക്കുന്ന ആന്‍റിഹിസ്റ്ററി എലമെന്‍റ് നമുക്ക് കഥ പറയാനുള്ള സാദ്ധ്യതകൾ തരികയാണ്. ഞാൻ ചരിത്രത്തേയും മിത്തിനേയും ഉപയോഗി ക്കുന്നത് എന്‍റെ കഥപറച്ചിലിനെ കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാക്കാനും വായനക്കാരെ ആ പുസ്തക വുമായി കൂടുതൽ ബന്ധിപ്പിക്കാനുമാണ്. അങ്ങനെ ഭാവനയ്ക്ക് ഒരുപാട് സാദ്ധ്യതകൾ കിട്ടുന്നു
ചോദ്യം: ഫാസിസത്തിന്‍റെ, അധികാരത്തിന്‍റെ ജീർണ്ണതകളുടെ ഒരുപാട് സന്ദർഭങ്ങൾ നോവലുകളിൽ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്. സമകാലിക രാഷ്ട്രീയവുമായി എങ്ങനെ ബന്ധിപ്പിയ്ക്കാം ഇതിനെ ?
അധികാരത്തിന്‍റെ ഹിംസാത്മകതയെയാണ് ഏതൊരു എഴുത്തുകാരനും മനുഷ്യനെ ക്കുറിച്ചുള്ള സമസ്തവ്യവഹാരങ്ങളിലും അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടത്. 2014 ജനുവരിയിലാണ് സുഗന്ധി പ്രസിദ്ധീകരിയ്ക്കുന്നത്. ഇന്ത്യാചരിത്രത്തിൽ ഏറ്റവും പ്രാധാന്യമുള്ള ഒരു കാലമാണത്. ഇപ്പോൾ അധികാരത്തിലുള്ള വർഗീയഫാസിസ്റ്റ് ഭരണസംവിധാനം വലിയ പെരുമ്പറകളുടെ അകമ്പടിയോടെ ജയിച്ചുവന്നത് അപ്പോഴാണ്‌. പത്രമാധ്യമങ്ങളിലൂടെ, സാമൂഹ്യമാധ്യമങ്ങളിലൂടെ, ചാനലുകളിലൂടെ വലിയ ആഘോഷങ്ങളോടെ പ്രചരണം അഴിച്ചുവിട്ടുകൊണ്ട്, ആസൂത്രിതമായ രീതിയിൽ രംഗപ്രവേശം ചെയ്തതപ്പോഴാണ്. അത് വരെ പല കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് പൊതുസമൂഹത്തിന് അസ്പൃശ്യം എന്ന് കരുതിയ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക്, പൊതുസമൂഹത്തിന് അസ്വീകാരനായ ഒരാള്‍ക്ക്, പൊടുന്നനെ സ്വീകാര്യത ലഭിച്ച അവസരം. മുപ്പത്തിരണ്ടോളം ശതമാനത്തിന് മാത്രമാണ് ഈ തോന്നലു ണ്ടായതെങ്കിലും എതിർത്ത് നിന്നവര്‍ക്കിടയിലെ ഉള്‍പ്പോര് കാരണം അവർക്ക് അധികാര ത്തിലെത്താനും കഴിഞ്ഞു. ഭരണഘടനയെ തിരുത്താനുള്ള ഭൂരിപക്ഷം ഇല്ലാത്തത്കൊണ്ട്, ഇപ്പോള്‍,  ചെറിയ കാര്യങ്ങള്‍ മാത്രം ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെയൊരു ഭൂരിപക്ഷം ലഭിയ്ക്കുക യാണെങ്കിൽ അതിനും ശ്രമിച്ചേനെ. ഈ ഇന്ത്യൻ സാഹചര്യങ്ങൾ തന്നെയാണ് സുഗന്ധി യിലും ചർച്ചയാവുന്നത്. ശ്രീലങ്കയിലെ കാര്യങ്ങളാണ് പറയുന്നതെങ്കിലും സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി യാൽ ഇന്ത്യൻ സാഹചര്യങ്ങളുമായുള്ള ബന്ധം കാണാം. സമാധാനത്തിന്‍റെ കുപ്പായ മണിഞ്ഞ് വരുന്ന ഫാസിസ്റ്റ് രീതികൾ അതിൽ കാണാം. മഹീന്ദ്രരാജപക്ഷെ അഭ്യന്തര യുദ്ധാനന്തരം വിജയോന്മത്തനായി നടപ്പിലാക്കിയ കാര്യങ്ങളുടെ മറ്റൊരു തലമാണ് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. നിർഭാഗ്യവശാൽ ആഗോളതലത്തിലും അത്തരം ചിന്ത കൾക്ക് വേരോട്ടം കിട്ടിത്തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഫ്രാൻസിലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ തീവ്രവലത് പക്ഷത്തിന് അധികാരത്തില്‍ വരാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും പിന്തുണ  കിട്ടി. ഏറ്റവും ഒടുവില്‍ ജര്‍മനിയിലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ മെര്‍ ക്കലിന്റെ പാര്‍ ട്ടിക്ക് 32 ശതമാനവും തീവ്ര വലതു പക്ഷത്തിനു 12 ശതമാനവും വോട്ടു കിട്ടി. തീവ്രവലതുപക്ഷത്തിന് കിട്ടുന്ന ഈ പിന്തുണ അപകടകരമാണ്.
ട്രംപ് അധികാരത്തിൽവരുന്നു. അദ്ദേഹത്തെ വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കോമാളിയെ പ്പോലെ വടക്കൻകൊറിയയിലെ കിംഗ്ജോംഗ് വരുന്നു. അങ്ങനെ വളരെ അപകടം പിടിച്ച ഒരവസ്ഥയെയാണ് ലോകം ഇന്നഭിമുഖീരിക്കുന്നത് ഫാസിസത്തിനെ പ്രതിരോധിയ്ക്കു മ്പോൾ അതിനെ എതിരിടാൻ പുതിയ തന്ത്രങ്ങളും പദ്ധതികളുമായി അത് കടന്നുവരും . ഓരോ രാജ്യത്തും ഓരോരീതിയിലാണെന്ന് മാത്രം.
സുഗന്ധിയിൽ, ശ്രീലങ്കയെ കുറിച്ചാണ് പറയുന്നതെങ്കിലും ലോകത്തിൽ സമാന സാഹചര്യ ങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്ന ഏത് രാജ്യത്തിനും അത് ബാധകമാണ്. മഹീന്ദ്രരാജപക്ഷയെ ക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നതെങ്കിലും ലോകത്തെ ഏതൊരു ഭരണാധികാരിയ്ക്കും അത് ബാധകമാണ് . അത് നോർത്ത് കൊറിയയിലെ കിംഗ്ജോങ്ങുമാകാം .

