പനിക്കിടക്കയേതോ
മരുഭൂവെന്ന പോൽ
പുരാതനസമുദ്രത്തിന്നസ്ഥികൾ
കലമ്പിച്ചുരസിയുടലിൽ
മണൽത്തരികൾ
പൊള്ളിക്കും ശ്വാസത്തിനൊപ്പം
കലരുന്നു പ്രാചീനമാമുടലുരുക്കം
ഉയിർ ചോർന്നും പിന്നെയും തളിർത്തും
കാറ്റിൻചിത്രങ്ങളലയുമ്പോൾ
അകലെ
ഇരുതടാകങ്ങളിളകുന്നപോലെ
ആഴം
നാവിൽ
വരൾച്ചയേറ്റും
രസം
കാലങ്ങൾക്കു മുൻപേ
നടന്നു തുടങ്ങിയൊരാളെ
കാണുന്നതീവിധം
അപ്രതീക്ഷിതം
അനന്തമാം മേഘഛായയിൽ നിന്നും
അലഞ്ഞരികിലെത്തും തീക്ഷ്ണത
പതിയെ ചുവന്നാർദ്രമാകുമ്പോൾ
ഉള്ളിൽത്തുളുമ്പും ജലത്തിന്നോർമ്മയിൽ
കറുപ്പാർന്നു തെളിയും കല്ലുകളിലൊക്കെയും
പേരറിയാത്ത വേരുകൾ
കഠിനമെന്നു തോന്നും ചുണ്ടുകളുടെയരികിൽ നിന്നും ചോർന്നൊഴുകി
തടാകങ്ങൾക്കുള്ളിൽ
വിലയിക്കും വെളിച്ചം
അടയാളങ്ങൾ പോലും
പിറക്കാത്തിടത്തു
നിന്നുമേറെ
പറന്നിപ്പോൾ
ഊറിപ്പിടിക്കുന്ന
വേദനയിലും
ഒരേ
ലഹരി.
ഉരുകലിൻ ശേഷം
വരും തണുപ്പ്
അതിനുമപ്പുറം
മരുഭൂമികൾക്കുള്ളിലുണ്ട്
പനിച്ചൂടൊഴിയുമ്പോൾ
വസന്തം.
പ്രണയിതാവിൻ്റെ
പലകാലങ്ങളിൽ
ചെന്നെത്തിത്തൊടാനാകും വിധം
അതിൻ്റെ ഗന്ധം
ചിരിച്ചു തുടങ്ങുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ
പിന്നെ ചോരയിരമ്പുന്ന
വർഷങ്ങളിൽ
ഏറെക്കഴിയുമ്പോൾ മധുരമേറും
വീഞ്ഞുപോലെ
നുരയുന്ന
നേരങ്ങളിൽ
ഒപ്പം നിന്നു
രസിക്കാനാവുന്നത്രയും
ആനന്ദം.
കവർ ഡിസൈൻ : വിൽസൺ ശാരദ ആനന്ദ്