ചോദ്യം :റെയിൽവേയിലെ ഔദ്യോഗികജീവിതം എഴുത്തിനെ ഏത് വിധത്തിൽ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്? യാത്രകളും മറ്റും? 

ടിക്കറ്റ് എക്സാമിനർ ആയി തുടങ്ങിയ ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിന്‍റെ ആദ്യകാലത്ത് ഒരുപാട് യാത്രകൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എനിയ്ക്ക് ഒരുപാട് ചിന്തിയ്ക്കാനുള്ള ഇടം നൽകിയത് ചരക്ക് വണ്ടിയിൽ ഗാർഡായി ഒറ്റയ്ക്ക് യാത്ര ചെയ്ത അവസരങ്ങളാണ് . ഒറ്റയ്ക്ക് മുക്കാൽ കിലോമീറ്ററോളം നീളമുള്ള വാഗണിൽ ….1991 ലാണത്. കയ്യിൽ രണ്ട് പൊതി. രാത്രി മണ്ണെണ്ണയൊഴിച്ച് കത്തിക്കുന്ന സിഗ്നൽലാമ്പ്. ഒരു സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് തിരിച്ചാൽ പച്ച, പിന്നെ മഞ്ഞ. വീണ്ടും തിരിച്ചാൽ ചുവപ്പ്. ഒരു ടോർച്ചുമായി ഒറ്റയ്ക്ക്. വെള്ളവും വെളിച്ചവുമില്ലാത്ത ഏകാന്തതയുടെ ഭീകരരൂപം. ബ്രേക്ക് വാൻ എന്ന് വിളിയ്ക്കും. പത്തും പതിനഞ്ചും മണിക്കൂർ യാത്ര. ഈറോഡിൽ നിന്ന് ജോലാർപേട്ട വരെ, മൈസൂർ ഡാം വരെ, തിരുച്ചിറപ്പള്ളി വരെ..അപ്പോഴാണ് തമിഴ്സംസ്കാരവുമായി അടുക്കുന്നത്. പിന്നീട് നിരവധി പ്രൊമോഷനുകൾക്കു ശേഷം ഡെപ്യുട്ടി ചീഫ്കൺട്രോളർ ആയി, ചീഫ്കൺട്രോളർ ആയി. ഒരുപാട് ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു. ഡൽഹിയിലും ചെന്നൈയിലും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതൊക്കെ വലിയ എക്സ്പോഷർ തന്നു. ഒരു വ്യക്തി എന്ന നിലയിൽ എന്നെ ഞാനാക്കുന്നതിൽ റെയിൽവേയ്ക്ക് വലിയ പങ്കുണ്ട്. പല സംസ്കാരങ്ങളിലുള്ള ആളുകൾ. പ്രത്യേകിച്ച് തമിഴ്സംസ്കാരമുള്ളവർ. സതേൺറെയിൽവേയുടെ ഔദ്യോഗിക-അനൗദ്യോഗിക ഭാഷ തമിഴാണെന്ന് ഞങ്ങൾ പറയുമായിരുന്നു .അവസാനത്തെ പത്തിരുപത് വർഷങ്ങൾ അത്തരത്തിലുള്ള സ്വാധീനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. വണ്ടികൾ കൺട്രോൾ ചെയ്യുന്ന, തിരക്ക് പിടിച്ച, ഒരുപാട് സമ്മർദ്ദങ്ങളുള്ള ജോലിയായിരുന്നു. അതിനിടയിൽ ഒരു ആശ്വാസമെന്ന നിലയിലാണ് വായനയിലേക്കും എഴുത്തിലേക്കും തിരിഞ്ഞത്. അല്ലെങ്കിൽ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചുപോകുമെന്നും മറ്റൊരു ഭ്രാന്ത് അതിനൊരു പരിഹാരമാകുമെന്നും വിചാരിച്ചു.

ചോദ്യം: പുതിയ നോവൽ എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം? 

പുതിയ നോവലിനെക്കുറിച്ച് ആലോച്ചിരിയ്ക്കുമ്പോൾ അപ്രതീക്ഷിത മായി ഷാജി കരുണിന്‍റെ പുതിയചിത്രമായ ‘ഓൾ’ ന്‍റെ തിരക്കഥയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ഒന്നരവർഷത്തോളമായി അതിന്‍റെ തിരക്കിലാണ്. നിങ്ങളുടെ നാട്ടിലാണ് ചിത്രീകരണം. ചെറുവത്തൂരിലും പയ്യന്നൂരിലും മറ്റും
അടുത്ത പുസ്തകം റെയിൽവെ അനുഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചാവാൻ സാധ്യതയുണ്ട് . റെയിൽവേയെ കുറിച്ച് ഒരക്ഷരം ഇതുവരെ എഴുതിയിട്ടില്ല. നൂറ്റമ്പത് വർഷത്തെ റെയിൽവേ ചരിത്രമുണ്ട്. അതിന്‍റെ സാദ്ധ്യതകൾ തേടുന്നു . ഒരെണ്ണം ചെയ്യുമ്പോൾ മറ്റൊന്ന് ആകസ്മികമായി കയറിവരികയാണ് പൊതുവെ സംഭവിയ്ക്കാറുള്ളത്

മലയാളനാട് വെബ് മാഗസിനോട് പ്രത്യേക നന്ദിയും കടപ്പാടുമുണ്ട്. ഇട്ടിക്കോര ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഒരുപാട് സജീവമായ ചർച്ചകൾ നടന്നത് മലയാളനാടിലാണ്. പലതും വിമർശനങ്ങളായിരുന്നു.

പലരും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്- ഇട്ടിക്കോരയിൽ ചില കാര്യങ്ങളോട്  വിയോജിപ്പുണ്ട്, സുഗന്ധിയിൽ ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളോട് വിയോജിപ്പുണ്ട്. അവരോടെല്ലാം എനിയ്‌ക്ക്‌  പറയാനുള്ളത്, സമൂഹത്തിനോടുള്ള എല്ലാ വിയോജിപ്പുകൾക്കുമുള്ള മറുപടിയാണ് എന്‍റെ എഴുത്തുകൾ. ഞാൻ എന്ന വ്യക്തിയെ മാറ്റിനിർത്തിയാണ് എന്‍റെ എഴുത്തുകൾ.

]